Ja, Erasmiaan, wellicht sloop ik wel. Ik begrijp in dat licht het citaat van ds. P. Mulder niet. Ik beweer dat toch nergens? Maar het reformatorisch onderwijs is meer dan een hoge plaats op de lijst van beste scholen, een gebouw wat voldoet aan de laatste eisen van de tijd. Onze kinderen en jongeren hebben niets aan goede en vrome wensen en rechtzinnige gedragscodes. Het enige wat geldt is of er in mijn binnenste als schoolmeester iets is wat van God is en wat ik door kan geven aan de kinderen die elke dag aan mijn zorgen zijn toebetrouwd. En dáár moet het over gaan op de vergaderingen van ons reformatorisch onderwijs.
Voetius schreef: "De schoolmeesters, omdat ze gehouden zijn, hun "discipelen" in de scholen te catechiseren, worden, voor de toelating tot de schoolbediening, in de catechetische leer onderzocht of ze zelf hebben geleerd en weten, hetgeen ze anderen zullen leren".
Luther schreef:"Waar de schoolmeester godvruchtig is en de knapen Gods Woord en het rechte geloof verstaan, zingen en oefenen leert, daar zijn de scholen zonder meer jonge en eeuwige concilies, die wel meer nut verschaffen dan vele andere grote concilies". (...)"God, de ouders en de schoolmeesters kan men nooit genoeg dankbaar zijn en vergelden." (...) „Ik zou wel willen, dat niemand dominé werd, die niet eerst schoolmeester was geweest. Want een schoolmeester heeft de routine om eenvoudig te spreken tot weinig-ontwikkelden."
ds. J. van Sliedregt schreef:"O, waren er meer onderwijzers, die in beven voor Gods Woord levende getuigen waren in woord en daad van de hoge heiligheid Gods, doch ook van Zijn nederbuigende zondaarsliefde; in meer kinderharten zouden levendige beseffen groeien aangaande de Naam des Heeren. Daarin kan alleen het behoud van ons geslacht liggen".
En Pierre27, vandaag beginnen, zeg je. Dan moet ik elke dag opnieuw beginnen.
Er zijn wat bewegingen gaande. Net als de week van het leven. Er zijn wat reformatorische roependen in de woestijn. Maar het is te breed, niet passend in onze hokjes, dus op ds. Sonnevelt en v.d. Staaij na distantiëren we ons maar wat. Want ja, die evangelische liederen. Daar gaat nog niks van uit mensen. Heel dat reformatorische is dan een vrome, lege huls. We moeten onze wakers bij de klinieken omarmen, dragen in het gebed, we moeten ons uitspreken voor wat echt ons diepe waarden zijn. Ik zie gelukkig dat op het grondvlak onder jonge mensen het echt anders ligt. Dat vind ik hoopvol.
Reformatorisch onderwijs is een vergane luxe. En ik weet echt niet of ik dat erg vind.