Ik vind dat er in dit topic wel erg gepraat wordt vanuit de personen die aangenomen danwel afgewezen wordt. Er is verschillende keren opgemerkt hoe verschrikkelijk dit is voor deze personen. Daar doe ik ook niets van af.

Maar verliezen we niet uit het oog hoe moeilijk en verschikkelijk het is voor het curratorium is om iemand af te wijzen? Bij elke persoon die zij afwijzen hebben ook zij de twijfel of ze het wel goed gedaan hebben. En echt niet, zoals Pim zei, de gedachte dat het makkelijker is om iemand af te wijzen dan aan te nemen.

Verder vraag ik me af wat nu het wezenlijke verschil is tussen een curatorium aan het eind ipv aan het begin. Als dezelfde "criteria" worden gehandhaafd zou dit nu dus betekenen dat 9 van de 10 studenten aan het einde wordt afgewezen. Dus wat is nu het wezenlijke verschil? Kan iemand mij dat uitleggen?

Een derde punt dat ik me af zit te vragen. Als je afgewezen wordt door het curatorium van de GG en je gaat naar bijv. de HK gaan we dan niet voorbij aan wat Brakel zegt: "een gewillige verloochening van alles". Willen we dan niet meer onze eigen weg gaan dan de weg die God met ons wil gaan? Het lijkt me wel iets erg moeilijks.

Oorspronkelijk gepost door Adryan
Maar verliezen we niet uit het oog hoe moeilijk en verschikkelijk het is voor het curratorium is om iemand af te wijzen? Bij elke persoon die zij afwijzen hebben ook zij de twijfel of ze het wel goed gedaan hebben. En echt niet, zoals Pim zei, de gedachte dat het makkelijker is om iemand af te wijzen dan aan te nemen.

Waar heb ik dit gezegd?

Mensen, laten we nou maar erkennen dat het een bijzonder subjectief gebeuren is, de wijze waarop het curatorium haar oordeel velt. Het moet "overgenomen" worden. Dit heeft alles te maken met 1. een sluitend verhaal aangaande bekering en roeping; en 2. goed doorkneed zijn in de tale Kanaans.

Er zullen dus best fouten gemaakt worden. Men gaat duidelijk aan de zeer voorzichtige kant zitten, door erg veel mensen af te wijzen, die bijv. wel als ouderling dienen in een "zware" gemeente. Het voordeel van dit systeem is dat bijna iedereen na de opleiding ook probleemloos predikant kan worden, omdat niemand toegelaten wordt waar maar enige twijfels op enige wijze kunnen rijzen.

Oorspronkelijk gepost door Pim
Er schiet me nog 1 puntje te binnen specifiek over het huidige GG-curatorium en de werkwijze.

Ik denk dat het risico dat 'fouten' gemaakt worden in het toelaten van mensen (dus dat men achteraf denkt 'was het wel goed hem toe te laten' ) veel kleiner is dan dat mensen niet toegelaten worden.
Deze laatste 'fouten' komen namelijk ook niet aan het licht, tenzij dat iemand in een ander kerkverband predikant wordt.

[Aangepast op 25/5/04 door Pim]

Zie je bovenstaande quote

Laat de nood van de vacante gemeenten (witte velden)zwaarder wegen dan de zuchten van een curatorium.

Ik snap je tegenstelling niet, watn het curatorium zucht ook over de nood van de vacante gemeenten.

Ik wil zeker niet zielig doen over het curatorium. Maar ik denk dat hun taak echt niet zo eenvoudig is als jij nu doet voorkomen.

En wat betreft de nood van de vacante gemeente. Ik denk niet dat dit de reden moet zijn om maar mensen toe te laten omdat die nood zo groot is. Met instemming heb ik gelezen (van jongere?) de vraag hoe het komt dat we een zo groot predikantentekort hebben. En ds C. Harinck geeft dat toch ook aan? Zouden we misschien meer moeten zeggen dat het onze zonden zijn waardoor God onze kerk verlaat? En dan geven we God niet de schuld van het predikantentekort (ook zo een onterechte opmerking die ik las). Maar zijn het onze, zijn het mijn zonden die God tergen. Misschien is het wel rechtvaardig als God ons verlaat.

We spreken hier over hele tere zaken. Wanneer ontstaat innerlijke overeenstemming? Als er iets geproefd mag worden van het werk Gods in de waarachtige bekering en de roeping, als de zaken naar voren komen zoals door Brakel en Calvijn genoemd. En dan weten wij dat een mens een bedrieglijk hart heeft. Dat we, als God het niet verhoedt, allemaal onszelf bedoelen en op het oog hebben. Als het goed is weten de curatoren dat ook van zichzelf. Daarom zullen ze luisteren of de zaken die zijn genoemd worden gehoord. Of iets wordt beleefd van de onmogelijkheid van dat werk voro zondige mensen, maar ook van de weg die God in het persoonlijke leven heeft gebaand. Nee, niet met een houding van wantrouwen, maar met de bede of God nog gedachtig zou willen zijn ondanks onze onwaarde. En dat is er blijdschap als er werkelijk iets mag worden gehoord van Gods werk.

Maar ook dan blijven het mensen. Daarom hebben ze in het bijzonder in deze dagen ons gebed nodig. Laten we ons daarop richten!

Adrianus je verstaat uitstekend de kunst om langs de hete brij heen te draaien. Mijn vraag werd beter begrepen door Orckie:

Mensen, laten we nou maar erkennen dat het een bijzonder subjectief gebeuren is, de wijze waarop het curatorium haar oordeel velt. Het moet "overgenomen" worden. Dit heeft alles te maken met 1. een sluitend verhaal aangaande bekering en roeping; en 2. goed doorkneed zijn in de tale Kanaans.

Er zullen dus best fouten gemaakt worden. Men gaat duidelijk aan de zeer voorzichtige kant zitten, door erg veel mensen af te wijzen, die bijv. wel als ouderling dienen in een "zware" gemeente. Het voordeel van dit systeem is dat bijna iedereen na de opleiding ook probleemloos predikant kan worden, omdat niemand toegelaten wordt waar maar enige twijfels op enige wijze kunnen rijzen.

Kijk, dit vind ik nou gewoon eerlijk reageren. Toegeven dat het werk subjectief is, maar ik heb nog een vraagje aan Orckie. Orckie zou het niet beter zijn om ‘ruimer’ te zijn. Niet ruimer in de leer!!!! Laat dat duidelijk zijn, maar je begrijpt wat ik bedoel en meer te wijzen op de kerkelijke tucht. Het kan best zo zijn dat zodoende bijna iedereen die aangenomen wordt ook predikant wordt, maar het is de vraag of je zo niet iemand uitsluit die net niet het ‘goede’ verhaal had in de tale Kanaäns, etc.

Groeten,

Mijn vraag Adrianus was níet of het tere zaken zijn, dat zijn het. Ook niet of het ons gebed nodig heeft, dat heeft het!

Maar of een curatorium nog zin heeft als je toegeeft te spreken zoals Brakel en Calvijn het deden.

Oorspronkelijk gepost door Adrianus

We spreken hier over hele tere zaken. Wanneer ontstaat innerlijke overeenstemming? Als er iets geproefd mag worden van het werk Gods in de waarachtige bekering en de roeping, als de zaken naar voren komen zoals door Brakel en Calvijn genoemd. En dan weten wij dat een mens een bedrieglijk hart heeft. Dat we, als God het niet verhoedt, allemaal onszelf bedoelen en op het oog hebben. Als het goed is weten de curatoren dat ook van zichzelf. Daarom zullen ze luisteren of de zaken die zijn genoemd worden gehoord. Of iets wordt beleefd van de onmogelijkheid van dat werk voro zondige mensen, maar ook van de weg die God in het persoonlijke leven heeft gebaand. Nee, niet met een houding van wantrouwen, maar met de bede of God nog gedachtig zou willen zijn ondanks onze onwaarde. En dat is er blijdschap als er werkelijk iets mag worden gehoord van Gods werk.

Maar ook dan blijven het mensen. Daarom hebben ze in het bijzonder in deze dagen ons gebed nodig. Laten we ons daarop richten!

Alleen de laatste alinea is relevant. De rest is speculatief. En daardoor provocatief. Je gaat NB de gevoelens van mensen zitten verwoorden! Dat kan toch helemaal niet.

Oorspronkelijk gepost door Adryan

Oorspronkelijk gepost door Pim
Er schiet me nog 1 puntje te binnen specifiek over het huidige GG-curatorium en de werkwijze.

Ik denk dat het risico dat 'fouten' gemaakt worden in het toelaten van mensen (dus dat men achteraf denkt 'was het wel goed hem toe te laten' ) veel kleiner is dan dat mensen niet toegelaten worden.
Deze laatste 'fouten' komen namelijk ook niet aan het licht, tenzij dat iemand in een ander kerkverband predikant wordt.

[Aangepast op 25/5/04 door Pim]

Zie je bovenstaande quote

Ik zeg dus niet dat men het makkelijker vind verkeerde mensen af te wijzen als aan te nemen.

Ik probeer duidelijk te maken dat men in het verleden vrijwel nooit (bij mijn weten) iemand onterecht heeft aangenomen (dus lijkt het alsof het Curatorium goed functioneert), maar dat het niet zichtbaar is of er mensen onterecht worden 'afgewezen'. Die mensen geven het namelijk op, of ze gaan naar een ander kerkverband.

Snap je? Dus geen verwijt of zo, maar het 'goed functioneren' kan niet afgemeten worden uit het feit dat er weinig predikanten 'ontsporen'.

Oorspronkelijk gepost door Pim

Ik zeg dus niet dat men het makkelijker vind verkeerde mensen af te wijzen als aan te nemen.

Ik probeer duidelijk te maken dat men in het verleden vrijwel nooit (bij mijn weten) iemand onterecht heeft aangenomen (dus lijkt het alsof het Curatorium goed functioneert), maar dat het niet zichtbaar is of er mensen onterecht worden 'afgewezen'. Die mensen geven het namelijk op, of ze gaan naar een ander kerkverband.

Snap je? Dus geen verwijt of zo, maar het 'goed functioneren' kan niet afgemeten worden uit het feit dat er weinig predikanten 'ontsporen'.

Ik ben blij dat jet hetzo toelicht. Want met je opmerking suggereerde je dit mijns inziens wel.

MAar omgekeerd kan je ook niet concluderen dat het niet goed functioneert omdat er zo weinig predikanten ontsporen. Toch? Soms krijg ik namelijk de indruk dat een aantal mensen dit wel vindt.

Oorspronkelijk gepost door Adryan

MAar omgekeerd kan je ook niet concluderen dat het niet goed functioneert omdat er zo weinig predikanten ontsporen. Toch? Soms krijg ik namelijk de indruk dat een aantal mensen dit wel vindt.

Ik wil aangeven dat ik geen handvaten heb om over het functioneren an sich iets te kunnen zeggen (de uitkomsten bieden geen houvast)! Dus ook inderdaad geen tegengestelde conclusie over het niet-functioneren!!

Ik zou alleen van gedachten willen wisselen over manier zoals het Curatorium als instrument in de GG is ingesteld en hoe dit is in lijn met bijv Calvijn en Brakel.