Mara schreef:

DDD schreef:@Mara:
Zolang de bijbel er over zwijgt, heb ik er geen oordeel over. Ik noem het niets. Ik constateer alleen dat in de protestantse traditie het niet gebruikelijk is en in de Rooms-Katholieke traditie wel. Ik vermoed dat met de zuivering van alle heiligenverering ten tijde van de Reformatie dit gebruik ook is verdwenen. Misschien uit voorzichtigheid, of mogelijk ook met een goede reden. Ik weet het niet.

Op basis van de bijbel zie ik geen reden waarom ik zou veronderstellen dat in de hemel geen kennis is van wat op aarde gebeurt, integendeel. Er is blijdschap in de hemel over één zondaar die zich bekeert. Als er geen bezwaar is om aan DIA te vragen voor mij te bidden dan durf ik niet te beweren dat een verzoek aan een overledene afgoderij is. Dat is namelijk nogal een aantijging. En wie Gods oogappel aanraakt, raakt God zelf aan.
.

Een dode kan niet horen. En als wij toch een dode vragen om voorspraak, hoe weten wij dat dit een wedergeborene is? Het is een gruwel als je mensen op een begrafenis hoort praten tegen een kist, alsof de overledene het nog zou horen. Dat zie je helaas in toenemende mate gebeuren.

vlinder schreef:

Mara schreef:

DDD schreef:@Mara:
Zolang de bijbel er over zwijgt, heb ik er geen oordeel over. Ik noem het niets. Ik constateer alleen dat in de protestantse traditie het niet gebruikelijk is en in de Rooms-Katholieke traditie wel. Ik vermoed dat met de zuivering van alle heiligenverering ten tijde van de Reformatie dit gebruik ook is verdwenen. Misschien uit voorzichtigheid, of mogelijk ook met een goede reden. Ik weet het niet.

Op basis van de bijbel zie ik geen reden waarom ik zou veronderstellen dat in de hemel geen kennis is van wat op aarde gebeurt, integendeel. Er is blijdschap in de hemel over één zondaar die zich bekeert. Als er geen bezwaar is om aan DIA te vragen voor mij te bidden dan durf ik niet te beweren dat een verzoek aan een overledene afgoderij is. Dat is namelijk nogal een aantijging. En wie Gods oogappel aanraakt, raakt God zelf aan.
.

Een dode kan niet horen. En als wij toch een dode vragen om voorspraak, hoe weten wij dat dit een wedergeborene is? Het is een gruwel als je mensen op een begrafenis hoort praten tegen een kist, alsof de overledene het nog zou horen. Dat zie je helaas in toenemende mate gebeuren.

Dit fenomeen zie ik ook steeds meer binnen de reformatorische gezindte. Een tijdje geleden was een meisje uit de klas van mijn zusje overleden en op haar facebook stonden heel veel berichtjes in de trant van:
- Rest in peace
- Je hebt hard gevocht en moeten verliezen van deze rotziekte.
- Ik weet dat je me ziet en aan me denk. Ik zal je nooit vergeten.
- Je bent nu in de hemel zodat ik weet dat ik je altijd kan zien.

Ja dit waren jongeren van het Fruijtier. Ik vind dat onbegrijpelijk.

vlinder schreef:

Mara schreef:

DDD schreef:@Mara:
Zolang de bijbel er over zwijgt, heb ik er geen oordeel over. Ik noem het niets. Ik constateer alleen dat in de protestantse traditie het niet gebruikelijk is en in de Rooms-Katholieke traditie wel. Ik vermoed dat met de zuivering van alle heiligenverering ten tijde van de Reformatie dit gebruik ook is verdwenen. Misschien uit voorzichtigheid, of mogelijk ook met een goede reden. Ik weet het niet.

Op basis van de bijbel zie ik geen reden waarom ik zou veronderstellen dat in de hemel geen kennis is van wat op aarde gebeurt, integendeel. Er is blijdschap in de hemel over één zondaar die zich bekeert. Als er geen bezwaar is om aan DIA te vragen voor mij te bidden dan durf ik niet te beweren dat een verzoek aan een overledene afgoderij is. Dat is namelijk nogal een aantijging. En wie Gods oogappel aanraakt, raakt God zelf aan.
.

Een dode kan niet horen. En als wij toch een dode vragen om voorspraak, hoe weten wij dat dit een wedergeborene is? Het is een gruwel als je mensen op een begrafenis hoort praten tegen een kist, alsof de overledene het nog zou horen. Dat zie je helaas in toenemende mate gebeuren.

Dit fenomeen zie ik ook steeds meer binnen de reformatorische gezindte. Een tijdje geleden was een meisje uit de klas van mijn zusje overleden en op haar facebook stonden heel veel berichtjes in de trant van:
- Rest in peace
- Je hebt hard gevocht en moeten verliezen van deze rotziekte.
- Ik weet dat je me ziet en aan me denk. Ik zal je nooit vergeten.
- Je bent nu in de hemel zodat ik weet dat ik je altijd kan zien.

Ja dit waren jongeren van het Fruijtier. Ik vind dat onbegrijpelijk.

parsifal schreef:

vlinder schreef:

Mara schreef: Een dode kan niet horen. En als wij toch een dode vragen om voorspraak, hoe weten wij dat dit een wedergeborene is? Het is een gruwel als je mensen op een begrafenis hoort praten tegen een kist, alsof de overledene het nog zou horen. Dat zie je helaas in toenemende mate gebeuren.

Dit fenomeen zie ik ook steeds meer binnen de reformatorische gezindte. Een tijdje geleden was een meisje uit de klas van mijn zusje overleden en op haar facebook stonden heel veel berichtjes in de trant van:
- Rest in peace
- Je hebt hard gevocht en moeten verliezen van deze rotziekte.
- Ik weet dat je me ziet en aan me denk. Ik zal je nooit vergeten.
- Je bent nu in de hemel zodat ik weet dat ik je altijd kan zien.

Ja dit waren jongeren van het Fruijtier. Ik vind dat onbegrijpelijk.

David deed hetzelfde in 2 Sam 1:26. Zeker de eerste twee uitspraken zou ik niet veroordelen.

vlinder schreef:

parsifal schreef:

vlinder schreef:

Mara schreef: Een dode kan niet horen. En als wij toch een dode vragen om voorspraak, hoe weten wij dat dit een wedergeborene is? Het is een gruwel als je mensen op een begrafenis hoort praten tegen een kist, alsof de overledene het nog zou horen. Dat zie je helaas in toenemende mate gebeuren.

Dit fenomeen zie ik ook steeds meer binnen de reformatorische gezindte. Een tijdje geleden was een meisje uit de klas van mijn zusje overleden en op haar facebook stonden heel veel berichtjes in de trant van:
- Rest in peace
- Je hebt hard gevocht en moeten verliezen van deze rotziekte.
- Ik weet dat je me ziet en aan me denk. Ik zal je nooit vergeten.
- Je bent nu in de hemel zodat ik weet dat ik je altijd kan zien.

Ja dit waren jongeren van het Fruijtier. Ik vind dat onbegrijpelijk.

David deed hetzelfde in 2 Sam 1:26. Zeker de eerste twee uitspraken zou ik niet veroordelen.

Zo heb ik het nog nooit gezien. Maar persoonlijk denk ik wel dat het zinloos is. Een dode kan toch niet horen? Of kunnen we daadwerkelijk communiceren met de doden?

parsifal schreef:
Ik denk het niet, maar veel mensen praten ook tegen hun computer (vooral als die niet doet wat ze willen). Ik kan me voorstellen dat in het geval van het verlies van een dierbare je spreken is alsof diegene je kan horen.

Mara schreef:

parsifal schreef:
Ik denk het niet, maar veel mensen praten ook tegen hun computer (vooral als die niet doet wat ze willen). Ik kan me voorstellen dat in het geval van het verlies van een dierbare je spreken is alsof diegene je kan horen.

Meen je dit serieus?
Het praten tegen een tegenstribbelend apparaat is toch iets heel anders dan een overleden dierbare?
Je kunt er bij tijden naar verlangen, om nog even met diegene te kunnen praten, maar je gaat toch niet tegen een kist of grafsteen praten, als christen!

eilander schreef:

Mara schreef:

parsifal schreef:
Ik denk het niet, maar veel mensen praten ook tegen hun computer (vooral als die niet doet wat ze willen). Ik kan me voorstellen dat in het geval van het verlies van een dierbare je spreken is alsof diegene je kan horen.

Meen je dit serieus?
Het praten tegen een tegenstribbelend apparaat is toch iets heel anders dan een overleden dierbare?
Je kunt er bij tijden naar verlangen, om nog even met diegene te kunnen praten, maar je gaat toch niet tegen een kist of grafsteen praten, als christen!

En daarbij: als een man nadat zijn vrouw overleden is, zegt: "O, ik kan je niet missen" is dat nog anders dan wat er tegenwoordig gebeurt, dat iemand bij een begrafenis wordt toegesproken alsof diegene erbij is.
Ik zie de uitspraken van David meer in lijn met het eerste.

-DIA- schreef:Ik moest enkele weken geleden een rouwdienst bijwonen van de vriend van mijn broer.
Het was in een vrijzinnige PKN gemeente. Door de pator (pastores was het in feite) werd
ook tot de dode gesproken... En voor zijn hond gebeden!

En tenslotte aan het graf leek ze ook nog een Goddelijke Almacht te bezitten:

Met een of andere bezwering sprak ze dat ze hem in de handen van de
hemelse vader legde...
Daarna zei ze:
Dag Harm, tjuus!
En ze breide zegenend de handen over het graf uit....

Tiberius schreef:Als het maar pastoraal is, zo rekent men tegenwoordig. Dan hoeft het niet met de theologische feiten te kloppen...