albion schreef:Meen je dat, Hendrikus? Dat die gedachten meespelen? Ik (nu spreek ik voor mezelf en ik denk ook voor mijn man), hebben daar nog nooit aan gedacht! Het is voor onze gemeente eigenlijk een 'lachertje'. Hier lopen er velen in een lange broek, hier hebben er velen make-up, en hier hebben er velen zeer kort haar, lopen met oorbellen en gaan met blote benen naar de kerk.
De jongens lopen echt niet in het pak. Degenen die er voor wereldse begrippen 'ouderwets' erbij lopen zijn om zomaar te zeggen op een hand te tellen. Ik denk ook dat onze gemeente bekend staat als een van de modernste van de OGGiN.

Als de uiterlijke verschijningsvorm van de gemeenteleden zo’n discrepantie heeft met de manier waarop men de liturgie vorm geeft –door enerzijds “in kleding en haartooi” volstrekt modern te zijn, maar anderzijds nog oude schrijvers te lezen en in langzaam tempo Datheen te zingen- rijst de vraag in hoeverre kerk en godsdienst nog enige relatie hebben met het dagelijks leven.
Ik ken ze ook wel, die vanwege bepaalde (knellende) familietradities zondags nog in zo’n kerk zitten, maar als je ze erop bevraagt zitten ze vol kritiek. Ze vinden het maar niks, die ouwe taal en dat langzame getrek, maar ja, weggaan is ook zo wat. Ze accepteren die spagaat met een zekere gelatenheid, als iets waar je niks aan kunt doen. Terwijl dat wel degelijk kan.

Maar goed, in een topic dat gaat over de zingbaarheid van de psalmberijming van 1773 is dat tamelijk off-topic.

Hendrikus schreef:Als ik het wel heb, wordt op classicale vergaderingen of particuliere synodes van de GG ook Datheen gezongen. Een soort folklore?

Geen folklore maar een afspraak die gemaakt is bij de vereniging van 1907: op meerdere vergaderingen wordt Datheen gezongen.

Tiberius schreef:

Hendrikus schreef:Als ik het wel heb, wordt op classicale vergaderingen of particuliere synodes van de GG ook Datheen gezongen. Een soort folklore?

Geen folklore maar een afspraak die gemaakt is bij de vereniging van 1907: op meerdere vergaderingen wordt Datheen gezongen.

Dit klopt niet helemaal, denk ik. Er is tenminste in 1991 een besluit genomen om op de synode Datheen te zingen. Op de classisvergaderingen gebeurde dit al. Of er voorheen op de synode dus 1773 werd gezongen, weet ik niet. Maar het lijkt er wel op.

eilander schreef:

Tiberius schreef:

Hendrikus schreef:Als ik het wel heb, wordt op classicale vergaderingen of particuliere synodes van de GG ook Datheen gezongen. Een soort folklore?

Geen folklore maar een afspraak die gemaakt is bij de vereniging van 1907: op meerdere vergaderingen wordt Datheen gezongen.

Dit klopt niet helemaal, denk ik. Er is tenminste in 1991 een besluit genomen om op de synode Datheen te zingen. Op de classisvergaderingen gebeurde dit al. Of er voorheen op de synode dus 1773 werd gezongen, weet ik niet. Maar het lijkt er wel op.

Is dat niet wat apart om op meerdere vergaderingen een andere Psalmberijming te zingen dan in je eigen gemeente. Is er ook een argumentatie om niet 1773 te zingen en zijn er wel eens voorstellen gedaan om over te gaan op 1773?

huisman schreef:Is dat niet wat apart om op meerdere vergaderingen een andere Psalmberijming te zingen dan in je eigen gemeente. Is er ook een argumentatie om niet 1773 te zingen en zijn er wel eens voorstellen gedaan om over te gaan op 1773?

Waarom moet alles zo nodig gelijk worden getrokken? Ik houd juist wel van wat pluriformiteit in de kerk. Mooi dat zo op zulke vergaderingen ook nog uit een oudere berijming wordt gezongen. Misschien niet de beste, maar wel een met geschiedenis. Prima toch?

Jongere schreef:

huisman schreef:Is dat niet wat apart om op meerdere vergaderingen een andere Psalmberijming te zingen dan in je eigen gemeente. Is er ook een argumentatie om niet 1773 te zingen en zijn er wel eens voorstellen gedaan om over te gaan op 1773?

Waarom moet alles zo nodig gelijk worden getrokken? Ik houd juist wel van wat pluriformiteit in de kerk. Mooi dat zo op zulke vergaderingen ook nog uit een oudere berijming wordt gezongen. Misschien niet de beste, maar wel een met geschiedenis. Prima toch?

Hm, 't geeft mij toch een "midden in de week maar zondags niet"-gevoel.
Een meerdere vergadering spreekt over zaken die de onder haar ressorterende gemeenten aangaan. Ik vind het vreemd dat je dan op die meerdere vergadering een andere berijming zingt dan tijdens de erediensten in het overgrote deel van de desbetreffende gemeenten gebruikelijk is.

Jongere schreef:

huisman schreef:Is dat niet wat apart om op meerdere vergaderingen een andere Psalmberijming te zingen dan in je eigen gemeente. Is er ook een argumentatie om niet 1773 te zingen en zijn er wel eens voorstellen gedaan om over te gaan op 1773?

Waarom moet alles zo nodig gelijk worden getrokken? Ik houd juist wel van wat pluriformiteit in de kerk. Mooi dat zo op zulke vergaderingen ook nog uit een oudere berijming wordt gezongen. Misschien niet de beste, maar wel een met geschiedenis. Prima toch?

Inderdaad. Ik ben wel voorstander om in de kerkelijke eredienst gewoon de SV en de berijming van 1773 te blijven zingen. Thuis en op de verenigingen en vergaderingen kunnen dan weer andere keuzes gemaakt worden.

Hendrikus schreef:

Jongere schreef:

huisman schreef:Is dat niet wat apart om op meerdere vergaderingen een andere Psalmberijming te zingen dan in je eigen gemeente. Is er ook een argumentatie om niet 1773 te zingen en zijn er wel eens voorstellen gedaan om over te gaan op 1773?

Waarom moet alles zo nodig gelijk worden getrokken? Ik houd juist wel van wat pluriformiteit in de kerk. Mooi dat zo op zulke vergaderingen ook nog uit een oudere berijming wordt gezongen. Misschien niet de beste, maar wel een met geschiedenis. Prima toch?

Hm, 't geeft mij toch een "midden in de week maar zondags niet"-gevoel.
Een meerdere vergadering spreekt over zaken die de onder haar ressorterende gemeenten aangaan. Ik vind het vreemd dat je dan op die meerdere vergadering een andere berijming zingt dan tijdens de erediensten in het overgrote deel van de desbetreffende gemeenten gebruikelijk is.

Ik snap dat wel. Ik vind het een prachtige oplossing. De 1773-zingers hebben geen bezwaren tegen Datheen, de Datheenzingers wellicht wel met 1773. Dan is de keuze niet moeilijk toch?

boontje schreef:Dag Albion,
Even een nieuwsgierige vraag, als het mag: bij welke gemeente horen jullie dan? Ik begrijp dat jullie Datheen zingen (in mijn ogen heel ouderwets) en tegelijkertijd een van de modernste gemeenten zijn. Als ik in de gelegenheid ben, kom ik graag eens een keertje Datheen mee zingen.
Vr. groet,
Boontje

albion schreef: Meen je dat, Hendrikus? Dat die gedachten meespelen? Ik (nu spreek ik voor mezelf en ik denk ook voor mijn man), hebben daar nog nooit aan gedacht! Het is voor onze gemeente eigenlijk een 'lachertje'. Hier lopen er velen in een lange broek, hier hebben er velen make-up, en hier hebben er velen zeer kort haar, lopen met oorbellen en gaan met blote benen naar de kerk.
De jongens lopen echt niet in het pak. Degenen die er voor wereldse begrippen 'ouderwets' erbij lopen zijn om zomaar te zeggen op een hand te tellen. Ik denk ook dat onze gemeente bekend staat als een van de modernste van de OGGiN.

van de OGGiN staat erbij. (zie pb)

Orchidee schreef:

henriët schreef:Eerder zat ik in een gemeente waar we Datheen zongen.
Sommige psalmen waren absoluut erg mooi. Maar persoonlijk zing ik liever 1773.
Ook op school bij de kleintjes Datheen aanleren, is - ik spreek uit ervaring- over het algemeen veel moeilijker..

Worden er op sommige scholen Datheenpsalmen geleerd
Nooit geweten en er bij stilgestaan...lijkt me inderdaad lastig leren, en ook lastig voor je verdere leven, want in de meeste kerken word de berijming van 1773 gezongen!

Daar heb je idd wel een punt, het gekke is dat ik soms de twee berijmingen door elkaar gooi..
krijg je helemaal een potje,
dan is t niet nieuwe berijming maar
de psalmen van Jet.

Nee, flauw natuurlijk, maar het zijn over het algemeen moeilijkere zinnen en woorden en kreupeligere rijm.
Dan wordt bijv. datheen geleerd op school, maar in de kerk zing je alleen 1773.
Je kent absoluut minder psalmen dan.
Maar goed, dat valt in te halen hoor.
En nogmaals, bij de psalmen van Datheen zijn ook echt mooie psalmen.

De snelheid van het zingen wordt volgens mij grotendeels bepaalde door de organist. Wij hebben meerdere organisten en de een houdt het tempo er flink in en de ander speelt wat "slepender". Helaas heb je altijd mensen die niet naar het orgel luisteren, maar hun eigen tempo willen behouden. Dan krijg je soms dat mevrouw A rechts een halve noot vooruit zingt, terwijl meneer B links een halve noot achterblijft
Als ik nog wel eens oudere casettebandjes beluister van diensten van ds Cabaret, hoor ik dat er zeer zeer langzaam werd gezongen daar. Toen de eerste organist er nog was iig, later zat er geloof ik een zoon achter het orgel en werd het ietsje sneller.
Er zijn gemeentes geweest die elke noot 4 tellen aanhielden. Dat was in de 19e eeuw. Maar ja, toen ging alles langzamer, dus het zal niemand tot hinder zijn geweest. Nu moet alles snel, sneller, nog sneller.

Hendrikus schreef:

eilander schreef:

Hendrikus schreef:

albion schreef:Voor mijn begrippen zingen we niet zo langzaam zoals in 'Holland'. Ze zingen hier heel wat vlugger. Alhoewel er de laatste paar jaren ook weer langzamer wordt gezongen. Wie bepaalt eigenlijk hoe snel/langzaam er gezongen moet worden in de gemeente? De organist / de kerkenraad / of de leden?

Daar waar men de positie van een kerkmusicus erkent en waardeert: de kerkmusicus, want die heeft er verstand van.
In de meeste kerken van de gereformeerde gezindte: de kerkenraad, want die is de baas.

En soms is er gelukkig onderling overleg en wederzijdse waardering voor ieders rol. Mijns inziens verdient dat nog de voorkeur boven wat Hendrikus aangeeft.
Ik spreek uit ervaring, vanuit beide kanten zelfs.

Begrijp me goed: daar waar men erkent dat de kerkmusicus er verstand van heeft en men dienovereenkomstig hem of haar de ruimte geeft om de toon te zetten, vloeit dat voort uit vertrouwen dat de kerkenraad in de kerkmusicus heeft uitgesproken. Dan mag je ervan uitgaan dat er inderdaad sprake is van wederzijdse waardering en erkenning van ieders rol.

Maar, Hendrikus, is het een kwestie van verstand of een kwestie van smaak? Persoonlijk kan ik in de ene gemeente een metronoomsnelheid van bijv. 54 prachtig vinden, wat bij een andere gemeente totaal niet klinkt. Voor mij is heel belangrijk dat een kerkorganist probeert een gemeente mooi gelijk laat zingen. Dat kan in de ene kerk een metronoomsnelheid van 54 zijn en in de andere kerk 70. Dat is denk ik ook een kwestie van heel goed luisteren naar de gemeente. Of zit ik er naast?

henriët schreef:

Orchidee schreef: Eerder zat ik in een gemeente waar we Datheen zongen.
Sommige psalmen waren absoluut erg mooi. Maar persoonlijk zing ik liever 1773.
Ook op school bij de kleintjes Datheen aanleren, is - ik spreek uit ervaring- over het algemeen veel moeilijker..

Worden er op sommige scholen Datheenpsalmen geleerd
Nooit geweten en er bij stilgestaan...lijkt me inderdaad lastig leren, en ook lastig voor je verdere leven, want in de meeste kerken word de berijming van 1773 gezongen!

Hier is het wel makkelijk dat ze Datheen leren, want die zingen wij zondags ook. Alleen als ze naar het VO gaan, dan moeten ze overschakelen naar 1773

Marieke schreef:Maar, Hendrikus, is het een kwestie van verstand of een kwestie van smaak? Persoonlijk kan ik in de ene gemeente een metronoomsnelheid van bijv. 54 prachtig vinden, wat bij een andere gemeente totaal niet klinkt. Voor mij is heel belangrijk dat een kerkorganist probeert een gemeente mooi gelijk laat zingen. Dat kan in de ene kerk een metronoomsnelheid van 54 zijn en in de andere kerk 70. Dat is denk ik ook een kwestie van heel goed luisteren naar de gemeente. Of zit ik er naast?

Bandbreedte is er vooral waar niet-ritmisch wordt gezongen. Als je de component ritme uit de melodieën weghaalt, wordt de melodie een aaneenrijging van tonen waaraan je naar hartelust kunt rekken en trekken, alle kanten op.

Bij het zingen van de psalmen zoals ze bedoeld zijn, ritmisch dus, of bij het zingen van gezangen wordt het een ander verhaal. Ook dan is er nog wel enige bandbreedte (waarbij factoren als de akoestiek van de kerk en de grootte van de gemeente een rol kunnen spelen), maar miet in de mate zoals bij het zingen 'op hele noten'. En op dat moment is het wel handig als daaraan sturing wordt gegeven door iemand met kennis van zaken.

Hendrikus schreef:

Marieke schreef:Maar, Hendrikus, is het een kwestie van verstand of een kwestie van smaak? Persoonlijk kan ik in de ene gemeente een metronoomsnelheid van bijv. 54 prachtig vinden, wat bij een andere gemeente totaal niet klinkt. Voor mij is heel belangrijk dat een kerkorganist probeert een gemeente mooi gelijk laat zingen. Dat kan in de ene kerk een metronoomsnelheid van 54 zijn en in de andere kerk 70. Dat is denk ik ook een kwestie van heel goed luisteren naar de gemeente. Of zit ik er naast?

Bandbreedte is er vooral waar niet-ritmisch wordt gezongen. Als je de component ritme uit de melodieën weghaalt, wordt de melodie een aaneenrijging van tonen waaraan je naar hartelust kunt rekken en trekken, alle kanten op.

Bij het zingen van de psalmen zoals ze bedoeld zijn, ritmisch dus, of bij het zingen van gezangen wordt het een ander verhaal. Ook dan is er nog wel enige bandbreedte (waarbij factoren als de akoestiek van de kerk en de grootte van de gemeente een rol kunnen spelen), maar miet in de mate zoals bij het zingen 'op hele noten'. En op dat moment is het wel handig als daaraan sturing wordt gegeven door iemand met kennis van zaken.

Okay, ik ging even uit van de niet-ritmische samenzang, omdat ik vermoed dat bij de meeste RF-ers nog niet-ritmisch gezongen wordt.
Een bekend organist (binnen de VOGG) deed eens de volgende uitspraak over het begeleiden van die niet-ritmische samenzang: het is net een trein met allemaal wagons, waarin de voorste wagon het belangrijkste is. Als die gaat rijden, volgt de rest vanzelf. Maar als hij eenmaal rijdt, dan rijden alle andere wagons echt wel mee, dan hoef je niet steeds sneller te gaan om maar die andere wagons voor te blijven.... Ben ik nooit vergeten.