Mara schreef:... omdat je dit niet meer kunt vanwege je geweten of principe.
Of omdat je de Heere geen verdriet wilt doen.
Het gaat dus daarom, om die reden!
Persoonlijk denk ik dat je hier de kern raakt; de Heere. Wat wil Hij dat ik doen zal?
Dat geldt in de week en in het weekend en ook op Zijn dag.
Maar waar ligt de grens voor zondagse besteding?
Die is in z'n algemeenheid zeer moeilijk te trekken en in veel vraagstukken afhankelijk van cultuur, persoon, karakter èn nog belangrijker; het geweten. Over sommige zaken is de Bijbel duidelijk.
Steeds meer en meer stel ik aan mijzelf de vraag of mijn zondagsbesteding in teken staat van Christus. Dat geldt voor heel het leven, maar in het bijzonder de rustdag. En met goede voornemens gaat het dan weer even 'goed' en later wint toch het 'afleidende' weer. Dus praktische punten komen bij mij dan meer onder het licht te vallen van de vraag; Welk beeld draag ik van Christus uit? En op zondag?