Susanna schreef:Johann Gottfried Walther schreef:Ik kreeg de indruk dat volgens DIA de uitverkiezing elke preek aan de orde moet komen.
Waarom niet. Het is een groot wonder dat de Heere mensen uitgekozen of verkoren heeft. Dat alleen al is het vermelden waard toch? Lees Efeze 1 hoe Paulus het onder woorden brengt.
Dus al die preken van oudvaders, waarin het niet over de uitverkiezing gaat, die missen iets fundamenteels?
Ik heb geen problemen met de uitverkiezing totaal niet, maar het gaat om de tekst, niet om allerlei zaken die er volgens ons in een preek zouden moeten zitten. Gods woord is leidend, en niet een systeem van ons mensen.[/quote]
Ik begreep niet dat het een systeem was. Wat bedoel je daarmee? Gods Woord is zo vol van verkiezing. Het is toch een zeer hoopvolle en vreugdevolle zaak dat er een verkiezing is?[/quote]
Johann
De verkiezing is zeker een bijbelse zaak dat heb ik al meermaals aangegeven. En zonder verkiezing was er geen hoop voor zondaren.
Hm de Bijbel vol van verkiezing?? Noem eens 10 teksten over de uitverkiezing dan?
[/quote]
-----
Mijn reactie (sorry voor geknoei) krijg dat quoten niet goed.
Susanna
Ik zou willen beginnen met Deuteronomium 7:6,7. De natie Israël is een klassiek bewijs van de doctrine van soevereine verkiezing. Deut. 7: 6,7 is een typische passage die Israëls unieke relatie met God beschrijft en hoe die relatie tot stand kwam. Gelinkt daaraan Deuteronomium 14: 2; Ps.105: 43; 135: 4, Psalm 65: 4
Verkiezing wordt duidelijk onderwezen in de nieuwtestamentische geschriften. Ik denk vooral ook aan het Evangelie van Johannes.
Johannes 10:14-16
Ik ben de goede Herder; en Ik ken de Mijnen, en worde van de Mijnen gekend. Gelijkerwijs de Vader Mij kent, alzo ken Ik ook den Vader; en Ik stel Mijn leven voor de schapen. Ik heb nog andere schapen, die van dezen stal niet zijn; deze moet Ik ook toebrengen; en zij zullen Mijn stem horen; en het zal worden een kudde, en een Herder.
Deze woorden kunnen niet worden begrepen zonder de waarheid van de verkiezing te aanvaarden. De Heere spreekt hier over bepaalde mensen die van Hem waren, ook al waren ze op dat moment verloren "Ik heb nog andere schapen." Christus noemt sommige mensen "zijn schapen" lang voordat hij ze redde. Ze zijn op dat moment van Hem, ook al zijn ze verdwaald. Hij verklaart dat Hij "ze moet en zeker zal vinden en veilig in de enige ware kudde zal brengen". Geen enkel schaap zal niet worden gevonden. De Heere is er zeker van dat elk van die schapen "zijn stem zal horen" en naar Hem toe zal komen. Dat is soevereine genade die bepaalde mensen kiest en tot geloof in Christus brengt. Dat is verkiezing.
Ik kan ook noemen Johannes 17 : 2, 6, 11, 12, 24.
De apostel Paulus leerde soevereine verkiezing: Een heel hoofdstuk in de brief van Paulus aan de Romeinen gaat over de absolute soevereiniteit van God bij de verkiezing. Ik kan ook 2 Thess. 2:13 noemen. En Efeziërs 1: 4, 5 Het was een waarheid die Paulus nooit vergat.
Als er geen soevereine verkiezing zou zijn, zouden we het evangelie kunnen prediken totdat we er bij neer vielen en geen enkele ziel zou worden gered. Evenzo zouden we een heel leven lang elke zondag verkiezing kunnen prediken en onderwijzen, maar tenzij we ook de evangelie prediken, zou er geen enkele bekering plaatsvinden. In een Bijbelse preek zal op geen enkele manier iets gezegd worden dat de waarheid van soevereine verkiezing ontkent of tegenspreekt.