geledu schreef:Waarom is er steeds meer gelijkenis van (evangelische )bijeenkomsten waar emotie's en gevoelens zo een grote rol spelen.
Incl opwekkingsliederen , gebedsgroepen en getuigenissen.

Ik weet niet of je zelf weleens op een conferentie aanwezig bent geweest, maar als je er geweest bent weet je dat er nogal eens de nadruk op wordt gelegd dat we niet achter ons gevoel aan moeten gaan, maar dat we op Gods Woord gericht moeten zijn.
Gebedsgroepen zou ik niet als iets typisch evangelisch willen aanduiden. Je kunt er beter de geschiedenis eens van gaan onderzoeken. En zeker als je in de Bijbel kijkt zul je zien hoe belangrijk het gezamenlijk gebed is. (Matth 18:19,20; Hand. 1, 2, 12 en 16)
Getuigenissen zijn tot Gods eer. Waarom zwijgen?

Voor deze dingen wordt niet gekozen omdat ze zo fijn evangelisch zijn. En omdat het zo fijn anders is dan wat we gewend zijn.
Nee, het gezamelijk gebed hebben we nodig om Gods zegen af te smeken. En we komen samen in gebed omdat Jezus er zo'n heerlijke belofte aan verbonden heeft. Getuigenissen zijn nodig om Gods naam te verheerlijken en zo ook anderen tot Christus te trekken en naar Hem te wijzen.

geledu schreef:Begrijp me goed , ook ik ken een verlangen naar een herleving maar we kunnen dat niet forceren.
Vanuit de kerk en bij Gods volk zal het op moeten komen in een weg van verootmoediging en m.i. zijn zulke conferenties waarbij men ook nog eens de mensen uit hun kerken houd op zondag, daarvoor niet de aangewezen weg.

Het is fijn dat we het verlangen naar herleving delen. Maar het is jammer dat er bij jou, mijns inziens, misverstand bestaat over de wijze waarop Heartcry daarnaar zoekt. Men wil dat niet forceren, men smeekt er wel om. Het is ook nog gezegd: 'Niet opwekking als een doel op zich, maar omdat we God dieper willen leren kennen en zijn nabijheid in ons leven willen kennen'.
En dan is verootmoediging ook een duidelijk onderdeel daarvan. Het is herhaalde malen genoemd in de aanloop naar en ook tijdens de conferentie. En zien we juist ook niet dat de boodschap die gesproken wordt een belijdenis van zonden uitwerkt?

Zelf denk ik eigenlijk dat het bestuur van Heartcry niet wezenlijk verschilt met ds. van Oosten, die jij citeert. Beiden het verlangen naar herleving. Beiden in de wetenschap dat we het niet waard zijn. En ook op de Heartcry-conferenties is een duidelijke boodschap te horen van overgave aan God, waar wij het allemaal niet meer weten.

Zie op Hem!

refo schreef:Gij zult groeien in het negatieve, denk ik dan. Maar je moet jezelf wel 'neerleggen'.

Wat betekent anti-quoq eigenlijk?

Als je jezelf een beetje leert kennen, dan is het inderdaad een groeien in het negatieve: Ik zal maken dat ze walg an zichzelf hebben, zegt de Heere in Ezechiël. Het tweede: Gij moet wassen, maar ik minder worden. (Gezegend groeien in het negatieve.) Waarom benadruk ik dat: Juist dit aspect mis ik node bij SRA en Heart Cry. Let wel: niet bij alle sprekers, maar het gaat mij om de tendens.

Quoq is een kip, anti-quoq is derhalve een haan. Ik hou niet van gekakel...

Anti-quoq schreef:Quoq is een kip, anti-quoq is derhalve een haan. Ik hou niet van gekakel...

Ik denk dat je de cock heb horen kraaien, maar niet weet waar de klepel hangt.

refo schreef: Wat betekent anti-quoq eigenlijk?

Nou, in ieder geval niet anti-stainblog

Tiberius schreef:

Anti-quoq schreef:Quoq is een kip, anti-quoq is derhalve een haan. Ik hou niet van gekakel...

Ik denk dat je de cock heb horen kraaien, maar niet weet waar de klepel hangt.

Ha, ha, Tiberius, het is inderdaad een wat wonderlijke haan...

wim schreef:

refo schreef: Wat betekent anti-quoq eigenlijk?

Nou, in ieder geval niet anti-stainblog

Er is hier ook iemand die zich 'quoq' noemt. Gezien zijn bijdragen geldt bovenstaande voor hem/haar en niet voor mij.

Anti-quoq schreef:

refo schreef:Gij zult groeien in het negatieve, denk ik dan. Maar je moet jezelf wel 'neerleggen'.

Wat betekent anti-quoq eigenlijk?

Als je jezelf een beetje leert kennen, dan is het inderdaad een groeien in het negatieve: Ik zal maken dat ze walg an zichzelf hebben, zegt de Heere in Ezechiël. Het tweede: Gij moet wassen, maar ik minder worden. (Gezegend groeien in het negatieve.) Waarom benadruk ik dat: Juist dit aspect mis ik node bij SRA en Heart Cry. Let wel: niet bij alle sprekers, maar het gaat mij om de tendens.

Quoq is een kip, anti-quoq is derhalve een haan. Ik hou niet van gekakel...

Om met het laatste te beginnen: voorzover ik weet, zijn hanen over het algemeen zeker niet anti-kip. Integendeel. Maar dat terzijde.

Over het groeien in het negatieve. Hier ben ik het niet mee eens. Je ziet juist steeds meer het werk van de Geest in je, die een nieuw leven aan het scheppen is. Je merkt - als het goed is - dat je 'oude mens' steeds onbeduidender en onbelangrijker wordt in je leven, en dat je leven steeds meer gaat lijken op dat van de Voleinder van het geloof. Dat is de normale praktijk in het leven van een christen. Zie bijv. Romeinen 8, en dan met name het laatst geciteerde vers 9.

Romeinen 8, NBV schreef: 5 Wie zich door zijn eigen natuur laat leiden is gericht op wat hij zelf wil, maar wie zich laat leiden door de Geest is gericht op wat de Geest wil.
6 Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede.
7 Onze eigen wil staat vijandig tegenover God, want hij onderwerpt zich niet aan zijn wet en is daar ook niet toe in staat.
8 Wie zich door zijn eigen wil laat leiden, kan God niet behagen.
9 Maar u leeft niet zo. U laat u leiden door de Geest, want de Geest van God woont in u. (...)

Romeinen 8, SV schreef: 5 Want die naar het vlees zijn, bedenken, dat des vleses is; maar die naar den Geest zijn, bedenken, dat des Geestes is.
6 Want het bedenken des vleses is de dood; maar het bedenken des Geestes is het leven en vrede;
7 Daarom dat het bedenken des vleses vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich der wet Gods niet; want het kan ook niet.
8 En die in het vlees zijn, kunnen Gode niet behagen.
9 Doch gijlieden zijt niet in het vlees, maar in den Geest, zo anders de Geest Gods in u woont. (...)

Paulus beschrijft hier het leven in de Geest, en hij zegt daarbij - op een vrijmoedige wijze - dat dit leven bij de Romeinen aanwezig was. Hoe ziet dat leven in de Geest eruit? Daarover schrijft Paulus o.m. in Galaten 5:22

Galaten 5:22, 23 schreef:Maar de vrucht van de Geest is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid en goedheid, geloof, 23 zachtmoedigheid en zelfbeheersing.

Zondebesef en 'een walg aan zichzelf hebben' worden in dit lijstje niet genoemd. Niet dat het daarmee geen vrucht van de Geest zouden kunnen zijn, maar ik vind het wel typerend.

rekcor schreef:

Anti-quoq schreef:

refo schreef:Gij zult groeien in het negatieve, denk ik dan. Maar je moet jezelf wel 'neerleggen'.

Wat betekent anti-quoq eigenlijk?

Als je jezelf een beetje leert kennen, dan is het inderdaad een groeien in het negatieve: Ik zal maken dat ze walg an zichzelf hebben, zegt de Heere in Ezechiël. Het tweede: Gij moet wassen, maar ik minder worden. (Gezegend groeien in het negatieve.) Waarom benadruk ik dat: Juist dit aspect mis ik node bij SRA en Heart Cry. Let wel: niet bij alle sprekers, maar het gaat mij om de tendens.

Quoq is een kip, anti-quoq is derhalve een haan. Ik hou niet van gekakel...

Om met het laatste te beginnen: voorzover ik weet, zijn hanen over het algemeen zeker niet anti-kip. Integendeel. Maar dat terzijde.

Over het groeien in het negatieve. Hier ben ik het niet mee eens. Je ziet juist steeds meer het werk van de Geest in je, die een nieuw leven aan het scheppen is. Je merkt - als het goed is - dat je 'oude mens' steeds onbeduidender en onbelangrijker wordt in je leven, en dat je leven steeds meer gaat lijken op dat van de Voleinder van het geloof. Dat is de normale praktijk in het leven van een christen. Zie bijv. Romeinen 8, en dan met name het laatst geciteerde vers 9.

Beste Rekcor,

Natuurlijk staat Romeinen 8 er ook, maar ik vind het gevaarlijk als je zegt: Je merkt dat je oude mens steeds onbeduidender en onbelangrijker wordt.
Maar hoe vaak gaat dat niet gepaard met het gevoelen dat het wel lijkt alsof er sprake is van een afsterving van de nieuwe mens en een opstanding van de oude mens. Elke keer als Christus dan tot je ziel spreekt, is dat een groter wonder.
Waarom heb ik die noties genoemd? Omdat ik dat alles zo mis in de heiligmakingsdrang die me steeds tegemoet komt vanuit dit soort conferenties.
Al die mensen zullen het ongetwijfeld goed bedoelen, en ik hou hier geen pleidooi voor zware praatjes en het wegmoffelen van Christus, maar het voortdurend besef niet alleen zonde te doen, maar ook zonde te zijn, blijft toch steeds aanwezig. En ook na ontvangen genade is (zonde!) niet altijd de wil om het goede te doen. Paulus zegt toch in hoofdstuk 7 van de Romeinenbrief ook: Ik ellendig mens... en dan ook: ik dank God door Jezus Christus. Maar wel die twee zaken bij elkaar!

Mijn reactie op de conferentie komt vooral voort uit bezorgdheid over het ontbreken van de totale Romeinenbrief. Met name de hoofdstukken 3,6 en 7. Evenwicht, evenwicht, evenwicht, dat is het wat steeds weer nodig is.

Anti-quoq schreef:

rekcor schreef:

Anti-quoq schreef:

refo schreef:Gij zult groeien in het negatieve, denk ik dan. Maar je moet jezelf wel 'neerleggen'.

Wat betekent anti-quoq eigenlijk?

Als je jezelf een beetje leert kennen, dan is het inderdaad een groeien in het negatieve: Ik zal maken dat ze walg an zichzelf hebben, zegt de Heere in Ezechiël. Het tweede: Gij moet wassen, maar ik minder worden. (Gezegend groeien in het negatieve.) Waarom benadruk ik dat: Juist dit aspect mis ik node bij SRA en Heart Cry. Let wel: niet bij alle sprekers, maar het gaat mij om de tendens.

Quoq is een kip, anti-quoq is derhalve een haan. Ik hou niet van gekakel...

Om met het laatste te beginnen: voorzover ik weet, zijn hanen over het algemeen zeker niet anti-kip. Integendeel. Maar dat terzijde.

Over het groeien in het negatieve. Hier ben ik het niet mee eens. Je ziet juist steeds meer het werk van de Geest in je, die een nieuw leven aan het scheppen is. Je merkt - als het goed is - dat je 'oude mens' steeds onbeduidender en onbelangrijker wordt in je leven, en dat je leven steeds meer gaat lijken op dat van de Voleinder van het geloof. Dat is de normale praktijk in het leven van een christen. Zie bijv. Romeinen 8, en dan met name het laatst geciteerde vers 9.

Beste Rekcor,

Natuurlijk staat Romeinen 8 er ook, maar ik vind het gevaarlijk als je zegt: Je merkt dat je oude mens steeds onbeduidender en onbelangrijker wordt.
Maar hoe vaak gaat dat niet gepaard met het gevoelen dat het wel lijkt alsof er sprake is van een afsterving van de nieuwe mens en een opstanding van de oude mens. Elke keer als Christus dan tot je ziel spreekt, is dat een groter wonder.
Waarom heb ik die noties genoemd? Omdat ik dat alles zo mis in de heiligmakingsdrang die me steeds tegemoet komt vanuit dit soort conferenties.
Al die mensen zullen het ongetwijfeld goed bedoelen, en ik hou hier geen pleidooi voor zware praatjes en het wegmoffelen van Christus, maar het voortdurend besef niet alleen zonde te doen, maar ook zonde te zijn, blijft toch steeds aanwezig. En ook na ontvangen genade is (zonde!) niet altijd de wil om het goede te doen. Paulus zegt toch in hoofdstuk 7 van de Romeinenbrief ook: Ik ellendig mens... en dan ook: ik dank God door Jezus Christus. Maar wel die twee zaken bij elkaar!

Mijn reactie op de conferentie komt vooral voort uit bezorgdheid over het ontbreken van de totale Romeinenbrief. Met name de hoofdstukken 3,6 en 7. Evenwicht, evenwicht, evenwicht, dat is het wat steeds weer nodig is.

Ow, ik vraag me af of het ontbreekt? Je bent er blijkbaar niet geweest, want de brief van de Romeinen is heel vaak aan de orde geweest! Zeker ook romeinen 3! Er wordt herhaaldelijk op gewezen hoe zondig wij zijn en dat we niets kunnen doen en dat we van nature God niet zoeken. Maar ook Romeinen 6 en 7 kwamen elke keer bijna aan de orde... Dus, dat evenwicht lijkt volgens jou er niet te zijn, maar volgens mij meer dan jij denkt.

Antikakel, probeer wat meer lezingen te beluisteren van SRA en haertcry. Het is ronduit een aanklacht te zeggen dat Rom. eenzijdig geciteerd wordt.

Verder hoop ik dat je in de toekomst nog eens gaat snakken naar lessen in de heiligmaking. Ik vind ze nauwelijks in onze gemeente's. Dat is mijn aanklacht.
Ik ben blij dat andere gelegenheden gebruikt mogen worden tot onderwijs.

Anti-quoq schreef:Al die mensen zullen het ongetwijfeld goed bedoelen, en ik hou hier geen pleidooi voor zware praatjes en het wegmoffelen van Christus, maar het voortdurend besef niet alleen zonde te doen, maar ook zonde te zijn, blijft toch steeds aanwezig.

De vraag is: ben je nog wel zonde na ontvangen genade? Volgens mij niet. De oude mens is gekruisigd, gedood, begraven en niet meer opgestaan.

Daarbij vind ik het juist uitermate belangrijk om steeds de heiligmaking voor ogen te hebben in het leven (dus ook in preken). Dat is immers het doel van ons leven, worden zoals Jezus. De bekering is slechts een middel en bekeerd-zijn slechts het beginpunt.

Om met het laatste te beginnen: voorzover ik weet, zijn hanen over het algemeen zeker niet anti-kip. Integendeel. Maar dat terzijde.

Misschien is dit een COC-quoq?

Maar hoe vaak gaat dat niet gepaard met het gevoelen dat het wel lijkt alsof er sprake is van een afsterving van de nieuwe mens en een opstanding van de oude mens.

Staat dat in de Bijbel?

Eerlijk gezegd herken ik wel wat Gian schrijft. Bij ons in de kerk wordt er over 2 onderwerpen gepreekt:
-hoe wordt een mens bekeerd?
-hoe wordt een mens die alles kwijt is, getroost?

Volgens mij komen er in de BIjbel méér onderwerpen aan de orde. Maar je bent bij ons óf ongelovig óf kleingelovig. Andere categorieën zijn er niet. Dan ben je hoogmoedig. En daarbij komt het gros van de brieevn van Paulus, Petrus en Johannes absoluut niet aan de orde.

Over eenzijdigheid gesproken.

rekcor schreef:

Anti-quoq schreef:Al die mensen zullen het ongetwijfeld goed bedoelen, en ik hou hier geen pleidooi voor zware praatjes en het wegmoffelen van Christus, maar het voortdurend besef niet alleen zonde te doen, maar ook zonde te zijn, blijft toch steeds aanwezig.

De vraag is: ben je nog wel zonde na ontvangen genade? Volgens mij niet. De oude mens is gekruisigd, gedood, begraven en niet meer opgestaan.

Daarbij vind ik het juist uitermate belangrijk om steeds de heiligmaking voor ogen te hebben in het leven (dus ook in preken). Dat is immers het doel van ons leven, worden zoals Jezus. De bekering is slechts een middel en bekeerd-zijn slechts het beginpunt.

In dit verband viel het me van de week ineens op wat er in het formulier staat voor de bediening van de doop: "Als wij somtijds uit zwakheid in zonde vallen...."
Hoe komt het dat onze vaderen spreken over somtijds...?

helma schreef: In dit verband viel het me van de week ineens op wat er in het formulier staat voor de bediening van de doop: "Als wij somtijds uit zwakheid in zonde vallen...."
Hoe komt het dat onze vaderen spreken over somtijds...?

Dat vraag ik me ook af....... :|

helma schreef:In dit verband viel het me van de week ineens op wat er in het formulier staat voor de bediening van de doop: "Als wij somtijds uit zwakheid in zonde vallen...."
Hoe komt het dat onze vaderen spreken over somtijds...?

Wat bedoel je precies?
Ze willen aangeven, dat je dan niet aan Gods genade moeten vertwijfelen, noch in de zonden blijven liggen. Maar dat staat er achter.

Verder moest zelfs Paulus zuchten: "Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?"
Dus ook hij viel somtijds (=soms) in de zonde. Hij moest ook na alles wat hij uit genade had ontvangen belijden: "Niet dat ik het alrede gekregen heb, of alrede volmaakt ben; maar ik jaag er naar."

Tenslotte moet je het woordje "somtijds" in combinatie zien met "in zonden vallen". Dus geen zonden aan de hand houden, maar dit: "als ik het goede wil doen, ligt het kwade mij bij".