Arja schreef:-DIA- schreef:Henk J schreef:CvdW schreef:Reactie op @Dia en een ander.
Die vraag stel ik voor mijzelf ook steeds als ik een bevindelijke preek hoor. Wie staat er centraal bij een bevindelijke preek? Is dat Christus of de mens? De preek die ik elders aanhaalde was 'Geest en leven'. De stem van Heere werd gehoord.
Daarom spreken we toch vooral over schriftuurlijke bevindelijke prediking? Preken is uitleggen en toepassen. Beide zijn nodig, lijkt mij althans. En uiteraard moet Christus centraal staan.
Dat is waar, en daar val ik ook bij. Verder kan ik nu nier reageren want ik wordt zo opgehaald. Dus Schriftuurlijk en bevindelijk moeten samengaan.
Ik lees dit al een tijdje mee en heb deze vraag: is het zo dat bevindelijk preken gelijk staat aan het preken van de toeleidende weg en van een bepaalde bekeringsweg? Dat er gepreekt wordt hoe het eraan toegaat om tot de genade Gods te komen?
Een metselaar kan uit de praktijk van zijn vak vertellen. Een tuinder weet veel over soorten planten en hoe je die moet verzorgen. Het gaat over het daadwerkelijk bevinden, of ondervonden hebbend wat men preekt. Dat is het.
Als je een kraagwagenmachinist laat praten over het vak van metselaars dan kun je doorgaans wel horen dat hij geen metselaar is. Ik noem maar wat voorbeelden.
Je kunt zo ook heel veel theologische kennis hebben, maar het zelf niet bevonden hebben. En ook de ervaring in de wegen die God gaat met een levend gemaakt mens, die zichzelf vaak een raadsel is moeten verklaard worden. Dat gaat niet uit een boekje. Een kraanmachinist kan nog wel leren metselen, maar het werk Gods in het hart is niet aan te leren, wel na te praten. Maar een mens met de gave des onderscheids zal het wel horen als het 'uit een boekje' of uit de beleving. De mens van nature weet niets van geestelijke zaken, begrijpt ze niet, ze zijn hem een dwaasheid, want ze worden geestelijk onderscheiden. Dan, als je daar in deze verwarrende tijden wat in geoefend mag worden zal je het verschil ook wel kunnen opmerken. Leg het maar eens naast elkaar, en ik weet wel dat dat in deze tijden wat moeite zal kosten, maar ik acht het zeker de moeite waard, Want wat wij theologiseren doet er niet toe, ons verstand is verduisterd, en ik denk dat het eerste wat een mens leert, te zien dat hij blind is. Er zijn er ook die dat niet erkennen en op hun eigen verstand en geleerdheid steunen, maar dat valt alles weg. De Farizeeën waren ook goed helder in hun verstand, maar het geestelijk onderscheiden konden ze niet. Ze zeiden zelfs: Zijn wij dan ook blind? Ze meenden werkelijk dat ze zagen door hun geleerdheid en het onderhouden van de wet.