Bert Mulder schreef:

sweelinck 25 schreef:Urk
02-08-08 10:00 Zendingsdag Mbuma

Zingen: Psalm 72:6 - 10

Ds. J. Veenendaal:
Handelingen 22:6-10

De bekering van Saulus van Tarsen
1. Een wonder van soevereine genade
2. Het wezen van zijn bekering
3. De vrucht van zijn bekering

Zingen: Psalm 19:4 - 5

Zonder dat ik weet wat de weleerwaarde ds. Veenendaal precies gepreekt heeft...

Is hij toch fout als hij de bekering van Saulus van Tarsen als normaal ziet...

Een bekering van een David, Johannes, Jeremiah, enz. is normaal

Daarom ook de Bijbelse aanmaning, voor ons om onze kinderen in de vreze des Heeren op te voeden. Dat kan niet als onze kinderen geestelijk dood zijn.

Afgewezen schreef:Waarom zou in de Bijbel zo vaak tot bekering worden opgeroepen, ja, juist binnen het volk Israël, als de meeste bekeringen plaatsvinden op zeer jonge leeftijd?

Kaw schreef:

Afgewezen schreef:Waarom zou in de Bijbel zo vaak tot bekering worden opgeroepen, ja, juist binnen het volk Israël, als de meeste bekeringen plaatsvinden op zeer jonge leeftijd?

Dit komt omdat we wedergeboorte en bekering gelijk trekken en bijbels gezien zijn wedergeboorte en bekering twee verschillende dingen. Je bekeerd je bij je wedergeboorte, maar bekering is niet zoals wedergeboorte een eenmalige gebeurtenis, maar een doorgaande zaak. Elke dag is er vermaning en bekering, op micro- (jij hoort de wet en bekent zonde en neemt je voor die na te laten) en en op macroniveau zoals dat het volk Israël zich bekeerde van bijvoorbeeld een jaren durende afgodendienst.

Afgewezen schreef:

Kaw schreef:

Afgewezen schreef:Waarom zou in de Bijbel zo vaak tot bekering worden opgeroepen, ja, juist binnen het volk Israël, als de meeste bekeringen plaatsvinden op zeer jonge leeftijd?

Dit komt omdat we wedergeboorte en bekering gelijk trekken en bijbels gezien zijn wedergeboorte en bekering twee verschillende dingen. Je bekeerd je bij je wedergeboorte, maar bekering is niet zoals wedergeboorte een eenmalige gebeurtenis, maar een doorgaande zaak. Elke dag is er vermaning en bekering, op micro- (jij hoort de wet en bekent zonde en neemt je voor die na te laten) en en op macroniveau zoals dat het volk Israël zich bekeerde van bijvoorbeeld een jaren durende afgodendienst.

Toch gaat die redenering niet helemaal op. Zeker werd het volk als geheel aangesproken op concrete zonden. Maar je ziet anderzijds dat er slechts een overblijfsel was dat God vreesde. Het merendeel van het volk diende zich dus niet slechts te bekeren van hun concrete zonden, maar hun hart moest veranderd worden. Dus wat wij bekering en wedergeboorte noemen, ja.

Kaw schreef:Ik vind dat je niet gelijk heb. Je hebt geen tegenspraak, maar een toevoeging op mijn verhaal. Er waren schijnbaar mensen die zich om bijvoorbeeld angst voor de straf zich enkel uiterlijk bekeerden. Oppervlakkige bekering zonder wedergeboorte is dus mogelijk.

Afgewezen schreef:Toch gaat die redenering niet helemaal op. Zeker werd het volk als geheel aangesproken op concrete zonden. Maar je ziet anderzijds dat er slechts een overblijfsel was dat God vreesde. Het merendeel van het volk diende zich dus niet slechts te bekeren van hun concrete zonden, maar hun hart moest veranderd worden. Dus wat wij bekering en wedergeboorte noemen, ja.

Marco schreef:En dan denk ik toch echt dat het mogelijk is, van jongsaf met Christus te leven. In een vorm van doorgaande bekering, dat wel. De geloofsopvoeding die in Exodus en Jozua wordt voorgeschreven wijst daar ook op. Ook die van Samuël, trouwens, ondanks dat hij de HEER pas 'echt' leerde kennen nadat hij was geroepen.

Marco schreef:En belangrijk is het eigenlijk niet eens. Van tientallen gelovigen lezen we geen bekeringsgeschiedenis. We lezen dat iemand godvrezend was, en daar moeten we het meestal mee doen. Dat zou voor ons vandaag ook genoeg moeten zijn.

Afgewezen schreef:Klopt. Alleen het is een verschil of we ervan uitgaan dat deze kinderen wedergeboren zijn of niet. Als je dat wel doet, ligt het gevaar levensgroot op de loer dat een netjes, godsdienstig leven wordt aangezien voor vruchten van wedergeboorte.

caprice schreef:

Zeemeeuw schreef:@ Memento: van de hoorders te Berea lees ik dat zij eerst het woord met alle toegenegenheid ontvingen en vervolgens dat zij het onderzochten.
Het met toegenegenheid ontvangen komt mijns inziens minder goed uit de verf op dit forum. Ik hoop dat ik het mis heb, maar als het over de Gereformeerde Gemeenten gaat krijg ik dikwijls de indruk dat het is: met argwaan ontvangen en vervolgens (met een vergrootglas en met een ijver die beter besteed zou kunnen worden) naarstig onderzoeken of er geen kritische noten geplaatst kunnen worden.

U kent wellicht de uitspraak dat halve waarheden hele leugens zijn. Op grond van een krantenartikel (onder voorbehoud van de juistheid ervan) tot dergelijke uitspraken komen is natuurlijk nogal wat...

Klopt. Ook mijn gedachte.

Zomaar wat gedachten, overwegingen en stellingen:

- Christus stond in het Middelpunt, ook deze dag.

- Ds. Veenendaal heeft een uur gesproken. Dat kun je moeilijk samenvatten in een artikeltje.

- Voornamelijk ds. Veenendaal en ds. Klok hebben ernstig gewaarschuwd tegen de lijdelijkheid en dode orthodoxie.

- Een ieder die zich dagen bezig houdt met dit krantenartikeltje, doet zichzelf ernstig te kort verdraaiende de schriften tot zijn eigen verderf als de Heere het niet verhoedde.

- Beseffen we dat we hier over Gods knechten spreken? Wie Zijn volk aanraakt, raakt Zijn oogappel aan. Er was veel volk in de stad, waar ik meer achting voor heb dan wij als over elkaar buitelende nietes-welles-mensen.

- Het getuigt niet erg van ootmoed en liefde om zo vanuit de hoogte te spreken en een knecht Gods te ver of beoordelen op de ernstige boodschap die hij brengt. Het lijkt wel of er iets 'gezocht' wordt, of dat er een soort ondergrondse gevoelens zijn tegen de genoemde predikant, zendingsdag, schriftuurlijk bevindelijke waarheid, Mbuma, Gereformeerde Gemeenten (op de zendingsdag ging het GELUKKIG niet over kerkverbanden, hier helaas wel) of wat dan ook. Je zou eens moeten denken aan die mensen die de boodschap horen in Jeremia 35 vers 15:
Bekeert u toch een iegelijk van zijn bozen weg en maakt uw handelingen goed, en wandelt andere goden niet na om hen te dienen, zo zult gij in het land blijven dat Ik u en uw vaderen gegeven heb; maar gij hebt uw oor niet geneigd, noch naar Mij gehoord.
Zulk een ernstig Woord van God wat gepredikt wordt, en dat het volk in Jeruzalem (het centrum van de godsdienst) begon te discussieren. Wat bedoelt hij nou eigenlijk? Is hij wel zuiver? Handelingen goedmaken? Ik leef toch wel aardig netjes? Mijn wegje is niet zo boos. En dat ik dat of dat beeldje heb is toch niet zo'n ramp? Die mag ik er toch wel op nahouden? En we zijn toch het volk. En.... enzv.

Nee hoor. God heeft gesproken. En dat is niet voor tweeerlei uitleg vatbaar. We kunnen de schriften wel verdraaien tot ons eigen verderf, maar de Heere werkt op Zijn eer aan.

- Wie van de discuserende menigte is eigenlijk zelf aanwezig geweest om te ervaren dat het goed was? Ik raad een ieder van harte aan om D.V. volgend jaar ook mee te gaan naar Urk. Misschien dat er dan ook nog wel een plekje vrij is in de auto bij mij. Kom ga met ons, en doe als wij!

- Een ieder die zich dagen bezig houdt met dit krantenartikeltje, doet zichzelf ernstig te kort verdraaiende de schriften tot zijn eigen verderf als de Heere het niet verhoedde.