Na een korte pauze probeer ik de draad op 3 punten op te pakken:
1. Als God Jona uit de vis kan redden, waarom kan hij dan niet de aarde in zes dagen maken en de zon na de instelling van de dag?
2. God kan de aarde in volwassen status geschapen hebben, zoals hij ook Adam als volwassene geschapen heeft.
3. Mensen die de 6-daagse schepping niet letterlijk interpreteren doen dat omdat ze hun geloof willen rijmen met de moderne wetenschap.
Daar gaan we dan:
1. Als God Jona uit de vis kan redden, waarom kan hij dan niet de aarde in zes dagen maken en de zon na de instelling van de dag?
Laten we eerst duidelijk zijn, ik geloof dat God alles kan, hij is almachtig. Dat geloof ik overigens niet op een wiskundige manier maar op een reele manier. (wiskundig is: God kan een steen maken die zo zwaar is dat hij hem niet kan optillen, en vervolgens kan hij hem ook nog optillen, dat is gewoon wiskundige surrealiteit in woorden gevat, nl. Kan God x>1 en x<1 met elkaar harmoniseren)
Met 'reeel' bedoel ik dat God de heer van de schepping is en ermee kan doen wat hij wil. Hij kan de natuurwetten wijzigen, tijdelijk of permanent. Net zoals ik als programmeur de door mij geschreven computer programma's op elke wijze kan manipuleren. Een gewone gebruiker denkt: "Dat kan helemaal niet!" maar ik denk: "Peace of cake." en ik negeer alle wetten die ikzelf heb gemaakt. Een groot verschil is trouwens dat ik bugs programmeer, en God niet. Verder ben ik aardig gelimiteerd in wat ik kan maken. Maar goed, dat terzijde.
Dat gezegd hebbende, verder met de echte vraag.
Als God Jona in de vis kan laten overleven (en dat geloof ik) (en ik geloof ook dat dat gebeurd is), waarom kan of heeft hij dan niet de aarde in zes dagen geschapen en de zon pas na de instelling van de dag?
Allereerst: Ik geloof allereerst absoluut dat God de aarde in zes dagen kan schapen.
MAAR de vergelijking die hier getrokken wordt is niet valide. Je kunt het handelen van God als hij ingrijpt in de bestaande schepping niet systematisch (want dat doen we hier) vergelijken met het creeren van de schepping.
Ook kan je de gevallen schepping niet vergelijken met de perfecte schepping.
Gods ingrijpen is allereerst niet nodig in de perfecte (originele) schepping. Niet omdat God dat niet kan, maar omdat dat niet nodig is. Als God moet ingrijpen in de perfecte schepping, dan is die schepping kennelijk niet perfect, want ze behoeft een ingreep.
Ten tweede, als God de schepping, de natuur, het volledig systeem van ons zijn, schept, inclusief de natuurwetten, dan vind ik de suggestie dat er een "Werk in uitvoering" periode is geweest bijzonder vreemd. Als God daadwerkelijk, menselijk chronologisch gezien, eerst de aarde schiep, licht en duisternis schiep, en het licht dag noemde en de duisternis nacht, en pas later de zon, de maan en de sterren, dan heeft God dus tijdelijke natuurwetten moeten gebruiken.
De zwaartekracht die er voor zorgt dat de aarde om de zon en om haar as draait is een natuurwet. Deze natuurwet zorgt dus voor het licht voor de dag en de absentie van het licht, de duisternis, voor de nacht. Zolang deze natuurwet er nog niet was, of nog niet kon worden toegepast ivm. de afwezigheid van de zon, moesten er dus tijdelijke natuurwetten zijn. Natuurwetten die daarna weer werden weggegooid. Een natuurwet die de aarde in het ledige liet hangen en die er voor zorgt dat er licht en duisternis was. De aardse pre-zon dag was kennelijk totaal voor de hele aarde, aangezien God deze dag en nacht zelf ervaart, en we God toch niet op een deel van de aarde willen plaatsen, waar hij als een mens dag en nacht ervaart. Kortom, er moeten tijdelijke natuurwetten zijn geweest voor de permanente natuurwetten kwamen.
Dat vind ik zo houtje touwtje. Ik kan dat principe wel, als programmeur. Soms moet ik A en B programmeren, waar A niet zonder B kan en B niet zonder A. Dan moet ik even C uitvinden waar ik A en B eerst aanhang, en daarna gooi ik C weg en verbind A met B. Dat is bijzonder inventief van mij, maar als ik een echt goeie programmeur was geweest had ik op twee computers tegelijkertijd A en B gecreerd en direct aan elkaar gehangen. Als God tijdelijke natuurwetten moet maken dan zeg je dat God tussen-oplossingen heeft moeten maken. Dat hij delen van de schepping heeft weggegooid. Waarom zegt God dan ook na dag 1, 2 en 3 dat het goed is? Als het goed is, waarom wijzigt hij het dan later? Waarom is de wijze waarop dag en nacht functioneren goed, om vervolgens met de schepping van de zon totaal te veranderen?
Het is niet de vraag OF God dat kan, natuurlijk kan God dat! Maar het is een totaal menselijke manier van denken over God!
Deze problemen komen ook pas te voorschijn als mensen krampachtig willen volhouden dat de aan de mensen voorgespiegelde (dus in mensenwoorden begrijpbaar gemaakte) visie op de schepping de daadwerkelijke systematische wijze is waarop God het heelal geschapen heeft.
Ik denk dat de voor ons onbeschrijfbare schepping (die vindt namelijk buiten onze realiteit plaats) door God in begrijpelijke, poetische, woorden is weergegeven in Genesis 1/2, met daarbij de symboliek van een aantal basisprincipes die in de schepping verscholen liggen, nl. bv. de zevendaagse week.
Conclusie: Je kunt de gevallen schepping niet vergelijken met de perfecte schepping, je kunt het ingrijpen in de schepping niet vergelijken met het creeeren van de schepping, en God creeerde alles direct 'goed', hij creeerde geen tijdelijke tussenoplossingen. Als laatste de opmerking dat het standpunt dat God ingrijpt in de perfecte wording van de schepping wekt de suggestie dat die wording dus kennelijk zo perfect niet was.
2. God kan de aarde in volwassen status geschapen hebben, zoals hij ook Adam als volwassene geschapen heeft.
Een heel ander onderwerp.
Achter deze vraag ligt de suggestie dat de evolutie wetenschap gelijk heeft, en dat de aarde volgens de evolutionaire principes had kunnen worden wat ze nu is, ware het niet dat God haar direct zo heeft geschapen zoals ze is.
Nog afgezien van de opmerking dat God dan kennelijk ook de fossielen in de grond gestopt heeft en zelfs het verval meegeschapen heeft, werp ik deze gedachte heel ver weg.
De evolutietheorie is in mijn ogen niets meer dan een wetenschappelijke poging om het atheisme te bewijzen, of ten minste Gods absentie in de wording van het heelal.
Nog afgezien van mijn geloof (als dat uberhaupt mogelijk is) vind ik de hele gedachte van evolutie van complexe system door natuurlijke selectie van zeldzame positieve effecten bij mutaties bij reproductie een lachertje.
De suggestie dat God een 'oude aarde' heeft geschapen is volgens mij niets meer dan een poging wetenschap met creatie te proberen te combineren. Volgens mij is dat helemaal niet nodig, en zeker niet met de breedgeaccepteerde pseudowetenschap die evolutionisme heet. Alleen omdat ze breedgeaccepteerd is wordt ze als wetenschappelijk, en zelfs maatgevengd gezien. Maar ach, in de middeleeuwen was de gedachte dat de aarde plat was ook breed geaccepteerd en maatgevend.
Wat hadden christenen toen dan moeten zeggen? De aarde is plat, maar God laat haar werken alsof zij bolvormig is?
3. Mensen die de 6-daagse schepping niet letterlijk interpreteren doen dat omdat ze hun geloof willen rijmen met de moderne wetenschap.
zoals ik al bij punt 2 aangaf is de wetenschap niet de minste reden voor mij (zover ik kan zien, maar wie kent zichzelf volledig?) om Genesis 1/2 niet (meer, dankzij jullie
) letterlijk te namen.
Sterker nog, het wel letterlijk nemen van de 7-daagse schepping (die dan ook nog eens 6-daagse schepping wordt genoemd, terwijl Genesis 2 toch echt stelt dat God de schepping op de 7e dag voltooide, Gen 2:2 "Als nu God op de zevende dag volbracht had Zijn werk, dat Hij gemaakt had") is eerder een gevolg van de moderne wetenschap dan het vasthouden aan de oude uitleg.
Het is de opkomst van de evolutietheorie geweest die behoudende christenen er toe dreef om in reactie sterker vast te houden aan een letterlijke interpretatie. Zoals al eerder geponeerd, de grootste kerkvader van de vroege kerk, Augustinus, legde Gen 1/2 al geestselijk uit. Dan heeft Augustinus het laatste woord niet, maar dan vraag ik jullie wel om met bewijs te komen dat de letterlijke interpretatie van Gen1/2 gemeengoed was, ook al ver voor de evolutietheorie en de moderne wetenschap.
Veel orthodoxie is eerder een reactie op de moderne wetenschap en de moderne Bijbelkritiek, dan dat zij een vasthouden is aan vroeger.
Er zijn idd. mensen, zoals bij punt 2 in deze post, die weldegelijk hun theologie aanpassen aan de moderne wetenschap, tsja, dan kan je wel bezig blijven. Lijkt me geen goed plan. Maar daar rust 'mijn' vergeestelijking (of beter: poetische) uitleg van Genesis 1/2 zeker niet onder.
Ik hoop dat er mensen zijn die deze lap tekst zonder in slaap te vallen uit hebben gelezen
Hartelijke groet,
Robert
