• Spreuk van de dag

Nasrani schreef:
-DIA- schreef:Tegenwoordig is het andersom, het is nu de traditie, die zich moet rechtvaardigen, niet de vernieuwing. Het nieuwe wordt steeds dominanter tegenover het verleden en de toekomst. Er is sprake van een machtsovername door het heden.

Toch (als ik zo vrij mag zijn) lijkt het me geen gewenste ontwikkeling.
Het gaat er niet om om het oude te verheelijken en het nieuwe botweg af te wijzen.
Wel als het gaat om het beproefde aan de kant te schuiven, enkel en alleen om vernieuwingsdrang.

Verder denk ik aan Rehabeam, die niet luisterde naar de "ouden", en hun raad verwierp, dus zie ik ook een Bijbelse grond
om de "ouden" niet zomaar aan de kant te schuiven, ook niet als het om ervaring en levenservaring gaat.

Ik ben wel niet wijs, maar dat is het gevolg van een zekere levenswijsheid. Je leert steeds meer hoe dom en dwaas de mens
in feite is. Ook hoe weinig hij weet en kan. Dat is feite een wijsheid. Weten hoe dom de mens is.
Wat hij doet in het verwerpen van de "ouden". Het valt, zeg ik nu maar meteen bij dat jongeren vaak niet meer gediend zijn
van levenswijsheid van ouderen. Ze willen het zelf uitzoeken, en hun manier schijnt hen de beste...
We lezen ook als een oordeel: "De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel."
Wee het land, wiens koning een kind is, en.. Kinderen heersen over ons.

Verder, nu ik toch bezig ben, zie ik een toenemende nivellering, eigenlijk de nivellering en eigenwijsheid ten top:
Oud en Jong wordt aangesproken met jij en jouw.
Ik acht, maar zal niet iedereen, weet ik uit ervaring, dit een verwerpelijke zaak, ook Bijbels gezien.
Denk aan toenemende onverschilligheid. Neem het opstaan van jongeren in een volle bus of trein. Dat was in onze jeugd
meer vanzelfsprekend dan nu. En dat zeg ik zonder het verleden (in het algemeen) te verheerlijken.
Wie het niet met me eens is mag het vanzelf beter willen weten, daar is een ieder vrij in.
Kun je/u concreet maken wat er bedoeld wordt? Wat van het oude wordt bedreigd door het nieuwe? Wat moet er blijven zoals het nu is?

Een uitlokking of een begeerte aan onderwijs? Soms kun je door mensenkennis en ondervinding wel eens ziek (wantrouwend) worden. Begrijpt u? Lees het nog eens goed na, dan begrijpt u het wellicht?

-DIA- schreef:
Nasrani schreef:Kun je/u concreet maken wat er bedoeld wordt? Wat van het oude wordt bedreigd door het nieuwe? Wat moet er blijven zoals het nu is?
Een uitlokking of een begeerte aan onderwijs? Soms kun je door mensenkennis en ondervinding wel eens ziek (wantrouwend) worden. Begrijpt u? Lees het nog eens goed na, dan begrijpt u het wellicht?

Antwoord geven is niet verplicht, DIA. Maar ik wil je vragen om dit soort wantrouwen achterwege te laten.

-DIA- schreef:
Nasrani schreef:
-DIA- schreef:Tegenwoordig is het andersom, het is nu de traditie, die zich moet rechtvaardigen, niet de vernieuwing. Het nieuwe wordt steeds dominanter tegenover het verleden en de toekomst. Er is sprake van een machtsovername door het heden.

Toch (als ik zo vrij mag zijn) lijkt het me geen gewenste ontwikkeling.
Het gaat er niet om om het oude te verheelijken en het nieuwe botweg af te wijzen.
Wel als het gaat om het beproefde aan de kant te schuiven, enkel en alleen om vernieuwingsdrang.

Verder denk ik aan Rehabeam, die niet luisterde naar de "ouden", en hun raad verwierp, dus zie ik ook een Bijbelse grond
om de "ouden" niet zomaar aan de kant te schuiven, ook niet als het om ervaring en levenservaring gaat.

Ik ben wel niet wijs, maar dat is het gevolg van een zekere levenswijsheid. Je leert steeds meer hoe dom en dwaas de mens
in feite is. Ook hoe weinig hij weet en kan. Dat is feite een wijsheid. Weten hoe dom de mens is.
Wat hij doet in het verwerpen van de "ouden". Het valt, zeg ik nu maar meteen bij dat jongeren vaak niet meer gediend zijn
van levenswijsheid van ouderen. Ze willen het zelf uitzoeken, en hun manier schijnt hen de beste...
We lezen ook als een oordeel: "De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel."
Wee het land, wiens koning een kind is, en.. Kinderen heersen over ons.

Verder, nu ik toch bezig ben, zie ik een toenemende nivellering, eigenlijk de nivellering en eigenwijsheid ten top:
Oud en Jong wordt aangesproken met jij en jouw.
Ik acht, maar zal niet iedereen, weet ik uit ervaring, dit een verwerpelijke zaak, ook Bijbels gezien.
Denk aan toenemende onverschilligheid. Neem het opstaan van jongeren in een volle bus of trein. Dat was in onze jeugd
meer vanzelfsprekend dan nu. En dat zeg ik zonder het verleden (in het algemeen) te verheerlijken.
Wie het niet met me eens is mag het vanzelf beter willen weten, daar is een ieder vrij in.
Kun je/u concreet maken wat er bedoeld wordt? Wat van het oude wordt bedreigd door het nieuwe? Wat moet er blijven zoals het nu is?
Een uitlokking of een begeerte aan onderwijs? Soms kun je door mensenkennis en ondervinding wel eens ziek (wantrouwend) worden. Begrijpt u? Lees het nog eens goed na, dan begrijpt u het wellicht?

U stelt iets over vernieuwing en een ezel. Ik heb het idee dat dat niet zomaar gepost wordt. Vandaar mijn vraag om het concreet te maken.

Nasrani schreef:
-DIA- schreef:
Nasrani schreef:
-DIA- schreef:Tegenwoordig is het andersom, het is nu de traditie, die zich moet rechtvaardigen, niet de vernieuwing. Het nieuwe wordt steeds dominanter tegenover het verleden en de toekomst. Er is sprake van een machtsovername door het heden.

Toch (als ik zo vrij mag zijn) lijkt het me geen gewenste ontwikkeling.
Het gaat er niet om om het oude te verheelijken en het nieuwe botweg af te wijzen.
Wel als het gaat om het beproefde aan de kant te schuiven, enkel en alleen om vernieuwingsdrang.

Verder denk ik aan Rehabeam, die niet luisterde naar de "ouden", en hun raad verwierp, dus zie ik ook een Bijbelse grond
om de "ouden" niet zomaar aan de kant te schuiven, ook niet als het om ervaring en levenservaring gaat.

Ik ben wel niet wijs, maar dat is het gevolg van een zekere levenswijsheid. Je leert steeds meer hoe dom en dwaas de mens
in feite is. Ook hoe weinig hij weet en kan. Dat is feite een wijsheid. Weten hoe dom de mens is.
Wat hij doet in het verwerpen van de "ouden". Het valt, zeg ik nu maar meteen bij dat jongeren vaak niet meer gediend zijn
van levenswijsheid van ouderen. Ze willen het zelf uitzoeken, en hun manier schijnt hen de beste...
We lezen ook als een oordeel: "De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel."
Wee het land, wiens koning een kind is, en.. Kinderen heersen over ons.

Verder, nu ik toch bezig ben, zie ik een toenemende nivellering, eigenlijk de nivellering en eigenwijsheid ten top:
Oud en Jong wordt aangesproken met jij en jouw.
Ik acht, maar zal niet iedereen, weet ik uit ervaring, dit een verwerpelijke zaak, ook Bijbels gezien.
Denk aan toenemende onverschilligheid. Neem het opstaan van jongeren in een volle bus of trein. Dat was in onze jeugd
meer vanzelfsprekend dan nu. En dat zeg ik zonder het verleden (in het algemeen) te verheerlijken.
Wie het niet met me eens is mag het vanzelf beter willen weten, daar is een ieder vrij in.
Kun je/u concreet maken wat er bedoeld wordt? Wat van het oude wordt bedreigd door het nieuwe? Wat moet er blijven zoals het nu is?
Een uitlokking of een begeerte aan onderwijs? Soms kun je door mensenkennis en ondervinding wel eens ziek (wantrouwend) worden. Begrijpt u? Lees het nog eens goed na, dan begrijpt u het wellicht?
U stelt iets over vernieuwing en een ezel. Ik heb het idee dat dat niet zomaar gepost wordt. Vandaar mijn vraag om het concreet te maken.

U moet bovengenoemde twee zaken los van elkaar zien.
De mensheid is dom, ze leert niet van de geschiedenis, en valt daarom steeds opnieuw in dezelfde fouten.
Begrijpt u? Een ezel leert (doorgaans) van een steen waaraan hij zich stoot, een men vaak niet. Immers, dan was de wens
der Pacifist al lang vervuld. Vrede op een zondige aarde, dat zoekt hij toch onrustig en onafgebroken?

Toevoeging aangaande de groene letters: Ik ben hier jaren geleden (ik meen 2008) onbevooroordeeld gekomen. Als je dan zo'n kleine 10 jaar heel veel wantrouwen en een verheffen tegen je ontmoet, dan doet dat iets met een mens. Een mens, doorgaans, heeft gevoel, en kan soms veel verdragen. Ook veel vergeven, met de hulp van God. Maar ik wou dit zeggen: Het doet je toch iets, je houding veranderd, niet je principes.

ABC des geloofs.
A van armoede.
B van bedelen.
C van Christus.

Niets brengt meer verloren zielen in de hel dan het uitstel van de bekering tot een later tijdstip - William Bates

Mijn leven is een weefsel tussen God en mij, niet ik kies de kleuren - heel doelbewust werkt Hij. Vaak weeft Hij er verdriet in en ik, door onverstand vergeet: Hij ziet de boven- en ik de onderkant.

Corrie ten Boom

Mooie spreuken. Daarin vind je elkaar weer hè.

Een knijperige, bekrompen geest. Die is er ook in de rechterflank van de gereformeerde gezindte. De verzuring straalt je soms tegen. Altijd en overal wat op te vitten hebben. Dat is geen teken van de vreze des Heeren. Echt niet. - Prof. dr. Baars

Dan ben je gewoon een zeurpiet. En moet je bij jezelf afvragen.. ben ik volmaakt?

We maken onze eigen klaagmuur, met ook nog een zeur-deur....

Christenen die lijden verstaan de Schrift.
Maarten Luther.

Johann Gottfried Walther schreef:Christenen die lijden verstaan de Schrift.
Maarten Luther.

Ik wil niets afsdoen van de woorden van Maarten Luther, wel een aanvulling:

Lijden leert de Christus der Schiften niet kennen.
Citaat: Mezelf.

komt uit de Bijbel... en gij, als gij eens bekeerd zult zijn, zo versterk uw broeders.

Zelfonderzoek moeten wij doen bij het licht van de Heilige Schrift, niet bij ons eigen licht (en inzicht).

Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag

Re: Spreuk van de dag