helma schreef: ↑17 nov 2023, 12:13
Dat vind ik heel herkenbaar! Dat ervaar ik ook altijd in Zwitserland heel sterk.
Ik vind het altijd een eind rijden; maar als we dan weer in de bergen lopen denk ik altijd: ja, dit is waarom ik zo van dit land houd. Je eigen nietigheid tegenover de grootsheid van de schepping. Hoe groot zijt Gij!
Exact dit. Dat gevoel was nieuw voor mij. Ik heb best wat van de wereld gezien, maar nooit eerder heb ik dat gevoel gehad. Ik vond het zo overweldigend - en na twee jaar nog steeds.
helma schreef: ↑17 nov 2023, 12:13
Ik ken dat gebied niet echt. Wij gaan meestal naar Wallis. Een enkele keer naar Berner Oberland.
We zijn wel een keer in Rankweil naar de kerk geweest (vanuit Lindau). Dat is dan niet eens zo ver bij jou vandaan.
Wallis ken ik nog niet heel goed, maar het Berner Oberland is ook prachtig. Wij zijn daar in september op vakantie geweest en hopen volgend jaar weer te gaan. Grappig eigenlijk dat je van bergen naar bergen op vakantie gaat, maar het is toch anders, op de een of andere manier. Al is het alleen al het lokale accent en de kaas
Rankweil ken ik zeker! Dat is net over de grens inderdaad. Wat leuk!
Lindau en omgeving is overigens ook werkelijk prettig. Als je van bloemen houdt: Mainau is zo mooi. Ik mag graag tekenen en borduren, en zeker in de zomer is dat eiland zo vol inspiratie.
Nu ik dit zo schrijf, besef ik nog eens hoe gezegend ik ben. Er is niets mis met Nederland, maar qua ruige natuur en ruimte, en vaak de combinatie hiervan, heeft dit land vaak meer te bieden dan ik besef.