Forummer schreef:Er zijn dominees die doen net alsof er tegenwoordig bijna geen kinderen van God meer zijn. Ik vind dat heel erg. Net alsof de Heilige Geest vroeger wel werkte maar nu niet meer.

Rh1990 schreef:Nou nou gelijk een aantal pagina's erbij. Ik had nog veel meer mensen kunnen opnoemen, ds Mallan, ds J. Karens, ds Koster, ds E. venema, vrouw Butijn, vrouw de Lange, ouderling Limburg, vrouw van Dijke, Pothoven, vrouw Oosten enz.
Die waren arm in zichzelf en rijk in Christus. Heel niet om die mensen te bedoelen maar het werk Gods, onderscheiden, ootmoed, Godskennis en zelfkennis. Als ik dat dan lees of zulke mensen spreek (ze zijn er zeker) dat is de taal van mn hart. Dat andere smaakt me niet. Rijk en verrijkt en ze zitten er boven op.

Forummer schreef:Er zijn dominees die doen net alsof er tegenwoordig bijna geen kinderen van God meer zijn. Ik vind dat heel erg. Net alsof de Heilige Geest vroeger wel werkte maar nu niet meer.

Bertiel schreef:20 mEn zie, Ik ben 26met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld. 27Amen.
m Joh. 14:18. verwijsteksten
26 Namelijk met u, Mijn discipelen, en al uw navolgers in Mijn gemeente; en dat naar Mijn Godheid, majesteit, genade en Geest. Zie Matth. 26:11. verwijsteksten
27 Wat dit woord betekent, zie Matth. 6:13. 1 Kor. 14:16. 2 Kor. 1:20, en wordt hier aan het einde van dit Evangelie, alsook van meest al de Schriften des Nieuwen Testaments, bijgevoegd om aan te wijzen de vastigheid en zekerheid van hetgeen in dezelve begrepen is. Zie Joh. 21:24.

Posthoorn schreef:

John Galt schreef:Hmmm. Misschien als jij het ook in eigen woorden probeert te zeggen, praten we dezelfde taal. Want zegt Bunyan het nu zoveel anders danG ik? Wat ik, op jouw verzoek, probeerde duidelijk te maken, was wat het concreet inhoudt "de blik op het kruis te werpen". Want dat is mooi in allegorietaal, maar toen het bij mij gebeurde, zag ik geen letterlijk kruis en ik had ook geen letterlijk pak op mijn rug. En dat zal voor iedereen gelden. Het gevoel van bevrijding en blijdschap herken ik wel, hoewel dat zeker in het begin met vrees en beven gepaard ging. Dat was wat ik bedoelde met "het is best eng". Zeker als je je hele jeugd te horen gewaarschuwd bent het je niet zomaar toe te eigenen.

Ik zou op mijn beurt ook weer aan jou kunnen vragen: wat bedoel je met 'tot je de zekerheid gevoelt dat Hij je aangenomen heeft'.
Maar goed, ik zal het in mijn eigen woorden zeggen. En misschien bedoelen we inderdaad hetzelfde, wie zal het zeggen?

Toen ik met mezelf aan een eind kwam en mijzelf waarnam als een totaal óngeschikte zondaar om zalig te worden, dacht ik bij mijzelf: nu kan het alleen nog maar van Gods kant komen. En op dát moment gingen mijn ogen open voor het heil: dat het heil nu helemaal aangebracht was bij God vandaan. God was tevredengesteld door het werk van Christus en kon daarom míj, zondaar, aannemen. Nu hoefde ik alleen maar op Christus te zien, en dan was ik behouden. Tóén wist ik wat geloven was. Ja, dat ging zeker gepaard met 'vrezen en beven': was het zó eenvoudig? Ja, zo eenvoudig was het. Dat ik daarna meteen weer in het donker kwam, is een andere zaak, daar ga ik niet over uitweiden.

Maar wat voor mij essentieel is, is dit: dat ik zelf mijn ogen nooit had kunnen openen voor het heil, dat moest Gód doen. En dát zien, is het zien des geloofs. Dat is het 'komen van de zondaar'. "Een ieder die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, komt tot Mij." "En dit is de wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk, die den Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage."

Forummer schreef:Er zijn dominees die doen net alsof er tegenwoordig bijna geen kinderen van God meer zijn. Ik vind dat heel erg. Net alsof de Heilige Geest vroeger wel werkte maar nu niet meer.

Framboos schreef:

Forummer schreef:Er zijn dominees die doen net alsof er tegenwoordig bijna geen kinderen van God meer zijn. Ik vind dat heel erg. Net alsof de Heilige Geest vroeger wel werkte maar nu niet meer.

Wat vind je van de klacht van Elia dan in 1 koningen 18? Of Jeremia in zijn tijd?

John Galt schreef:Dank je wel. Ik denk inderdaad dat we hetzelfde bedoelen. Zoals je in je eerste paar regels hebt beschreven, heeft het bij mij wel een poosje geduurd. Langzaam maar zeker werd ik er door de prediking van overtuigd dat ik weliswaar een refo was, maar toch een goddeloze refo. Door het lezen van vooral Spurgeon werd toen steeds duidelijker dat CHristus een gewillige en passende Zaligmaker was. Toen heb ik nog een tijd rondgelopen met de vraag: Is het wel voor mij? Mag ik het wel aannemen? En op een avond, tijdens het luisteren naar een cassettebandje van een jongerenavond, werden alle Jamaars weggeslagen en kon en hoefde ik alleen maar op Hem te zien. Met de bede: Heere, ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp.

En die liefde @Erasmiaan, daar groei je in, toch? In het natuurlijke leven gaat het ook zo: Toen ik net een paar dagen verkering had met mijn latere vrouw, vond ik het nog best spannend allemaal. Nu na ruim 20 jaar huwelijk ben ik niet meer zo bang dat ze bij me weggaat als ik iets enorm fout doe. Zoiets. En sorry dat ik het allemaal niet zo mooi kan zeggen in gepolijste kerktaal. Maar ik heb gelukkig geleerd dat zowel een lijster als een ekster tot Gods eer zingt.

Forummer schreef:@posthoorn en @john galt,

Mooi om dit te delen. Ook mooi de herkenning.