Waarom mogen bepaalde teksten niet 'bij elkaar geveegd' worden in het kader van een vraagstelling?
De irritatie van Miscanthus is m.i. dan ook niet terecht.
En wat de kwestie zelf betreft: de problemen zitten niet bij God, zitten niet bij de uitverkiezing, maar zitten bij de ongelovige mens. Dat is een realiteit die onder ogen gezien moet worden! Dat heeft te maken met onze doodstaat. We zijn van nature echt niet van die gewillige, gelovige mensen, die naar Christus toesnellen om door Hem gered te worden.
Gian,
Wat voor de joden gold, kan ook voor ons gelden! Zie Paulus’ waarschuwingen in Rom. 11 aan het adres van de heiden-christenen.
De Saambinder versus de Korinthebrief
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
(Dank dat je het zo laconiek opvat, afgewezen. Midsschein idd onterechte irritatie, maar je neemt mijn ongerustheid nog niet helemaal weg.)Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
En wat de kwestie zelf betreft: de problemen zitten niet bij God, zitten niet bij de uitverkiezing, maar zitten bij de ongelovige mens. Dat is een realiteit die onder ogen gezien moet worden! Dat heeft te maken met onze doodstaat. We zijn van nature echt niet van die gewillige, gelovige mensen, die naar Christus toesnellen om door Hem gered te worden.
De problemen zitten bij de ongelovige mens, en dat heeft ook te maken met de geestelijke doodstaat, maar daartegen heeft God nu een medicijn gegeven, opdat een ieder die gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe...
Christus komt naar ons toe.
Het is niet zo dat wij naar Jezus gaan. Hij trekt ons. Door het Woord.
In het hele NT wordt niet gesproken over de toeeigening van het heil en over de moeite van het geloven. Het gaat over de opwas in de kennis en genade van Christus.. Paulus spreekt de gemeenten aan als Gemeente van Jezus Christus.
Abraham geloofde aan God dat Hij machtig was te doen wat Hij beloofd had.
Verder is Abraham niet gekomen…..
Volgens mij draaien we nu in een kringetje rond. In voorgaande postings zijn wel degelijk zulke teksten aangevoerd.In het hele NT wordt niet gesproken over de toeeigening van het heil en over de moeite van het geloven. Het gaat over de opwas in de kennis en genade van Christus.
Paulus spreekt de gemeente aan naar haar ‘kern’. En vanuit verbondsmatig oogpunt is ook nu de gemeente gemeente des Heren. Dat betekent niet dat Paulus niet separeerde in zijn brieven, zie bijv. Rom. 8: 9, 17.Paulus spreekt de gemeenten aan als Gemeente van Jezus Christus.
Vergeet trouwens niet dat Paulus tot eerste-generatie-christenen sprak, in een tijd van ‘opwekking’. Vergelijk de brieven aan de zeven gemeente in Klein-Azië daar eens mee; daar is al een heel andere toon te horen.
Dat begrijp ik niet. Behalve dat je het onderscheidt tussen de jood en heiden versluierd maak je een onmogelijke onderscheiding. Dat christen-heidenen mede verbondsvolk wordt is zo klaar als een klontje. Tegelijk lijkt het me onmogelijk dat het Evangelie bedekt wordt voor christenheidenen, anders waren het geen christenen.Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Gian,
Wat voor de joden gold, kan ook voor ons gelden! Zie Paulus’ waarschuwingen in Rom. 11 aan het adres van de heiden-christenen.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
-
Refojongere
Beste Miscanthus,
Wil God de zaligheid van alle mensen?
Nee, zie Dordtse Leerregels hoofdstuk 1:
Deze eeuwige en onverdiende genade van onze verkiezing wijst en prijst ons de Heilige Schrift daarmede allermeest aan, wanneer zij wijders getuigt dat niet alle mensen zijn verkoren, maar sommigen niet verkoren, of in Gods eeuwige verkiezing voorbijgegaan, namelijk die, welke God naar Zijn gans vrij, rechtvaardig, onberispelijk en onveranderlijk welbehagen besloten heeft in de gemene ellende te laten, in dewelke zij zichzelven door hun eigen schuld hebben gestort, en met het zaligmakend geloof en de genade der bekering niet te begiftigen, maar hen in hun eigen wegen en onder Zijn rechtvaardig oordeel gelaten zijnde, eindelijk niet alleen om het ongeloof, maar ook om alle andere zonden, tot verklaring van Zijn gerechtigheid, te verdoemen en eeuwiglijk te straffen. En dit is het besluit der verwerping, hetwelk God geenszins maakt tot een auteur van de zonde (hetwelk godslasterlijk is te denken), maar Hem stelt tot haar verschrikkelijken, onberispelijken en rechtvaardigen Rechter en Wreker.
Je haalde 1 Tim. 2:4 aan. Wat zeggen onze calvinistische kanttekenaren van het woordje 'allen'.
alle mensen zalig
Dit woord alle wordt hier ook gebruikt voor allerlei, gelijk blijkt uit 1 Tim. 2:2, waarvan 1 Tim. 2:4 een reden geeft; alsook uit het woord wil, want zo God wil dat alle mensen zalig worden, zo zullen ook allen zalig worden, dewijl God doet al wat Hij wil, Ps. 115:3; Rom. 9:19; Ef. 1:11. En dit wordt ook bewezen uit hetgeen de apostel daarbij voegt, dat God wil dat zij allen tot de kennis der waarheid komen, daar de Schrift getuigt, dat dit is een voorrecht van Gods volk. Zie Ps. 147:19,20; Matth. 11:25; Joh. 6:45; Ef. 2:12, enz. Dat iemand zou willen zeggen, dat God zulks wil, indien de mensen ook willen; dat is de zaligheid ten dele aan Gods wil, ten dele aan des mensen wil hangen, hetwelk strijdt met hetgeen de apostel leert, Rom. 9:16,23, en Rom. 10:20, en Rom. 11:35,36; en doorgaans elders
Wil God de zaligheid van alle mensen?
Nee, zie Dordtse Leerregels hoofdstuk 1:
Deze eeuwige en onverdiende genade van onze verkiezing wijst en prijst ons de Heilige Schrift daarmede allermeest aan, wanneer zij wijders getuigt dat niet alle mensen zijn verkoren, maar sommigen niet verkoren, of in Gods eeuwige verkiezing voorbijgegaan, namelijk die, welke God naar Zijn gans vrij, rechtvaardig, onberispelijk en onveranderlijk welbehagen besloten heeft in de gemene ellende te laten, in dewelke zij zichzelven door hun eigen schuld hebben gestort, en met het zaligmakend geloof en de genade der bekering niet te begiftigen, maar hen in hun eigen wegen en onder Zijn rechtvaardig oordeel gelaten zijnde, eindelijk niet alleen om het ongeloof, maar ook om alle andere zonden, tot verklaring van Zijn gerechtigheid, te verdoemen en eeuwiglijk te straffen. En dit is het besluit der verwerping, hetwelk God geenszins maakt tot een auteur van de zonde (hetwelk godslasterlijk is te denken), maar Hem stelt tot haar verschrikkelijken, onberispelijken en rechtvaardigen Rechter en Wreker.
Je haalde 1 Tim. 2:4 aan. Wat zeggen onze calvinistische kanttekenaren van het woordje 'allen'.
alle mensen zalig
Dit woord alle wordt hier ook gebruikt voor allerlei, gelijk blijkt uit 1 Tim. 2:2, waarvan 1 Tim. 2:4 een reden geeft; alsook uit het woord wil, want zo God wil dat alle mensen zalig worden, zo zullen ook allen zalig worden, dewijl God doet al wat Hij wil, Ps. 115:3; Rom. 9:19; Ef. 1:11. En dit wordt ook bewezen uit hetgeen de apostel daarbij voegt, dat God wil dat zij allen tot de kennis der waarheid komen, daar de Schrift getuigt, dat dit is een voorrecht van Gods volk. Zie Ps. 147:19,20; Matth. 11:25; Joh. 6:45; Ef. 2:12, enz. Dat iemand zou willen zeggen, dat God zulks wil, indien de mensen ook willen; dat is de zaligheid ten dele aan Gods wil, ten dele aan des mensen wil hangen, hetwelk strijdt met hetgeen de apostel leert, Rom. 9:16,23, en Rom. 10:20, en Rom. 11:35,36; en doorgaans elders
Zie 1 Kor. 10:1-13, zie Rom. 11:21,22.Oorspronkelijk gepost door GianDat begrijp ik niet. Behalve dat je het onderscheidt tussen de jood en heiden versluierd maak je een onmogelijke onderscheiding. Dat christen-heidenen mede verbondsvolk wordt is zo klaar als een klontje. Tegelijk lijkt het me onmogelijk dat het Evangelie bedekt wordt voor christenheidenen, anders waren het geen christenen.Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Gian,
Wat voor de joden gold, kan ook voor ons gelden! Zie Paulus’ waarschuwingen in Rom. 11 aan het adres van de heiden-christenen.
Voor een ieder die geen waar gelovige is, is het Evangelie bedekt.
Je verlegt de vraag van mij. Er wordt door Jesaja in zijn profetie een onderscheidt gemaakt. Later nogmaals door Johannus en Paulus bevestigd. Eenzelfde onderschijdt tussen huidig Israël en de heiden. Daarom kan RJ die teksten niet in deze discussie gebruiken. Daar gaat het me om.Oorspronkelijk gepost door AfgewezenZie 1 Kor. 10:1-13, zie Rom. 11:21,22.Oorspronkelijk gepost door GianDat begrijp ik niet. Behalve dat je het onderscheidt tussen de jood en heiden versluierd maak je een onmogelijke onderscheiding. Dat christen-heidenen mede verbondsvolk wordt is zo klaar als een klontje. Tegelijk lijkt het me onmogelijk dat het Evangelie bedekt wordt voor christenheidenen, anders waren het geen christenen.Oorspronkelijk gepost door Afgewezen
Gian,
Wat voor de joden gold, kan ook voor ons gelden! Zie Paulus’ waarschuwingen in Rom. 11 aan het adres van de heiden-christenen.
Voor een ieder die geen waar gelovige is, is het Evangelie bedekt.
Hedendaagse bijbelstudie is voor een belangrijk deel het elimineren van theologische contradicties.
Dat is een leugen. In het Grieks staat daar het onomstreden woord:"allen" of "Pantas". Het past niet in de dogmatiek, maar daarom staat er nog wel allen. Dit zelfde woord staat ook op plekken dat je niet anders kunt vertalen dan alle(n), anders krijg je lachwekkende dingen. Deze discussie is op Refoweb ook al eens gevoerd en zelfs ds. Hakvoort heeft ook gezegt dat die allen/allerlei-kwestie geneuzel is. Daar staat allen. Punt. Net als in 2Pet 3:9Dit woord alle wordt hier ook gebruikt voor allerlei
. De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen [dat] traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.
Ik kom hier wanneer ik tijd heb uitvoeriger op terug.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Laten we hier geen discussie voeren over het woord 'pantas' wat zoals Kaw al aangaf gewoon allen betekent:
(1) without the article each, every (pl. all); every kind of; all, full, absolute, greatest; (2) with the article entire, whole; all
(3) everyone, everything, always, continually, forever;
(1) without the article each, every (pl. all); every kind of; all, full, absolute, greatest; (2) with the article entire, whole; all
(3) everyone, everything, always, continually, forever;
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Refojongere
Beste Kaw,
1. Lees de kanttekening nog eens: "Dit woord alle wordt hier ook gebruikt voor allerlei". Dat betekent dus niet dat zij zeggen dat het ook VERTAALD kan worden met allerlei, maar dat het 'gebruikt' wordt als alle. Die voorbeelden heb je ook met 'wereld'. "Ziet de gehele wereld loop Hem na" zeiden de Farizeeen. Of "Bidt voor allen die in hoogheid zijn gezeten". Moet je dan voor iedereen hoofd voor hoofd bidden?
2. Dan haalde je 2 Petrus 3:9 aan:
Kanttekeningen:
enigen verloren gaan,
Namelijk uit ons, die krachtig geroepen zijn en nog zullen worden. Want alzo God al wat Hij wil doen kan en ook doet, zo kan dit niet verstaan worden van ale en een ieder mens, dewijl de Schrift en de ervaring zelf getuigen, dat niet alle mensen zalig worden, maar velen verloren gaan.
32) allen
Namelijk uitverkorenen, van wie Hij hier spreekt; Openb. 6:11.
Ik wou liever dat je op de argumenten van de kanttekenaren inging! Zij vergelijken namelijk Schrift met Schrift.
1. Lees de kanttekening nog eens: "Dit woord alle wordt hier ook gebruikt voor allerlei". Dat betekent dus niet dat zij zeggen dat het ook VERTAALD kan worden met allerlei, maar dat het 'gebruikt' wordt als alle. Die voorbeelden heb je ook met 'wereld'. "Ziet de gehele wereld loop Hem na" zeiden de Farizeeen. Of "Bidt voor allen die in hoogheid zijn gezeten". Moet je dan voor iedereen hoofd voor hoofd bidden?
2. Dan haalde je 2 Petrus 3:9 aan:
Kanttekeningen:
enigen verloren gaan,
Namelijk uit ons, die krachtig geroepen zijn en nog zullen worden. Want alzo God al wat Hij wil doen kan en ook doet, zo kan dit niet verstaan worden van ale en een ieder mens, dewijl de Schrift en de ervaring zelf getuigen, dat niet alle mensen zalig worden, maar velen verloren gaan.
32) allen
Namelijk uitverkorenen, van wie Hij hier spreekt; Openb. 6:11.
Ik wou liever dat je op de argumenten van de kanttekenaren inging! Zij vergelijken namelijk Schrift met Schrift.
De kantekenaren zeggen min of meer dat het gewoon niet zo kan zijn zoals het er staat, want men kan gewoonweg niet zeggen dat God niet wil dat er één verloren gaat, omdat de dogmatie bepaald dat er een uitverkiezing is waar God zonder tussenkomst van de mens stelt wie er zalig word en wie niet.
Net zoals: "alzo lief had God de wereld". Heeft God de wereld lief? Ik heb een dominee eens horen zeggen dat het eigenlijk dit betekent:"Alzo lief had God Zijn Volk dat een ieder die door Hem uitverkoren is, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."
De kantekenaren kunnen wel zeggen dat je dat woord allen maar moet gebruiken als allerlei om dit dogmatisch in te kunnen passen in het systeem van de uitverkiezin, maar ik vind dat ze daar de mist in gaan. Het staat zo in de bijbel. Dit is een vorm van schriftkritiek en vervormd het beeld van een liefhebbende God ten bate van de rechtzinnigheid van de Calvinist.
De bijbel is toch het Woord van God? Wie zijn wij om te bepalen dat we de bijbel mogen overrulen op dit gebied? God wil schijnbaar dat we zo'n beeld hebben van Hem. Moeten wij daar dan maar tegen in gaan?
Net als die kwestie van bekering en niet kunnen. De bijbel stelt dat we ons moeten bekeren en wij kaatsen het terug onder de mom van rechtzinnigheid dat we nu eenmaal dat niet kunnen en dat God dit moet doen. Ja, we gaan door eigen schuld verloren, maar dat is nu eenmaal zo.
Dan zegt Jezus:"De mannen van Nineve zullen opstaan in het oordeel met dit geslacht, en zullen hetzelve veroordelen; want zij hebben zich bekeerd op de prediking van Jonas; en ziet, meer dan Jonas is hier!"
En nog gaan de oren niet open.
Ik moet altijd denken aan Jozua en Kaleb nadat ze Kanaän hebben bekeken. De 10 verspieders zagen het niet zitten. Dit was niet te doen. Kaleb zei: "Alleen zijt tegen den HEERE niet wederspannig! en vreest gij niet het volk dezes lands; want zij zijn ons brood! hun schaduw is van hen geweken, en de HEERE is met ons; vreest hen niet!"
Eigenlijk maakte ze hem uit voor remonstrant:
"Toen zeide de ganse vergadering, dat men hen met stenen stenigen zoude."
Gelukkig kwam de Heere tussen beiden:
Maar de heerlijkheid des HEEREN verscheen in de tent der samenkomst, voor al de kinderen Israels. En de HEERE zeide tot Mozes: Hoe lang zal mij dit volk tergen? En hoe lang zullen zij aan Mij niet geloven, door alle tekenen, die Ik in het midden van hen gedaan heb?
God geeft ons een opdracht:
"Werpt van u weg al uw overtredingen, waardoor gij overtreden hebt, en maakt u een nieuw hart en een nieuwen geest; want waarom zoudt gij sterven, o huis Israels?
Want Ik heb geen lust aan den dood des stervenden, spreekt de Heere HEERE; daarom bekeert u en leeft."
Net als dat Jozua en Kaleb Kanaän in moesten nemen. Menselijkerwijs is het onmogelijk, maar het is een opdracht van God en daarom zal Hij er in mee komen. Kaats die verantwoordelijkheid dan niet terug en neem die stap. Je zult tot je grote verbazing merken dat je gedragen wordt.
[Aangepast op 29/6/05 door Kaw]
Net zoals: "alzo lief had God de wereld". Heeft God de wereld lief? Ik heb een dominee eens horen zeggen dat het eigenlijk dit betekent:"Alzo lief had God Zijn Volk dat een ieder die door Hem uitverkoren is, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."
De kantekenaren kunnen wel zeggen dat je dat woord allen maar moet gebruiken als allerlei om dit dogmatisch in te kunnen passen in het systeem van de uitverkiezin, maar ik vind dat ze daar de mist in gaan. Het staat zo in de bijbel. Dit is een vorm van schriftkritiek en vervormd het beeld van een liefhebbende God ten bate van de rechtzinnigheid van de Calvinist.
De bijbel is toch het Woord van God? Wie zijn wij om te bepalen dat we de bijbel mogen overrulen op dit gebied? God wil schijnbaar dat we zo'n beeld hebben van Hem. Moeten wij daar dan maar tegen in gaan?
Net als die kwestie van bekering en niet kunnen. De bijbel stelt dat we ons moeten bekeren en wij kaatsen het terug onder de mom van rechtzinnigheid dat we nu eenmaal dat niet kunnen en dat God dit moet doen. Ja, we gaan door eigen schuld verloren, maar dat is nu eenmaal zo.
Dan zegt Jezus:"De mannen van Nineve zullen opstaan in het oordeel met dit geslacht, en zullen hetzelve veroordelen; want zij hebben zich bekeerd op de prediking van Jonas; en ziet, meer dan Jonas is hier!"
En nog gaan de oren niet open.
Ik moet altijd denken aan Jozua en Kaleb nadat ze Kanaän hebben bekeken. De 10 verspieders zagen het niet zitten. Dit was niet te doen. Kaleb zei: "Alleen zijt tegen den HEERE niet wederspannig! en vreest gij niet het volk dezes lands; want zij zijn ons brood! hun schaduw is van hen geweken, en de HEERE is met ons; vreest hen niet!"
Eigenlijk maakte ze hem uit voor remonstrant:
"Toen zeide de ganse vergadering, dat men hen met stenen stenigen zoude."
Gelukkig kwam de Heere tussen beiden:
Maar de heerlijkheid des HEEREN verscheen in de tent der samenkomst, voor al de kinderen Israels. En de HEERE zeide tot Mozes: Hoe lang zal mij dit volk tergen? En hoe lang zullen zij aan Mij niet geloven, door alle tekenen, die Ik in het midden van hen gedaan heb?
God geeft ons een opdracht:
"Werpt van u weg al uw overtredingen, waardoor gij overtreden hebt, en maakt u een nieuw hart en een nieuwen geest; want waarom zoudt gij sterven, o huis Israels?
Want Ik heb geen lust aan den dood des stervenden, spreekt de Heere HEERE; daarom bekeert u en leeft."
Net als dat Jozua en Kaleb Kanaän in moesten nemen. Menselijkerwijs is het onmogelijk, maar het is een opdracht van God en daarom zal Hij er in mee komen. Kaats die verantwoordelijkheid dan niet terug en neem die stap. Je zult tot je grote verbazing merken dat je gedragen wordt.
[Aangepast op 29/6/05 door Kaw]
-
Leonius
Het is een bekende discussie, waar de 'oudvaders' ook van mening over verschilde. Ik meen dat Brakel, Henry e.d. het hier niet beperkten tot de uitverkorenen. Of wil je zeggen dat zij niet Schrift met Schrift vergelijken??Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Ik wou liever dat je op de argumenten van de kanttekenaren inging! Zij vergelijken namelijk Schrift met Schrift.
Gr.,
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
RJ,
Je bedoelt dan dat we de betekenis anders moeten zien?
Toch heb ik daar wel wat moeite mee. Ik pleit er voor om de tekst te laten staan en de exegese af te laten hangen van de context. Zoals bijv. in Joh. 3,16 spreekt God van een liefde voor de wereld, maar die liefde vraagt om een geloofsantwoord. Achteraf [op de dag van Zijn wederkomtst] kunnen we stellen dat alleen de uitverkorenen deze liefde hebben beantwoord, maar dan ontkracht je de tekst. De tekst spreekt van een goddelijke liefde tot de wereld in het zenden van Zijn Zoon. Dat wordt ook nogal eens aangehaald door Christus zelf 'zo iemand dorst heeft die kome' etc. Wat zal het dan vreselijk zijn als we de goddelijke liefde verworpen / vertreden hebben. Verloren liggen in Adam, maar daar bovenop verloren gaan omdat we de Gekruisgde verworpen! Denken we daar wel eens over vrienden. Over die dag dat we geoordeeld worden. Dan zal de vraag zijn: wat heeft u met Mijn Zoon gedaan. Was Zijn gaan in de hof als een worm u niet voldoende? Was Zijn lijden aan het kruis niet genoeg? Zag u niet de grootheid van Zijn goddelijke liefde? Die liefde vertreden / vertrappen, dat zal ons oordeel uitmaken.
Je bedoelt dan dat we de betekenis anders moeten zien?
Toch heb ik daar wel wat moeite mee. Ik pleit er voor om de tekst te laten staan en de exegese af te laten hangen van de context. Zoals bijv. in Joh. 3,16 spreekt God van een liefde voor de wereld, maar die liefde vraagt om een geloofsantwoord. Achteraf [op de dag van Zijn wederkomtst] kunnen we stellen dat alleen de uitverkorenen deze liefde hebben beantwoord, maar dan ontkracht je de tekst. De tekst spreekt van een goddelijke liefde tot de wereld in het zenden van Zijn Zoon. Dat wordt ook nogal eens aangehaald door Christus zelf 'zo iemand dorst heeft die kome' etc. Wat zal het dan vreselijk zijn als we de goddelijke liefde verworpen / vertreden hebben. Verloren liggen in Adam, maar daar bovenop verloren gaan omdat we de Gekruisgde verworpen! Denken we daar wel eens over vrienden. Over die dag dat we geoordeeld worden. Dan zal de vraag zijn: wat heeft u met Mijn Zoon gedaan. Was Zijn gaan in de hof als een worm u niet voldoende? Was Zijn lijden aan het kruis niet genoeg? Zag u niet de grootheid van Zijn goddelijke liefde? Die liefde vertreden / vertrappen, dat zal ons oordeel uitmaken.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Refojongere
Beste ndonselaar,
Johannes 3:16 kun je gewoon zo laten staan. God heeft de wereld lief en zond daarom Zijn Zoon en liet daarom aan een ieder Zijn aanbod van genade prediken. Zo lief had God de wereld, dat Hij iedereen de kans geeft om door het geloof in Zijn Zoon tot Hem terug te keren. Ik zie niet in waarom je dat zou moeten beperken tot uitverkorenen.
Beste Kaw,
De kanttekenaren verwijzen zelfs direct naar de Schrift heen en wijzen op teksten in de Bijbel die het ook over Gods wil hebben en dat deze vastligt, ook als het gaat om de vraag van wie er behouden worden en wie niet, dan is de Schrift heel duidelijk. De uitverkiezing is geen verzinsel van de dogmatiek, maar een volkomen Bijbels gegeven.
Als er staat dat God berouw had over bepaalde zaken (dat Hij de mens geschapen had, of over Zijn voorgenomen straf over Nineve etc. etc.) en aan de andere kant staat er dat God geen berouw kan hebben.
Wel, dan vergelijken wij Schrift met Schrift en zeggen we dan: God is geen mens dat Hij berouw kan hebben. Berouw moet menselijk worden opgevat, of doe ik dan aan Schriftkritiek?
Het is net als met het feit dat mensen zondigen. Toen diverse volken Israel aanvielen, dat was een opdracht van de Heere. Ondertussen was het wel een zondige daad in zichzelf. Daarom strafte de Heere die daad. Heeft God die zondige daad gewild? Nee, vanwege de daad in zichzelf, ja, m.b.t. het einddoel.
Johannes 3:16 kun je gewoon zo laten staan. God heeft de wereld lief en zond daarom Zijn Zoon en liet daarom aan een ieder Zijn aanbod van genade prediken. Zo lief had God de wereld, dat Hij iedereen de kans geeft om door het geloof in Zijn Zoon tot Hem terug te keren. Ik zie niet in waarom je dat zou moeten beperken tot uitverkorenen.
Beste Kaw,
Ik heb 'dogmatie' dikgedrukt. Dogmatie is geen menselijke leer, maar poogt de Bijbel in haar samenhang samen te vatten in haar kernputten. We kunnen van de dogmatiek leren."De kantekenaren zeggen min of meer dat het gewoon niet zo kan zijn zoals het er staat, want men kan gewoonweg niet zeggen dat God niet wil dat er één verloren gaat, omdat de dogmatie bepaald dat er een uitverkiezing is waar God zonder tussenkomst van de mens stelt wie er zalig word en wie niet."
De kanttekenaren verwijzen zelfs direct naar de Schrift heen en wijzen op teksten in de Bijbel die het ook over Gods wil hebben en dat deze vastligt, ook als het gaat om de vraag van wie er behouden worden en wie niet, dan is de Schrift heel duidelijk. De uitverkiezing is geen verzinsel van de dogmatiek, maar een volkomen Bijbels gegeven.
Je herhaalt je foute redenering. Het gaat niet om een bepaald 'dogmatisch systeem van de uitverkiezing'. Nee, het gaat om Schrift met Schrift vergelijken. De Schrift spreekt zich talloze malen uit over het feit dat God niet iedereen heeft uitverkoren. Ofwel: God wil niet dat iedereen zalig wordt. God wil wel iedereen tot bekering roepen en doet dat ook welmenend. Hij stuurt Zijn Heilige Geest om mensen te overtuigen, Hij stuurt Zijn Zoon, maar weinigen hebben geloofd.De kantekenaren kunnen wel zeggen dat je dat woord allen maar moet gebruiken als allerlei om dit dogmatisch in te kunnen passen in het systeem van de uitverkiezing, maar ik vind dat ze daar de mist in gaan. Het staat zo in de bijbel. Dit is een vorm van schriftkritiek en vervormd het beeld van een liefhebbende God ten bate van de rechtzinnigheid van de Calvinist.
Als er staat dat God berouw had over bepaalde zaken (dat Hij de mens geschapen had, of over Zijn voorgenomen straf over Nineve etc. etc.) en aan de andere kant staat er dat God geen berouw kan hebben.
Wel, dan vergelijken wij Schrift met Schrift en zeggen we dan: God is geen mens dat Hij berouw kan hebben. Berouw moet menselijk worden opgevat, of doe ik dan aan Schriftkritiek?
Brakel zegt daarvan: "God heeft geen behagen in het bederf der mensen, voor zoveel zij zijn schepselen zijn, alhoewel Hij behagen heeft in het oefenen van Zijn rechtvaardigheid; en dat Hij behagen heeft in de godzaligheid en in de godzaligen wel te doen.Want Ik heb geen lust aan den dood des stervenden, spreekt de Heere HEERE; daarom bekeert u en leeft."
Het is net als met het feit dat mensen zondigen. Toen diverse volken Israel aanvielen, dat was een opdracht van de Heere. Ondertussen was het wel een zondige daad in zichzelf. Daarom strafte de Heere die daad. Heeft God die zondige daad gewild? Nee, vanwege de daad in zichzelf, ja, m.b.t. het einddoel.
Beste Refojongere,
Natuurlijk ben ik me bewust over de uitverkiezing en ik geloof daar ook in.
Maar wat ik schriftkritiek vind is bij een bepaalde tekst zeggen: Ja, het staat er zo, maar het betekent iets anders. Daarin is die allen/allerlei-kwestie een mooi voorbeeld, want zelden heb ik zo slap de betekenis zien verdraaien met een woordspelletje om het zo weer in de dogmatiek te kunnen inpassen. Schijnbaar wil God dat niemand verloren gaat. Nou, dat mag Hij toch? Want de dogmatiek is zekerwel een menselijke interpretatie van de schrift. Nee, lang niet iedereen wordt behouden, maar schijnbaar wil God wel dat iedereen behouden wordt. God wil toch ook dat we niet zondigen en toch gebeurt het? In zekere zin is Hij ook degene die dat toestaat of tegenhoud. We begrijpen het niet, maar is dat belangerijk? Mogen we ons dan niet verwonderen over de goedheid en liefde die God hier ten toon sprijdt en de schijnbare tegenstrijdigheid met rust laten?
Natuurlijk ben ik me bewust over de uitverkiezing en ik geloof daar ook in.
Maar wat ik schriftkritiek vind is bij een bepaalde tekst zeggen: Ja, het staat er zo, maar het betekent iets anders. Daarin is die allen/allerlei-kwestie een mooi voorbeeld, want zelden heb ik zo slap de betekenis zien verdraaien met een woordspelletje om het zo weer in de dogmatiek te kunnen inpassen. Schijnbaar wil God dat niemand verloren gaat. Nou, dat mag Hij toch? Want de dogmatiek is zekerwel een menselijke interpretatie van de schrift. Nee, lang niet iedereen wordt behouden, maar schijnbaar wil God wel dat iedereen behouden wordt. God wil toch ook dat we niet zondigen en toch gebeurt het? In zekere zin is Hij ook degene die dat toestaat of tegenhoud. We begrijpen het niet, maar is dat belangerijk? Mogen we ons dan niet verwonderen over de goedheid en liefde die God hier ten toon sprijdt en de schijnbare tegenstrijdigheid met rust laten?