En als ze het dat wel doen in de praktijk en met tranen en een oprecht hart? Wat is er dan aan de hand? Calvijn: Dan is de wil vernieuwd. Verbroken door de wet, getrokken door het Evangelie=genodigd door de belofte!Bert Mulder schreef:Je wilt hopelijk me toch niet wijs maken dat de ongelovigen smeken, pleiten en bidden kunnen? Of zelfs willen?
De tweede regel daarna...Anker schreef:Waar doe ik dat?DDD schreef:@Anker:
Je citeert Brakel als hij schrijft over de volwassendoop. Maar ds. Verschuure had het over de kinderdoop.
Dat moet ook, zie Inst. III, XX, 2 e.v.: "Want het gebed is een zekere samenspreking der mensen met God, waardoor zij, het heiligdom des hemels binnengegaan zijnde, Hem over Zijn beloften in eigen Persoon aanspreken."GJdeBruijn schreef:Wat Luther nu zegt is dat het maar de vraag is of de belofte een belofte is, want je moet er wel om smeken en bidden...!
Hoe bestaat het!Anker schreef:Ik zie geen reactie op deze quote. Ik kan het hele hoofdstuk van Brakel over de beloften wel plaatsen, maar dat is wat te lang. Wat zegt Brakel hier? Dat er beloften zijn voor ongelovigen?Voor een onbekeerde zijn er geen beloften in de Bijbel. In elke belofte die zij zichzelf toe-eigenen, bedriegen ze zichzelf. Ze zullen er verkeerd mee uitkomen, want ze zijn zonder Christus, vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende (Ef. 2:12). Alleen de gelovigen zijn erfgenamen der beloftenis (Hebr. 6:17).
Bert, je zegt letterlijk iets dat Calvijn letterlijk bestrijdt. Woordelijke overeenkomst als het gaat om het woord belofte.Bert Mulder schreef:Dat is jouw mening. Zo lees ik Calvijn beslist niet. Leg Galaten 3 even naast Calvijn, en je zult het anders moeten zien..GJdeBruijn schreef: Bert, jouw stelling wordt hier door Calvijn als zijnde de baptistische visie bestreden.
Daarom heeft Comrie ook gelijk in het onderscheiden van de gelovige(!) als bekommerde in deze toestand.Posthoorn schreef:Dat moet ook, zie Inst. III, XX, 2 e.v.: "Want het gebed is een zekere samenspreking der mensen met God, waardoor zij, het heiligdom des hemels binnengegaan zijnde, Hem over Zijn beloften in eigen Persoon aanspreken."GJdeBruijn schreef:Wat Luther nu zegt is dat het maar de vraag is of de belofte een belofte is, want je moet er wel om smeken en bidden...!
Maar dan gaat het dus wel over gelovigen.
Nu klets je maar wat.GJdeBruijn schreef:Daarom heeft Comrie ook gelijk in het onderscheiden van de gelovige(!) als bekommerde in deze toestand.Posthoorn schreef:Dat moet ook, zie Inst. III, XX, 2 e.v.: "Want het gebed is een zekere samenspreking der mensen met God, waardoor zij, het heiligdom des hemels binnengegaan zijnde, Hem over Zijn beloften in eigen Persoon aanspreken."GJdeBruijn schreef:Wat Luther nu zegt is dat het maar de vraag is of de belofte een belofte is, want je moet er wel om smeken en bidden...!
Maar dan gaat het dus wel over gelovigen.
Beslist niet! Beza heeft daar als tijdgenoot van Calvijn over geschreven met medeweten van Calvijn. Maar goed, dat is een andere discussie.Posthoorn schreef:Nu klets je maar wat.GJdeBruijn schreef:Daarom heeft Comrie ook gelijk in het onderscheiden van de gelovige(!) als bekommerde in deze toestand.Posthoorn schreef:Dat moet ook, zie Inst. III, XX, 2 e.v.: "Want het gebed is een zekere samenspreking der mensen met God, waardoor zij, het heiligdom des hemels binnengegaan zijnde, Hem over Zijn beloften in eigen Persoon aanspreken."GJdeBruijn schreef:Wat Luther nu zegt is dat het maar de vraag is of de belofte een belofte is, want je moet er wel om smeken en bidden...!
Maar dan gaat het dus wel over gelovigen.
En als de wil vernieuwd is, dan zijn ze wedergeboren...GJdeBruijn schreef:En als ze het dat wel doen in de praktijk en met tranen en een oprecht hart? Wat is er dan aan de hand? Calvijn: Dan is de wil vernieuwd. Verbroken door de wet, getrokken door het Evangelie=genodigd door de belofte!Bert Mulder schreef:Je wilt hopelijk me toch niet wijs maken dat de ongelovigen smeken, pleiten en bidden kunnen? Of zelfs willen?
Dus dit argument hoeft geen tegenargument te zijn, Bert.
Ho even Bert, waar zeg ik dat een dode moet en kan pleiten? Is zeg met Calvijn dat alle natuurlijke kinderen de belofte toekomt, ongeacht of weten of ze wel of niet uitverkoren (=geestelijk zaak van Abraham) zijn. Jij legt een verband tussen verkiezing, levendmaking en toezegging van de belofte die Calvijn HIER niet legt en zeker niet in deze samenhang. Sterker nog, dat deden de dopersen WEL, zij het met een andere achterliggende gedachte. De uitkomst van die doperse visie verdedig je hier nota bene!Bert Mulder schreef:En als de wil vernieuwd is, dan zijn ze wedergeboren...GJdeBruijn schreef:En als ze het dat wel doen in de praktijk en met tranen en een oprecht hart? Wat is er dan aan de hand? Calvijn: Dan is de wil vernieuwd. Verbroken door de wet, getrokken door het Evangelie=genodigd door de belofte!Bert Mulder schreef:Je wilt hopelijk me toch niet wijs maken dat de ongelovigen smeken, pleiten en bidden kunnen? Of zelfs willen?
Dus dit argument hoeft geen tegenargument te zijn, Bert.
Dus nog pleit de dode mens niet,zoals jij me hier aan wilt smeren, lijnrecht tegen de gereformeerde leer in...
En als als Calvijn en de Bres zoiets al zouden zeggen, dan waren ze ketters. Want dan spreken ze Galaten 3 lijnrecht tegen!!GJdeBruijn schreef: Bert, je zegt letterlijk iets dat Calvijn letterlijk bestrijdt. Woordelijke overeenkomst als het gaat om het woord belofte.
Je negeert een letterlijk citaat (=objectief) en stelt dat het een mening van mij is(=subjectief). Dat is geen steekhoudende manier van argumenteren.
Bovendien, leg de tijdgenoten van Calvijn er ook naast, en dan vooral zijn theologische vrienden zoals De Bres. De Bres is nog stelliger dan Calvijn. De aanval op de anabaptisten is bij De Bres nog feller in het aanwijzen dat alle NATUURLIJKE kinderen de belofte toekomt. Maar -en dat delen wij als visie- wat de ware geestelijke kinderen van Abraham zijn, zijn enkel die kinderen die in de weg van geloof en bekering aan zichzelf ontdekt worden en als een bedelaar alle eigengerechtigheid moeten verliezen en op het beloftewoord alleen kunnen hopen. Er zijn hypocrieten en ware gelovigen. Van beide wordt onder de aanbieding van het heil geeist dat ze geloven en zich bekeren. Op dat punt valt het verschil. Het verschil valt niet in de aanbieding maar in de aanneming. Niemand kan het aannemen tenzij het hem vanuit de hemel gegeven is.
16 Nu zo zijn de beloftenissen tot Abraham en zijn zaad gesproken. Hij zegt niet: En den zaden, als van velen; maar als van een: En uw zade; hetwelk is Christus.
17 En dit zeg ik: Het verbond, dat te voren van God bevestigd is op Christus, wordt door de wet, die na vierhonderd en dertig jaren gekomen is, niet krachteloos gemaakt, om de beloftenis te niet te doen.
18 Want indien de erfenis uit de wet is, zo is zij niet meer uit de beloftenis; maar God heeft ze Abraham door de beloftenis genadiglijk gegeven.
19 Waartoe is dan de wet? Zij is om der overtredingen wil daarbij gesteld, totdat het zaad zou gekomen zijn, dien het beloofd was; en zij is door de engelen besteld in de hand des Middelaars.
20 En de Middelaar is niet Middelaar van een, maar God is een.
21 Is dan de wet tegen de beloftenissen Gods? Dat zij verre; want indien er een wet gegeven ware, die machtig was levend te maken, zo zou waarlijk de rechtvaardigheid uit de wet zijn.
22 Maar de Schrift heeft het alles onder de zonde besloten, opdat de belofte uit het geloof van Jezus Christus aan de gelovigen zou gegeven worden.
23 Doch eer het geloof kwam, waren wij onder de wet in bewaring gesteld, en zijn besloten geweest tot op het geloof, dat geopenbaard zou worden.
24 Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden.
25 Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester.
26 Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus.
27 Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan.
28 Daarin is noch Jood noch Griek; daarin is noch dienstbare noch vrije; daarin is geen man en vrouw; want gij allen zijt een in Christus Jezus.
29 En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.
Wil je gewoon antwoord geven, a.u.b. en met mijn zwakheden geduld hebben? Dit is tamelijk irritant zo.DDD schreef:Hoe bestaat het!Anker schreef:Ik zie geen reactie op deze quote. Ik kan het hele hoofdstuk van Brakel over de beloften wel plaatsen, maar dat is wat te lang. Wat zegt Brakel hier? Dat er beloften zijn voor ongelovigen?Voor een onbekeerde zijn er geen beloften in de Bijbel. In elke belofte die zij zichzelf toe-eigenen, bedriegen ze zichzelf. Ze zullen er verkeerd mee uitkomen, want ze zijn zonder Christus, vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende (Ef. 2:12). Alleen de gelovigen zijn erfgenamen der beloftenis (Hebr. 6:17).
Twee alinea's daarna...
Ja, precies zoals de baptisten dit lezen.Bert Mulder schreef:En als als Calvijn en de Bres zoiets al zouden zeggen, dan waren ze ketters. Want dan spreken ze Galaten 3 lijnrecht tegen!!GJdeBruijn schreef: Bert, je zegt letterlijk iets dat Calvijn letterlijk bestrijdt. Woordelijke overeenkomst als het gaat om het woord belofte.
Je negeert een letterlijk citaat (=objectief) en stelt dat het een mening van mij is(=subjectief). Dat is geen steekhoudende manier van argumenteren.
Bovendien, leg de tijdgenoten van Calvijn er ook naast, en dan vooral zijn theologische vrienden zoals De Bres. De Bres is nog stelliger dan Calvijn. De aanval op de anabaptisten is bij De Bres nog feller in het aanwijzen dat alle NATUURLIJKE kinderen de belofte toekomt. Maar -en dat delen wij als visie- wat de ware geestelijke kinderen van Abraham zijn, zijn enkel die kinderen die in de weg van geloof en bekering aan zichzelf ontdekt worden en als een bedelaar alle eigengerechtigheid moeten verliezen en op het beloftewoord alleen kunnen hopen. Er zijn hypocrieten en ware gelovigen. Van beide wordt onder de aanbieding van het heil geeist dat ze geloven en zich bekeren. Op dat punt valt het verschil. Het verschil valt niet in de aanbieding maar in de aanneming. Niemand kan het aannemen tenzij het hem vanuit de hemel gegeven is.
16 Nu zo zijn de beloftenissen tot Abraham en zijn zaad gesproken. Hij zegt niet: En den zaden, als van velen; maar als van een: En uw zade; hetwelk is Christus.
17 En dit zeg ik: Het verbond, dat te voren van God bevestigd is op Christus, wordt door de wet, die na vierhonderd en dertig jaren gekomen is, niet krachteloos gemaakt, om de beloftenis te niet te doen.
18 Want indien de erfenis uit de wet is, zo is zij niet meer uit de beloftenis; maar God heeft ze Abraham door de beloftenis genadiglijk gegeven.
19 Waartoe is dan de wet? Zij is om der overtredingen wil daarbij gesteld, totdat het zaad zou gekomen zijn, dien het beloofd was; en zij is door de engelen besteld in de hand des Middelaars.
20 En de Middelaar is niet Middelaar van een, maar God is een.
21 Is dan de wet tegen de beloftenissen Gods? Dat zij verre; want indien er een wet gegeven ware, die machtig was levend te maken, zo zou waarlijk de rechtvaardigheid uit de wet zijn.
22 Maar de Schrift heeft het alles onder de zonde besloten, opdat de belofte uit het geloof van Jezus Christus aan de gelovigen zou gegeven worden.
23 Doch eer het geloof kwam, waren wij onder de wet in bewaring gesteld, en zijn besloten geweest tot op het geloof, dat geopenbaard zou worden.
24 Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden.
25 Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester.
26 Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus.
27 Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan.
28 Daarin is noch Jood noch Griek; daarin is noch dienstbare noch vrije; daarin is geen man en vrouw; want gij allen zijt een in Christus Jezus.
29 En indien gij van Christus zijt, zo zijt gij dan Abrahams zaad, en naar de beloftenis erfgenamen.
Boek 1, hfdst. 42.Luther schreef:Weet je in welk hoofdstuk (en boek) dit staat? Dan zoek ik het zelf even op.Anker schreef:Ik zie geen reactie op deze quote. Ik kan het hele hoofdstuk van Brakel over de beloften wel plaatsen, maar dat is wat te lang. Wat zegt Brakel hier? Dat er beloften zijn voor ongelovigen?Voor een onbekeerde zijn er geen beloften in de Bijbel. In elke belofte die zij zichzelf toe-eigenen, bedriegen ze zichzelf. Ze zullen er verkeerd mee uitkomen, want ze zijn zonder Christus, vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende (Ef. 2:12). Alleen de gelovigen zijn erfgenamen der beloftenis (Hebr. 6:17).
lees even terug joh...GJdeBruijn schreef:Ho even Bert, waar zeg ik dat een dode moet en kan pleiten? Is zeg met Calvijn dat alle natuurlijke kinderen de belofte toekomt, ongeacht of weten of ze wel of niet uitverkoren (=geestelijk zaak van Abraham) zijn. Jij legt een verband tussen verkiezing, levendmaking en toezegging van de belofte die Calvijn HIER niet legt en zeker niet in deze samenhang. Sterker nog, dat deden de dopersen WEL, zij het met een andere achterliggende gedachte. De uitkomst van die doperse visie verdedig je hier nota bene!
