Wat "neutraal" betekent in de wetenschap definieert de Bijbel als "goddeloos".

Afgewezen schreef:

huisman schreef:@Afgewezen dit van Brakel is iets geheel anders dan de openbaring van Gods Woord over de schepping in twijfel te trekken.

Daar ben je gauw klaar mee, huisman. Maar zó simpel ligt het niet. Uiteindelijk heeft in deze kwestie de wetenschap gezegevierd boven de uitspraken van Brakel.
Was daarmee ineens de Bijbel 'onwaar' geworden? Welnee, maar we kwamen erachter dat hij op sommige punten anders gelezen moet worden dan we tot dan altijd hadden gedacht.
Overigens breek ik hier geen lans voor de opvattingen van Van der Brink. Wél denk ik dat we voorzichtig moeten zijn met al te stellige uitspraken.

Maar in de tijd van Brakel waren er nog geen mensen die geloofden dat bijv. Genesis 1 anders uitgelegd moest worden. Tegenwoordig zijn die mensen er wel, die geloven nog wel in God als Schepper maar niet in de letterlijkheid van Genesis 1. Maar zij overtuigen mij niet. Ook het artikel van Paas niet en wat DDD allemaal roept. Het is een hellend vlak om dingen die zich zo in de Bijbel aandienen, waarvan God in de wet weer zegt dat ze wáár zijn, niet letterlijk te nemen. En Jongere mag mij kort door de bocht vinden als ik zeg dat je hier niet over moet discussiëren; ik vind hem gevaarlijk bezig, zeer gevaarlijk. De rede en de ratio wordt verheven tot het een en al, en alles moet bediscussieerd en in twijfel getrokken kunnen worden. Maar het eenvoudige, naakte geloof in de gehele Bijbel is "kort door de bocht". Wat moeten nu al die mensen die vanwege hun eenvoudigheid geen stijlfiguren en dichtvormen zien in Genesis 1, geen grondtalen kennen en daarom 'van arren moede maar geloven wat er staat'? Ik geloof dat de meeste christenen zulke christenen zijn. Maar heeft God dan de niet letterlijke uitleg voor hen teveel verborgen?

Verder wil ik opmerken dat wetenschap slechts een manier is om de werkelijkheid te begrijpen. Wetenschap kan alleen werken met wat er is, niet met wat er is geweest of wat onzichtbaar is. Elke wetenschap heeft vlakken waar stilgehouden moet worden voor het transcendente, het bovennatuurlijke. Dat relativeert de wetenschap; niet alles wat op deze aarde gebeurt kan wetenschappelijk een plaats gegeven worden. In de medische wetenschap zijn er artsen die moeten erkennen dat er wonderen gebeuren. In dat verband vond ik een opmerking van Elbert Dijkgraaf, die geinterviewd werd door een krant, erg mooi. Hij kreeg een kritische vraag over de schepping. Toen gaf hij als antwoord: toen Adam 1 seconde geschapen was, had je daar eens wat wetenschappers op los moeten laten. Die hadden geen andere conclusie kunnen trekken dan dat Adam al een jaar of 30 was. Terwijl hij nog slechts 1 seconde bestond. Evenals de boom waaraan de vrucht hing. Hoeveel jaarringen zou die boom gehad hebben?

Luther schreef:

JolandaOudshoorn schreef:We moeten beseffen dat God Zijn Woord gegeven heeft, primair om Hem te leren kennen, hoewel ten dele. Dit is voldoende om een relatie met Hem te kunnen hebben.
We moeten ook beseffen dat het denken van ons allemaal beïnvloed is door de verlichting, wij denken typisch 21e eeuws. Het stellen of de aarde in 6 x 24uur is geschapen is hetzelfde als de vraag stellen waarom Paulus niet met een Fokker 50 naar Rome is gevlogen. We lezen namelijk helemaal niets over het aantal uren, we lezen wel dat God de dingen schiep tussen morgen en de avond. Dat wij dan de conclusie trekken dat het 24 uur moet zijn geweest, is 21e eeuws. Hetzelfde kan je ook betrekken op de discussie homofilie.

Om een relatie met Hem te hebben, zoals je zegt, moet ik wel van de betrouwbaarheid van de Schrift kunnen uitgaan. Het voorbeeld van Jongere over Mattheus' geslachtsregister is bekend. Toch is dat geen goed voorbeeld, want het feit dat we het zo moeten lezen, blijkt uit de Bijbel zelf.
Dat laatste is met de 6 scheppingsdagen nergens het geval. Sterker nog: dat wordt steeds herhaald. Zou God ons nu echt op het verkeerde been hebben willen zetten door steeds te spreken van 6 dagen en daarna een rustdag (als grondslag voor onze eigen rustdag) en vervolgens 6 weken, 6 jaren, 6 eeuwen of 6 miljard jaren bedoelen? Het enige bewijs dat daartegen spreekt, is het wetenschappelijke bewijs.
Het feit dat het één wél met het ander samenhangt, geef je zelf al: Uiteindelijk leidt de andere wijze van Bijbellezen tot het relativeren van zaken, die toch vrij ondubbelzinnig in de Schrift ons worden meegegeven.

De onderstreepte zin laat zien hoe het rationalisme en het cartiaans denken jouw beinvloed. De Schrift moet voor jou betrouwbaar kunnen zijn, anders kan je geen relatie met Hem hebben. Die mate van betrouwbaarheid wordt vastgesteld volgens onze 21e eeuwse maatstaven. Toch bemerk je dan dat je tegenstrijdigheden ziet, zoals bijvoorbeeld in Mattheus. Hoe jij het formuleert, stelt dat je pas een relatie met Hem aandruft als jij weet dat de Bijbel betrouwbaar is. (maar ik ga ervan uit dat dit niet het geval is)

huisman schreef:

DDD schreef:

huisman schreef:

DDD schreef:Afgezien van het feit dat er ook heel veel mensen zijn die niet onder dat 'wij' vallen, ook in de Gereformeerde Gemeenten, ben ik het helemaal met de laatste schrijvers eens.

Er worden hier dingen in Gods openbaring gelezen die er helemaal niet staan en vervolgens worden discussies 'beslecht' met de stelling dat Gods mond immers niets dan de waarheid spreekt. Zo lust ik er nog wel een paar. Het zou van meer inzicht in de eigen redeneringen getuigen als aannemelijk werd gemaakt dát God inderdaad dat wilde zeggen wat Huisman en Luther cs. beweren.

En Simons rare opmerking over het feit dat bij iedere beeldspraak een waarschuwing zou staan is ook niet nader verklaard. Ik bedoel maar, er wordt een hoop geroepen door mensen die geen verstand van zaken hebben. Daarmee wil ik niet iedereen die het niet met mij eens is diskwalificeren, integendeel. Ik heb helemaal niet zo'n mening over natuurwetenschappelijke onderwerpen. Maar wel over een behoorlijke manier van tekstinterpretatie.

Concrete vraag. Wat er in de wet staat over de schepping is in strijd met wat de wetenschap ons wil leren. Wie heeft er gelijk Gods Woord of de wetenschap?
Eigenlijk schandalig en veelzeggend dat ik op dit forum de schepping moet verdedigen. het gaat hard achteruit in onze gezindte.

Waar heb ik dan één opmerking gemaakt die ook maar één onderdeel van het scheppingsgeloof zou bestrijden?

Je leest niet wat er staat.

Ja natuurlijk geloven wij allemaal in de schepping wij zijn immers nette christenen. Maar ook in een schepping zoals geopenbaard in de Schrift en zelfs opgenomen in de wetgeving op de Sinaï ? Een schepping in zes dagen ? Wij moeten niet proberen synergie te creëren tussen wetenschap en Gods onfeilbare openbaring. Daar zit een grote kloof tussen omdat veel wetenschap uit de afgrond is en tegen Gods getuigenis wil ingaan. Wie dat niet ziet in ziende blind.

Voor mij is deze zin uit de wet des Heeren het bewijs dat christenen nooit mogen meegaan in het ontkrachten van een schepping in zes dagen.

11 Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte ten zevenden dage; daarom zegende de HEERE den sabbatdag, en heiligde denzelven.

Of zie jij een mogelijkheid om deze tekst als bewijsplaats voor de schepping in zes dagen weg te poetsen ?

Ik heb inderdaad geen mening over een schepping in zes dagen. Ik vind het bij het zoeken naar de term zes dagen temeer opvallend dat deze bijna altijd met de weekindeling en maar enkele keren (ook) met de schepping te maken heeft. Dus ik sluit niet zonder meer helemaal uit dat het beeldspraak is, maar goed, ik ben ook niet deskundig. Bovendien heb jij het steeds maar over de wetenschap. Dat mag, maar niet in mijn richting, ik heb het niet over de (natuur)wetenschap, hooguit over de wetenschap van het lezen van historische teksten.

Erasmiaan schreef:Maar in de tijd van Brakel waren er nog geen mensen die geloofden dat bijv. Genesis 1 anders uitgelegd moest worden.

Maar wél mensen die niet meer geloofden dat de aarde stilstond en de zon eromheen draaide.

Tegenwoordig zijn die mensen er wel, die geloven nog wel in God als Schepper maar niet in de letterlijkheid van Genesis 1. Maar zij overtuigen mij niet. Ook het artikel van Paas niet en wat DDD allemaal roept. Het is een hellend vlak om dingen die zich zo in de Bijbel aandienen, waarvan God in de wet weer zegt dat ze wáár zijn, niet letterlijk te nemen.

Inderdaad moet je hier heel behoedzaam te werk gaan en niet alles wat je niet begrijpt of kunt geloven, meteen als beeldspraak of mythe beschouwen. Maar soms is er geen andere weg dan het hellende vlak.

En Jongere mag mij kort door de bocht vinden als ik zeg dat je hier niet over moet discussiëren; ik vind hem gevaarlijk bezig, zeer gevaarlijk. De rede en de ratio wordt verheven tot het een en al, en alles moet bediscussieerd en in twijfel getrokken kunnen worden.

Dat zie ik bij Jongere niet zo gebeuren. Maar de rede, de ratio speelt wel een rol bij ons menselijk bezig zijn. In de wetenschap, in de theologie, maar ook als wij als 'eenvoudige' mensen de Bijbel lezen.

Maar het eenvoudige, naakte geloof in de gehele Bijbel is "kort door de bocht". Wat moeten nu al die mensen die vanwege hun eenvoudigheid geen stijlfiguren en dichtvormen zien in Genesis 1, geen grondtalen kennen en daarom 'van arren moede maar geloven wat er staat'? Ik geloof dat de meeste christenen zulke christenen zijn. Maar heeft God dan de niet letterlijke uitleg voor hen teveel verborgen?

In de profetie heeft de Heilige Geest Zich vele malen bediend van beeldspraak. Neem bijv. de beschrijving van de nieuwe tempel bij Ezechiël. Heeft God Zijn volk dan op het verkeerde been gezet, toen bleek bij de komst van Christus dat sommige dingen heel anders bleken te zijn dan aan Israël 'letterlijk' was voorgesteld? En zo ook worden de nieuwe hemel en de nieuwe aarde ons in beelden beschreven, in het boek Openbaring bijvoorbeeld. Zelfs de boom des levens uit het Paradijs keert terug! Kan het begin van de geschiedenis ons dan óók niet in beelden beschreven zijn?

Luther schreef:Het voorbeeld van Jongere over Mattheus' geslachtsregister is bekend. Toch is dat geen goed voorbeeld, want het feit dat we het zo moeten lezen, blijkt uit de Bijbel zelf.

Hiermee heb je het eigenlijke punt nog niet echt besproken. Het gaat mij erom dat er in deze teksten toch schijnbaar ondubbelzinnige dingen staan die voor onze 'wetenschappelijke lezing' niet lijken te kloppen. Maar blijkbaar schreef Mattheüs niet met het doel om een geslachtsregister te schrijven dat in onze eeuw door een geschiedkundige zou worden goedgekeurd.

Ik zie dit ook niet als fout in de Bijbel. Er zijn mensen die het zo bespreken; maar juist dát getuigt van een 21e eeuwse bril als je Mattheüs leest.
Het enige wat ik zie is dat er blijkbaar op een ander niveau en met een ander doel wordt geschreven dan hoe wij bijv. een geschiedkundige stamboom zouden opschrijven.

Kun je het daar (los van de scheppingsdiscussie) mee eens zijn?
Want vergeet niet dat dát al een belangrijke conclusie is. Het laat ook zien dat onze roep om "letterlijk" niet altijd letterlijk kan zijn.

Luther schreef:Dat laatste is met de 6 scheppingsdagen nergens het geval. Sterker nog: dat wordt steeds herhaald. Zou God ons nu echt op het verkeerde been hebben willen zetten door steeds te spreken van 6 dagen en daarna een rustdag (als grondslag voor onze eigen rustdag) en vervolgens 6 weken, 6 jaren, 6 eeuwen of 6 miljard jaren bedoelen?

Om één of andere redenen komen voortdurend de zes dagen ter sprake (ook in de post van Erasmiaan). Ik geloof dat het scheppingsverhaal veel breder is. Zoals bijv. de ruimte tussen de eerste verzen van Genesis 1. Of het verschil tussen Genesis 1 en Genesis 2.
Ik herken me ook niet in het beeld dat nu door deze en gene wordt geschetst over mijn visie op de Bijbel. Integendeel.
Laten we er voor waken om geen vermeende vijanden te bestrijden; ik heb heel duidelijk mijn mening omschreven en probeer dáárover een eerlijk gesprek te voeren.
Laten we ook niet te hard roepen dat 'wij de Bijbel tenminste nog letterlijk lezen'. Zo makkelijk is het niet om de scheppingsverhalen letterlijk te lezen. Wie zal werkelijk kunnen begrijpen wat daar beschreven is?

tegenwoordig worden creationisten vaak fundamentalisten genoemd. Terwijl de naam fundamentalist is afgeleid van "the fundamentals" boeken uit de 19e eeuw over de uitgangspunten van het Christelijk geloof, waarvan de meeste auteurs (Warfield, Hodge, Orr Torrey etc.) de evolutietheorie niet afwezen en soms zelfs in debatten verdedigde.
\

Afgewezen schreef:

Erasmiaan schreef:Maar in de tijd van Brakel waren er nog geen mensen die geloofden dat bijv. Genesis 1 anders uitgelegd moest worden.

Maar wél mensen die niet meer geloofden dat de aarde stilstond en de zon eromheen draaide.

Tegenwoordig zijn die mensen er wel, die geloven nog wel in God als Schepper maar niet in de letterlijkheid van Genesis 1. Maar zij overtuigen mij niet. Ook het artikel van Paas niet en wat DDD allemaal roept. Het is een hellend vlak om dingen die zich zo in de Bijbel aandienen, waarvan God in de wet weer zegt dat ze wáár zijn, niet letterlijk te nemen.

Inderdaad moet je hier heel behoedzaam te werk gaan en niet alles wat je niet begrijpt of kunt geloven, meteen als beeldspraak of mythe beschouwen. Maar soms is er geen andere weg dan het hellende vlak.

En Jongere mag mij kort door de bocht vinden als ik zeg dat je hier niet over moet discussiëren; ik vind hem gevaarlijk bezig, zeer gevaarlijk. De rede en de ratio wordt verheven tot het een en al, en alles moet bediscussieerd en in twijfel getrokken kunnen worden.

Dat zie ik bij Jongere niet zo gebeuren. Maar de rede, de ratio speelt wel een rol bij ons menselijk bezig zijn. In de wetenschap, in de theologie, maar ook als wij als 'eenvoudige' mensen de Bijbel lezen.

Maar het eenvoudige, naakte geloof in de gehele Bijbel is "kort door de bocht". Wat moeten nu al die mensen die vanwege hun eenvoudigheid geen stijlfiguren en dichtvormen zien in Genesis 1, geen grondtalen kennen en daarom 'van arren moede maar geloven wat er staat'? Ik geloof dat de meeste christenen zulke christenen zijn. Maar heeft God dan de niet letterlijke uitleg voor hen teveel verborgen?

In de profetie heeft de Heilige Geest Zich vele malen bediend van beeldspraak. Neem bijv. de beschrijving van de nieuwe tempel bij Ezechiël. Heeft God Zijn volk dan op het verkeerde been gezet, toen bleek bij de komst van Christus dat sommige dingen heel anders bleken te zijn dan aan Israël 'letterlijk' was voorgesteld? En zo ook worden de nieuwe hemel en de nieuwe aarde ons in beelden beschreven, in het boek Openbaring bijvoorbeeld. Zelfs de boom des levens uit het Paradijs keert terug! Kan het begin van de geschiedenis ons dan óók niet in beelden beschreven zijn?

God zegt inderdaad dat Zijn gedachtengang NIET is zoals die van mensen, en dat de wijste mens nog dwaas is in Zijn ogen.
Niemand schijnt de betekenis van deze veelzeggende woorden ook maar enigszins te beseffen, want we raaskallen maar door....de verborgenheden zijn niet van invloed op iemands redding, maar geloof en Hem aannemen.
God zoekt geloof en vertrouwen, ZONDER bewijs .
Waarom?
Anders is het geen geloof meer, maar logica.

Ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar heeft iemand al opgemerkt dat Augustinus niet in een 6 daagse schepping geloofde? Een alternatieve uitleg van het scheppingsverhaal hoeft dus niet noodzakelijkerwijs uit een knieval voor de wetenschap en een onbetrouwbaar achten van Gods Woord voort te komen.

Soms vraag ik me af waarom zo'n vraag nu tot zoveel onrust moet leiden als iemand als Augustinus vroeger zonder problemen kon zeggen dat God echt geen 6 dagen nodig had voor de schepping, maar het gewoon in een oogwenk heeft gedaan. Overigens gaat Augustinus, maar ook Calvijn naar ik meen, ook veel ontspannener om met schijnbare fouten in de Bijbel (Evangeliën die elkaar tegenspreken bijvoorbeeld).

Bovendien is er denk ik niemand die het scheppingsverhaal helemaal letterlijk leest, aangezien daar duidelijk uitgegaan wordt van een ander wereldbeeld dan wij hebben. Neem de volgende verzen:

"En God zeide: Daar zij een uitspansel in het midden der wateren; en dat make scheiding tussen wateren en wateren! En God maakte dat uitspansel, en maakte scheiding tussen de wateren, die onder het uitspansel zijn, en tussen de wateren, die boven het uitspansel zijn. En het was alzo. En God noemde het uitspansel hemel. Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de tweede dag. En God zeide: Dat de wateren van onder den hemel in een plaats vergaderd worden, en dat het droge gezien worde! En het was alzo. En God noemde het droge aarde, en de vergadering der wateren noemde Hij zeeën; en God zag, dat het goed was." Gen 1:6-10

Er is niemand die gelooft dat het uitspansel boven de aarde, de Hemel dus, water is. Toch is dat wel wat hier staat. God maakte de wateren onder, de zee, en de wateren boven, de Hemel. Nu zal er iemand zeggen dat de wateren boven slaat op wolken of iets dergelijks, maar dat is toch echt inlegkunde en simpelweg niet wat er staat. De Bijbel leert duidelijk een min of meer plat wereldbeeld in drie lagen; boven wateren; de Hemel, dan in het midden het land en dan de wateren onder; de zee.

JolandaOudshoorn schreef:

Luther schreef:

JolandaOudshoorn schreef:We moeten beseffen dat God Zijn Woord gegeven heeft, primair om Hem te leren kennen, hoewel ten dele. Dit is voldoende om een relatie met Hem te kunnen hebben.
We moeten ook beseffen dat het denken van ons allemaal beïnvloed is door de verlichting, wij denken typisch 21e eeuws. Het stellen of de aarde in 6 x 24uur is geschapen is hetzelfde als de vraag stellen waarom Paulus niet met een Fokker 50 naar Rome is gevlogen. We lezen namelijk helemaal niets over het aantal uren, we lezen wel dat God de dingen schiep tussen morgen en de avond. Dat wij dan de conclusie trekken dat het 24 uur moet zijn geweest, is 21e eeuws. Hetzelfde kan je ook betrekken op de discussie homofilie.

Om een relatie met Hem te hebben, zoals je zegt, moet ik wel van de betrouwbaarheid van de Schrift kunnen uitgaan. Het voorbeeld van Jongere over Mattheus' geslachtsregister is bekend. Toch is dat geen goed voorbeeld, want het feit dat we het zo moeten lezen, blijkt uit de Bijbel zelf.
Dat laatste is met de 6 scheppingsdagen nergens het geval. Sterker nog: dat wordt steeds herhaald. Zou God ons nu echt op het verkeerde been hebben willen zetten door steeds te spreken van 6 dagen en daarna een rustdag (als grondslag voor onze eigen rustdag) en vervolgens 6 weken, 6 jaren, 6 eeuwen of 6 miljard jaren bedoelen? Het enige bewijs dat daartegen spreekt, is het wetenschappelijke bewijs.
Het feit dat het één wél met het ander samenhangt, geef je zelf al: Uiteindelijk leidt de andere wijze van Bijbellezen tot het relativeren van zaken, die toch vrij ondubbelzinnig in de Schrift ons worden meegegeven.

De onderstreepte zin laat zien hoe het rationalisme en het cartiaans denken jouw beinvloed. De Schrift moet voor jou betrouwbaar kunnen zijn, anders kan je geen relatie met Hem hebben. Die mate van betrouwbaarheid wordt vastgesteld volgens onze 21e eeuwse maatstaven. Toch bemerk je dan dat je tegenstrijdigheden ziet, zoals bijvoorbeeld in Mattheus. Hoe jij het formuleert, stelt dat je pas een relatie met Hem aandruft als jij weet dat de Bijbel betrouwbaar is. (maar ik ga ervan uit dat dit niet het geval is)

Ik heb helemaal niets te willen of te durven in dit opzicht, want de liefde komt bij God vandaan.
Maar deze God in Christus wil Zich openbaren door Zijn Woord. Als dat Woord niet betrouwbaar is, dan zegt Hij kennelijk iets anders dan Hij wil zeggen. Toch? Als ik niet mag uitgaan van de betrouwbaarheid van Zijn Woord, bijvoorbeeld over de werkelijkheid van de opstanding, als dat allemaal dichterlijk taalgebruik is van wat de discipelen hoopten, dan is ons geloof ijdel, zoals Paulus zelf zegt. Dat heeft niets met 21e-eeuws denken te maken, maar met Wie God Zelf is: de Getrouw, de Betrouwbare, die Zijn heilig en onfeilbaar getuigenis heeft gegeven om in een relatie te treden met nietige zondige mensen.

Jammer dat in deze discussies iemands geestelijke integriteit in twijfel getrokken wordt.

Wat al eerder opgemerkt is, het gaat erom hoe we bepaalde wetenschappelijke feiten duiden. Misschien feiten die nu nog niet zondermeer feit zijn, maar die dat ongetwijfeld een keer zullen zijn. We weten gewoonweg steeds meer. En wat dan, als die feiten niet in overeenstemming met de lezing van Genesis 1 als een schepping in 6 dagen van 24 uur. Voor sommigen is dan het geloof dus altijd onzin geweest, anderen zien de wetenschap als een macht uit de afgrond die het ware geloof bestrijdt. Maar kunnen we dan echt niet constateren dat we de Schrift misschien wel erg veel laten zeggen? Ook het ruime hemelrond vertelt nog altijd Gods eer en heerlijkheid. Ik geloof niet dat zij in tegenstrijd zal blijken te zijn met de Schrift.

Jongere schreef:Toch vind ik het karakter van de openbaring rond de opstanding en rond de schepping wel verschillend.

De opstanding kennen we uit verslagen van meerdere personen. Er wordt verwezen naar een historische context, er staan data (regeringsjaren) in de verslagen. Er wordt verwezen naar vijfhonderd getuigen door Paulus, waarvan het merendeel nog in leven is.
Dat komt anders op ons af dan de scheppingsopenbaring: waarschijnlijk neergeschreven door Mozes, dus minstens duizenden jaren na de gebeurtenissen zelf, uit openbaring van iets waar de schrijver zelf nooit bij is geweest.

Aan de ene kant zeg ik: eens! Aan de andere kant: als we geloven in de inspiratie door de Heilige Geest, maakt het dus ook weer niet uit of Mozes er wel of niet bij is geweest.

Ik denk dat je hier binnen de Schrift wel met verschillend genre te maken hebt. Even los van de precieze waardering, is dit wel belangrijk om mee te nemen. Wat we lezen over de opstanding is géén dichterlijk taalgebruik - dat kun je zeggen door alleen maar naar de tekst zelf te kijken.

Nee, ik stelde dat ook niet, dan doen de vrijzinnigen wel voor ons. Maar binnen de gereformeerde theologie hoor je wel steeds vaker dat we ook Genesis 1 meer poëtisch, dichterlijk moeten lezen. Meestal is dan de volgende stap: Dit en dit staat er wel, maar is slechts beeldend bedoeld; het zegt weinig over de werkelijke gebeurtenissen. De stap daarna is dan dat ook Genesis 3 een zinnebeeldig verhaal is, die een verklaring is van het kwaad in deze wereld. Dat heeft nogal implicaties voor het karakter van de begrippen 'zonde' en 'schuld'. En dat dat direct raakt aan het verlossingswerk van Christus, lijkt me dan een volgende stap. Dat de Synode van Assen in 1926 zo fel heeft gereageerd op de stellingen van dr. Geelkerken had juist daar alles mee te maken.

freek schreef:Jammer dat in deze discussies iemands geestelijke integriteit in twijfel getrokken wordt.

Waar?

Wat al eerder opgemerkt is, het gaat erom hoe we bepaalde wetenschappelijke feiten duiden. Misschien feiten die nu nog niet zondermeer feit zijn, maar die dat ongetwijfeld een keer zullen zijn. We weten gewoonweg steeds meer. En wat dan, als die feiten niet in overeenstemming met de lezing van Genesis 1 als een schepping in 6 dagen van 24 uur. Voor sommigen is dan het geloof dus altijd onzin geweest, anderen zien de wetenschap als een macht uit de afgrond die het ware geloof bestrijdt. Maar kunnen we dan echt niet constateren dat we de Schrift misschien wel erg veel laten zeggen? Ook het ruime hemelrond vertelt nog altijd Gods eer en heerlijkheid. Ik geloof niet dat zij in tegenstrijd zal blijken te zijn met de Schrift.

Nee, of die dagen 24 uur hebben geduurd, of 32, dat is niet zo belangrijk, dat is ook niet geopenbaard. En wie zal ooit weten wat de zondvloed allemaal voor gevolgen heeft gehad ook in dit opzicht. Wat wel van belang is dat de Heilige Geest het goedgedacht heeft om van 'dagen' te spreken. Ik geloof niet dat Hij daarmee miljoenen jaren bedoeld kan hebben.

Verder schreef Paulus reeds dat het geloof in de Schepping inderdaad een geloof is, en geloof strijdt nogal eens met de verduisterde rede. Maar Hebreeën 11: 3 is toch helder, ook als het gaat over macro-evolutie: 3 "Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods is toebereid, alzo dat de dingen, die men ziet, niet geworden zijn uit dingen, die gezien worden."

Luther schreef:

freek schreef:Jammer dat in deze discussies iemands geestelijke integriteit in twijfel getrokken wordt.

Waar?

Wat al eerder opgemerkt is, het gaat erom hoe we bepaalde wetenschappelijke feiten duiden. Misschien feiten die nu nog niet zondermeer feit zijn, maar die dat ongetwijfeld een keer zullen zijn. We weten gewoonweg steeds meer. En wat dan, als die feiten niet in overeenstemming met de lezing van Genesis 1 als een schepping in 6 dagen van 24 uur. Voor sommigen is dan het geloof dus altijd onzin geweest, anderen zien de wetenschap als een macht uit de afgrond die het ware geloof bestrijdt. Maar kunnen we dan echt niet constateren dat we de Schrift misschien wel erg veel laten zeggen? Ook het ruime hemelrond vertelt nog altijd Gods eer en heerlijkheid. Ik geloof niet dat zij in tegenstrijd zal blijken te zijn met de Schrift.

Nee, of die dagen 24 uur hebben geduurd, of 32, dat is niet zo belangrijk, dat is ook niet geopenbaard. En wie zal ooit weten wat de zondvloed allemaal voor gevolgen heeft gehad ook in dit opzicht. Wat wel van belang is dat de Heilige Geest het goedgedacht heeft om van 'dagen' te spreken. Ik geloof niet dat Hij daarmee miljoenen jaren bedoeld kan hebben.

Verder schreef Paulus reeds dat het geloof in de Schepping inderdaad een geloof is, en geloof strijdt nogal eens met de verduisterde rede. Maar Hebreeën 11: 3 is toch helder, ook als het gaat over macro-evolutie: 3 "Door het geloof verstaan wij, dat de wereld door het woord Gods is toebereid, alzo dat de dingen, die men ziet, niet geworden zijn uit dingen, die gezien worden."

En hierin is dus al de eerste nuance, gelukkig. Ik geloof ook niet dat het miljoenen jaren zijn geweest. Maar ik verzet me tegen de mening dat als je niet geloofd dat de aarde in 6 x 24uur is geschapen, je dan twijfeld aan de hele Schrift.
Genesis 1 is nu eenmaal geen wetenschappelijk verslag zoals wij dat tegenwoordig kennen.

Jongere schreef:Er zijn veel mensen, ook studenten, die op deze manier niet om vragen heen kunnen, maar er oprecht doorheen willen. Het is heel goed en vruchtbaar hen te wijzen op de gevaren.

Ik zat vanavond over deze hele discussie na te denken alleen jij bent me voor in het reageren. Want ik dacht namelijk hetzelfde.

Er is één uitspraak van mijn vader die mij altijd is bijgebleven. Deze kwam mede tot stand n.a.v. een discussie over Genesis 1-3. Hij zij toen: ''Wij staan in de kerkgeschiedenis op schouders van giganten alleen iedere generatie zal het zichzelf weer eigen moeten maken, er doorheen gaan om er intrinsiek vanuit te kunnen leven''. Uiteindelijk kunnen wij met het geloof van de vorige generatie persoonlijk niet af het moet ook ons/mijn geloof worden.