Anonieme brieven

[Germanicus]

Geen idee, het moet dus vier jaar zijn. Dat doet aan het principe niet af. De PKN heeft dan ws. een termijn van 8 jaar.

Tegen welke Bijbelplaats zou zo'n voorschrift ingaan trouwens?

Niet meer. Vóór 2004 had de NHK een maximale periode van 3x4 jaar, daarna is het - tot eind vorig jaar meen ik - inderdaad maximaal 2x4 jaar geweest. Nu is het weer teruggedraaid maximaal 3x4 jaar.

[Jo-Ann]

Ik schat zo in dat je zelf geen ambtsdrager bent (geweest).
Verder weet ik natuurlijk niet wat je precies bedoelt met die 'onmiddelijke' bekwaamheid. Maar als je ooit - als ambtsdrager - in gesprek bent geweest met mensen die grote problemen hebben of die te maken hebben met rouw of schrijnende gebeurtenissen, ben je waarschijnlijk blij en dankbaar dat je dit niet alleen maar hoeft te doen op basis van de geschikte opleiding op wo-niveau. Je voelt je op zulke momenten namelijk bijzonder afhankelijk van de Heilige Geest - en je zult dan ook heel vaak merken dat Hij je bijstaat. (Verder snap ik best wat je bedoelt: er zijn best tragische voorbeelden te noemen van gevallen waarin ambtsdragers een foute of onhandige rol hebben gespeeld, maar dat neemt niet weg dat zo'n zakelijke benadering als die van jou niet de 'oplossing' is.)

Ik ben me overigens zeer bewust van de zware en haast onmogelijke taak die ambtsdragers hebben. En ik ben best mild over hen die hun werk met hun hart en in afhankelijkheid doen, ook al laten ze daarin soms steken vallen, waarvan het jammer is dat het op een bepaalde manier gelopen is.
Toch wordt door gemeenteleden heel goed aangevoeld hoe de gezindheid van het hart is (om het zo maar eens te zeggen). De mildheid t.o.v. hen, zoals ik hier boven omschreef, blijft.
Maar er wordt door gemeenteleden ook heel goed aangevoeld wanneer een ambtsdrager het heil van een gemeentelid niet bedoelt (al kan hij zich nog zo goed bedienen van 'nederige' woorden - overigens alleen in bijzijn van medebroeders - waar je diep van onder de indruk zou moeten zijn).

[-DIA-]

Ik schat zo in dat je zelf geen ambtsdrager bent (geweest).
Verder weet ik natuurlijk niet wat je precies bedoelt met die 'onmiddelijke' bekwaamheid. Maar als je ooit - als ambtsdrager - in gesprek bent geweest met mensen die grote problemen hebben of die te maken hebben met rouw of schrijnende gebeurtenissen, ben je waarschijnlijk blij en dankbaar dat je dit niet alleen maar hoeft te doen op basis van de geschikte opleiding op wo-niveau. Je voelt je op zulke momenten namelijk bijzonder afhankelijk van de Heilige Geest - en je zult dan ook heel vaak merken dat Hij je bijstaat. (Verder snap ik best wat je bedoelt: er zijn best tragische voorbeelden te noemen van gevallen waarin ambtsdragers een foute of onhandige rol hebben gespeeld, maar dat neemt niet weg dat zo'n zakelijke benadering als die van jou niet de 'oplossing' is.)

Ik ben me overigens zeer bewust van de zware en haast onmogelijke taak die ambtsdragers hebben. En ik ben best mild over hen die hun werk met hun hart en in afhankelijkheid doen, ook al laten ze daarin soms steken vallen, waarvan het jammer is dat het op een bepaalde manier gelopen is.
Toch wordt door gemeenteleden heel goed aangevoeld hoe de gezindheid van het hart is (om het zo maar eens te zeggen). De mildheid t.o.v. hen, zoals ik hier boven omschreef, blijft.
Maar er wordt door gemeenteleden ook heel goed aangevoeld wanneer een ambtsdrager het heil van een gemeentelid niet bedoelt (al kan hij zich nog zo goed bedienen van 'nederige' woorden - overigens alleen in bijzijn van medebroeders - waar je diep van onder de indruk zou moeten zijn).

Daar val ik bovenop!

[Tiberius]

Tegen welke Bijbelplaats zou zo'n voorschrift ingaan trouwens?

Nergens in de Bijbel is er sprake van een ambt dat tijdelijk bekleed wordt; noch in het Oude noch in het Nieuwe Testament. Bij priesters en levieten is er wel een periode vastgesteld (van 30 tot 50 jaar, meen ik), maar dat heeft met leeftijd te maken.
Verder roept Paulus de ouderlingen juist op om te volharden in hun ambt.

Voor een uitvoerige weergave van de discussie rond dit artikel kan je het beste een commentaar raadplegen, bijvoorbeeld van ds. K. de Gier.

Hiermee wil ik overigens niet artikel 27 van de DKO of de praktijk in vele (ook afgescheiden) gemeentes veroordelen, maar slechts wijzen op de nuance die de DKO zelf ook al aanreikt.

[Jongere]

Tegen welke Bijbelplaats zou zo'n voorschrift ingaan trouwens?

Nergens in de Bijbel is er sprake van een ambt dat tijdelijk bekleed wordt; noch in het Oude noch in het Nieuwe Testament. Bij priesters en levieten is er wel een periode vastgesteld (van 30 tot 50 jaar, meen ik), maar dat heeft met leeftijd te maken.
Verder roept Paulus de ouderlingen juist op om te volharden in hun ambt.

Voor een uitvoerige weergave van de discussie rond dit artikel kan je het beste een commentaar raadplegen, bijvoorbeeld van ds. K. de Gier.

Hiermee wil ik overigens niet artikel 27 van de DKO of de praktijk in vele (ook afgescheiden) gemeentes veroordelen, maar slechts wijzen op de nuance die de DKO zelf ook al aanreikt.

Helemaal mee eens, dit is één van de artikelen uit de DKO die ik ook minder goed begrijp.
Het ambt als een soort "wisselbaantje" (sorry voor de term) van een paar jaar, waarna er weer iemand anders democratisch wordt verkozen, staat m.i. wel heel ver af van de bijbelse invulling van de ambten.

[huisman]

Tegen welke Bijbelplaats zou zo'n voorschrift ingaan trouwens?

Nergens in de Bijbel is er sprake van een ambt dat tijdelijk bekleed wordt; noch in het Oude noch in het Nieuwe Testament. Bij priesters en levieten is er wel een periode vastgesteld (van 30 tot 50 jaar, meen ik), maar dat heeft met leeftijd te maken.
Verder roept Paulus de ouderlingen juist op om te volharden in hun ambt.

Voor een uitvoerige weergave van de discussie rond dit artikel kan je het beste een commentaar raadplegen, bijvoorbeeld van ds. K. de Gier.

Hiermee wil ik overigens niet artikel 27 van de DKO of de praktijk in vele (ook afgescheiden) gemeentes veroordelen, maar slechts wijzen op de nuance die de DKO zelf ook al aanreikt.

Helemaal mee eens, dit is één van de artikelen uit de DKO die ik ook minder goed begrijp.
Het ambt als een soort "wisselbaantje" (sorry voor de term) van een paar jaar, waarna er weer iemand anders democratisch wordt verkozen, staat m.i. wel heel ver af van de bijbelse invulling van de ambten.

In de Bijbel werden ouderlingen verkozen met het opsteken van de handen. Ik denk niet dat je de Nieuwtestamentische ambten mag vergelijken met de Oudtestamentische. Over een termijn of levenslange invulling van de ambten van ouderling en diaken laat de Schrift zich niet uit volgens mij . De DKO heeft m.i. een verstandige keuze gemaakt.
In onze gemeente worden ambtsdragers voor 6 jaar benoemd en zijn dan weer herkiesbaar.

[jakobmarin]

Tegen welke Bijbelplaats zou zo'n voorschrift ingaan trouwens?

Nergens in de Bijbel is er sprake van een ambt dat tijdelijk bekleed wordt; noch in het Oude noch in het Nieuwe Testament. Bij priesters en levieten is er wel een periode vastgesteld (van 30 tot 50 jaar, meen ik), maar dat heeft met leeftijd te maken.

Toch moest bijv. een Zacharias niet altijd dienen in de tempel en had hij ook wel eens vrijaf.

Helaas zijn er veel voorbeelden van erg drukke ambtsdragers, die hun gezin laten versloffen. En dat kan en mag echt niet.

Daarom is een beperkte periode voor een Ouderling of Diaken een prima uitgangspunt, zowel voor de gemeente (dan krijg je niet van die vastgeroeste mensen) als voor henzelf (en hun gezin).

Een predikant levenslang vind ik prima, het is tenslotte ook gewoon een baan waar ze tijd en geld voor krijgen, dat is met de andere ambten niet zo.

[-DIA-]

Tegen welke Bijbelplaats zou zo'n voorschrift ingaan trouwens?

Nergens in de Bijbel is er sprake van een ambt dat tijdelijk bekleed wordt; noch in het Oude noch in het Nieuwe Testament. Bij priesters en levieten is er wel een periode vastgesteld (van 30 tot 50 jaar, meen ik), maar dat heeft met leeftijd te maken.

Toch moest bijv. een Zacharias niet altijd dienen in de tempel en had hij ook wel eens vrijaf.

Helaas zijn er veel voorbeelden van erg drukke ambtsdragers, die hun gezin laten versloffen. En dat kan en mag echt niet.

Daarom is een beperkte periode voor een Ouderling of Diaken een prima uitgangspunt, zowel voor de gemeente (dan krijg je niet van die vastgeroeste mensen) als voor henzelf (en hun gezin).

Een predikant levenslang vind ik prima, het is tenslotte ook gewoon een baan waar ze tijd en geld voor krijgen, dat is met de andere ambten niet zo.

Toen Zacharias het priesterambt bekleedde waren er zoveel priesters dat zij bij beurte
het priersterwerk deden. Het was niet een 'vakantie' of 'vrije dagen' als het niet de beurt
van Zacharias was. Het kon toen niet anders, vanwege het grote aantal priesters.

[jakobmarin]

Toen Zacharias het priesterambt bekleedde waren er zoveel priesters dat zij bij beurte
het priersterwerk deden. Het was niet een 'vakantie' of 'vrije dagen' als het niet de beurt
van Zacharias was. Het kon toen niet anders, vanwege het grote aantal priesters.

Het lijkt me stug dat dát de reden is, omdat David (1000 jaar eerder) deze regeling al ingesteld had (1 Kron 24).

En dan nog, blijkbaar is het een gezonde instelling dat een priester het niet ál te druk heeft met zijn werk in de tempel en ook veel tijd heeft voor zijn gezin.

[eilander]

Toen Zacharias het priesterambt bekleedde waren er zoveel priesters dat zij bij beurte
het priersterwerk deden. Het was niet een 'vakantie' of 'vrije dagen' als het niet de beurt
van Zacharias was. Het kon toen niet anders, vanwege het grote aantal priesters.

Het lijkt me stug dat dát de reden is, omdat David (1000 jaar eerder) deze regeling al ingesteld had (1 Kron 24).

En dan nog, blijkbaar is het een gezonde instelling dat een priester het niet ál te druk heeft met zijn werk in de tempel en ook veel tijd heeft voor zijn gezin.

Toch helpt het verplicht aftreden na acht jaar niet zoveel voor je gezin, denk ik. Als je vader op je tiende verjaardag ouderling wordt, ben je hem een heel cruciale periode kwijt.
Ik denk dat een grotere kerkenraad en een betere verdeling van de functies en taken beter is. Nu zie je maar al te vaak dat het schoolbestuurslid kerkenraadslid en kiesverenigingsbestuurslid is enzovoorts.

Ander probleem, dat snap ik. Maar daarin zou ik een betere oplossing zoeken.

[Jongere]

Toen Zacharias het priesterambt bekleedde waren er zoveel priesters dat zij bij beurte
het priersterwerk deden. Het was niet een 'vakantie' of 'vrije dagen' als het niet de beurt
van Zacharias was. Het kon toen niet anders, vanwege het grote aantal priesters.

Het lijkt me stug dat dát de reden is, omdat David (1000 jaar eerder) deze regeling al ingesteld had (1 Kron 24).

En dan nog, blijkbaar is het een gezonde instelling dat een priester het niet ál te druk heeft met zijn werk in de tempel en ook veel tijd heeft voor zijn gezin.

Toch helpt het verplicht aftreden na acht jaar niet zoveel voor je gezin, denk ik. Als je vader op je tiende verjaardag ouderling wordt, ben je hem een heel cruciale periode kwijt.
Ik denk dat een grotere kerkenraad en een betere verdeling van de functies en taken beter is. Nu zie je maar al te vaak dat het schoolbestuurslid kerkenraadslid en kiesverenigingsbestuurslid is enzovoorts.

Ander probleem, dat snap ik. Maar daarin zou ik een betere oplossing zoeken.

Mee eens.
Er is iets niet in orde als een ambt bekleden per definitie ten koste gaat van het gezin en als het daarom maar een kleine tijd gedaan zou moeten worden.
Waarom hebben de ambten (afgezien van dat van predikant) eigenlijk altijd zo'n part-time karakter?

[Tiberius]

Tegen welke Bijbelplaats zou zo'n voorschrift ingaan trouwens?

Nergens in de Bijbel is er sprake van een ambt dat tijdelijk bekleed wordt; noch in het Oude noch in het Nieuwe Testament. Bij priesters en levieten is er wel een periode vastgesteld (van 30 tot 50 jaar, meen ik), maar dat heeft met leeftijd te maken.

Toch moest bijv. een Zacharias niet altijd dienen in de tempel en had hij ook wel eens vrijaf.

Helaas zijn er veel voorbeelden van erg drukke ambtsdragers, die hun gezin laten versloffen. En dat kan en mag echt niet.

Daarom is een beperkte periode voor een Ouderling of Diaken een prima uitgangspunt, zowel voor de gemeente (dan krijg je niet van die vastgeroeste mensen) als voor henzelf (en hun gezin).

Een predikant levenslang vind ik prima, het is tenslotte ook gewoon een baan waar ze tijd en geld voor krijgen, dat is met de andere ambten niet zo.

Een ouderling of diaken die zijn gezin verwaarloost vanwege zijn ambt, is geen geschikte ambtsdrager. Paulus zegt, dat een opziener zijn eigen huis wel moet regeren. Dat doet zo iemand niet. Regeren is in de Bijbelse context altijd dienend navolgen van Christus. Dat is dus niet een paar commando's geven aan zijn vrouw en vervolgens in zijn bolide stappen naar de volgende ambtelijke afspraak.

Verder eens met Jongere.

[Fjodor]

Tegen welke Bijbelplaats zou zo'n voorschrift ingaan trouwens?

Nergens in de Bijbel is er sprake van een ambt dat tijdelijk bekleed wordt; noch in het Oude noch in het Nieuwe Testament. Bij priesters en levieten is er wel een periode vastgesteld (van 30 tot 50 jaar, meen ik), maar dat heeft met leeftijd te maken.
Verder roept Paulus de ouderlingen juist op om te volharden in hun ambt.

Voor een uitvoerige weergave van de discussie rond dit artikel kan je het beste een commentaar raadplegen, bijvoorbeeld van ds. K. de Gier.

Hiermee wil ik overigens niet artikel 27 van de DKO of de praktijk in vele (ook afgescheiden) gemeentes veroordelen, maar slechts wijzen op de nuance die de DKO zelf ook al aanreikt.

Helemaal mee eens, dit is één van de artikelen uit de DKO die ik ook minder goed begrijp.
Het ambt als een soort "wisselbaantje" (sorry voor de term) van een paar jaar, waarna er weer iemand anders democratisch wordt verkozen, staat m.i. wel heel ver af van de bijbelse invulling van de ambten.

We mogen misschien ook zelf nadenken wat in onze tijd de beste manier van kerkbesturen is. Als er over dit soort dingen geen duidelijke geboden vanuit de bijbel komen dan kan het zijn dat we ons ook niet helemaal hoeven te voegen naar het gebruik dat toen gewoonlijk was. Dan moeten we dat gebruik uiterst serieus nemen, maar zegt dat misschien ook niet alles.

[Marco]

Oorspronkelijk was de beperking van ambtstermijn bedoeld om het heersen van enkelingen in de kerk te voorkomen. Men wilde geen pausjes creëren, zeg maar.

Daar komt tegenwoordig nog het een en ander bij (maar dat was toen denk ik niet echt veel anders): men neemt geen gas terug op het werk vanwege het ambt en het ambt kost tijd die de ambtsdrager ook in het gezin had kunnen steken. Het kan ook een belasting zijn als ambtsdragers hun ambtelijke zorgen niet van zich af kunnen zetten. Het is en blijft een hele belasting en verantwoordelijkheid, en die ga je gewoon voelen. Aan de kant van de gemeente is het ook een goede zaak als er af en toe een nieuwe ambtsdrager langskomt: je zit geen 8 of 20 jaar vast aan een ambtsdrager vast die je niet ligt. En dat kan gewoon gebeuren (laten we eerlijk zijn).

Vanwege al deze redenen is het m.i. (en ik heb enige ervaring) niet goed als ambtstermijnen worden verlengd. Ik ben erg blij dat in onze kerken (de GKv) het nog steeds een uitzondering is als ambtstermijnen worden verlengd, laat staan dat men na een ambtstermijn direct een nieuwe periode ingaat. Ik kan daar als ambtsdrager alleen maar heel blij om zijn .

Overigens: laten we niet vergeten dat het ambtsdrager-zijn een ervaring is die ook hele rijke kanten heeft. Ook daarin mag je de Geest zien en voelen werken.