Re: Waar denk je op dit moment aan? [3]
Geplaatst: 25 jul 2016, 19:50
Ik geloof dat ook niet. Wel denk ik ook aan de dood, als de laatste vijand. Dat is iets waar veel van Gods volk zo tegenop zien, en niet wat daarna komt, meer de dood op zich. Ik weet van veel van Gods kinderen die heel hun leven met vreze over de aarde gingen, en -nee niet allemaal- maar er zijn erbij die het uitriepen op hun sterfbed: Is dàt nu sterven!? Anderen waren ook heel hun leven met de vreze des doods bezet, en ze zagen de dood als het ware niet. Het blijft wel: Dat God een Vreselijke, Verschrikkelijke Heiligheid en Heerlijkheid is waar, als hij verschijnt aan een mens, geen mens staande kan blijven. Manoah vreesde te sterven omdat hij de Heere had gezien. En toch vertoonde Hij Zich daar niet in Zijn toorn of gerichten. Wat zal het dan zijn als God ter hoge vierschaar treedt? Als alle verberging wegvalt. Ik weet het, Gods volk zal niet sterven, maar juist zij weten vaak wat de dood is en opvallend hoe juist zij vaak tegen de laatste vijand aan kijken. Nee, dat bagatelliseren ze niet, al zijn ze bevestigd in hun staat.eilander schreef:Hier ben ik het mee eens. Ik denk dat we twee dingen goed moeten onderscheiden: vrees voor de oordelen over ons land (of over de wereld in het algemeen) is iets anders dan vrees voor onze persoonlijke toekomst.-DIA- schreef:Maar toch.... Johannes de ziener op Patmos, Daniel de zeer gewenste man, Jeremia de boetgezant... en vele anderen,ejvl schreef:Als het goed is hoeven Gods kinderen niet te vrezen. Al zal de aardse zondige natuur altijd meetellen, maar ze weten ook dat ze van het sterven niet minder worden.
en wie bleef staande als de HEERE verscheen in Zijn grote majesteit en volmaakte heiligheid? Wij wel? Nee, dat wordt ook goed opgemerkt: We zijn niet bang. Ds. noemt het wel eens zo: Het is zo benauwd op de aarde omdat niemand echt benauwd is. Vat u het?
Toen Potappel en (de latere ds.) Slager in 1953 hebben aangevoeld dat er oordelen op komst waren (de week voor de watersnoodramp) waren zij hier verslagen van. Was dat omdat ze niet zeker waren van hun persoonlijke aandeel in Christus? Welnee, daar geloof ik niets van. Maar dat maakt niet ongevoelig voor dit soort rampen, integendeel.