In de eerste plaats vind ik het fijn dat er een goede toon is in de discussie. Het mag van mijn kant op het scherp van de snede, maar met respect voor de mening van de ander.
In de tweede plaats moet ik mijn dommigheid erkennen om met de PC om te gaan. Ik ben er nog steeds niet achter hoe ik een citaat van een ander correct moet weergeven.
In het kort zal ik proberen om mijn zienswijze weer te geven, ik zal proberen niet in herhaling te vallen.
Eigenlijk is het onmogelijk op een forum om dit duidelijk te maken. Je zou er met elkaar over moeten spreken. Maar ik doe een poging.

God verkiest Abram en Israël om Zijn Naam bekend te maken onder de volkeren. Wij kennen de geschiedenis van Israël, zij luisterden niet naar Hem. Ook niet naar de grote Zoon van David, zij meenden dat Israël een Koninkrijk zou zijn dat heersen zou over de andere volken. Maar de Heere had het bestemd om een priesterlijk koninkrijk te doen zijn (Ex 19:6) maar het volk zag het niet en leverde zijn Koning over aan de Romeinen om hem te kruisigen.
De evangeliën spreken en de Heere Jezus zelf sprak altijd over dat Koninkrijk dat uit de hemelen is, het was in de Heere Jezus nabij gekomen.
Israël begreep het niet, ze wilden een koninkrijk dat heersen zou over de volken, maar een priestervolk, nee dat begrepen zij niet. Zij moesten tot zegen zijn voor al de andere volken.
Ook na kruisiging en opstanding werd dat evangelie van dat koninkrijk gepredikt. Petrus op de Pinksterdag, het waren allemaal Joden, na ongeveer 10 jaar kwam de eerste heiden in beeld, Petrus moest het visioen eerst zien van de reine en onreine dieren om zelfs maar in een huis van een heiden te gaan (Hand. 10). Steeds was alles er opgericht dat Israël zijn Messias zou aanvaarden en het koninkrijk zou aanbreken. Paulus in de Handelingen sprak eerst altijd over dat Koninkrijk en Zijn Messias tot de Joden in alle synagogen waar hij maar kwam. Uiteindelijk kwam hij in Rome en weer probeerde hij het Koninkrijk Gods uit te leggen (Hand 28:23) maar de meesten luisterden niet. Dan Hand. 28:28 dan gaat Paulus alleen naar de heidenen, die zullen wel horen. Israël is terzijde gesteld, Paulus spreekt na die tijd niet meer over het nabij zijnde koninkrijk, de gaven (genezingen) houden op, dat hoorde allemaal bij het Koninkrijk. Het heilsorgaan Israël was opgehouden, Ex. 19:6 is nog niet manifest geworden.

Dan krijgt Paulus een openbaring van een geheimenis zoals ik heb verwoord, er komt geheel iets nieuws nl. de gemeente als het "Lichaam van Christus". Voor die tijd was het eerst de Jood dan de Griek, maar in deze gemeente was er geen onderscheid meer. Wij leven nu nog steeds in deze bedeling van de gemeente.
Dan vind ik het trieste in de kerkgeschiedenis dat de kerk heeft gemeend het NT Israël te zijn.
Met alle schadelijke gevolgen van dien. Door de gemeente komt dat koninkrijk niet, Paulus noemt het een verborgenheid. Deze gemeente heeft een hemelse roeping (Ef. 3:10). En dat duurt totdat de Heere de draad met Israël weer oppakt.
Dat gebeurt als Israël zijn Messias zal erkennen dan zal Hij de troon van David bezetten (lucas 1:32b) dan zal spoedig de tijd aanbreken dat de wolf met het lam kan verkeren. De tijd van het 1000 jarig rijk breekt aan, Ex. 19:6 zal zeker vervuld worden, De Heere had het volk tot die taak bestemd en dat zal zeker gebeuren.
Dan begrijpen wij ook Openbaring 22:1-5 beter, er zijn nog steed volken die genezen moeten worden, door de bladeren van de boom des levens. Israël is dan met Zijn Messias tot het hoofd der volken. De gemeente als het lichaam van Christus heeft een andere taak namelijk in de hemelse gewesten, tegen de machten der duisternis.

Ik moet nu stoppen, het duizelt je misschien, je denkt wat wonderlijk, dat heb ik ook altijd gedacht. Maar het is voor mij zo'n enorme troost dat de Heere Jezus alle vijandelijke machten zal overwinnen (1 Kor 15:24-28), satan heeft het al verloren en dat zal ook blijken.
Ik moet nu naar een verjaardag.

Toeschouwer schreef:Maar het is voor mij zo'n enorme troost dat de Heere Jezus alle vijandelijke machten zal overwinnen (1 Kor 15:24-28), satan heeft het al verloren en dat zal ook blijken.

Hoe de discussie ook verloopt, wat de bijbel hierover ook vermeldt, maar dit is de kern waarin Gods Woord zeker ondubbelzinnig is (juist in het boek Openbaringen).

Daar kunnen en mogen wij het mee doen!

Toeschouwer, je herhaalt nu wat je al hebt geschreven en wat door mij is bestreden.
Zou je nu nog op mijn tegenargumenten willen ingaan?

jvdg schreef:

Toeschouwer schreef:Maar het is voor mij zo'n enorme troost dat de Heere Jezus alle vijandelijke machten zal overwinnen (1 Kor 15:24-28), satan heeft het al verloren en dat zal ook blijken.

Hoe de discussie ook verloopt, wat de bijbel hierover ook vermeldt, maar dit is de kern waarin Gods Woord zeker ondubbelzinnig is (juist in het boek Openbaringen).

Daar kunnen en mogen wij het mee doen!

Voor deze discussie is dit niet afdoende.

Afgewezen schreef:

jvdg schreef:

Toeschouwer schreef:Maar het is voor mij zo'n enorme troost dat de Heere Jezus alle vijandelijke machten zal overwinnen (1 Kor 15:24-28), satan heeft het al verloren en dat zal ook blijken.

Hoe de discussie ook verloopt, wat de bijbel hierover ook vermeldt, maar dit is de kern waarin Gods Woord zeker ondubbelzinnig is (juist in het boek Openbaringen).

Daar kunnen en mogen wij het mee doen!

Voor deze discussie is dit niet afdoende.

Dat begrijp ik opperbest, maar ik wilde trachten de discussie wat te relativeren.
Ofwel het eeuwig persoonlijk belang te beklemtonen.

Toeschouwer schreef:God verkiest Abram en Israël om Zijn Naam bekend te maken onder de volkeren. Wij kennen de geschiedenis van Israël, zij luisterden niet naar Hem. Ook niet naar de grote Zoon van David, zij meenden dat Israël een Koninkrijk zou zijn dat heersen zou over de andere volken. Maar de Heere had het bestemd om een priesterlijk koninkrijk te doen zijn (Ex 19:6) maar het volk zag het niet en leverde zijn Koning over aan de Romeinen om hem te kruisigen.
De evangeliën spreken en de Heere Jezus zelf sprak altijd over dat Koninkrijk dat uit de hemelen is, het was in de Heere Jezus nabij gekomen.
Israël begreep het niet, ze wilden een koninkrijk dat heersen zou over de volken, maar een priestervolk, nee dat begrepen zij niet. Zij moesten tot zegen zijn voor al de andere volken.
Ook na kruisiging en opstanding werd dat evangelie van dat koninkrijk gepredikt. Petrus op de Pinksterdag, het waren allemaal Joden, na ongeveer 10 jaar kwam de eerste heiden in beeld, Petrus moest het visioen eerst zien van de reine en onreine dieren om zelfs maar in een huis van een heiden te gaan (Hand. 10). Steeds was alles er opgericht dat Israël zijn Messias zou aanvaarden en het koninkrijk zou aanbreken. Paulus in de Handelingen sprak eerst altijd over dat Koninkrijk en Zijn Messias tot de Joden in alle synagogen waar hij maar kwam. Uiteindelijk kwam hij in Rome en weer probeerde hij het Koninkrijk Gods uit te leggen (Hand 28:23) maar de meesten luisterden niet. Dan Hand. 28:28 dan gaat Paulus alleen naar de heidenen, die zullen wel horen. Israël is terzijde gesteld, Paulus spreekt na die tijd niet meer over het nabij zijnde koninkrijk, de gaven (genezingen) houden op, dat hoorde allemaal bij het Koninkrijk. Het heilsorgaan Israël was opgehouden, Ex. 19:6 is nog niet manifest geworden.

Vanaf de hemelvaart was alles erop gericht dat én Jood en heiden zou gaan geloven. "Gaat dan heen, maakt alle volken tot Mijn discipelen, etc."
Dat Israël niet tot geloof kwam, was ook voorzien. Maar "de uitverkorenen hebben het verkregen", zegt Paulus. Er is dus geen sprake van dat Israël terzijde is gesteld. Nee, zegt Paulus, je moet onderscheid maken tussen Israël en Israël. Maar er zal altijd een overblijfsel zijn.

Toeschouwer schreef:Dan krijgt Paulus een openbaring van een geheimenis zoals ik heb verwoord, er komt geheel iets nieuws nl. de gemeente als het "Lichaam van Christus". Voor die tijd was het eerst de Jood dan de Griek, maar in deze gemeente was er geen onderscheid meer. Wij leven nu nog steeds in deze bedeling van de gemeente.

Jammer dat je nu net doet of ik hier niets op heb geantwoord. Ga nu eens in op wat ik hiertegen heb ingebracht. Het steeds herhalen van iets maakt het niet vanzelf tot waarheid. De gemeente was niet iets nieuws, de gemeente is de voortzetting van Israël. De gelovigen worden ingelijfd bij het gelovige Israël. Dat heeft God ook al op het oog gehad; het hele boek Handelingen getuigt daarvan.

Toeschouwer schreef:Dan vind ik het trieste in de kerkgeschiedenis dat de kerk heeft gemeend het NT Israël te zijn.

En ik vind het heel triest dat de kerk wordt gedwongen de beloften in te leveren die haar rechtens toekomen! Zie bijv. 2 Kor. 7:1.

Toeschouwer schreef:Met alle schadelijke gevolgen van dien. Door de gemeente komt dat koninkrijk niet, Paulus noemt het een verborgenheid. Deze gemeente heeft een hemelse roeping (Ef. 3:10). En dat duurt totdat de Heere de draad met Israël weer oppakt.

En hoe zit het dan met een gelovige Jood? Heeft de Heere de draad daar niet mee opgepakt?

Toeschouwer schreef:Dat gebeurt als Israël zijn Messias zal erkennen dan zal Hij de troon van David bezetten (lucas 1:32b) dan zal spoedig de tijd aanbreken dat de wolf met het lam kan verkeren. De tijd van het 1000 jarig rijk breekt aan, Ex. 19:6 zal zeker vervuld worden, De Heere had het volk tot die taak bestemd en dat zal zeker gebeuren.

De tijd van Ex. 19:6 ís aangebroken, 1 Petr. 2:5.

Toeschouwer schreef:Dan begrijpen wij ook Openbaring 22:1-5 beter, er zijn nog steed volken die genezen moeten worden, door de bladeren van de boom des levens. Israël is dan met Zijn Messias tot het hoofd der volken. De gemeente als het lichaam van Christus heeft een andere taak namelijk in de hemelse gewesten, tegen de machten der duisternis.

Dit is absoluut onwaar. Er komt geen nieuwe bedeling. Op ons zijn de einden der eeuwen gekomen. De profeten hebben geprofeteerd over déze tijd, niet over een toekomstige eindtijd. Het is lastig dat ik steeds maar moet herhalen, maar het is helaas nodig. Bewijsplaatsen heb ik al eerder genoemd, die herhaal ik dus niet.

Toeschouwer schreef:Ik moet nu stoppen, het duizelt je misschien, je denkt wat wonderlijk, dat heb ik ook altijd gedacht. Maar het is voor mij zo'n enorme troost dat de Heere Jezus alle vijandelijke machten zal overwinnen (1 Kor 15:24-28), satan heeft het al verloren en dat zal ook blijken.

Ja, maar voor die troost heb ik toch niet zo'n wonderlijk chiliastisch stelsel nodig!

@jvdg, zo kun je elke discussie doodslaan.

Afgewezen schreef:@jvdg, zo kun je elke discussie doodslaan.

Ik waardeer de discussie.
Die discussie is heel waardevol.

Maar ik wilde alleen maar relativeren richting de zaken waar het echt over gaat.
Ik hoef jou dat toch niet toe te lichten.

Het is denk ik niet zinvol om de discussie voort te zetten. Afgewezen is een echte vervangingstheoloog, hij ziet geen taak meer voor Israël in de toekomst in het heilsplan van God. Als ik in de Schrift Israël lees of Sion of synoniemen daarvan, dan denk ik dat het ook echt over Israël en over Sion gaat en dan lees ik daar geen kerk of gemeente.

Ik vind het iemand z'n goed recht om dat te doen, maar je zou wel duidelijk moeten maken dat dit gegrond is op de Schrift. Ik zal proberen duidelijk te maken dat Israël niet heeft afgedaan.

Ik ben blij dat je 1 Petrus aanhaalt, daar lees je het heel duidelijk (1 Petrus 2:9)
Maar gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een heilig volk, een verkregen volk; opdat gij zoudt verkondigen de deugden Desgenen, Die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht;Petrus schrijft zijn brief aan de verstrooide Joden en bovenstaande tekst is een citaat van Ex. 19:6

Het was dan ook de leer en de belijdenis van de apostelen en de eerste Kerkvaders zoals Polycarpus, Ignatius, Irenaeus, die leerlingen van de apostelen waren, dat Christus bij Zijn wederkomst Israël verlossen en herstellen zou (Rom. 11:26),
En alzo zal geheel Israel zalig worden; gelijk geschreven is: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.

Afgewezen, de goddeloosheden die van Jacob worden afgewend, wie is Jacob, is dat de gemeente?

En het aan Israël beloofde Koninkrijk oprichten (Hand. 15:13-18)
En nadat deze zwegen, antwoordde Jakobus, zeggende: Mannen broeders, hoort mij.
Simeon heeft verhaald hoe God eerst de heidenen heeft bezocht, om uit hen een volk aan te nemen voor Zijn Naam.
En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.
Opdat de overblijvende mensen den Heere zoeken, en al de heidenen, over welken Mijn Naam aangeroepen is, spreekt de Heere, Die dit alles doet.
Gode zijn al Zijn werken van eeuwigheid bekend.

Dit is wel zo glashelder, hier moet je wel veel fantasie hebben om hier de kerk te lezen als de vervallen hut van David zal worden opgericht, Lucas 1:32b gaat ook hiet in vervulling.

En met de heiligen uit de eerste opstanding over Israël en de volken regeren (Openb.20:4).
En ik zag tronen, en zij zaten op dezelve; en het oordeel werd hun gegeven; en ik zag de zielen dergenen, die onthoofd waren om de getuigenis van Jezus, en om het Woord Gods, en die het beest, en deszelfs beeld niet aangebeden hadden, en die het merkteken niet ontvangen hadden aan hun voorhoofd en aan hun hand; en zij leefden en heersten als koningen met Christus, de duizend jaren.

Dit was dan ook de algemene belijdenis en geloofsverwachting van de kerk gedurende de eerste eeuwen zolang zij onder de vervolging en verdrukking van de heidense keizers leefde. Maar toen in de vierde eeuw na Christus door de bekering van Constantijn de Grote, de vervolging ophield en het christendom tot staatsgodsdienst verheven werd veranderde dat. Tevoren was de kerk als een vreemdeling in de wereld, maar toen kwam de wereld in de kerk.

Afgewezen schreef:@jvdg, zo kun je elke discussie doodslaan.

Ik vind het niet zo respectvol om zo over een positief-verwonderde opmerking te praten. Niet de hele wereld bestaat uit theologische debatten. Het is juist prachtig als in elke discussie ruimte is om Gods plan en grootheid te zien. Het lijkt me dat we dat als christenen delen en niet als chliché's beleven.

In het kort zal ik proberen om iets van de positie van Israël in het eschaton te verwoorden, ik verzin dit niet zelf, ik maak gebruik van studies van anderen. (waar ik me natuurlijk geheel in kan vinden). Ik vind het niet correct om te veronderstellen dat deze wijsheid van mezelf is.

Israël is dus geheel in overstemming met de letterlijke verklaring van de profetie, weer terug in het land. Het is wel nationaal maar nog niet geestelijk hersteld. De dorre doodsbeenderen kwamen bijeen, maar er is nog geen geest in (Ezech. 37:8). Daar de profetie over Israël in het verleden altijd letterlijk vervuld is (Deut. 28; Lev. 26), is er geen reden om aan te nemen dat dit in de toekomst anders zal zijn (Hos. 3).
Want de kinderen Israels zullen vele dagen blijven zitten, zonder koning, en zonder vorst, en zonder offer, en zonder opgericht beeld, en zonder efod en terafim.
Daarna zullen zich de kinderen Israels bekeren, en zoeken den HEERE, hun God, en David, hun Koning; en zij zullen vrezende komen tot den HEERE en tot Zijn goedheid, in het laatste der dagen
Israël heeft nooit tot de kerk behoord en zal ook in de toekomst niet in de kerk worden ingelijfd. Dit is geen twee wegenleer; ook voor Israël is er geen heil buiten zijn Messias. Maar de bewering “buiten de Kerk geen zaligheid” gaat daarom nog niet op. Al de schatten der wijsheid en der kennis Gods zijn in Christus verborgen, niet in de kerk.
De bekering van Israël zal dus volgens Hosea 3 een bekering tot Christus als een theocratisch Koninkrijk zijn (Ezech. 34:23,24)
En Ik zal een enigen Herder over hen verwekken, en Hij zal hen weiden, namelijk Mijn knecht David; die zal ze weiden, en Die zal hun tot een Herder zijn.
En Ik, de HEERE, zal hun tot een God zijn; en Mijn knecht David zal Vorst zijn in het midden van hen, Ik, de HEERE, heb het gesproken.

Deze bekering van Israël is echter onlosmakelijk verbonden aan de wederkomst des Heeren. (Luk.13:35)
Ziet, uw huis wordt ulieden woest gelaten. En voorwaar, Ik zeg u, dat gij Mij niet zult zien, totdat de tijd zal gekomen zijn, als gij zult zeggen: Gezegend is Hij, Die komt in den Naam des Heeren!
Zach.12:10-13:1
Doch over het huis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten den Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Dien zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enigen zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterlijk kermt over een eerstgeborene.
Te dien dage zal te Jeruzalem de rouwklage groot zijn, gelijk die rouwklage van Hadadrimmon, in het dal van Megiddon.
En het land zal rouwklagen, elk geslacht bijzonder; het geslacht van het huis Davids bijzonder, en hunlieder vrouwen bijzonder; en het geslacht van het huis van Nathan bijzonder, en hun vrouwen bijzonder;
Het geslacht van het huis van Levi bijzonder, en hun vrouwen bijzonder; het geslacht van Simei bijzonder, en hun vrouwen bijzonder;
Al de overige geslachten, elk geslacht bijzonder, en hunlieder vrouwen bijzonder.
Te dien dage zal er een Fontein geopend zijn voor het huis Davids, en voor de inwoners van Jeruzalem, tegen de zonde en tegen de onreinigheid.
Vergelijk dit met Openb. 1:7).
Hij komt met de wolken, en elk oog zal Hem zien, ook zij die Hem doorstoken hebben; en alle stammen van het land zullen over Hem weeklagen. Ja, Amen.( Telosvert..)

Hier kun je met de beste wil van de wereld toch geen kerk in lezen, dit gaat echt over het volk Israël, de kinderen van Abraham, Izak en Jacob.

Nogmaals, het is zo heerlijk en troostvol als we oog krijgen voor Israël en de daarbij behorende toekomst in het Vrederijk, de periode van Salomo was daar een voorafspiegeling van (Psalm 72).
Vooral oog krijgen voor de God van Israël, want Hij is het die Israël heeft verkoren, net zo als de Heere ook een gemeente heeft verkoren al van voor de grondlegging (nederwerping) der wereld.
Ef. 1:4
Gelijk Hij ons uitverkoren heeft in Hem, voor de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig en onberispelijk zijn voor Hem in de liefde.

Ik vind het erg bijzonder, wat jij schrijft, Toeschouwer! Eerlijk gezegd kan ik er ook niet echt een andere uitleg aan geven dan jij nu doet. Wel vraag ik me af hoe je dan de Gemeente ziet: die bestaat namelijk uit Jood en heiden en is één in Christus. Dus je hebt het gelovige Israel dat deel uitmaakt van de gemeente, en het ongelovige Israel dat nog een bijzondere toekomst krijgt. Maar dat klinkt ook niet echt aannemlijk, zo'n onderscheid. Hoe zie jij dat?

freek schreef:Ik vind het erg bijzonder, wat jij schrijft, Toeschouwer! Eerlijk gezegd kan ik er ook niet echt een andere uitleg aan geven dan jij nu doet. Wel vraag ik me af hoe je dan de Gemeente ziet: die bestaat namelijk uit Jood en heiden en is één in Christus. Dus je hebt het gelovige Israel dat deel uitmaakt van de gemeente, en het ongelovige Israel dat nog een bijzondere toekomst krijgt. Maar dat klinkt ook niet echt aannemlijk, zo'n onderscheid. Hoe zie jij dat?

Het is precies zo als jij het verwoordt. Je hebt de Messias belijdende Joden met de gelovigen uit de heidenen, de gemeente als het lichaam van Christus, dat kunnen we heel goed lezen in de brief aan Efeze.
Dan heb je het Israël dat niet gelooft dat Jezus de Messias is, dat komt tot geloof als ze zullen dat Yeshua toch wel de Messias is, dat heb ik verwoord in mijn vorige posting (Hosea 3, Zach. 12).

Wat zal dat een heerlijk moment zijn als Israël zijn Messias zal ontmoeten. Dat kunnen we lezen in Rom. 11:15
Want indien hun verwerping de verzoening is der wereld, wat zal de aanneming wezen, anders dan het leven uit de doden?
Over deze tekst raak je niet uitgedacht. Probeer eens! Hun verwerping verzoening voor de wereld, in deze bedeling leven wij nog steeds. Maar hun aanneming leven uit de dood, dat is niet in te denken.
Ezechiël 36 en 37 spreken ook over dat herstel van Israël, je moet wel van goede huize komen om hier de kerk te willen lezen.
Voor de zoveelste keer wil ik benadrukken dat de letterlijke lezing de geestelijke vertroosting die er ook in ligt zou verhinderen, integendeel, we mogen een geestelijke toepassing maken als we maar niet vergeestelijken, dat is lezen wat er niet staat.

Een aantal jaren geleden meende ik dat de gemeente in Israël zou worden ingelijfd, geen vervanging maar inlijving, op het verkeerde been gezet door Psalm 87 (berijmd) "Hen tellen als in Isrel ingelijfd", in de onberijmde Psalm staat dat niet.
Ik heb dat nooit zo begrepen, maar niet onze mening is van tel, maar wat zegt de Schrift.
Een poging om nog wat over de gemeente te zeggen. We zagen al dat er een gemeente is als het lichaam van Christus (brief aan Efeze). (Nogmaals ik maak gebruik van studies van anderen, deze wijsheid heb ik niet van mezelf).

De gelovigen uit de heidenen vormen, samengevoegd met de gelovige Joden, dus niet het nieuwe,"geestelijke" Israël, maar het mystieke lichaam van Christus waar Paulus van spreekt in Efeze 3:9-11

En allen te verlichten, dat zij mogen verstaan, welke de gemeenschap der verborgenheid zij, die van alle eeuwen verborgen is geweest in God, Welke alle dingen geschapen heeft door Jezus Christus;
Opdat nu, door de Gemeente, bekend gemaakt worde aan de overheden en de machten in den hemel de veelvuldige wijsheid Gods;
Naar het eeuwig voornemen, dat Hij gemaakt heeft in Christus Jezus, onzen Heere; (eigenlijk moeten we vertalen: 'voornemen der eeuwen' hier staat een zelfstandig naamwoord en geen bijvoeglijk naamwoord, dit even terzijde)

Het gaat hier dan ook om een andere relatie met dezelfde Zaligmaker. Het koninkrijk Gods is gelaagd, het omvat veel meer dan alleen de kerk. Het omvat hemel en aarde Math. 6:10. De kerk behoort net zo goed tot het koninkrijk Gods als Israël Koll. 1:13, maar het gaat om twee verschillende heilsorganen met een onderscheiden positie in het Koninkrijk Gods. Daarom wordt Christus in de Schrift nooit de Koning van de Kerk genoemd; Hij is de Koning Israëls Jes. 44:6.

Paulus leert in Efeze 2 dat de gelovigen uit de heidenen, samengevoegd niet met Israël, maar met de gelovige Joden uit Israël, iets beters dan het letterlijke burgerschap van het etnische Israël gekregen hebben. Want zij zijn door het geloof in de Messias van Israël geen proselieten van Israël, maar medeburgers en medehuisgenoten binnen een betere gemeenschap. De Gemeente van Christus heeft zelfs een beter erfdeel dan Israël in het Messiaanse rijk. Want haar burgerschap is in de hemelen (Fill. 2), wat van het etnische Israël nooit gezegd is. Joodse en niet-joodse gelovigen zijn "mede-erfgenamen, niet van het land Israël, maar van de hele wereld en een hemels erfdeel (Rom. 4:13; 8:17)

Dit alles bewijst duidelijk dat de gemeente als geloofsgemeenschap in het O.T. nog een verborgenheid was en dat de beloften voor het etnische volk Israël en de heidenvolken niet letterlijk op de Gemeente van Christus mogen worden toegepast en ook niet omgekeerd. Dit niet onderscheiden van de eigen identiteit van de Gemeente blokkeert het inzicht in de bredere relaties van de Schrift, met name de relatie tussen het oude en het nieuwe testament en de uitleg van de profetie, in het bijzonder de Openbaring aan Johannes. De Christus is wel naar het vlees uit Israël, maar de Gemeente is met Hem één plant in Zijn opstanding, en dat is een nieuwe schepping. 2 Kor. 5: 16,17
Zo dan, wij kennen van nu aan niemand naar het vlees; en indien wij ook Christus naar het vlees gekend hebben, nochtans kennen wij Hem nu niet meer naar het vlees.
Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden.

Nog iets over geestelijk en vergeestelijken:
Als de apostelen in hun brieven de profetie wel op de Gemeente overbrengen (verg. Hos. 1;10 met 1 Petr. 1;10) dan is dat een analoge toepassing achteraf die de primaire, letterlijke vervulling voor Israël niet wegneemt.

Hier ligt het verschil tussen geestelijke toepassing en vergeestelijken. Bij geestelijke toepassingen gebruikt de Heilige Geest voorbeelden (1 Cor. 10:1-11) tot verklaring, vermaning of vertroosting uit het Oude Testament (2 Tim. 3:16), zonder ze daarmee van hun primaire letterlijke betekenis af te trekken, vergelijk Mat. 2:15 met Hos. 11:1 en 2 Petr. 2;10 met Hos.1:10; 2:22. Maar bij vergeestelijking gebeurt dat wel, het zij dat de letterlijke betekenis ontkend dan wel volledig genegeerd wordt. Als voorbeeld noem ik Ezech. 47, het visioen van de tempelbeek. Er is natuurlijk niets op tegen, ja alles voor te zeggen, dit te verklaren en toe te passen op de steeds maar aanwassende stroom van Gods genade in het leven van Zijn volk, mits de overdrachtelijkheid vaststaat en de primaire letterlijke betekenis gehandhaafd wordt. Een duidelijk bewijs hiervan is Rom. 9:26, waar de apostel ondanks de bovenstaande toepassing van Hosea 1:10 de betekenis voor Israël handhaaft.
Hier ligt m.i dan ook de grondfout van de gereformeerde theologie het vergeestelijken i.p.v. geestelijk toepassen van de profetieën van het oude testament.

Sommige mensen geloven in een opname van de gelovigen.

http://www.youtube.com/watch?v=Ck6aji4bdWU