.Gezien de doopvragen bij volwassendoop(vraag 4) word hierin veronderstelt dat een zaligmakend geloof aanwezig is. Er wordt namelijk gevraagd om in het gebruik van het Heilig Avondmaal te volharden. In de praktijk word hier echter anders mee om gegaan.Mannetje schreef:Ik ben als kind gedoopt en heb later belijdenis gedaan.nieuweling schreef:
bent u als volwassenen gedoopt en heeft u gelijk belijdenis gedaan? of bent u als kind gedoopt en heeft u toen u ouder was belijdenis gedaan?Dank voor je reactie.Zoals ik het van schoonfamilie die belijdenis deed heb begrepen hebben zij toen ze belijdenis deden beleden dat ze achter de leer van hun kerk(verband) staan, daarnaast hebben ze doordat ze als kind gedoopt zijn altijd geweten dat ze kinderen van het verbond zijn en dat God aan zijn verbond wil gedenken ( als ik het goed onthouden heb zeiden ze het zo maar het is al even geleden dus sorry als ik het niet goed hebt onthouden). Als je na een volwassendoop belijdenis doet veronderstellen de meeste mensen dat je mag weten een kind van God te zijn, wat als je dat nog helemaal niet zo zeker weet, sterker nog daar enorm mee worstelt en het erg moeilijk mee hebt maar je wil wel graag bij het verbond horen, wat dan... wachten tot je helemaal zeker bent van je zaak voordat je gedoopt wordt. Of zo'n verlangen om gedoopt te worden te hebben en daarmee naar de kerkenraad te gaan. Ik ben gedoopt en heb belijdenis gedaan, vragen en antwoorden leren kan ik wel maar dat is nog iets anders als dat je ook weet wat je leert. Op dat moment was alles nieuw voor mij, dus dat je het niet begrijpt/snapt is dan ook niet gek dus daar maakte ik me niet druk om. Maar inmiddels heb ik wel gemerkt dat je dan ook weer vastloopt omdat het niet vanzelf begrijpelijker wordt. Ik hoop dat ik zo iets meer duidelijkheid heb kunnen verschaffen zonder te persoonlijk te worden
Eerlijk is eerlijk, ik denk dat je teveel gefocust bent geweest op de doop, meer dan op de zaak die door de doop beduidt wordt. Voor een volwassene is de doop hét teken en zegel op de belijdenis van het geloof.
Het is ook eerst belijdenis (en dat doe je al in de doopvragen) en dan dopen. Je kunt toch niet de doopvragen beantwoorden zonder persoonlijk geloof?
De leer van de doop is toch voor zowel kinderen als voor volwassenen hetzelfde? Waarom is er dan bij volwassenen opeens geloof vereist? Ik weet wel dat n de protestante kerken de kinderen gedoopt worden op grond van het geloof van de ouders (net als in de katholieke kerk). Zij staan garant voor het kind.Piet Puk schreef:Gezien de doopvragen bij volwassendoop(vraag 4) word hierin veronderstelt dat een zaligmakend geloof aanwezig is. Er wordt namelijk gevraagd om in het gebruik van het Heilig Avondmaal te volharden. In de praktijk word hier echter anders mee om gegaan.Mannetje schreef:Ik ben als kind gedoopt en heb later belijdenis gedaan.nieuweling schreef:
bent u als volwassenen gedoopt en heeft u gelijk belijdenis gedaan? of bent u als kind gedoopt en heeft u toen u ouder was belijdenis gedaan?Dank voor je reactie.Zoals ik het van schoonfamilie die belijdenis deed heb begrepen hebben zij toen ze belijdenis deden beleden dat ze achter de leer van hun kerk(verband) staan, daarnaast hebben ze doordat ze als kind gedoopt zijn altijd geweten dat ze kinderen van het verbond zijn en dat God aan zijn verbond wil gedenken ( als ik het goed onthouden heb zeiden ze het zo maar het is al even geleden dus sorry als ik het niet goed hebt onthouden). Als je na een volwassendoop belijdenis doet veronderstellen de meeste mensen dat je mag weten een kind van God te zijn, wat als je dat nog helemaal niet zo zeker weet, sterker nog daar enorm mee worstelt en het erg moeilijk mee hebt maar je wil wel graag bij het verbond horen, wat dan... wachten tot je helemaal zeker bent van je zaak voordat je gedoopt wordt. Of zo'n verlangen om gedoopt te worden te hebben en daarmee naar de kerkenraad te gaan. Ik ben gedoopt en heb belijdenis gedaan, vragen en antwoorden leren kan ik wel maar dat is nog iets anders als dat je ook weet wat je leert. Op dat moment was alles nieuw voor mij, dus dat je het niet begrijpt/snapt is dan ook niet gek dus daar maakte ik me niet druk om. Maar inmiddels heb ik wel gemerkt dat je dan ook weer vastloopt omdat het niet vanzelf begrijpelijker wordt. Ik hoop dat ik zo iets meer duidelijkheid heb kunnen verschaffen zonder te persoonlijk te worden
Eerlijk is eerlijk, ik denk dat je teveel gefocust bent geweest op de doop, meer dan op de zaak die door de doop beduidt wordt. Voor een volwassene is de doop hét teken en zegel op de belijdenis van het geloof.
Het is ook eerst belijdenis (en dat doe je al in de doopvragen) en dan dopen. Je kunt toch niet de doopvragen beantwoorden zonder persoonlijk geloof?
Het geloof is vereist voor degene die als volwassene gedoopt wordt. Voor het kind is het geloof wanneer het opgroeit ook vereist. De doop is één en dezelfde ('er is één doop').Susanna schreef:De leer van de doop is toch voor zowel kinderen als voor volwassenen hetzelfde? Waarom is er dan bij volwassenen opeens geloof vereist? Ik weet wel dat n de protestante kerken de kinderen gedoopt worden op grond van het geloof van de ouders (net als in de katholieke kerk). Zij staan garant voor het kind.
Is dat het verschil dan? Dat een volwassene niet begrepen is in het geloof van een ander en dat er daarom opeens van hem of haar zaligmakend geloof gevraagd wordt? Maar dan krijgt de doop wel een andere lading (die het voor een baby of iets ouder kind niet had).
