Erasmiaan, zou je conclussiegeloof willen definieren?

Kaw schreef:Erasmiaan, zou je conclussiegeloof willen definieren?

Ik ben een zondaar, Christus is gekomen voor zondaren, dit lees ik in de Bijbel, dus Christus is er ook voor mij, ik ben bekeerd. Geen "ja maars.." want zo is het.

Erasmiaan schreef:

Kaw schreef:Erasmiaan, zou je conclussiegeloof willen definieren?

Ik ben een zondaar, Christus is gekomen voor zondaren, dit lees ik in de Bijbel, dus Christus is er ook voor mij, ik ben bekeerd. Geen "ja maars.." want zo is het.

En als je de vruchten draagt van een bekeerde zoals de bijbel dat omschrijft?

Erasmiaan schreef:

Kaw schreef:Erasmiaan, zou je conclussiegeloof willen definieren?

Ik ben een zondaar, Christus is gekomen voor zondaren, dit lees ik in de Bijbel, dus Christus is er ook voor mij, ik ben bekeerd. Geen "ja maars.." want zo is het.

Ik ben een zondaar, alleen die belijdenis al. Zullen we het gewoon maar erop houden dat een ieder die belijdt een christen te zijn dat is? En niet op de stoel van God gaan zitten om te oordelen of het nu werkelijk zo is? Ik denk dat deze waarschuwing voor een conclusiegeloof je alleen op jezelf kan toepassen. Is dit bij mij zo? Heb ik een persoonlijk geloof, een relatie met God? Dat hoeft een ander niet te be-/ver- oordelen

Kaw schreef:

Erasmiaan schreef:

Kaw schreef:Erasmiaan, zou je conclussiegeloof willen definieren?

Ik ben een zondaar, Christus is gekomen voor zondaren, dit lees ik in de Bijbel, dus Christus is er ook voor mij, ik ben bekeerd. Geen "ja maars.." want zo is het.

En als je de vruchten draagt van een bekeerde zoals de bijbel dat omschrijft?

Dan zou je jezelf er ook bij kunnen concluderen. Weet je wat je eens zou moeten lezen? Het boekje van Professor Wisse, De Droefheid naar God. Niet ter vervanging van de Bijbel hoor.

Het is ingewikkeld geworden...

Ik zelf vind het boekje van de GG (ben ff naam kwijt) wel redelijk evenwichtig...

Erasmiaan schreef:

Kaw schreef:

Erasmiaan schreef:

Kaw schreef:Erasmiaan, zou je conclussiegeloof willen definieren?

Ik ben een zondaar, Christus is gekomen voor zondaren, dit lees ik in de Bijbel, dus Christus is er ook voor mij, ik ben bekeerd. Geen "ja maars.." want zo is het.

En als je de vruchten draagt van een bekeerde zoals de bijbel dat omschrijft?

Dan zou je jezelf er ook bij kunnen concluderen. Weet je wat je eens zou moeten lezen? Het boekje van Professor Wisse, De Droefheid naar God. Niet ter vervanging van de Bijbel hoor.

Ik ken het boekje. Het boekje spiegelt je dingen voor dat je het uitendelijk weer in je gevoel en beleving zoekt.
De bijbel doet dat niet. Jezus wijst ons op de wil van onze Vader en Jacobus op een levend geloof. Paulus op de werken van de Heilige Geest. Laten we daar eens van leren.

Klavier schreef: Maar de essentie die jij noemt is drijfzand.
De essentie is niet dat Christus aan het hart is geopenbaard. Niet op deze wijze, zoals jij het hier formuleert. Dat werpt een mens opzichzelf en op eigen bevinding. De essentie is dat zij die niet gezien hebben en toch geloofd hebben, zalig zijn. De les die Thomas moest leren, geldt ook ons. En dan volgt er ook bevinding, maar niet als essentie of als grond.

Klavier, ik weet niet of je lid bent van de GG, maar als jij een bekeringsleer wilt propageren binnen de GG, waarbij de openbaring van Christus niet centraal staat (ja, centraal!), dan draag je vergif binnen (en ik vrees velen met jou).
Want bij die openbaring van Christus, daar worden onze ogen geopend voor het grote geheim van het Evangelie. Je kunt je hele leven het Evangelie ‘gehoord’ hebben, maar dan hoor je het écht. Dan is het ook voor jou. Dat is wat je kunt lezen in Joh. 6:44-46; en dán volgt vs. 47 en verder. De ‘openbaring’ is meer dan alleen het horen van het woord. Zie ook Matth. 16:17.
De les van Thomas heeft hier niets, maar dan ook helemaal niets mee te maken. Dat ging om de lichamelijke verschijning van Christus, Welnu, niemand op dit forum, Erasmiaan niet, Adrianus niet, ik niet, stelt dat een lichamelijke verschijning van Christus noodzakelijk is.
Meen je in de lijn van Calvijn te staan? Wel laat mij eens wat Calvijn mogen citeren (de cursiveringen heb ik aangebracht):
“Zodra ook de minste droppel des geloofs in onze harten is ingedruppeld, beginnen wij reeds het vriendelijke en liefelijke en ons goedgunstige gelaat Gods te aanschouwen…”
“Verder, evenals de haat jegens de zonde, die het begin is der boetvaardigheid, voor ons de eerste toegang opent tot de kennis van Christus, Die Zich aan geen anderen vertoont dan aan ellendige en terneergeslagen zondaren…”
“Zo schept de Heere dikwijls, voordat Hij Zich aan de mens openbaart, een blinde toegenegenheid in hem, waardoor hij zich tot Hem, Die hem nog verborgen en onbekend is, voelt heengetrokken. En al weet hij dan nog niet waarom, toch stelt Hij hem niet teleur, maar openbaart Zich aan hem ter rechter tijd.”
En lees ook maar in de DL:
“… en opdat het aanschijn des verzoenden Gods (waarvan de aanschouwing de godvruchtigen zoeter is dan het leven, en waarvan de verberging bitterder is dan de dood)…”

memento schreef:Het is ingewikkeld geworden...

Ik zelf vind het boekje van de GG (ben ff naam kwijt) wel redelijk evenwichtig...

Dat boekje dat uitgegeven is door de synode, zonder vermelding van de auteur bedoel je?

de titel is 'Louter genade'.

Erasmiaan schreef:

Kaw schreef:Erasmiaan, zou je conclussiegeloof willen definieren?

Ik ben een zondaar, Christus is gekomen voor zondaren, dit lees ik in de Bijbel, dus Christus is er ook voor mij, ik ben bekeerd. Geen "ja maars.." want zo is het.

Ik heb dit nog nooit iemand zo horen beweren. Jij wel? Zelfs op de EO-jongerendag zit daar nog de stap van "Jezus aannemen" tussen.

Afgewezen schreef: De les van Thomas heeft hier niets, maar dan ook helemaal niets mee te maken. Dat ging om de lichamelijke verschijning van Christus, Welnu, niemand op dit forum, Erasmiaan niet, Adrianus niet, ik niet, stelt dat een lichamelijke verschijning van Christus noodzakelijk is.

Op zichzelf ben ik het wel met je eens Afgewezen, maar het ging daar om het feit dat Thomas zijn broeders niet geloofde en meer zekerheid wilde dan geloven in het verhaal van de andere apostelen. Dat Jezus dan verschijnt als lichamelijke verschijning is genade. Jezus bekritiseerd wel degelijk Thomas ongeloof. Of je dit nu doet doormiddel van het eisen van een lichamelijke verschijning, of een innerlijke stem of wat dan ook... Het is meer dan: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig [zijn zij], die niet zullen gezien hebben, en [nochtans] zullen geloofd hebben.
En Johannes 6 is niets meer dat Jezus in gelijkenistaal oproept tot verootmoediging, berouw over de zonde en het zoeken van de verlossing in Hem. "Tenzij dat gij het vlees des Zoons des mensen eet, en Zijn bloed drinkt, zo hebt gij geen leven in uzelven." Dat is dat je daadwerkelijk je heil in Hem zoekt door zoals Jac. 4 beschrijft:
"Naakt tot God, en Hij zal tot u naken. Reinigt de handen, gij zondaars, en zuivert de harten, gij dubbelhartigen!
Gedraagt u als ellendigen, en treurt en weent; uw lachen worde veranderd in treuren, en [uw] blijdschap in bedroefdheid.
Vernedert u voor den Heere, en Hij zal u verhogen."
De les van de Naaman is hier ook van toepassing. Het lijkt alsof het nutteloos is om je 7 maal in het modderige Jordaan te wassen. Het heeft geloof nodig. Daar valt de scheiding. Mensen die daadwerkelijk hun heil zoeken in Christus en mensen die van verre blijven staan om wat voor reden dan ook.

Kaw schreef:Erasmiaan, zou je conclussiegeloof willen definieren?

Ik neem dit als een uitnodiging om mijn eigen gedachten hierover te lanceren. Een definitie: onder conclusiegeloof versta ik dat geloof dat objectief op de Heere ziet, maar waar subjectief niets van verstaan wordt. Het gaat mij hier vooral om de woorden subjectief en objectief, voorwerpelijk en onderwerpelijk, en misschien niet de beste, ook schriftuurlijk en bevindelijk.

Met deze definitie schaar ik me bij hen die de SRA bekritiseren. Hoewel ze zeer nuttig werk doen, kan ik niet anders dan concluderen dat het objectieve meer centraal staat dan het subjectieve. Evenzeer schaar ik me bij hen die de rechterflank bekritiseren omdat het daar alleen maar over bevindelijkheid en verkeerde inkeer tot zichzelf zou gaan. Het gaat om het vinden van een duidelijk evenwicht. Een evenwicht waar je een leven voor nodig hebt om dat juist theologisch te verstaan. Een evenwicht waarvan ik niet prentendeer het zelf te bezitten, maar waar ik voor mezelf wel op wil aansturen.

Ter verduidelijking: in aanvulling op de Reformatie, die de objectiviteit van het Vaste Woord Gods door het Sola Fide weer helder leerde verstaan is de pietistische beweging van de 17e eeuw gevolg, die oog had voor de gevolgen van het werk van de Heere in de harten van mensen en wat dus kenmerkend is geworden voor die beweging. In één posting kan je 1,5 eeuw ontwikkeling niet samenvatten, maar wel bij deze de oproep naar elkaar om te beseffen dat de pleitgrond waar de ander op hamert, rijke en oude papieren heeft. En dat geldt over en weer.

Kaw schreef:

Afgewezen schreef: De les van Thomas heeft hier niets, maar dan ook helemaal niets mee te maken. Dat ging om de lichamelijke verschijning van Christus, Welnu, niemand op dit forum, Erasmiaan niet, Adrianus niet, ik niet, stelt dat een lichamelijke verschijning van Christus noodzakelijk is.

Op zichzelf ben ik het wel met je eens Afgewezen, maar het ging daar om het feit dat Thomas zijn broeders niet geloofde en meer zekerheid wilde dan geloven in het verhaal van de andere apostelen. Dat Jezus dan verschijnt als lichamelijke verschijning is genade. Jezus bekritiseerd wel degelijk Thomas ongeloof. Of je dit nu doet doormiddel van het eisen van een lichamelijke verschijning, of een innerlijke stem of wat dan ook... Het is meer dan: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig [zijn zij], die niet zullen gezien hebben, en [nochtans] zullen geloofd hebben.
En Johannes 6 is niets meer dat Jezus in gelijkenistaal oproept tot verootmoediging, berouw over de zonde en het zoeken van de verlossing in Hem. "Tenzij dat gij het vlees des Zoons des mensen eet, en Zijn bloed drinkt, zo hebt gij geen leven in uzelven." Dat is dat je daadwerkelijk je heil in Hem zoekt door zoals Jac. 4 beschrijft:
"Naakt tot God, en Hij zal tot u naken. Reinigt de handen, gij zondaars, en zuivert de harten, gij dubbelhartigen!
Gedraagt u als ellendigen, en treurt en weent; uw lachen worde veranderd in treuren, en [uw] blijdschap in bedroefdheid.
Vernedert u voor den Heere, en Hij zal u verhogen."
De les van de Naaman is hier ook van toepassing. Het lijkt alsof het nutteloos is om je 7 maal in het modderige Jordaan te wassen. Het heeft geloof nodig. Daar valt de scheiding. Mensen die daadwerkelijk hun heil zoeken in Christus en mensen die van verre blijven staan om wat voor reden dan ook.

Kaw, je gaat nu inlegkunde bedrijven met de geschiedenis van Thomas en er een exegetisch niet-verantwoorde draai aan geven.
En in Joh. 6 wordt wel iets méér gedaan dan dat Jezus oproept tot enz. In dit hoofdstuk wordt ook het geheim beschreven dat zij kennen die wél komen en wél in Jezus geloven.

Afgewezen,

Ja Joh. 6 is meer dan wat ik er uit haal, maar ik bedoelde specifiek de tekst die jij aanhaalde.
En Thomas?
Dat is, immers zo zalig; omdat zij door het woord, zonder gezien te hebben, geloven, hetwelk met de natuur des geloofs beter overeenkomt. Zie Hebr. 11:1 1 Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet.
En dat is dus de uitleg van de SV.

Ik zie niet in wat ik aan inlegkunde er in leg.