Verontrustende berichten

[samanthi]

Als ik bij opoe kwam inspecteerde ze eerst mijn kleding, haren, zijn schoenen gepoetst, zo niet, moest ik aan mijn moeder doorgeven dat er een knoop losbungelde of een draadje aan de zoom los was.
Ik denk dat dochter en kleindochter dit nu niet meer zullen accepteren.

Dat vind ik ook geen goede houding van opoe. Mijn schoonmoeder deed dat ook en ik voelde dat echt gigantisch als falen. Ze zou ook kunnen zeggen: kind, je knoop valt er bijna af; zal ik hem er even aanzetten voordat je hem verliest?
Vroeger paste ik op bij een groot gezin waar oma ook erg kritisch was. Dan zei de moeder: ma, ik ben ook zo druk; als je er echt mee zit mag je me wel helpen. Daar staat de stopmand. ( toen stond de wagen stil....)

Herkenbaar!

[Dodo]

Ik denk dat een sleutelwoord "verdriet" is. Als oma/moeder m/v er verdriet van heeft dat je een broek aanhebt, je opmaakt, geen hoed in de kerk ophebt, een broek met gaten hebt, noem maar op, dan moet je wel een hart van steen hebben om je niet aan te passen.
Ik denk echter dat veel ouderen ergernis en boosheid hebben, en geen verdriet. En ergernis roept meestal geen vertedering op.

[Wim Anker]

Vrouwen....

Inderdaad. Overigens is het niet aan de vrouw om hiervoor regels te stellen. Bespreek het met het hoofd en laat die de regels stellen. En handhaven. Dat zegt de Schrift. En dit topic is een bewijs voor de wijsheid van de Schrift, ook in deze.

[samanthi]

Vrouwen....

Inderdaad. Overigens is het niet aan de vrouw om hiervoor regels te stellen. Bespreek het met het hoofd en laat die de regels stellen. En handhaven. Dat zegt de Schrift. En dit topic is een bewijs voor de wijsheid van de Schrift, ook in deze.

Maar de schrift zegt niets over broeken

[helma]

Ik denk dat een sleutelwoord "verdriet" is. Als oma/moeder m/v er verdriet van heeft dat je een broek aanhebt, je opmaakt, geen hoed in de kerk ophebt, een broek met gaten hebt, noem maar op, dan moet je wel een hart van steen hebben om je niet aan te passen.
Ik denk echter dat veel ouderen ergernis en boosheid hebben, en geen verdriet. En ergernis roept meestal geen vertedering op.

Je kan met het woord 'verdriet' ook wel manipuleren...

[ejvl]

Vrouwen....

Inderdaad. Overigens is het niet aan de vrouw om hiervoor regels te stellen. Bespreek het met het hoofd en laat die de regels stellen. En handhaven. Dat zegt de Schrift. En dit topic is een bewijs voor de wijsheid van de Schrift, ook in deze.

Maar regels van het hoofd zullen ook aan de bijbel moeten voldoen. Regels omdat iemand het zo gewend is, is geen argument bijvoorbeeld.
Daarnaast maak je regels altijd samen, als het goed is in afhankelijkheid.

[eilander]

Vrouwen....

Inderdaad. Overigens is het niet aan de vrouw om hiervoor regels te stellen. Bespreek het met het hoofd en laat die de regels stellen. En handhaven. Dat zegt de Schrift. En dit topic is een bewijs voor de wijsheid van de Schrift, ook in deze.

Maar regels van het hoofd zullen ook aan de bijbel moeten voldoen. Regels omdat iemand het zo gewend is, is geen argument bijvoorbeeld.
Daarnaast maak je regels altijd samen, als het goed is in afhankelijkheid.

Dachten de Rechabieten daar ook zo over, denk je? Zie Jeremia 35.

[Mara]

Vrouwen....

Inderdaad. Overigens is het niet aan de vrouw om hiervoor regels te stellen. Bespreek het met het hoofd en laat die de regels stellen. En handhaven. Dat zegt de Schrift. En dit topic is een bewijs voor de wijsheid van de Schrift, ook in deze.

En als de man nu eens een vrijdenker is en de vrouw is eng in de leer?
Hoor je in dat geval dan niet het geweten van de "zwakkere" te laten prevaleren?

[ejvl]

Dachten de Rechabieten daar ook zo over, denk je? Zie Jeremia 35.

Vast niet, echter leven wij niet in de tijd en cultuur van de Rechabieten. Ook nu nog hebben de landen in het midden oosten een compleet andere cultuur als onze westerse cultuur als het om man/vrouw verhouding gaat.
Los van wat nu beter is, het lijkt mij niet gezond als zo'n zelfde situatie als met de Rechabieten nu in onze samenleving zou plaatsvinden.

[eilander]

Dachten de Rechabieten daar ook zo over, denk je? Zie Jeremia 35.

Vast niet, echter leven wij niet in de tijd en cultuur van de Rechabieten. Ook nu nog hebben de landen in het midden oosten een compleet andere cultuur als onze westerse cultuur als het om man/vrouw verhouding gaat.
Los van wat nu beter is, het lijkt mij niet gezond als zo'n zelfde situatie als met de Rechabieten nu in onze samenleving zou plaatsvinden.

Ik denk dat je nu de essentie van mijn opmerking mist. Mijn reactie kwam op jouw opmerking dat ook een regel die bedacht wordt door het hoofd van het gezin, op de Bijbel gebaseerd moet zijn. Bij de Rechabieten ging het niet verhouding man/vrouw, maar om een aantal regels die door een voorvader was gegeven, die nu juist niet op de wet van Mozes was gebaseerd.
Uit respect voor Jonadab, de zoon van Rechab, hielden zij zich daar ook aan (tenzij in noodgevallen).

Ik ben op grond van dat bijbelgedeelte van mening dat een regel, die redelijkerwijs is gegeven door het hoofd van het gezin, ook gehouden moet worden, zelfs als die niet direct op een bijbels voorschrift is terug te voeren. Ik denk dat onze samenleving van zo'n houding juist een stuk gezonder zou worden.

Inderdaad ben ik het wel met je eens dat we nu in een huwelijk meer een harmoniemodel zoeken, dan dat ik als vader eens even wat regels opleg aan vrouw en kinderen. Toch is het bij ons wel zo: het is een paar keer voorgekomen dat we over een bepaald onderwerp verschillend dachten, en dan zegt mijn vrouw: jij bent het hoofd van het gezin, dus ik laat de beslissing aan jou.

[DGG]

Als je een verstandig standpunt inneemt, hoef je niet bang te zijn voor mensen die zelf nadenken. Alleen onzekere types maken zich daar druk om.

Als je op je verstand vertrouwd is dat niet gezond. Ons verstand is van nature verduisterd en we verstaan niet de dingen die des Geestes Gods zijn, want die zijn ons een dwaasheid. Daarom is het ook dwaas om op ons verstand te vertrouwen.
Dat deden de Bereeërs ook niet. Die toetsten het, 'of deze dingen alzo waren'. We mogen best een gezond wantrouwen aan onszelf hebben, als we de Bijbel een beetje kennen. En wie is er nu sneller beïnvloedt dan een mens? Denk eens aan Eva, had ze op haar verstand vertrouwd, dan had ze ons niet zo'n ellendige staat nagelaten. Voelt u dat zo redeneren verre van Bijbels is? Dan geven we uiteindelijk met al ons verstand God heimelijk de schuld. Of niet dan?
En wat zijn onzekere types? Zou een onzeker gevoel iemand in de weg staan? Ik dacht het niet. In feite lijkt dat u zich een zekere voelt. Ik weet niet of we dat positief moeten duiden op grond van de Bijbel, die spreekt zelfs: Wee de gerusten te Sion, en de zekeren op de berg van Samaria!

Ik heb anders het idee dat jij zelf ook heel erg op je eigen verstand vertrouwt, vooral in het beoordelen van andere mensen op Refoforum. Ik zei overigens niet dat het altijd verstandig is om op je verstand te vertrouwen.

Een onzeker iemand kan voor veel problemen zorgen. Een gebrek aan basisvertrouwen kan tot allerlei misverstanden en zelfs kerkscheuringen aanleiding geven. De kleine kerkgeschiedenis is er vol van.

Er is niets mis mee als mensen gerust zijn. Behalve dan als het ten onrechte is. En daar gaat het om in de door jou geciteerde tekst. Je moet dingen niet uit hun verband halen, maar goed lezen.

Nu ga je het op het natuurlijke toepassen. We hadden het, dacht ik, over het geestelijke. En dat ik hier weinig begrepen wordt ligt aan het feit dat de oude leer niet meer goed gekend wordt, anders zouden er toch niet zoveel kritische en wantrouwende geluiden gehoord worden als het om de zuivere oude leer gaat. Denk u niet?

Als je iets mág kennen van die Hemelse gerustheid, dan is Gods Volk hier op aarde tóch gerust en mag men vertrouwen op God:

• Hoezeer dat mijn ziel is gekweld,
  In God werdt zij gerustgesteld;
  Want Hij is mijn toevlucht allene,
  Mijn troost, mijn bijstand in den nood,
  Mijn kracht, Die mij voor den val groot
  Zeer wel bewaart, en anders gene. Psalm 62: 1, berijming van Datheen

Als men altijd maar ongerust blijft, en nooit zekerheid kent, dan klopt er iets in het geestelijke niet, hoeveel oudvaders en hoeveel men (verstandelijk) van de 'oude zuivere leer' dan ook kent... Vergeet toch alstublieft niet dat, hoewel de oudvaders ons gouden schatten hebben achtergelaten, er ook nu nog door álle predikanten van uw kerkverband een zuivere leer verkondigd wordt, door ieder op zijn eigen manier. De één preekt meer vanuit de Wet en de ander meer vanuit het Evangelie, maar toch zijn zij allen dienstknechten Gods en als we kritiek hebben op of het een voorwerpelijke prediking is, of als men kritiek heeft op het feit dat de bevinding gemist, wordt, dan moet men eerst en alleen naar zichzelf kijken, of men zelf de bevinding niet mist, want Gods Woord zegt in Zachería 2 vers 8: Want zo zegt de HEERE der heirscharen: Naar de heerlijkheid over u, heeft Hij mij gezonden tot die heidenen, die ulieden beroofd hebben; want die ulieden aanraakt, die raakt Zijn oogappel aan.

[-DIA-]

Als je iets mág kennen van die Hemelse gerustheid, dan is Gods Volk hier op aarde tóch gerust en mag men vertrouwen op God:

• Hoezeer dat mijn ziel is gekweld,
  In God werdt zij gerustgesteld;
  Want Hij is mijn toevlucht allene,
  Mijn troost, mijn bijstand in den nood,
  Mijn kracht, Die mij voor den val groot
  Zeer wel bewaart, en anders gene. Psalm 62: 1, berijming van Datheen

Als men altijd maar ongerust blijft, en nooit zekerheid kent, dan klopt er iets in het geestelijke niet, hoeveel oudvaders en hoeveel men (verstandelijk) van de 'oude zuivere leer' dan ook kent... Vergeet toch alstublieft niet dat, hoewel de oudvaders ons gouden schatten hebben achtergelaten, er ook nu nog door álle predikanten van uw kerkverband een zuivere leer verkondigd wordt, door ieder op zijn eigen manier. De één preekt meer vanuit de Wet en de ander meer vanuit het Evangelie, maar toch zijn zij allen dienstknechten Gods en als we kritiek hebben op of het een voorwerpelijke prediking is, of als men kritiek heeft op het feit dat de bevinding gemist, wordt, dan moet men eerst en alleen naar zichzelf kijken, of men zelf de bevinding niet mist, want Gods Woord zegt in Zachería 2 vers 8: Want zo zegt de HEERE der heirscharen: Naar de heerlijkheid over u, heeft Hij mij gezonden tot die heidenen, die ulieden beroofd hebben; want die ulieden aanraakt, die raakt Zijn oogappel aan.

U hebt gelijk wat de zaak zelf betreft.
Men kan zo zuiver in de leer zijn, er kan geen natte vinger op te leggen zijn... En toch... Vrezen we? Ik denk dat we wel eens meer mogen vrezen. Nee, ik neem het niet op voor ongeloof, begrijp me goed. Toch heb ik wel eens wat met de "gerusten en zekeren", maar dan zou ik wel in eerste instantie bij mezelf moeten blijven. Nogmaals ik neem het niet op voor ongeloof! Wel voor een nauw zelfonderzoek.
Maar oordeel zelf of al de kritische uitingen gezond zijn, t.a.v. wat men wel 'de oude waarheid' noemt. Onderken ook dat velen onder 'de oude waarheid' niet hetzelfde verstaan. Men kan het in ruimere zin interpreteren en in engere zin. In ruimere zin, daarmee bedoel ik een toestemmen van de leer en geen kritiek, in engere zin bedoel ik meer dezelfde leer en dan ook bevindelijk toegepast.
Bekijk hier berichten op het forum, dan moet je wel zeggen: Dit kan niet. Dit is niet reformatorisch. Je kunt toch niet bedeeld zijn met een tere Godsvreze en dan zo koud tegen allerlei zaken aan gaan schoppen. Dat is een zaak die niet kan. Dan gaat het meer om eigen eer en gelijk dan om de Waarheid.

Een ander soort mensen die ik wel gekend heb, en grote achting voor had: Eenvoudigen. Die waren er vroeger meer, als ik me niet vergis. Maar ze zijn er nog wel, al hoor je ze niet zoveel meer.
Er waren vroeger mensen, en die zullen er nog wel zijn, die (hoewel verkeerd, dat wel) de neiging hebben bij een preek te beginnen bij de toepassing. Anderen hebben juist een scherp oog of alles wel loepzuiver wordt gezegd, en dat in dogmatische zin. Deze mensen houden vaak ook niet van geestelijke lessen trekken (noemen het vergeestelijken) van een boek als Ruth. Vanzelf is niet alles één op één toe te passen op het geestelijke leven, maar toch, wat zit er veel in! Verwerp dat dan ook niet, zeggen zij die in engere zin bij de 'oude waarheid' wensen te blijven.

Verder heb ik weinig lust om hier verder over te strijden. Strijd komt vanzelf wel, dat hoef je echt niet te zoeken. Vijanden heb ik niet, maar ik denk wel dat er mensen zijn die me niet zo goed gezind zijn. Laat maar.

[CvdW]

Geestelijke lessen is niet hetzelfde als vergeestelijken!

[-DIA-]

Geestelijke lessen is niet hetzelfde als vergeestelijken!

Dat begrijp ik even niet, maar voor nu geen tijd meer.

[CvdW]

Als men altijd maar ongerust blijft, en nooit zekerheid kent, dan klopt er iets in het geestelijke niet, hoeveel oudvaders en hoeveel men (verstandelijk) van de 'oude zuivere leer' dan ook kent... Vergeet toch alstublieft niet dat, hoewel de oudvaders ons gouden schatten hebben achtergelaten, er ook nu nog door álle predikanten van uw kerkverband een zuivere leer verkondigd wordt, door ieder op zijn eigen manier. De één preekt meer vanuit de Wet en de ander meer vanuit het Evangelie, maar toch zijn zij allen dienstknechten Gods en als we kritiek hebben op of het een voorwerpelijke prediking is, of als men kritiek heeft op het feit dat de bevinding gemist, wordt, dan moet men eerst en alleen naar zichzelf kijken, of men zelf de bevinding niet mist, want Gods Woord zegt in Zachería 2 vers 8: Want zo zegt de HEERE der heirscharen: Naar de heerlijkheid over u, heeft Hij mij gezonden tot die heidenen, die ulieden beroofd hebben; want die ulieden aanraakt, die raakt Zijn oogappel aan. (einde citaat)

Gods Woord en oudvaders leren juist de zekerheid van het geloof. Heden ten dage wordt de onzekerheid van het gevoel gepredikt.
Wanneer er een predikant is (ook al is het er maar één) die leert dat Zacharias en Elizabeth (rechtvaardig voor God) Christus niet kennen dan is er iets grondigs mis met de leer.
Verder verwijs ik graag naar Openbaring 22:18,19