Zwingli's visie is niet in strijd met Paulus. Trouwens, de visie dat alle kleine kinderen die sterven gezaligd zijn, heeft redelijk grote aanhang gehad onder de reformatoren.Marnix schreef:Opmerkelijk, de gereformeerde kerken hebben toch altijd de uitleg van Paulus gevolgd... Maar goed, ik ga je niet met de forumregels ofzo berispen, ik vind het een interessant discussiepunt. Mag ik vragen wat de onderbouwing is van dit standpunt, waardoor het voor jou aannemelijk is? En is het niet een beetje tegenstrijdig met de gereformeerde leer wat betreft de erfzonde, en ook de leer dat niemand zonder Christus bij God kan komen?Zélf hou ik de stelling van Zwingli, die stelt dat alle kinderen, hetzij gedoopt of ongedoopt, kinderen van een heiden of van een gelovige, behouden zijn, alhoewel dat (net als de bovenstaande visie van de reformatoren), niet ontegensprekelijk te bewijzen valt uit de Schrift, alhoewel er voor beide visies wel bijbelse onderbouwing te vinden valt waaraan eea kan afgeleid worden.
ik ben benieuwd!
Bijbelteksten ter ondersteuning zijn o.a. (dit is even wat zo snel in me opkomt):
1. Davids kind stierf vóór dat het besneden was, en toch ging David er van uit dat het in de hemel was
2. Jezus zegt dat we moeten worden als een kind, en ook 'laat de kinderen tot Mij komen'
De reden van het zaligworden legt men in Gods barmhartigheid, waarmee Hij alle kinderen zaligt in Jezus Christus. Binnen de reformatie waren sommigen tegen de visie dat de kinderen van gelovige ouders zalig werden, en niet alle kinderen, omdat men stelde dat het nieuwe verbond persoonlijk is, en dat het geloof van een ander zo'n kind dus niet baadt. De uitspraak 'dat de man die gelovig is de vrouw heiligt' van Paulus vat men op dat deze betrekking heeft op het aardse leven, namelijk dat God dat huisgezin met aardse zegeningen zegent omwille van de gelovige in dat gezin.
