Herman schreef:Ireneüs van Lyon schreef:Ik vind dit een zeer ernstige vorm van groepsdenken. Het niet bereid zijn om jezelf in de argumenten van de tegenstander te verdiepen, verraad een gebrek aan interesse in de ander en blindheid voor de cultuur waar we nu leven. Alsof de wereld ophoudt bij de grens van het forum. Juist dit forum zou een plaats moeten zijn waar reformatorische christenen vanuit hun grondbeginselen het gesprek aangaan met de huidige cultuur en elkaar. Hoe zou je anders dwalingen willen weerleggen? Lees: 2. Tim. 3: 16-17 en Jacobus 5:19-20.
Verder lijkt mij dat het introduceren van taboe onderwerpen/standpunten wijst op een angst om met eigen veronderstellingen/argumenten geconfronteerd te worden.
Helemaal eens met @Herman dus.
Andersom ben ik het overigens niet eens. Je taxeert bepaalde tendensen als een ernstige vorm van groepsdenken, maar dat kan je ook gewoon positief uitleggen. Als je ervan overtuigd bent dat de gereformeerde theologie waardevol is, dan kan je met iedereen in gesprek, maar niet door het doen van concessies aan je eigen waarheid. Het relativeren van de eigen positie is gemeengoed geworden onder druk van het post-modernisme en dat zorgt m.i. voor de nodige irritatie. Dat moet je wel onderkennen en dus ook onderscheiden van een gereformeerd waarheidsbegrip.
Dat overigens op een punt als het ambt blijkbaar de wegen zo uiteengaan, geeft des te meer de noodzaak aan om goed en actueel geïnformeerd te worden en je te herbronnen op de bijbel. Een primaire taak van de kerk, en niet van een forum, lijkt me.
Volgensmij taxeer je mijn reactie verkeerd. Ik roep niet op tot het weg-relativeren van de eigen positie. Ik stel juist dat dat je vanuit de gerefomeerde theologie met iedereen in gesprek kan, juist omdat die waardevol is. Daarom is dit een mooie kernzin van @Herman
Als je ervan overtuigd bent dat de gereformeerde theologie waardevol is, dan kan je met iedereen in gesprek
.
Met het laatste deel
maar niet door het doen van concessies aan je eigen waarheid
ben ik het niet helemaal eens, al begrijp ik je intentie. Dit mag nooit een doel op zich worden. Maar je moet altijd de optie openhouden om bij te leren, ons kennen is ten dele (ik hoef denk ik geen voorbeelden te noemen, want die zijn er genoeg).
Wij zouden op geen andere wijze de mysteries van God kunnen leren kennen dan door de Menswording van onze Meester, het Woord. Geen ander dan zijn Woord was immers in staat de mysteries van de Vader te openbaren, want wie anders kende de gedachte van de Heere of wie anders is zijn raadsman geweest?