Bogerman schreef:
In de tuin werken kan prima met een mooi overall aan, of oude kleren. Straatje leggen ook. Skeeleren en hardlopen… waarom? Zag je vroeger dominees sporten? Zag je Gods volk sporten? Waarom veranderen die dingen?
Gods volk sportte vroeger niet, omdat ze vaak 12 uren keihard moesten werken.
De dominee uit mijn kindertijd legde al zijn bezoeken lopend af, dus zo kwam hij wel aan zijn sportieve beweging.
Een ouderling uit onze kerk fietste op een racefiets en werd staande gehouden door een gemeentelid die aan hem vroeg waarom hij in een korte broek en T shirt reed?
De verbaasde man antwoordde: maar het is toch geen zondag nu?
Nee, maar je bekleedt een ambt, het is geen bijbaantje. Ouderling ben je de hele week.
Daar hoef je nu niet meer mee aan te komen.
Bogerman schreef:Pas zei een dominee bij ons nog: als het gaat om de eer en zaak des Heeren gaat het er nauw door. Dat hangt samen met een zeer nauwe levenswandel. Vroeger zeiden ze weleens: gewaad, gelaat en gepraat moet dan op de Heere gericht zijn.
Ik denk dat dit niet meer verkondigd wordt zo.
Ik las hier onlangs nog op het forum, die zei dat hij in een seculiere omgeving woont en dus daar niet meer mee aan moet komen.
Terwijl mijn ervaring juist wel zo is.
Onze voorlaatste predikant droeg altijd een zwart kostuum, hij woonde zelfs in een soort uitgaansgebied.
Hij is nooit lastig gevallen of bespot, ook niet als hij s'avonds laat thuis kwam en de mensen op straat al flink de hoogte hadden.
Onze buurvrouw was een soldate van het Leger de Heils. Ze droeg altijd het uniform als ze ging collecteren.
Ze stapte vrijmoedig alle kroegen in en dan werd de muziek zacht gezet. Er werd gul en graag gegeven, sommigen pakte de strijdkreet nog aan.
De wereld voelt kennelijk aan wanneer iets authentiek is.
Dan ligt er toch een beslag.
Ik hoor ouderen nog steeds over een hervormde predikant spreken, die al jaren weg is hier.
"Hij kwam vaak in het tehuis waar mijn moeder/vader woonde. Wat een lieve man was dat. Zo vriendelijk voor iedereen."
Zwart kostuum, zwarte stropdas, droeg hij.
Onze toenmalige dominee legde ziekenhuisbezoeken in de ochtend af. Ook in ziekenhuizen waar strenge regels golden qua bezoek, werd hij altijd toegelaten. Omdat duidelijk te zien was dat hij predikant was.