Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Als Gods Geest ons aan onszelf ontdekt, ontdekken we dat we niet kúnnen geloven.
We zouden eerder de sterren van de hemel kunnen plukken, dan geloven.
Er is een geheim, maar hoe ontdek ik dat geheim...? dát is de ervaring.
Hou toch op met die onzin!
Hier tekenen zich dus duidelijk twee stromingen af.
Ja, een Bijbelse en schriftuurlijke stroming - die overigens wel van bevinding weten maar dat niet benadrukt willen horen.
En een mystieke stroming dat het allemaal niet zo makkelijk gaat. Dat het ondanks dat God de weg gebaand heeft, toch hondsmoelijk is om behouden te worden.
Worden als een kind, afgewezen. en niet als een hoogopgeleide magiër...
Bevinding is niet de weg, maar Christus Zelf is de weg tot de Vader.
Ach, een eerlijke preek is niet naar het vlees. Het is fijner om ach en och te roepen, dan tot Christus te vluchten. Leven vanuit genade, daar walgt een mens van nature van...
Ikzelf ben, naar Gods grote wijsheid, geleidt langs een weg die in de GG afgeschilderd wordt als 'Gods normale weg'. Toch heb ik altijd moeite als ik die weg hoor verkondigen vanaf de kansel. Niet omdat ik die weg niet ken, maar omdat het mij niet wijst op mijn fouten:
Ik zat met mn schuld, maar ik werd niet naar Christus gewezen. Ik zat in het werkhuis, maar mij werd niet gezegd dat we het moeten hebben van genade. Ik kende de Middelaar zo weinig, en ik werd niet aangespoord Hem te zoeken en te vinden. En toen ik Hem mocht vinden, werd mij voorgehouden dat Hij een verborgen Persoon is. En toen ik na veel strijd en twijfel eindelijk die vaste grond en zekerheid mocht vinden, werd mij voorgehouden dat zelfs de sterkste van Gods kinderen slechts bij tijden zekerheid hadden...
Ik weet het, lang niet alle predikanten preekt zo. Maar zelfs al rammelt er nog zoveel aan een preek, als God één woord ervan in je ziel doet landen, dan gaat de hand op de mond, en heb ik mn handen vol aan me zelf.
God werkt, ondanks alle fouten. Moeten we daarom maar zwijgen, en de fouten bedekken? Nee! Liefde is eerlijk. Ik ben bang dat veel kritiek voortkomt uit haat en onbegrip. Omdat men de bekering niet kent, of anders geleidt is dan de weg die altijd gepredikt wordt. En als ik eerlijk ben is er ook soms haat in mijn hart, of misschien beter gezegd wanhoop. Maar broeders, dat is niet goed! Laten we liever in alle ootmoed, onder besef dat we zondige mensen zijn, elkaar de spiegel van Giods Woord voorhouden. Met tranen in de ogen, omdat we zien dat er zoveel fout gaat. Met tranen in de ogen, omdat het toch niets uitricht. Met een bede in het hart: Heere, geef toch een opwekking, geef toch een terugkeer naar de echte eenvoud van Gods woord.
Laten we ons niet verheffen boven deze predikanten. We zouden klein moeten wezen. Het is Gods genade, als wij de rijkdom van het evangelie in volle glorie mogen zien. Laten we dankbaar zijn voor dát licht. Laat de evangelieboodschap ons brengen waar we horen: als zondaren, diep in het stof gebogen, aan Jezus' voeten.
Beste Memento, ik begrijp je niet helemaal. Gisteren was je nog verdrietig, vroeg je je af waarom hyper-calvinisten worden getolereerd in de GG, waarom we de waarheid verduisterd laten worden.
En nu begin je met de opmerking dat een eerlijke preek niet naar het vlees is, spreek je de vrees uit dat veel kritiek voortkomt uit haat (dat is nogal wat) of onbegrip. Je stelt dat we elkaar maar in alle ootmoed, beseffend dat we zondige mensen zijn, de spiegel van Gods woord moeten voorhouden. Je spreekt de wens uit dat de evangelieboodschap ons zal brengen waar we horen: als zondaren, diep in het stof gebogen, aan Jezus' voeten.
Dat klinkt allemaal heel mooi - maar ben je vergeten waaròm je nou zo verdrietig was? Was het niet juist omdat de evangelieboodschap niét klonk, omdat niét naar Christus werd gewezen, omdat de waarheid verduisterd werd?!
Kortom, hoe mild je reactie ook klinkt, ik kan 'm niet goed rijmen met je verdrietige bericht van gisteren.
Waar wil je nou naar toe? Of weet je 't zelf ook niet?
Mensen die uit oprechte bewogenheid met hun kerkverband publicaties het licht doen zien waarmee zij willen illustreren wat er scheef is gegroeid,
Wat zij menen dat er scheef is gegroeid...
Als dat zo is, dan moet je dat met argumenten staven....
Bovendien zou dat sowieso makkelijk te weerleggen moeten zijn. I.p.v. argumenten heb ik tot nu toe van de GG-bobo's (ik gebruik die term toch maar weer, en ik bedoel dit dus niet negatief!) alleen maar suggestieve opmerkingen gehoord en aantijgingen.... Waar bleven dan de argumenten?
Ten slotte vind ik een dergelijke opmerking van het kaliber van Prins Willem-Alexander toen hij het rapport van prof Baud over zijn schoonvader ook 'slechts een mening' noemde....
Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Als Gods Geest ons aan onszelf ontdekt, ontdekken we dat we niet kúnnen geloven.
We zouden eerder de sterren van de hemel kunnen plukken, dan geloven.
Er is een geheim, maar hoe ontdek ik dat geheim...? dát is de ervaring.
Hou toch op met die onzin!
Toch is dat geen onzin Miscanthus!! Het is alleen maar de vraag hoe dit functioneert in de preek, en in welke context zoiets gebruikt wordt....
Wel is het zo Afgewezen, dat zoiets altijd een vlucht geeft naar Christus. Anders zou zo'n ziel in de wanhoop om komen. En wat is dat dan anders dan een toevluchtnemend geloof?
Als ik deze discussie volg dan zijn er inderdaad twee lijnen.
Ik blijf erbij dat je het niet kun grijpen, maar dat je moet gaan inzien dat je God kwijt bent. Dat je niet kunt sterven zoals je geboren bent en wederomgeboren moet worden en ik geloof zeker dat dat niet ongemerkt zal blijven. Dan praat ik niet over hoe diep hoe zwaar enz.
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.
Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Als ik deze discussie volg dan zijn er inderdaad twee lijnen.
Ik blijf erbij dat je het niet kun grijpen, maar dat je moet gaan inzien dat je God kwijt bent. Dat je niet kunt sterven zoals je geboren bent en wederomgeboren moet worden en ik geloof zeker dat dat niet ongemerkt zal blijven. Dan praat ik niet over hoe diep hoe zwaar enz.
Exact, en daarom geloof ik niet in twee partijen, maar ook nog in een middenweg, tussen de twee uitersten. Dat lijkt me toch het veiligst!!
Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Als ik deze discussie volg dan zijn er inderdaad twee lijnen.
Ik blijf erbij dat je het niet kun grijpen, maar dat je moet gaan inzien dat je God kwijt bent. Dat je niet kunt sterven zoals je geboren bent en wederomgeboren moet worden en ik geloof zeker dat dat niet ongemerkt zal blijven. Dan praat ik niet over hoe diep hoe zwaar enz.
Achteraf zal iedereen het hier mee eens zijn, alleen wij weten het vooraf al te vertellen, namelijk dat we missend gemaakt moeten worden. Tja en dan staat de wagen weer stil.
Maar hoe moeten we nou missend gemaakt worden? Nou, door de prediking, maar nee dat soort prediking zegt alleen maar hoe het er aan toe moet gaan.
De prediking moet m.i. niet zozeer over bevindingen gaan, maar moet de noodzakelijke bevindingen uitwerken!! En da's een heel verschil.
Maar goed, Lizzy, waar zegt de Heere Jezus tegen iemand: 'je moet eerst gaan inzien dat je God kwijt bent.'
Waar in de bijbel vinden we in de prediking dat bevindelijke/dogmatische uitgangspunt.
Hartelijke groet,
Pim.
Het is vandaag een dag van Goede Boodschap. PrekenWeb.nl
Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Als Gods Geest ons aan onszelf ontdekt, ontdekken we dat we niet kúnnen geloven.
We zouden eerder de sterren van de hemel kunnen plukken, dan geloven.
Er is een geheim, maar hoe ontdek ik dat geheim...? dát is de ervaring.
Hou toch op met die onzin!
Toch is dat geen onzin Miscanthus!! Het is alleen maar de vraag hoe dit functioneert in de preek, en in welke context zoiets gebruikt wordt....
Wel is het zo Afgewezen, dat zoiets altijd een vlucht geeft naar Christus. Anders zou zo'n ziel in de wanhoop om komen. En wat is dat dan anders dan een toevluchtnemend geloof?
Gr.,
Christus is dan een 'verborgen Persoon' (hoewel je deze uitdrukking op dit forum bijna niet meer zou durven gebruiken als je naar sommiger reactie kijkt). Natuurlijk weet je dan wel met je verstand dat Christus de Zaligmaker is, maar hoe Hij nu ook jouw Zaligmaker wordt, dat kun je op zo'n moment niet overzien. Dat moet van Boven geleerd worden!
Christus is dan een 'verborgen Persoon' (hoewel je deze uitdrukking op dit forum bijna niet meer zou durven gebruiken als je naar sommiger reactie kijkt). Natuurlijk weet je dan wel met je verstand dat Christus de Zaligmaker is, maar hoe Hij nu ook jouw Zaligmaker wordt, dat kun je op zo'n moment niet overzien. Dat moet van Boven geleerd worden!
Zeker dat dat van Boven geleerd moet worden. Dat zal niemand in twijfel trekken. Maar waar het om gaat is dat in de prediking vaak de oproep niet is, die zegt: Is Christus voor jou nog een verborgen Persoon? Zoek Hem dan, rust niet voordat je Hem gevonden hebt. Hij is nog te vinden. Vandaag nog.
Maar in plaats daarvan worden mensen zalig gepraat die Christus niet kennen. Oh, natuurlijk zijn er zuchtende zielen, die zeer naar Hem verlangen, maar Hem niet durven eigene, die moeten verzuchten dat ze nog zo weinig van Hem kennen. Maar zouden wij hen niet, in plaats van hen te laten rusten in dat gemis, niet juist aan moeten sporen om in het geloof tot Hem te gaan. Ach, en waarschijnlijk zal die bekommerde dan verzuchten dat hij dat geloof nu juist zo mist. Wat is er dan heerlijker dan hem te mogen vertellen dat in Christus álles te vinden is om zalig te worden, dat Hij het is die dat geloof wil geven, ook aan mensen die er zelf helemaal niet bij kunnen.
Zeg mij: Wie wordt er niet aangesproken als we aangespoord worden om tot Christus gaan? Bekeerd of onbekeerd, bekommerd of verzekerd, als Christus gepredikt wordt is dat voor iedereen van belang.
Oorspronkelijk gepost door Lizzy
Als ik deze discussie volg dan zijn er inderdaad twee lijnen.
Ik blijf erbij dat je het niet kun grijpen, maar dat je moet gaan inzien dat je God kwijt bent. Dat je niet kunt sterven zoals je geboren bent en wederomgeboren moet worden en ik geloof zeker dat dat niet ongemerkt zal blijven. Dan praat ik niet over hoe diep hoe zwaar enz.
Achteraf zal iedereen het hier mee eens zijn, alleen wij weten het vooraf al te vertellen, namelijk dat we missend gemaakt moeten worden. Tja en dan staat de wagen weer stil.
Maar hoe moeten we nou missend gemaakt worden? Nou, door de prediking, maar nee dat soort prediking zegt alleen maar hoe het er aan toe moet gaan.
De prediking moet m.i. niet zozeer over bevindingen gaan, maar moet de noodzakelijke bevindingen uitwerken!! En da's een heel verschil.
Maar goed, Lizzy, waar zegt de Heere Jezus tegen iemand: 'je moet eerst gaan inzien dat je God kwijt bent.'
Waar in de bijbel vinden we in de prediking dat bevindelijke/dogmatische uitgangspunt.
Als je niet voelt hoe ver je van af bent als onbekeerde en je beseft alles verzondigt te hebben dan ga je volgens mij zoeken.
Ja waar moet je zoeken, hoe moet je zoeken? Weet je het wordt er alleen maar ingewikkelder door vind ik soms.
Ik heb altijd geleerd: missen, zoeken, vinden.
Niemand is volmaakt en daarvan ben ik het perfecte voorbeeld.
Christus is dan een 'verborgen Persoon' (hoewel je deze uitdrukking op dit forum bijna niet meer zou durven gebruiken als je naar sommiger reactie kijkt). Natuurlijk weet je dan wel met je verstand dat Christus de Zaligmaker is, maar hoe Hij nu ook jouw Zaligmaker wordt, dat kun je op zo'n moment niet overzien. Dat moet van Boven geleerd worden!
Zeker dat dat van Boven geleerd moet worden. Dat zal niemand in twijfel trekken. Maar waar het om gaat is dat in de prediking vaak de oproep niet is, die zegt: Is Christus voor jou nog een verborgen Persoon? Zoek Hem dan, rust niet voordat je Hem gevonden hebt. Hij is nog te vinden. Vandaag nog.
Maar in plaats daarvan worden mensen zalig gepraat die Christus niet kennen. Oh, natuurlijk zijn er zuchtende zielen, die zeer naar Hem verlangen, maar Hem niet durven eigene, die moeten verzuchten dat ze nog zo weinig van Hem kennen. Maar zouden wij hen niet, in plaats van hen te laten rusten in dat gemis, niet juist aan moeten sporen om in het geloof tot Hem te gaan. Ach, en waarschijnlijk zal die bekommerde dan verzuchten dat hij dat geloof nu juist zo mist. Wat is er dan heerlijker dan hem te mogen vertellen dat in Christus álles te vinden is om zalig te worden, dat Hij het is die dat geloof wil geven, ook aan mensen die er zelf helemaal niet bij kunnen.
Zeg mij: Wie wordt er niet aangesproken als we aangespoord worden om tot Christus gaan? Bekeerd of onbekeerd, bekommerd of verzekerd, als Christus gepredikt wordt is dat voor iedereen van belang.
Deze reactie is mij werkelijk uit het hart gegrepen!!! Dit is dus precies wat ik bedoel!! Bedankt Memento!
Dit is namelijk precies de middenweg (of noem het liever nuance) die ik bedoel en zo vaak mis in de discussies!
Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Als Gods Geest ons aan onszelf ontdekt, ontdekken we dat we niet kúnnen geloven.
We zouden eerder de sterren van de hemel kunnen plukken, dan geloven.
Er is een geheim, maar hoe ontdek ik dat geheim...? dát is de ervaring.
Miscanthus noemt dit onzin. Ik denk toch dat hij gelijk heeft. Niemand gaat proberen sterren te plukken, omdat dat niet kan. Dus is de kans op 'geloof' vele malen groter.
Bovendien: door dit zo te stellen, maak je er een loterij van. 't Mag komen te gebeuren, of 't mag niet.
Het geheim staat in Zijn Woord. Meer krijg je niet. Echt niet.
Het geheim staat in Zijn Woord. Meer krijg je niet. Echt niet.
Maar verstaan we dat geheim ook? Dat is de vraag waar het om gaat.
[Aangepast op 12/7/05 door Afgewezen]
Missen is: niet hebben. Zoeken is ook 'niet hebben. Dat zijn 2 standen die 'leeg' zijn. Er is geen geloof. Het gaat dus om het vinden, het hebben, het aangrijpen. Sommigen wekken de indruk dat missen ook al goed is.
Wat versta (begrijp) je dan exact niet?
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
