Dat toch werkelijk volkomen zekerheid onder ons moest hebben? Dat maak jij ervan...Afgewezen schreef:Het is toch op zijn minst merkwaardig wat er in deze topic gebeurt.
Ik moet me hand en tand verdedigen voor een standpunt, dat toch werkelijk onder ons volkomen zekerheid moest hebben: dat je het weet wanneer en hoe je bent verlost, of op zijn minst, dat je weet wanneer en hoe je ogen zijn opengegaan voor de boodschap van het Evangelie.
Ik weet wanneer ik ben verlost, hoe en hoe mijn ogen zijn opengegaan voor de booschap van het evangelie. Het enige is dat dat een proces is geweest en niet een moment. Dat is het verschil. Jij wil per se een moment weten en anders kan je precies hetzelfde weten en geloven maar dat is dan blijkbaar niet voldoende. En dat is een vreemd standpunt, zelfs op een forum dat in de lijn van de reformatie staat. Het feit dat velen hier wel weten wanneer, hoe etc maar geen exact tijdstip kunnen aanwijzen maar toch zekerheid mogen hebben, bewijst dat wel.
Dat hoef je niet uit te leggen, dat weten we. Ik weet me verlost en ik weet hoe ik verlost werd. Door Hem, zijn offer voor de zonden en dat mij geloof in Hem geschonken is. Verzoening is daadwerkelijk verzoening, daar ben ik me helemaal van bewust. Maar nee, je voegt hier nog wat aan toe. Je moet ook precies kunnen zeggen wanneer je verzoend bent. Waar de toeleidende weg stopt en de wedergeboorte begon. Anders is het niet voldoende. Je voegt juist iets aan dat evangelie van verzoening toe.Ik moet gaan bewijzen dat verzoening daadwerkelijk verzoening is. Ik moet gaan uitleggen dat je niet kunt zeggen dat je verlost BENT als je niet weet hoe je verlost WERD.
We hebben hier eerder over gediscussieerd en je kent mijn standpunt, een zuiver gereformeerd standpunt trouwens, ook al is niet iedereen het met me eens. Bij de doop worden we in het verbond geplaatst, verzoend met Hem uit genade, door Christus. De formulieren getuigen hier van. Tegelijkertijd is er geen verbondsautomatisme, er is een eis. Zoals het volk Israel het verbond kon verbreken, zo kunnen wij dat ook als we Hem niet gedenken. Zo mogen we van jonge kinderen zeggen dat ze bij Hem horen (heel calvinistisch) maar van een gedoopte die Hem de rug toekeert stellen dat hij het verbond dat God met zijn ouders en via hen met Hem sloot, heeft verbroken.En dan heet het dat ik toch wel erg zelfverzekerd ben. En krijg ik mensen tegen me van wie je toch beter zou kunnen verwachten.
En Marnix kan rustig zijn veronderstelde-wedergeboortetheorie (of in elk geval iets wat er veel op lijkt: bij je doop ben je al met God verzoend) hier te berde brengen. Dán hoor ik Freek niet, en jongere niet, en Gian niet. En niemand niet. Want alles mag, maar ga níét zeggen dat je het bewust meemaakt als God Zich als een verzoend God in Christus openbaart aan je ziel. Want dán heb je op een reforum toch echt wel iets uit te leggen.
Wat mij betreft is dit dan ook de laatste bijdrage aan deze discussie.
Dat heeft dus niets met veronderstelde wedergeboorte te maken. Het is opmerkelijk dat ik dit moet gaan verdedigen op een refoforum, Calvijn is in de institudie in het deel over de kinderdoop hier heel duidelijk over.
