Marnix schreef:Wat? Het staat er zwart op wit. De Bijbel zegt het, de kanttekeningen zeggen wat anders, dus het is de Bijbel tegenover de kanttekeningen.... en dan moet ik bewijzen dat de kanttekeningen niet kloppen???

Ik spreek de kanttekeningen overigens helemaal niet tegen. Het gaat denk ik ook wel over dood zijn en levend worden door Hem. Dat kan allicht naast dat het toegepast wordt op de jongste dag, ook betrokken worden op de bekering, van dood naar levend. Dat is volop Bijbels, de oude mens die sterft en de nieuwe mens die opstaat.

Het gaat me er om wat PVS ermee wil onderbouwen, dan rukt hij de tekst wel wat uit zijn verbond. Jezus zegt niet: Eerst moet je de wet horen en daardoor in de ellende belanden en dan komt de verlossing. Jezus zegt 1 vers eerder:

Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die Mijn woord hoort, en gelooft Hem, Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige 24 leven, en komt niet in de verdoemenis, 25 maar is uit den dood overgegaan in het leven.

De Bijbel leert ons overduidelijk dat we door het geloof worden gerechtvaardigd. En niet voor het geloof zoals PVS stelt.

Marnix schreef:Neehoor, ik heb mijn reactie verder uitgewerkt Ga je er ook nog inhoudelijk op in?

Erasmiaan schreef:

Marnix schreef:Wat? Het staat er zwart op wit. De Bijbel zegt het, de kanttekeningen zeggen wat anders, dus het is de Bijbel tegenover de kanttekeningen.... en dan moet ik bewijzen dat de kanttekeningen niet kloppen???

Ik spreek de kanttekeningen overigens helemaal niet tegen. Het gaat denk ik ook wel over dood zijn en levend worden door Hem. Dat kan allicht naast dat het toegepast wordt op de jongste dag, ook betrokken worden op de bekering, van dood naar levend. Dat is volop Bijbels, de oude mens die sterft en de nieuwe mens die opstaat.

Het gaat me er om wat PVS ermee wil onderbouwen, dan rukt hij de tekst wel wat uit zijn verbond. Jezus zegt niet: Eerst moet je de wet horen en daardoor in de ellende belanden en dan komt de verlossing. Jezus zegt 1 vers eerder:

Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die Mijn woord hoort, en gelooft Hem, Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige 24 leven, en komt niet in de verdoemenis, 25 maar is uit den dood overgegaan in het leven.

De Bijbel leert ons overduidelijk dat we door het geloof worden gerechtvaardigd. En niet voor het geloof zoals PVS stelt.

Je begrijpt PvS totaal niet. Ik ben het niet met hem eens maar ik begrijp hem wel. Het gaat helemaal niet over de wet en zeker niet over de rechtvaardiging voor het geloof. PvS probeert juist te bewijzen dat rechtvaardiging en geloof samenvallen en dat men niet eerst wedergeboren is en dan gerechtvaardigd.

Beter lezen, vriend.

Overigens heeft Afgewezen gewoon gelijk natuurlijk. Al bemerk ik wel enige tweeslachtigheid in haar opmerkingen. Als ik iets opmerk over dit onderwerp dan is ze het niet met me eens maar met Zonderling kan ze het ook niet eens worden .

Marnix schreef:Neehoor, ik heb mijn reactie verder uitgewerkt Ga je er ook nog inhoudelijk op in?

Marnix schreef: Ik spreek de kanttekeningen overigens helemaal niet tegen. Het gaat denk ik ook wel over dood zijn en levend worden door Hem. Dat kan allicht naast dat het toegepast wordt op de jongste dag, ook betrokken worden op de bekering, van dood naar levend. Dat is volop Bijbels, de oude mens die sterft en de nieuwe mens die opstaat.

Afgewezen schreef:

Zonderling schreef:Dat is waar, maar het ging om de zondenkennis door de wet (in aansluiting op de 'schrik des Heeren'). Zoals ik ook duidelijk stelde door toevoeging van het woordje 'wet'.
Het ging niet om de zondenkennis van een waarlijk verbroken hart en verslagen geest als vrucht van het Evangelie.

Ik vraag me af of je zo'n strikt onderscheid moet maken. Wanneer het heimwee naar God geboren wordt, is dat niet slechts zondekennis vanuit de wet, maar zeker ook trekking door de liefde. En nogmaals, als iemand zo vanuit een verbroken en verslagen hart, naar God begint te wenen, is dat vrucht van eigen akker? Is dat slechts een menselijke actie als gevolg van de Geest van dienstbaarheid? Ik lees dat zo niet terug in de Bijbel. Ik zie het eerder als een gevolg van de uitstoring van 'de Geest der genade en der gebeden (genadesmekingen)'.

Erasmiaan schreef:Als de mens die dat beleeft dat maar niet gaat zeggen. Trouwens, als hij het zegt beleeft hij het niet, wie het vatte kan die vatte het.

Erasmiaan schreef:Overigens heeft Afgewezen gewoon gelijk natuurlijk. Al bemerk ik wel enige tweeslachtigheid in haar opmerkingen. Als ik iets opmerk over dit onderwerp dan is ze het niet met me eens maar met Zonderling kan ze het ook niet eens worden .

Marnix schreef:Oke, prima. En hoe gaan we dat op de oorspronkelijke situatie toepassen? Zie de vraag van PVS: Word de mens nu als een levende/gelovige of als een dode/goddeloze gerechtvaardigd? Want daar ging het me vooral om.

Afgewezen schreef:

Zonderling schreef:Dat is waar, maar het ging om de zondenkennis door de wet (in aansluiting op de 'schrik des Heeren'). Zoals ik ook duidelijk stelde door toevoeging van het woordje 'wet'.
Het ging niet om de zondenkennis van een waarlijk verbroken hart en verslagen geest als vrucht van het Evangelie.

Ik vraag me af of je zo'n strikt onderscheid moet maken. Wanneer het heimwee naar God geboren wordt, is dat niet slechts zondekennis vanuit de wet, maar zeker ook trekking door de liefde. En nogmaals, als iemand zo vanuit een verbroken en verslagen hart, naar God begint te wenen, is dat vrucht van eigen akker? Is dat slechts een menselijke actie als gevolg van de Geest van dienstbaarheid? Ik lees dat zo niet terug in de Bijbel. Ik zie het eerder als een gevolg van de uitstoring van 'de Geest der genade en der gebeden (genadesmekingen)'.

PvS schreef:Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De ure komt en is nu, wanneer de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven.

Word de mens nu als een levende/gelovige of als een dode/goddeloze gerechtvaardigd?