Verdeeld ontstaat geheel te goeder trouw. Dat is het lastige.
We willen wel eenheid, als de ander zich maar aan ons aanpast, want wij hebben God Zelf in ons midden, dus wij zitten goed.

refo schreef:Verdeeld ontstaat geheel te goeder trouw. Dat is het lastige.
We willen wel eenheid, als de ander zich maar aan ons aanpast, want wij hebben God Zelf in ons midden, dus wij zitten goed.

De vraag is ook: hoeveel verscheidenheid kan de waarheid dragen?

Luther schreef:

refo schreef:Verdeeld ontstaat geheel te goeder trouw. Dat is het lastige.
We willen wel eenheid, als de ander zich maar aan ons aanpast, want wij hebben God Zelf in ons midden, dus wij zitten goed.

De vraag is ook: hoeveel verscheidenheid kan de waarheid dragen?

Daar heb je het al.

refo schreef:

Luther schreef:

refo schreef:Verdeeld ontstaat geheel te goeder trouw. Dat is het lastige.
We willen wel eenheid, als de ander zich maar aan ons aanpast, want wij hebben God Zelf in ons midden, dus wij zitten goed.

De vraag is ook: hoeveel verscheidenheid kan de waarheid dragen?

Daar heb je het al.

Wat heb je al?

Luther schreef:De vraag is ook: hoeveel verscheidenheid kan de waarheid dragen?

Ontzettend veel volgens Paulus, als je de ander uitnemender acht dan jezelf.

Overigens hebben de kerkelijke breuklijnen in onze hoek weinig te maken met "de waarheid."

Orchidee schreef:Voor jou en mij misschien wil maar velen willen dit NIET horen.

Onder "velen" mag je iedereen rekenen (inclusief jezelf) van nature. Ook na ontvangen. Genade!

En voor de rest vind ik het een karikatuur. Elke gereformeerde theoloog/ predikant/kerkmens is er over eens dat het in de prediking gaat om Christus en Zijn bediening. Dus wat jij verstaat onder het uitschilderen van Christus is subjectief, omdat iedereen een visie/eigen mening heeft op wat Christusprediking is.

refo schreef:

Luther schreef:

refo schreef:Verdeeld ontstaat geheel te goeder trouw. Dat is het lastige.
We willen wel eenheid, als de ander zich maar aan ons aanpast, want wij hebben God Zelf in ons midden, dus wij zitten goed.

De vraag is ook: hoeveel verscheidenheid kan de waarheid dragen?

Daar heb je het al.

Heb je een antwoord op deze vraag? Of wat wil je zeggen?

modesto schreef:

Luther schreef:De vraag is ook: hoeveel verscheidenheid kan de waarheid dragen?

Ontzettend veel volgens Paulus, als je de ander uitnemender acht dan jezelf.

Overigens hebben de kerkelijke breuklijnen in onze hoek weinig te maken met "de waarheid."

Ah, nu wordt het interessant.
Bij welke breuklijnen was er volgens jou geen geding om de waarheid? Bij geen enkele? Dat zou ik willen bestrijden? Bij allemaal? Dat zou ik ook willen bestrijden. Daarom de vraag: waar denk je concreet aan?

RefoCalvinist schreef:

Orchidee schreef:Voor jou en mij misschien wil maar velen willen dit NIET horen.

Onder "velen" mag je iedereen rekenen (inclusief jezelf) van nature. Ook na ontvangen. Genade!

En voor de rest vind ik het een karikatuur. Elke gereformeerde theoloog/ predikant/kerkmens is er over eens dat het in de prediking gaat om Christus en Zijn bediening. Dus wat jij verstaat onder het uitschilderen van Christus is subjectief, omdat iedereen een visie/eigen mening heeft op wat Christusprediking is.

Als het goed is, is ware Christusprediking een uiterst ontdekkende zaak. Als we werkelijk besef hebben van de reden en noodzaak van Zijn komst, dan zullen we ook zwarte achtergrond daarvan in ons eigen bestaan als onderdeel van de Christusprediking zien. Hij gaat immers pas echt schitteren, als de diepte van onze ellende ook helder is. Paulus zegt inderdaad: Ik dank God door Jezus Christus, maar hij zegt ook: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen van het lichaam dezes dood? Die twee zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Sterker: Zonder dat, blijft Christusprediking oppervlakkig en algemeen.

Edit: Zie bijvoorbeeld ook het gedicht dat @helma net postte: http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 18#p698218

Luther schreef:

RefoCalvinist schreef:

Orchidee schreef:Voor jou en mij misschien wil maar velen willen dit NIET horen.

Onder "velen" mag je iedereen rekenen (inclusief jezelf) van nature. Ook na ontvangen. Genade!

En voor de rest vind ik het een karikatuur. Elke gereformeerde theoloog/ predikant/kerkmens is er over eens dat het in de prediking gaat om Christus en Zijn bediening. Dus wat jij verstaat onder het uitschilderen van Christus is subjectief, omdat iedereen een visie/eigen mening heeft op wat Christusprediking is.

Als het goed is, is ware Christusprediking een uiterst ontdekkende zaak. Als we werkelijk besef hebben van de reden en noodzaak van Zijn komst, dan zullen we ook zwarte achtergrond daarvan in ons eigen bestaan als onderdeel van de Christusprediking zien. Hij gaat immers pas echt schitteren, als de diepte van onze ellende ook helder is. Paulus zegt inderdaad: Ik dank God door Jezus Christus, maar hij zegt ook: Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen van het lichaam dezes dood? Die twee zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Sterker: Zonder dat, blijft Christusprediking oppervlakkig en algemeen.

Edit: Zie bijvoorbeeld ook het gedicht dat @helma net postte: http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 18#p698218

Van harte mee eens!

Edit: Lees ook in het RD van vandaag over de bijdrage van Ds. Ruis op de Bewaar het Pand-ontmoetingsdag. Deze predikant verwoord het in enkele woorden ook treffend.

Luther schreef:

refo schreef:Verdeeld ontstaat geheel te goeder trouw. Dat is het lastige.
We willen wel eenheid, als de ander zich maar aan ons aanpast, want wij hebben God Zelf in ons midden, dus wij zitten goed.

De vraag is ook: hoeveel verscheidenheid kan de waarheid dragen?

Ik denk dat je die vraag op verschillende niveaus kunt beantwoorden. Ik geloof dat een volwassenendoper (om maar een zijweg te benoemen) zalig kan worden. Tegelijk zou ik het erg lastig vinden om met een volwassenendoper één kerkelijke gemeente te vormen. En ik zou het onmogelijk vinden om met een volwassenendoper getrouwd te zijn en kinderen op te voeden.

RefoCalvinist schreef: Ik doelde meer op het "jammerlijk". Is de verdeeldheid die er is, als die er al is, echt tot verdriet? Verootmoedigt het ons voor Gods heilig Aangezicht? En is het ons tot schuld?

Jazeker

We kunnen natuurlijk van de zijlijn roepen, zoals evjl nu doet. Maar heeft dat toegevoegde waarde? En is het de ander en niet wij?

Nee, het is niet die ander, het zijn wij christenen, ook ikzelf, en heeft het toegevoegde waarde als je het niet doet? Maar gewoon zwijgen?

Ik zal eerlijk bekennen dat ik mede-schuldig ben aan verdeeldheid. Want bij de ene predikant mis ik iets wat bij de ander juist wel te horen is. Bij de ene mag ik goed kerken, bij de volgende stel ik mijn twijfels. Ja als ik het zo neer tikt moet ik bekennen " het is te gek voor woorden ". Maar dan stel ik ook een vraag erbij: "waarom is er dan verdeeldheid?" ja we zijn kerken buiten het paradijs, maar waarom kunnen we elkaar niet meer vinden in het Woord? Ik heb zo mijn gedachtes en een ander weer andere. Er is zelfs verdeeldheid over de verdeeldheid. En dan vraag ik eerlijk aan ejvl of hij zelf er ook niet aan meedoet? En wat hij gedaan heeft om het op te lossen?

Ja, ik doe er zelf ook aan mee, ik hoor ook liever predikant A dan predikant B. Echter doe ik er in zoverre niet aan mee dat een naam mij iets zegt. Bijvoorbeeld in het geval dat ik niet thuis ben op zondag, of een doordeweekse dienst bezoek, zal ik rustig naar een OGG, GGIN, GG, CGK, PKN, SOW e.a gaan. Een naam of dogmatiek zegt mij totaal niets. En natuurlijk voel je je bij bepaalde gemeenten meer thuis dan bij anderen, en natuurlijk zijn er in bepaalde kerken elementen waar je het niet mee eens bent, maar wat dan nog? Hebben wij persoonlijk dan de waarheid in pacht? Velen hebben zo hun eigen gewoonten en eigenaardigheden, en ook zaken waarvan ik denk dat deze tegen Gods woord ingaan, en wij dit ook moeten bestrijden en bespreken, maar ik weet zeker dat Gods kerk hier op aarde breed is, veel breder als de hokjes die wij mensen maken.


En wat ik er aan gedaan heb om het op te lossen? Ik ben niet zo creatief om een oplossing te bedenken. Die is er denk ik ook niet. Ik heb wel meegemaakt als in een kerk een eventuele fusie of iets dergelijks besproken wordt dit ook weer leidt tot scheuring op scheuring, zie bijvoorbeeld de Hervormde kerk in 2004 met alle gevolgen van dien.
In gesprek met bepaalde personen kom ik ook niet verder dan de uitspraak: "Laten we het maar zo houden".
Wat ik wel kan, en wij allemaal, is het in gebed brengen, om eenheid in de kerk, want met jou zeg en denk ik ook, het is te gek voor woorden.

Luther schreef:De vraag is ook: hoeveel verscheidenheid kan de waarheid dragen?

Ik denk ontzettend veel.
- Van de verdrukte christenen in Noord Korea die niet openlijk voor hun geloof durven uitkomen.
- Voor de christenen in het Midden oosten, die van geen discussie weten over 2 of 3 verbonden of van welke dogmatiek dan ook.
- Voor de christenen in Afrika die halfnaakt voor Jezus Christus dansen en die ontzettend blij zijn met een gedeeltelijke vertaling van de bijbel in hun eigen taal, die niet moeilijk gaan doen over een komma die verkeerd staat.
- Voor de Jungle bewoners in Peru, zie bijvoorbeeld http://www.evangelist-van-dooijeweert.com/235697841
- Voor de Amerikaanse christenen waar je bijvoorbeeld nogal eens "Halleluja handjeklap" ziet.
- Voor de Rooms Katholieke kerk waar mensen zitten die de kerk niet willen of durven verlaten, verdriet hebben over de dwalingen.
- En zelf voor het verdeelde kerkelijk Nederland.

Verscheidenheid genoeg zou ik zeggen.
Waarmee ik niet wil zeggen dat het allemaal Hosanna is, maar ik weet wel zeker dat God Zijn kerk wereldwijd heeft, in enorme diversiteit en verscheidenheid.

ejvl schreef:

RefoCalvinist schreef: Ik doelde meer op het "jammerlijk". Is de verdeeldheid die er is, als die er al is, echt tot verdriet? Verootmoedigt het ons voor Gods heilig Aangezicht? En is het ons tot schuld?

Jazeker

We kunnen natuurlijk van de zijlijn roepen, zoals evjl nu doet. Maar heeft dat toegevoegde waarde? En is het de ander en niet wij?

Nee, het is niet die ander, het zijn wij christenen, ook ikzelf, en heeft het toegevoegde waarde als je het niet doet? Maar gewoon zwijgen?

Ik zal eerlijk bekennen dat ik mede-schuldig ben aan verdeeldheid. Want bij de ene predikant mis ik iets wat bij de ander juist wel te horen is. Bij de ene mag ik goed kerken, bij de volgende stel ik mijn twijfels. Ja als ik het zo neer tikt moet ik bekennen " het is te gek voor woorden ". Maar dan stel ik ook een vraag erbij: "waarom is er dan verdeeldheid?" ja we zijn kerken buiten het paradijs, maar waarom kunnen we elkaar niet meer vinden in het Woord? Ik heb zo mijn gedachtes en een ander weer andere. Er is zelfs verdeeldheid over de verdeeldheid. En dan vraag ik eerlijk aan ejvl of hij zelf er ook niet aan meedoet? En wat hij gedaan heeft om het op te lossen?

Ja, ik doe er zelf ook aan mee, ik hoor ook liever predikant A dan predikant B. Echter doe ik er in zoverre niet aan mee dat een naam mij iets zegt. Bijvoorbeeld in het geval dat ik niet thuis ben op zondag, of een doordeweekse dienst bezoek, zal ik rustig naar een OGG, GGIN, GG, CGK, PKN, SOW e.a gaan. Een naam of dogmatiek zegt mij totaal niets. En natuurlijk voel je je bij bepaalde gemeenten meer thuis dan bij anderen, en natuurlijk zijn er in bepaalde kerken elementen waar je het niet mee eens bent, maar wat dan nog? Hebben wij persoonlijk dan de waarheid in pacht? Velen hebben zo hun eigen gewoonten en eigenaardigheden, en ook zaken waarvan ik denk dat deze tegen Gods woord ingaan, en wij dit ook moeten bestrijden en bespreken, maar ik weet zeker dat Gods kerk hier op aarde breed is, veel breder als de hokjes die wij mensen maken.


En wat ik er aan gedaan heb om het op te lossen? Ik ben niet zo creatief om een oplossing te bedenken. Die is er denk ik ook niet. Ik heb wel meegemaakt als in een kerk een eventuele fusie of iets dergelijks besproken wordt dit ook weer leidt tot scheuring op scheuring, zie bijvoorbeeld de Hervormde kerk in 2004 met alle gevolgen van dien.
In gesprek met bepaalde personen kom ik ook niet verder dan de uitspraak: "Laten we het maar zo houden".
Wat ik wel kan, en wij allemaal, is het in gebed brengen, om eenheid in de kerk, want met jou zeg en denk ik ook, het is te gek voor woorden.

Mooi antwoord ejvl! Als ik je reactie zo lees zitten we hierin op dezelfde lijn!

RefoCalvinist schreef:En op zich vind ik het opmerkelijk dat Ds. Huijser op tweetal staat in Barneveld. Of ik heb een bepaald beeld van Barneveld of van Ds. Huijser. Maar die heb ik beide nog niet tot één beeld weten te krijgen, dus in die zin vind in het positief!

Interessante opmerking!
Van die ene keer dat ik ds. A.T. Huijser heb gehoord en hoe ik de gemeente van Barneveld-Zuid als relatieve buitenstaander ken, verbaast mij de combi helemaal niet.

Hoe dan ook, er is een beroep uitgebracht op ds. Huijser, lees ik net op gergeminfo.nl.