Re: Deze is echt leuk...
Geplaatst: 11 jun 2010, 13:06
Volgens mij heeft de ondehoudscommissie hier steken laten vallen...Ichtus schreef:Deze niet minder...
Ze zijn echt
Volgens mij heeft de ondehoudscommissie hier steken laten vallen...Ichtus schreef:Deze niet minder...
Ze zijn echt
-DIA- schreef:Volgens mij heeft de ondehoudscommissie hier steken laten vallen...Ichtus schreef:Deze niet minder...
Ze zijn echt
Lassie schreef:
Je rijdt in een auto, met constante snelheid, met aan je linkerhand een afgrond. Rechts van je rijdt een brandweerwagen, met dezelfde constante snelheid, waarvan het lijkt alsof hij je wil inhalen.
Voor je rent een varken, nog groter dan jouw auto, ook met dezelfde constante snelheid.
Vlak achter je vliegt een helikopter, vlak boven de grond, ook weer met dezelfde constante snelheid.
De vraag:
Hoe kun je stoppen, zonder dat er ongelukken gebeuren?
Ik denk dat je het beste wakker kunt worden!jakobmarin schreef:Je rijdt in een auto, met constante snelheid, met aan je linkerhand een afgrond. Rechts van je rijdt een brandweerwagen, met dezelfde constante snelheid, waarvan het lijkt alsof hij je wil inhalen.
Voor je rent een varken, nog groter dan jouw auto, ook met dezelfde constante snelheid.
Vlak achter je vliegt een helikopter, vlak boven de grond, ook weer met dezelfde constante snelheid.
De vraag:
Hoe kun je stoppen, zonder dat er ongelukken gebeuren?
vragen aan de man die de draaimolen beheert of hij wil stoppen zodat je uit kan stappenjakobmarin schreef:Je rijdt in een auto, met constante snelheid, met aan je linkerhand een afgrond. Rechts van je rijdt een brandweerwagen, met dezelfde constante snelheid, waarvan het lijkt alsof hij je wil inhalen.
Voor je rent een varken, nog groter dan jouw auto, ook met dezelfde constante snelheid.
Vlak achter je vliegt een helikopter, vlak boven de grond, ook weer met dezelfde constante snelheid.
De vraag:
Hoe kun je stoppen, zonder dat er ongelukken gebeuren?
helma schreef:vragen aan de man die de draaimolen beheert of hij wil stoppen zodat je uit kan stappenjakobmarin schreef:Je rijdt in een auto, met constante snelheid, met aan je linkerhand een afgrond. Rechts van je rijdt een brandweerwagen, met dezelfde constante snelheid, waarvan het lijkt alsof hij je wil inhalen.
Voor je rent een varken, nog groter dan jouw auto, ook met dezelfde constante snelheid.
Vlak achter je vliegt een helikopter, vlak boven de grond, ook weer met dezelfde constante snelheid.
De vraag:
Hoe kun je stoppen, zonder dat er ongelukken gebeuren?
Het lachen is mij vergaan, zeker bij het lezen van de laatste zinnen.Ichtus schreef:Een bekende, maar moest toch weer lachen toen ik em las:
Het gebeurde op een klaarlichte nacht. De verdwenen sterren stonden laag aan de blauwe hemel.
Op de hoek van een ronde tafel zat een pasgeboren blinde grijsaard te lezen. Hij las in een dichtgeslagen boek dat achter hem lag op bladzijde twee die eruit gescheurd was. Dit deed hij bij het licht van een uitgedoofde kaars.
Opeens hoorde hij een flits en zag een geruisloze knal. Hij sprong op zijn stoel, trok snel zijn schoenen aan en rende op zijn sokken de trap op naar beneden. Hij zag dat de banden van zijn locomotief waren gesprongen!
Hij pakte zijn jas van de kapstok en trok hem uit. Daarna gaf hij de deur een kus en sloeg zijn vrouw dicht. Hij keek op zijn fiets hoe laat het was, sprong op zijn horloge en liep weg.
Hij ging door de kaarsrechte bocht en reed met een vaartje van 0,0 tegen een stilstaande, elektrische paardentram, die juist benzine stond te tanken.
Hij viel voorover op zijn rug met zijn armen wijdbeens in een plas met zand en brak beide benen. Hij nam beide benen onder zijn arm en rende stapvoets naar het ziekenhuis waar de dienstdoende commissaris onder de microscoop ontdekte dat hij een driedelige armbreuk had achter zijn linkeroorlelletje.
Men legde hem in zittende houding in een ligbed. Zeven dagen na zijn dood overleed hij door een lachstuip van het huilen. Hij werd begraven in een droge sloot met zijn hoofd boven water en leefde nog lang en gelukkig!
Ik zie hier ook echt geen humor in..jvdg schreef:Het lachen is mij vergaan, zeker bij het lezen van de laatste zinnen.Ichtus schreef:Een bekende, maar moest toch weer lachen toen ik em las:
Het gebeurde op een klaarlichte nacht. De verdwenen sterren stonden laag aan de blauwe hemel.
Op de hoek van een ronde tafel zat een pasgeboren blinde grijsaard te lezen. Hij las in een dichtgeslagen boek dat achter hem lag op bladzijde twee die eruit gescheurd was. Dit deed hij bij het licht van een uitgedoofde kaars.
Opeens hoorde hij een flits en zag een geruisloze knal. Hij sprong op zijn stoel, trok snel zijn schoenen aan en rende op zijn sokken de trap op naar beneden. Hij zag dat de banden van zijn locomotief waren gesprongen!
Hij pakte zijn jas van de kapstok en trok hem uit. Daarna gaf hij de deur een kus en sloeg zijn vrouw dicht. Hij keek op zijn fiets hoe laat het was, sprong op zijn horloge en liep weg.
Hij ging door de kaarsrechte bocht en reed met een vaartje van 0,0 tegen een stilstaande, elektrische paardentram, die juist benzine stond te tanken.
Hij viel voorover op zijn rug met zijn armen wijdbeens in een plas met zand en brak beide benen. Hij nam beide benen onder zijn arm en rende stapvoets naar het ziekenhuis waar de dienstdoende commissaris onder de microscoop ontdekte dat hij een driedelige armbreuk had achter zijn linkeroorlelletje.
Men legde hem in zittende houding in een ligbed. Zeven dagen na zijn dood overleed hij door een lachstuip van het huilen. Hij werd begraven in een droge sloot met zijn hoofd boven water en leefde nog lang en gelukkig!