refo schreef:De verwijzing naar de OT sabbat in de NL versie komt ook niet terug in het vervolg van het antwoord.
Juist wel; in het gedeelte na "ten andere".
Hier wordt de vervulling van het 4e gebod genoemd "de eeuwige sabbat", die hier in dit leven al begint.
Maar goed, laat ik het over een andere boeg gooien:
Ben jij dan van mening dat we de sabbat niet hoeven te houden?
En dus het 4e gebod kunnen schrappen?
Dat vinden sommigen inderdaad. De Heere Jezus benadrukt allerlei geboden: echtbreken, doodslaan etc en benadrukt ze nog meer. Echter op het gebeid van de sabbath lijkt Hij heel andere zaken te leren dan 'Mozes'.
Zo wordt echtbreken door Hem nog uitgebreid met het 'alleen maar aanzien'. Doodslaan met 'raka' en 'dwaas'. Gedenkt de sabbath lijkt Hij volledig te negeren in de zin van regels. Hij wandelt door het veld, geneest onderweg een zieke. Behalve het synagogebezoek een dag als andere dagen.
freek schreef:Ik kom uit een gezin waar autorijden en fietsen op zondag taboe is, uitgezonderd bijzondere omstandigheden, waarin we gelukkig absoluut niet beroerd zijn.
Daarom heb ik van de 'nood' een deugd gemaakt door regelmatig een flinke wandeling te maken. En je wil niet weten hoe heerlijk dat is!
Verder vind ik het weldadig dat bij ons in het dorp, behoudens de 'kerkspitsen', de gehele zondag geen auto op de wegen te bekennen is, uizonderingen daargelaten.
Waarom mag je niet fietsen maar wel wandelen? Dit zijn toch gewoon twee bewegingsvormen, waarom mag het een dan wel en het ander niet? Weet je of daar een logische verklaring voor is?
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
refo schreef:Het nadenken over wat je op zondag doet komt al snel in de sfeer van 'wel mogen - niet mogen'. Ik zou liever stellen dat we een heleboel dingen op zondag niet hoeven, omdat die dag als rustdag gegeven is.
Klopt. Ik hoef ook niet te fietsen en bij mijn familie op bezoek Dat mag ik.
Dingen die ik normaal wel moet hoef ik op zondag inderdaad niet. Bij ontspanning of sociale dingen (die prima met de dag als dag voor God met deze dingen te combineren is, hoewel Jezus zegt dat het ook een dag voor de mens is) is er geen sprake van dat je die zou moeten. Het mag.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
limosa schreef:
tja, ik vind dat die regels voor mij gelden maar ook voor een ander, als je had willen horen dat het me geen *** uitmaakt wat een ander op zondag doet moet ik je teleurstellen
Gezien het feit dat je in geen enkel opzicht je standpunt bijbels kunt onderbouwen, leg ik jouw regels naast mij neer.
Verder valt het me op dat je als moderator een **** woord gebruikt. Geef je nu jezelf een waarschuwing?
limosa schreef:
Ja, dat vind ik. Je kunt de hele verdere week fietsen, nergens voor nodig om op de dag des Heeren tijdverdrijf op de fiets te zoeken.
Ik wil niet flauw doen, maar de zondag is niet de door God ingestelde rustdag. Dat de kerk er in de loop der eeuwen dit wel van gemaakt heeft, doet niets af aan het feit dat de zondag de dag van God is.
Eenheidsstreven heeft hier niks mee te maken. Deze discussie gaat over hoe we over de invulling van de zondag denken. Of we elkaar ook gelijk niet meer kunnen accepteren als de meningen wat uit elkaar lopen is een ander verhaal.
Gezien het feit dat je aangeeft dat de zondagsbesteding van anderen jou aangaat, ben ik van mening dat jij een persoon bent die de opvattingen van anderen niet kan accepteren.
Ik meen te weten dat we in deze hele discussie van mogen en niet mogen het hele fundament vergeten. En dat fundament is dat goede werken alleen altijd tot God's eer zijn.
En over de dag des Heeren gesproken, en dit getuigenis kun je in alle geschriften van de hervormers ook zien, is het principe dat we als Christenen leven elke dag van de week. Dus in zekere zin is elke dag sabbath. Maar ten eerste omdat Christus op de zondag opgestaan is (daarom noemen we het de dag des Heeren), en ook de apostelen op de 1st dag van de week samen vergaderd waren, niet alleen toen de opgestane Christus hun bezocht, maar ook met Pinksteren, bijvoorbeeld, houden wij dat de 'sabbath' nu op zondag is. Ook stelde Calvijn dat het impractisch is om van iedereen te eisen elke dag naar de kerk te gaan.
Ten tweede is het zo, dat de ceremoniele wetten vervuld zijn, door de offerande van Christus. En in het 4e gebod is een ceremonieel element. En dat is voorbij gegaan. Afgeschaft. Dus alle wettige dingen van de OT sabbath zijn er nu niet meer. Vindt ik het jammer dat ik het boek van Voetius niet heb over de sabbath. Maar wel weet ik dat de vaderen stelden dat op zondag arbeid van onmiddelijke noodzaak geoorloofd was. Dus je mocht je kachel aansteken, eten koken, dieren voeren, melken, enz. In moderne taal gesproken, mag je ook je auto starten, als je die nodig hebt om naar de kerk te gaan bijvoorbeeld.
Ook stelde Calvijn dat de Heere, in Zijn wijsheid, geordineerd heeft dat we niet 7 dagen aan een stuk kunnen werken, maar dat we lichamelijke recreatie ook nodig hebben.
Dus hierin moet een ieder voor zichzelf zijn eigen gemoed ten volle verzekerd zijn. Niet wettisch, maar het principe in ogen houden, zoals de HC dat ook doet. En het principe is dat we ons hele leven aan de Heere besteden. Dus ook op maandag vragen wij ons af hoe we die dag het beste in Zijn dienst besteden.
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
freek schreef:Ik kom uit een gezin waar autorijden en fietsen op zondag taboe is, uitgezonderd bijzondere omstandigheden, waarin we gelukkig absoluut niet beroerd zijn.
Daarom heb ik van de 'nood' een deugd gemaakt door regelmatig een flinke wandeling te maken. En je wil niet weten hoe heerlijk dat is!
Verder vind ik het weldadig dat bij ons in het dorp, behoudens de 'kerkspitsen', de gehele zondag geen auto op de wegen te bekennen is, uizonderingen daargelaten.
Waarom mag je niet fietsen maar wel wandelen? Dit zijn toch gewoon twee bewegingsvormen, waarom mag het een dan wel en het ander niet? Weet je of daar een logische verklaring voor is?
Nee, daar heb ik geen logische verklaring voor. Daarom schreef ik al van de nood een deugd te maken door op zondag veelvuldig te 'stappen' (letterlijk )
Je hebt gelijk. Fietsen en lopen zijn beide bewegingsvormen waarmee je op eigen kracht vooruit komt. Maar goed, ik zei al: er is geen logische verklaring.
freek schreef:Ik kom uit een gezin waar autorijden en fietsen op zondag taboe is, uitgezonderd bijzondere omstandigheden, waarin we gelukkig absoluut niet beroerd zijn.
Daarom heb ik van de 'nood' een deugd gemaakt door regelmatig een flinke wandeling te maken. En je wil niet weten hoe heerlijk dat is!
Verder vind ik het weldadig dat bij ons in het dorp, behoudens de 'kerkspitsen', de gehele zondag geen auto op de wegen te bekennen is, uizonderingen daargelaten.
Waarom mag je niet fietsen maar wel wandelen? Dit zijn toch gewoon twee bewegingsvormen, waarom mag het een dan wel en het ander niet? Weet je of daar een logische verklaring voor is?
Nee, daar heb ik geen logische verklaring voor. Daarom schreef ik al van de nood een deugd te maken door op zondag veelvuldig te 'stappen' (letterlijk )
Je hebt gelijk. Fietsen en lopen zijn beide bewegingsvormen waarmee je op eigen kracht vooruit komt. Maar goed, ik zei al: er is geen logische verklaring.
Ok, duidelijk.
Shaul schreef:ik wil niet flauw doen, maar de zondag is niet de door God ingestelde rustdag. Dat de kerk er in de loop der eeuwen dit wel van gemaakt heeft, doet niets af aan het feit dat de zondag de dag van God is.
Dat is een andere discussie en mijns inziens niet eens een noodzakelijke. Jezus wees farizeeers die leerden dat je op zondag maar een x aantal meters mocht lopen enzo ook terecht, en dat ging nog wel om de sabbat. Ongeacht hoe we de zondag nu moeten zien, dat blijft staan en daarom heb ik moeite met mensen die vinden dat ik op zondag niet mag fietsen. Dat iemand zichzelf allerlei eigen wetjes oplegt, prima.... maar ga het niet anderen aanpraten. Vreemd dat we Jezus als fundament zien en toch op dit punt zo afwijken van wat Hij leert.
Bert, niet fietsen op zondag zie ik niet als een goed werk en anderen aanpraten dat ze dat niet mogen al helemaal niet. En inderdaad, Christus is het fundament, ik zie iemand die op zondag allerlei dingen niet doet daarom ook gewoon als een broeder in Hem, maar daarom mag ik toch wel wijzen op wat Hij zegt en doet? Het fundament, Christus, ging zelf ook fel in tegen wetticisme.
Verder ben ik het met je eens.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Marnix schreef:Bert, niet fietsen op zondag zie ik niet als een goed werk en anderen aanpraten dat ze dat niet mogen al helemaal niet. En inderdaad, Christus is het fundament, ik zie iemand die op zondag allerlei dingen niet doet daarom ook gewoon als een broeder in Hem, maar daarom mag ik toch wel wijzen op wat Hij zegt en doet? Het fundament, Christus, ging zelf ook fel in tegen wetticisme.
Verder ben ik het met je eens.
Dat spreek ik je ook niet tegen. Daarom, laat iedereen zijn eigen gemoed.....
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
limosa schreef:Eenheidsstreven heeft hier niks mee te maken. Deze discussie gaat over hoe we over de invulling van de zondag denken. Of we elkaar ook gelijk niet meer kunnen accepteren als de meningen wat uit elkaar lopen is een ander verhaal.
Gezien het feit dat je aangeeft dat de zondagsbesteding van anderen jou aangaat, ben ik van mening dat jij een persoon bent die de opvattingen van anderen niet kan accepteren.
lezen is niet je sterkste kant, speciaal voor jou heb ik het nog even vet gemaakt
zullen we dan die discussie maar voortzetten? Ik was el benieuwd naar een inhoudelijke reactie van je Limosa.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Misschien een beetje water na de wijn, maar ik heb na het (gedeeltelijk) doorlezen van het topic nog wat opmerkingen over. Ik vind Mememto's brief goed.
Mijn schoonouders zijn zelf lid van een aantal uitgaves waarvan ik eerlijk gezegt de titels niet eens meer van weet. Heb ze een periode trouw doorgelezen. Wat me opviel was het grote aantal verhalen over oude vrouwen of jonge kinderen die moesten buigen onder Gods raad. Allemaal een afgesneden leven zoals Job, maar allemaal tot haast het bizarre vasthoudende aan de meest orthodoxe normen en waarden die je kunt verzinnen. Allemaal mochten ze wel eens iets kennen van die verborgen middelaar. Allemaal stierven ze waar zonder woorden gezegt word dat het een getroost sterven was.
Ook sommige dominees halen elke preek 1 van die personen aan in hun prediking. Tot mijn verbazing doen dominees in de HHK dat soms ook elke preek.
Begrijp me niet verkeerd. Een waar Godvrezend leven is te benijden. Daar gaat het hier niet over.
Maar...
Wordt het gebod "gij zult niet liegen" niet regelmatig hierin geschonden? Ik heb verhalen gelezen met dusdanige tegenstrijdigheden dat je zonder veel nadenken je vraagtekens kunt zetten. Sommige verhalen zijn zo bizar van aard dat je ook het idee krijgt dat deze verzonnen is. Je kind is stervende, maar je kunt niet komen omdat het zondag is? Een hoog bevindelijk broodje-aap-gehalte.
Ook dominees die elke preek weer een voorbeeld kunnen noemen van een Godvrezend iemand, krijg ik toch het idee dat ze op een gegeven moment hun duim gaan gebruiken. Het lijkt me stug dat ze een bekeringsgeschiedenisbibliotheek hebben waar ze op preekthema kunnen zoeken naar een mooi verhaal.
En al zou het waar zijn. Wat is je boodschap die je voor ogen wil stellen? Is zoiets ons tot een voorbeeld gegeven?
Ik heb ook eens een dominee horen vertellen dat hij iemand kende die zich er in berust had dat hij brandhout was voor de hel. Verdere uitleg kwam er niet. Het ging over oprechte zondekennis dat zaligmakend is, dus die man zal wel naar de hemel zijn gegaan denk ik dan als luisteraar. Verrijkend voor de prediking?
Ooit eens een verhaal gelezen van een Godvrezend meisje die zo gepest werd dat ze zelfmoord probeerde te plegen en uiteindelijk daar zo'n beetje in slaagt en sterft. Wat moet ik daarmee?
Zo kan ik nog wel wat voorbeelden aanhalen, maar dat zou niet zinnig zijn. Ik denk dat er een bewustwording moet komen dat sommige verhalen misschien interessant zijn, misschien bizar, maar dat veel van die verhalen niets opbouwen. Ik vind dat een beetje op een SBS6-niveau omgaan met persoonlijke geloofsbeleving. T'is vermakelijk misschien, maar niet meer dan ijdelheid.