DDD schreef:Dat zal wel een plaatselijk gebruik zijn. Ik denk dat ik dat een reden zou vinden iemand anders te vragen. Vooral voor gasten op de begrafenis die dat allemaal niet in perspectief kunnen zien lijkt me dat een heel verkeerd beeld geven. Maar dit is een beetje off-topic, natuurlijk.

Heb je soms ook het idee dat je een beetje doorslaat? Een andere dominee vragen omdat hij een hoed draagt...

Ja, over Bijbelse criteria gesproken...

Ik weet nog dat ik daar helemaal niet aan gedacht heb... toen.. ik was dankbaar voor het woord van de dominee van die plaatselijke gemeente. En ook voor de 2e dominee, die zei: als er wat is kun je altijd bellen. Ik heb echt niet gezien wat voor kleur ze aan hadden.. het zal vast zwart geweest zijn maar een hoed, geen idee.

Overigens herinner ik me nog dat er iemand kwam in het lichtblauw.. grappig ja, dat viel me wel op. Maar met zo'n liefde, ach, lekker belangrijk. Al hadden ze bloemen mee genomen.. ik had het hartstikke lief gevonden..

Desiree schreef:Ik weet nog dat ik daar helemaal niet aan gedacht heb... toen.. ik was dankbaar voor het woord van de dominee van die plaatselijke gemeente. En ook voor de 2e dominee, die zei: als er wat is kun je altijd bellen. Ik heb echt niet gezien wat voor kleur ze aan hadden.. het zal vast zwart geweest zijn maar een hoed, geen idee.

Overigens herinner ik me nog dat er iemand kwam in het lichtblauw.. grappig ja, dat viel me wel op. Maar met zo'n liefde, ach, lekker belangrijk. Al hadden ze bloemen mee genomen.. ik had het hartstikke lief gevonden..

We dwalen een beetje af geloof ik.
Het gaat inmiddels over een begrafenis-tenue, al dan niet met hoed.
Ik was een tijdje geleden op een begrafenis, dominee had idd hoed. Toen hij afscheid nam en net de deur uit was, zagen we zijn hoed nog liggen.
Het was die dag snikheet. Ik stond rechttegenover hem en had eigenlijk met hem te doen. Zo'n 3 delig zwart kostuum, lijkt mij zo warm
Maar ik had meer last van de warmte dan hij, geloof ik.

@Desiree, dat valt op zo'n moment helemaal weg he? Ik sprak laatst nog een (buitenkerkelijke) bekende van mijn ouders. Hij zei dat hij het destijds fijn had gevonden dat er geen verzoek voor gepaste kleding onder de rouwadvertentie had gestaan, zoals je vaak(er) ziet.
Ondanks dit, zag iedereen er "gepast" uit.

Maar wellicht moet dit overgezet worden in een ander topic en moeten we terugkeren naar "Huisbezoek".

Vinden jullie eenmaal per jaar voldoende/overdreven?
Of is het de gewoonte eenmaal per 2 jaar, wat ik wel eens hoor.
In een grote gemeente zie je ook dat er zgn. "groot huisbezoek" is, bijv. in een zorgcentrum. Dan komt dominee met een ouderling, en worden alle mensen bijeengeroepen in de zaal.
Het nadeel is dan denk ik, dat je niet snel van hart tot hart spreekt.

Erasmiaan schreef:

DDD schreef:Dat zal wel een plaatselijk gebruik zijn. Ik denk dat ik dat een reden zou vinden iemand anders te vragen. Vooral voor gasten op de begrafenis die dat allemaal niet in perspectief kunnen zien lijkt me dat een heel verkeerd beeld geven. Maar dit is een beetje off-topic, natuurlijk.

Heb je soms ook het idee dat je een beetje doorslaat? Een andere dominee vragen omdat hij een hoed draagt...

Natuurlijk. Dat is een feit. Niet iedereen is hetzelfde. Maar ik denk dat veel niet-christenen door een dominee met een hoed (en dan heb ik het niet over een modieus geval, zoals je de laatste tijd weer meer ziet) des te meer reden hebben het niet als relevant te beschouwen. Het wordt een soort museumbijeenkomst dan in plaats van een begrafenis. Daar komt bij dat zo'n hoed ook iets zegt over de manier waarop zo'n dominee zich rechtzinnig wil voordoen. Dat vind ik persoonlijk niet zo'n best teken.

Maar je hebt gelijk dat als de wereld louter uit wijze mensen bestond dit hele argument niet van belang zou zijn.

Overigens ging het hier over huisbezoeken, en bij huisbezoeken vind ik het nog erger(lijker). Alleen al voor de buren. Bij ons komen ze niet in een zwart pak, maar als er een hoed bij zat zou ik toch voorstellen om in de consistorie af te spreken;-)

Mara schreef:Vinden jullie eenmaal per jaar voldoende/overdreven?
Of is het de gewoonte eenmaal per 2 jaar, wat ik wel eens hoor.
In een grote gemeente zie je ook dat er zgn. "groot huisbezoek" is, bijv. in een zorgcentrum. Dan komt dominee met een ouderling, en worden alle mensen bijeengeroepen in de zaal.
Het nadeel is dan denk ik, dat je niet snel van hart tot hart spreekt.

Eenmaal per jaar is goed. Minder is te weinig. En dat groot huisbezoek, daar heb ik nog nooit van gehoord. Dat is een soort je er met een jantje-van-leiden van af maken naar mijn idee. Dan kun je toch zeggen dat je bij al die oudjes op huisbezoek bent geweest.

Bij Koelman was er sprake van 3 maandelijks huisbezoek. Voor elke viering van het Heilig Avondmaal. Ik vind 1 maal per jaar ook wel te weinig.

Marco schreef:Waar ik eigenlijk meer vragen over heb dan de methode van afspreken is die bezoekbroeder, die meegaat. In mijn ogen is een huisbezoek een ambtszaak. Ik kan die broeder niet zo goed plaatsen.

Ik ook niet. De bezoekbroeder hier is een fijn gemeentelid. Maar hij staat niet in het ambt. Heeft geen formele zwijgplicht dacht ik. Bij ons komt de bezoekbroeder dan ook niet mee.

Johann Gottfried Walther schreef:Bij Koelman was er sprake van 3 maandelijks huisbezoek. Voor elke viering van het Heilig Avondmaal. Ik vind 1 maal per jaar ook wel te weinig.

Ik vind het veel te veel. Althans de manier waarop het hier gaat.

Mister schreef:

Marco schreef:Waar ik eigenlijk meer vragen over heb dan de methode van afspreken is die bezoekbroeder, die meegaat. In mijn ogen is een huisbezoek een ambtszaak. Ik kan die broeder niet zo goed plaatsen.

Ik ook niet. De bezoekbroeder hier is een fijn gemeentelid. Maar hij staat niet in het ambt. Heeft geen formele zwijgplicht dacht ik. Bij ons komt de bezoekbroeder dan ook niet mee.

Ik denk dat bij een huisbezoek de zwijgplicht ook niet geldt. Of zie ik dat nu verkeerd? Hoe moeten de broeders anders verslag doen van het bezoek?

DDD schreef:

Mister schreef:

Marco schreef:Waar ik eigenlijk meer vragen over heb dan de methode van afspreken is die bezoekbroeder, die meegaat. In mijn ogen is een huisbezoek een ambtszaak. Ik kan die broeder niet zo goed plaatsen.

Ik ook niet. De bezoekbroeder hier is een fijn gemeentelid. Maar hij staat niet in het ambt. Heeft geen formele zwijgplicht dacht ik. Bij ons komt de bezoekbroeder dan ook niet mee.

Ik denk dat bij een huisbezoek de zwijgplicht ook niet geldt. Of zie ik dat nu verkeerd? Hoe moeten de broeders anders verslag doen van het bezoek?

Natuurlijk kan met dat delen met de broeders kerkenraad. Maar een ambtsdrager houdt er verder zijn mond over. Dat heeft hij ook beloofd, op straffe van een vorm van tucht als hij zich ontgaat. Dit geldt voor een bezoekbroeder niet.

Maar daar worden wel afspraken over gemaakt. Niet zomaar iedereen gaat mee op huisbezoek. Bezoekbroeders zijn geen ongeleide projectielen.

Bij ons is er jaarlijks een zgn consistorievergadering, waar overlegd wordt tussen predikant, wijkouderlingen en bezoekbroeders. Daar wordt dan een soort verslag uitgebracht, voor zover ik weet zonder namen te noemen. Meer een verslag over de voortgang van het bezoekwerk en dingen die opgevallen zijn.

Huisbezoek is eens per twee jaar, helaas niet vaker. Als je pech hebt, zie je de wijkouderling twee keer en dan is zijn ambtstermijn afgelopen. Maar de werkdruk is hoog, hoor ik vaak.

Kan iemand het nut, of de functie uitleggen van dergelijke 'bezoekbroeders'?
Hoe is men er toe gekomen om mensen bij een ambtelijk bezoek mee te nemen die helemaal geen ambt hebben? Het komt op mij wat vreemd over. Zitten ze er niet gewoon voor spek en bonen bij?

caprice schreef:Kan iemand het nut, of de functie uitleggen van dergelijke 'bezoekbroeders'?
Hoe is men er toe gekomen om mensen bij een ambtelijk bezoek mee te nemen die helemaal geen ambt hebben? Het komt op mij wat vreemd over. Zitten ze er niet gewoon voor spek en bonen bij?

Toen ik dat vroeg was het antwoord dat dit heel oude papieren had. M.a.w.: het is altijd al zo geweest. Oorspronkelijk had het tot doel de kerkenraad te ontlasten.

Mister schreef:

caprice schreef:Kan iemand het nut, of de functie uitleggen van dergelijke 'bezoekbroeders'?
Hoe is men er toe gekomen om mensen bij een ambtelijk bezoek mee te nemen die helemaal geen ambt hebben? Het komt op mij wat vreemd over. Zitten ze er niet gewoon voor spek en bonen bij?

Toen ik dat vroeg was het antwoord dat dit heel oude papieren had. M.a.w.: het is altijd al zo geweest. Oorspronkelijk had het tot doel de kerkenraad te ontlasten.

Het is zeker geen spek-en-bonen-functie. Bezoekbroeders zijn volwaardige gesprekspartners, maar de verantwoordelijkheid voor het bezoek ligt bij de wijkouderling. Hij maakt de afspraken en rapporteert eventueel aan de predikant.