Jeugdsentiment

Het verhaal heet 'Wonderlijk gered' en is ook te vinden op de cd Voor onze kleinen, ik meen deel 5.parel schreef:Ik heb als kind ook een cassette met soortgelijk verhaal gehoord. Ik weet alleen niet meer hoe de jongens heette. Kees en Jaap laat heel vaag een belletje rinkelen.p-weidema schreef: En nog een verhaal over de watersnoodramp van 1953, over 2 jongens, Kees en Jaap. De titel van dit verhaal ben ik kwijt.
Het verhaal dat ik me herinner woonde de kinderen in een boerderij die Eben Haezer heette. Volgens mij heette het verhaal ook 'tot hier toe heeft de Heere ons geholpen'.
'Wonderlijk gered' is inderdaad het verhaal dat ik bedoelde. Ik weet niet of de topic starter dit verhaal ook bedoeldewindorgel schreef:Het verhaal heet 'Wonderlijk gered' en is ook te vinden op de cd Voor onze kleinen, ik meen deel 5.parel schreef:Ik heb als kind ook een cassette met soortgelijk verhaal gehoord. Ik weet alleen niet meer hoe de jongens heette. Kees en Jaap laat heel vaag een belletje rinkelen.p-weidema schreef: En nog een verhaal over de watersnoodramp van 1953, over 2 jongens, Kees en Jaap. De titel van dit verhaal ben ik kwijt.
Het verhaal dat ik me herinner woonde de kinderen in een boerderij die Eben Haezer heette. Volgens mij heette het verhaal ook 'tot hier toe heeft de Heere ons geholpen'.
Dat doe ik ook vaak. Ik moet wel zeggen, soms zit ik zo in het verhaal dat het bijna gevaarlijk wordt op de fiets.Anselmus schreef:Wij hebben in ons gezin ook de luisterbieb ontdekt. Als niet-lid staat er niet veel soeps tussen, als bieb-lid zijn er veel boeken te beluisteren. Zo wilde ik ooit nog eens 'knielen op een bed violen' lezen. Afgelopen week ben ik twee dagen op de fiets naar mijn werk geweest en heb daarmee 3,5 uur geluisterd naar dit boek. Nog drie keer fietsen en hij is uit.
Dat klopt inderdaad. Zelfs ondergetekende kon zich niet verplaatsen in de boekjes van Van de Hulst.refo schreef:Verder geloof ik niet dat de voorleesboeken van Van de Hulst ooit bij de belevingswereld van kinderen heeft aangesloten. Het was ook vroeger bijzonder wat die kinderen meemaakten.
Het ligt vooral aan de voorlezer of kinderen het mooi vinden.
De boeken van W.G. van de Hulst behoorden in hun tijd tot de allerbeste kinderboeken. Mijn mening: zeldzaam goed!Jantje schreef:Dat klopt inderdaad. Zelfs ondergetekende kon zich niet verplaatsen in de boekjes van Van de Hulst.refo schreef:Verder geloof ik niet dat de voorleesboeken van Van de Hulst ooit bij de belevingswereld van kinderen heeft aangesloten. Het was ook vroeger bijzonder wat die kinderen meemaakten.
Het ligt vooral aan de voorlezer of kinderen het mooi vinden.
Geenszins. Alleen al de woorden 'och' en 'ach' deden mij al een kleine ergernis geven.Hollander schreef:De boeken van W.G. van de Hulst behoorden in hun tijd tot de allerbeste kinderboeken. Mijn mening: zeldzaam goed!Jantje schreef:Dat klopt inderdaad. Zelfs ondergetekende kon zich niet verplaatsen in de boekjes van Van de Hulst.refo schreef:Verder geloof ik niet dat de voorleesboeken van Van de Hulst ooit bij de belevingswereld van kinderen heeft aangesloten. Het was ook vroeger bijzonder wat die kinderen meemaakten.
Het ligt vooral aan de voorlezer of kinderen het mooi vinden.
Anselmus schreef: Afgelopen week ben ik twee dagen op de fiets naar mijn werk geweest en heb daarmee 3,5 uur geluisterd naar dit boek.
Als automobilist erger ik me weleens aan al die fietsers met oordopjes in. Ze horen niks, zitten in hun eigen wereld en rijden zo de kruising op.Zeeuw schreef:Dat doe ik ook vaak. Ik moet wel zeggen, soms zit ik zo in het verhaal dat het bijna gevaarlijk wordt op de fiets.
Dat ja. Ik heb ze eigenlijk alleen in als ik ga mountainbiken, maar merkte pas geleden, bij een kruising, dat ik toch wel erg in het verhaal zat. Dus nu inderdaad eigenlijk altijd 1 dopje in. Behalve als ik echt alleen in het bos ben.Mara schreef:Anselmus schreef: Afgelopen week ben ik twee dagen op de fiets naar mijn werk geweest en heb daarmee 3,5 uur geluisterd naar dit boek.Als automobilist erger ik me weleens aan al die fietsers met oordopjes in. Ze horen niks, zitten in hun eigen wereld en rijden zo de kruising op.Zeeuw schreef:Dat doe ik ook vaak. Ik moet wel zeggen, soms zit ik zo in het verhaal dat het bijna gevaarlijk wordt op de fiets.
Hadden ze dan maar 1 oordopje in, dan kunnen ze met hun andere oor tenminste nog iets horen.
Sorry, maar ik vind het geen goed voorbeeld (voor je kinderen).
Het maakt dat je kompleet op je eigen eiland zit.
Kidnertjes? Is dat aangepast aan het huidige ict-tijdperk John?John Galt schreef:Ik heb twee jaar geleden bij de kerstborrel op mijn werk het verhaal "Het kerstfeest van 2 domme kidnertjes" verteld. Wat mij betreft het ultieme kerstverhaal. Vooral het einde vind ik prachtig: "Het jongetje wist niet dat het meisje bad. En het meisje wist niet dat het jongetje bad. Maar boven, in de hemel, hoorde God het wel. En de engelen zongen van Gloria. En zo werd het echt, écht kerstfeest!"
Mijn collega's hebben het er soms nog over.
Oh die is zo mooi, ook Jantje van de Scholtenhoeve, ik heb het boekje nog van de Zondagsschool.John Galt schreef:Ik heb twee jaar geleden bij de kerstborrel op mijn werk het verhaal "Het kerstfeest van 2 domme kidnertjes" verteld. Wat mij betreft het ultieme kerstverhaal. Vooral het einde vind ik prachtig: "Het jongetje wist niet dat het meisje bad. En het meisje wist niet dat het jongetje bad. Maar boven, in de hemel, hoorde God het wel. En de engelen zongen van Gloria. En zo werd het echt, écht kerstfeest!"
Mijn collega's hebben het er soms nog over.