Trein, je gelooft wel in God zeg je in ieder bericht. Daar ben ik heel blij om. Je weet vast wel dat God zelf de doodstraf heeft ingesteld. In feite was de verbanning uit het paradijs toch de doodstraf. ook kan je denken aan het geval van Achan, of Korach, Datan en Abiram. Er zijn zoveel gevallen op te noemen. Hoe denk je daar dan over?
Ik wil hiermee niet zeggen dat ik voor de doodstraf ben. ik wil je er bewust van maken dat je wat kort door de bocht reageert.
Parsifal, je zei dat het feit dat je zelf niemand wilt doden nog niet wil zeggen dat je de doodstraf af moet wijzen.
Ik vermoed dat dit naar aanleiding van mijn vraag aan Boely was, en eerdere reacties van mij.
Ik bedoel hiermee alleen te zeggen dat je goed moet beseffen wat je zegt als je zo volmondig voor de doodstraf bent. Als je immers voor de doodstraf bent, dan is dat toch in feite hetzelfde als de doodstraf uitvoeren? (Denk aan "wie een vrouw aanziet om haar te begeren die heeft in zijn hart al overspel gedaan).
Ik hoor heel vaak dat mensen niet bereid zouden zijn om een ander te doden (als straf), maar dat ze wel voor de doodstraf zijn. Ik kan die twee zaken niet met elkaar combineren. Ik vind het wat schijnheilig om te zeggen dat je wel voor de doodstraf bent, maar het zelf niet zou willen uitvoeren.
De doodstraf
-
Trein
Trein,
Het kost me echt moeite je serieus te blijven nemen. Je reageert op geen enkele manier op argumenten van anderen. Nog even de zaken op een rijtje:
In dezelfde Bijbel wordt enerzijds een verbod op doden gegeven. Aan de andere kant geeft God wel eens de opdracht tot doden, zelfs via de wet.
Dit zou toch te denken moeten geven. Dit zou kunnen betekenen dat het doden uit de tien geboden, een andere betekenis heeft dan het doden in de teksten waarin over de doodstraf wordt gesproken (misschien is er een verschil tussen doden en moorden). Een andere mogelijkheid is dat wat voor de afzonderlijke mensen geldt niet voor de overheid hoeft te gelden. Het is niet geheel uit de lucht gegrepen om te zeggen dat de tien geboden aan de individuen persoonlijk is gericht.
Het is gewoon een kwestie van fatsoen om teksten zo uit te leggen dat de schrijver zichzelf niet tegenspreekt. Dat doe je bij een normaal boek, waarom dan niet bij exodus? En antwoord nu niet met een loze kreet, maar ga gewoon eens op de zaak in.
Sochrio,
Beul lijkt me niet het meest plezierige beroep, het zelfde geldt voor militair. Doden van mensen lijkt me niet prettig. Toch denk ik dat zeker het laatste beroep noodzakelijk is, ook al gaat dit gepaard met het doden van mensen. Kortom mijn bezwaar tegen het vak van militair is niet principieel. Over de doodstraf durf ik geen harde uitspraken te doen, maar als ik er echt van overtuigd ben dat de doodstraf gerechtvaardigd is in onze samenleving, dan zou ik geen principieel bezwaar hebben tegen het beroep van beul. Toch zou ik het nog steeds geen prettig werk vinden.
Vaya con Dios,
parsifal
Het kost me echt moeite je serieus te blijven nemen. Je reageert op geen enkele manier op argumenten van anderen. Nog even de zaken op een rijtje:
In dezelfde Bijbel wordt enerzijds een verbod op doden gegeven. Aan de andere kant geeft God wel eens de opdracht tot doden, zelfs via de wet.
Dit zou toch te denken moeten geven. Dit zou kunnen betekenen dat het doden uit de tien geboden, een andere betekenis heeft dan het doden in de teksten waarin over de doodstraf wordt gesproken (misschien is er een verschil tussen doden en moorden). Een andere mogelijkheid is dat wat voor de afzonderlijke mensen geldt niet voor de overheid hoeft te gelden. Het is niet geheel uit de lucht gegrepen om te zeggen dat de tien geboden aan de individuen persoonlijk is gericht.
Het is gewoon een kwestie van fatsoen om teksten zo uit te leggen dat de schrijver zichzelf niet tegenspreekt. Dat doe je bij een normaal boek, waarom dan niet bij exodus? En antwoord nu niet met een loze kreet, maar ga gewoon eens op de zaak in.
Sochrio,
Beul lijkt me niet het meest plezierige beroep, het zelfde geldt voor militair. Doden van mensen lijkt me niet prettig. Toch denk ik dat zeker het laatste beroep noodzakelijk is, ook al gaat dit gepaard met het doden van mensen. Kortom mijn bezwaar tegen het vak van militair is niet principieel. Over de doodstraf durf ik geen harde uitspraken te doen, maar als ik er echt van overtuigd ben dat de doodstraf gerechtvaardigd is in onze samenleving, dan zou ik geen principieel bezwaar hebben tegen het beroep van beul. Toch zou ik het nog steeds geen prettig werk vinden.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
sochrio
-
Trein
Je zegt het zelf al Parcifal, in de Bijbel geeft God soms opdracht tot doden. Daarnaast zegt hij tegen de mensen "Gij zult niet doden". Het doden van mensen is dus voorbehouden aan God.
Blijft dus staan dat wij mensen niet mogen doden, en dus ook de door mensen opgelegde doodstraf tegen Gods wil is.
Blijft dus staan dat wij mensen niet mogen doden, en dus ook de door mensen opgelegde doodstraf tegen Gods wil is.
In sommige gevallen is het m.i. (ook bijbels) verantwoord de doodstraf uit te voeren. Ik ga ff wat argumenten er bij halen die ik in een volgende post op een rijtje zal zetten.
FF nog wat leesvoer:
Neem en Lees:
Dat bijna 43% van de bevolking vóór herinvoering van de doodstraf is, zoals het Sociaal en Cultureel Rapport 1994 onlangs bekend maakte, is in de media betrekkelijk rustig opgenomen. Geen storm van morele verontwaardiging zoals enkele jaren geleden (1988/89) nog opstak toen een ambtenaar van Justitie in een vakblad een lans brak voor de doodstraf en dit pleidooi in het Nederlands Juristenblad werd afgestraft door het als fascistisch te brandmerken. Er werd zelfs aangedrongen op ontslag van de betrokken ambteÂnaar. Voorstanders van de doodstraf, waaronder de Amerikaanse president Bush, de Britse ex-premier Thatcher en Israëlisch voormalige defensie-minister Rabin, werden door de bekende columnist Piet Grijs gedegradeerd tot minder begaafde burgers, ja een stelletje idioten.
Hoe komt het dat nu niet zo emotioneel is gereageerd en dat voorstanÂders van doodstraf in de media aan het woord komen zonder meteen in moreel of intellectueel opzicht neergesabeld te worden? Vanwaar dit verschil in reactie? Is het omdat nu zo'n groot aantal mensen zich tot die voorstanders rekent? Is het omdat men dit nu interpreteert als uiting van een op zichzelf gerechtvaardigd gevoel van onbehagen over de criminaliteitsbestrijding? Hangt het wellicht ook samen met de hoge prioriteit die die bestrijding inmiddels bij alle partijen gekregen heeft nadat rechtsstatelijke waarden, gericht op bescherming van het individu tegen de overheidsmacht van politie en justitie, jarenlang de overhand hadden? Dit alles speelt hierbij zeker een grote rol. De huidige reactie duidt ook op een grotere tolerantie voor rechtse tendenÂties. Nadat in de jaren zestig en zeventig allerlei rechtse taboes in snel tempo gesneuveld zijn, zien we de laatste jaren het omgekeerde: linkse taboes worden steeds minder ontzien, nu ook dat inzake de doodstraf. Ik zie hierin een bevestiging van het liberale karakter van onze democratie. Dit wordt nl. mede bepaald door de mate waarin taboe-onderwerpen weer bespreekbaar gemaakt kunnen worden, niet alleen rechtse, maar ook linkse taboes. In een liberale democratie moet er in principe ook ruimte zijn voor het uiten van opvattingen die velen ervaren als regressie in beschavingspeil. De doodstraf geldt als zo'n regressie. En terecht. Een staat bereikt in moreel opzicht een hoger stadium van ontwikkeling en wordt dus beschaafder als hij orde en veiligheid verzekeren kan zonder zijn toevlucht te moeten nemen tot het ultieme middel van de doodstraf. Wat ik in dit verband niet begrijp is dat men dit in progressieve kringen volmondig beaamt, terwijl men zich tegelijk onder invloed van de postmoderne denkmode nadrukkeÂlijk distantieert van de vooruitÂgangsgedachte en daarin een verouderd concept ziet. Progressiviteit als politieke attitude is zowel historisch als logisch ten nauwste verbonden met die vooruitgangsgedachte.
Is doodstraf in zichzelf een verwerpelijke straf? Dit kan moeilijk staande gehouden worden. Als men uitgaat van de vergeldingsgedachte als primair doel van strafrecht zoals eeuwenlang is gedaan en in tal van landen nog het geval is, is de doodstraf zeer wel te rechtvaardigen. In de christeÂlijke wereld is dat bovendien gedaan op bijbelse gronden. Orthodox-christeÂlijke partijen als b.v. de SGP zijn op die gronden nog altijd vóór de doodstraf. In katholieke kring is de doodstraf door prominente strafrechtbeÂoefenaars nog na de oorlog verdedigd als uitvloeisel van een natuurrechteÂlijk gefundeerde vergeldingsgedachte. In progressief geachte landen als de communistische is deze straf zelfs voor minder ernstige vergrijpen als economische delicten toegepast als uitvloeisel van de daar heersende ideoloÂgie.
In ons land is zij in 1870 in burgerlijke strafzaken om meerdere redenen afgeschaft, bovenal omdat zij in strijd geacht werd met de geest van het christendom. In het militaire strafrecht werd zij niettemin gehandhaafd. In 1943 is zij in een van de Londense besluiten ook voor het burgerlijk strafrecht weer ingevoerd en na de oorlog ten uitvoer gebracht voor bepaalde delicten van de bezettingstijd (oorlogsmisdaden, verraad e.d.). Als doodstraf in zichzelf verwerpelijk is, moeten we die na-oorlogse doodstraffen achteraf alsnog afkeuren. Trouwens is de reële executie van levenslange gevangenisÂstraf tegen eerst de drie, daarna de twee van Breda, waaraan jarenlang een meerderheid in en buiten het parlement onverkort wilde vasthouden, ook niet een uiting van pure vergelding zoals de doodstraf?
In onze grondwet van 1983 (art. 114) is de doodstraf volledig afgeÂschaft. J. Remmelink noemt dit in zijn bewerking van de bekende ‘Inleiding tot de Studie van het Nederlandse strafrecht’ van Hazewinkel-Suringa (12e druk, p. 608) terecht mooi weer-wetgeving. In stormtij, met name in oorlogsomstandigÂheden, zal men er zich toch niet aan houden. De grondwetgever heeft daarmee zijn juridische hand overspeeld. In het zesde protocol bij het Europese mensenrechtenverdrag van 1950 waarin een verplichting tot afschaffing van de doodstraf is opgenomen, wordt terecht een uitzondering gemaakt voor misdaden, begaan ten tijde van oorlog. Zo'n tijd is een periode van morele regressie waarin staten zich genoodzaakt zien zich te handhaven met middelen die alle een terugval betekenen in beschavingspeil.
Maar is de grote en groeiende omvang van de criminaliteit in onze tijd ook niet een teken van morele regressie? Is dit niet de reden waarom de vergeldingsgedachte weer in aanzien stijgt en de doodstraf in de ogen van velen opnieuw een aanvaardbaar middel is van strafrechtelijke repressie? Moet dit alles ook niet gezien worden in het licht van de teleurstellende ervarinÂgen die tot nu toe veelal zijn opgedaan met resocialisatie van delinquenten als meer beschaafde doelstelling van strafrechtelijke reactie, waardoor velen weer teruggrijpen op een paardemiddel als doodstraf?
[Edited on 3/7/02 by Billy]
FF nog wat leesvoer:
Neem en Lees:
Dat bijna 43% van de bevolking vóór herinvoering van de doodstraf is, zoals het Sociaal en Cultureel Rapport 1994 onlangs bekend maakte, is in de media betrekkelijk rustig opgenomen. Geen storm van morele verontwaardiging zoals enkele jaren geleden (1988/89) nog opstak toen een ambtenaar van Justitie in een vakblad een lans brak voor de doodstraf en dit pleidooi in het Nederlands Juristenblad werd afgestraft door het als fascistisch te brandmerken. Er werd zelfs aangedrongen op ontslag van de betrokken ambteÂnaar. Voorstanders van de doodstraf, waaronder de Amerikaanse president Bush, de Britse ex-premier Thatcher en Israëlisch voormalige defensie-minister Rabin, werden door de bekende columnist Piet Grijs gedegradeerd tot minder begaafde burgers, ja een stelletje idioten.
Hoe komt het dat nu niet zo emotioneel is gereageerd en dat voorstanÂders van doodstraf in de media aan het woord komen zonder meteen in moreel of intellectueel opzicht neergesabeld te worden? Vanwaar dit verschil in reactie? Is het omdat nu zo'n groot aantal mensen zich tot die voorstanders rekent? Is het omdat men dit nu interpreteert als uiting van een op zichzelf gerechtvaardigd gevoel van onbehagen over de criminaliteitsbestrijding? Hangt het wellicht ook samen met de hoge prioriteit die die bestrijding inmiddels bij alle partijen gekregen heeft nadat rechtsstatelijke waarden, gericht op bescherming van het individu tegen de overheidsmacht van politie en justitie, jarenlang de overhand hadden? Dit alles speelt hierbij zeker een grote rol. De huidige reactie duidt ook op een grotere tolerantie voor rechtse tendenÂties. Nadat in de jaren zestig en zeventig allerlei rechtse taboes in snel tempo gesneuveld zijn, zien we de laatste jaren het omgekeerde: linkse taboes worden steeds minder ontzien, nu ook dat inzake de doodstraf. Ik zie hierin een bevestiging van het liberale karakter van onze democratie. Dit wordt nl. mede bepaald door de mate waarin taboe-onderwerpen weer bespreekbaar gemaakt kunnen worden, niet alleen rechtse, maar ook linkse taboes. In een liberale democratie moet er in principe ook ruimte zijn voor het uiten van opvattingen die velen ervaren als regressie in beschavingspeil. De doodstraf geldt als zo'n regressie. En terecht. Een staat bereikt in moreel opzicht een hoger stadium van ontwikkeling en wordt dus beschaafder als hij orde en veiligheid verzekeren kan zonder zijn toevlucht te moeten nemen tot het ultieme middel van de doodstraf. Wat ik in dit verband niet begrijp is dat men dit in progressieve kringen volmondig beaamt, terwijl men zich tegelijk onder invloed van de postmoderne denkmode nadrukkeÂlijk distantieert van de vooruitÂgangsgedachte en daarin een verouderd concept ziet. Progressiviteit als politieke attitude is zowel historisch als logisch ten nauwste verbonden met die vooruitgangsgedachte.
Is doodstraf in zichzelf een verwerpelijke straf? Dit kan moeilijk staande gehouden worden. Als men uitgaat van de vergeldingsgedachte als primair doel van strafrecht zoals eeuwenlang is gedaan en in tal van landen nog het geval is, is de doodstraf zeer wel te rechtvaardigen. In de christeÂlijke wereld is dat bovendien gedaan op bijbelse gronden. Orthodox-christeÂlijke partijen als b.v. de SGP zijn op die gronden nog altijd vóór de doodstraf. In katholieke kring is de doodstraf door prominente strafrechtbeÂoefenaars nog na de oorlog verdedigd als uitvloeisel van een natuurrechteÂlijk gefundeerde vergeldingsgedachte. In progressief geachte landen als de communistische is deze straf zelfs voor minder ernstige vergrijpen als economische delicten toegepast als uitvloeisel van de daar heersende ideoloÂgie.
In ons land is zij in 1870 in burgerlijke strafzaken om meerdere redenen afgeschaft, bovenal omdat zij in strijd geacht werd met de geest van het christendom. In het militaire strafrecht werd zij niettemin gehandhaafd. In 1943 is zij in een van de Londense besluiten ook voor het burgerlijk strafrecht weer ingevoerd en na de oorlog ten uitvoer gebracht voor bepaalde delicten van de bezettingstijd (oorlogsmisdaden, verraad e.d.). Als doodstraf in zichzelf verwerpelijk is, moeten we die na-oorlogse doodstraffen achteraf alsnog afkeuren. Trouwens is de reële executie van levenslange gevangenisÂstraf tegen eerst de drie, daarna de twee van Breda, waaraan jarenlang een meerderheid in en buiten het parlement onverkort wilde vasthouden, ook niet een uiting van pure vergelding zoals de doodstraf?
In onze grondwet van 1983 (art. 114) is de doodstraf volledig afgeÂschaft. J. Remmelink noemt dit in zijn bewerking van de bekende ‘Inleiding tot de Studie van het Nederlandse strafrecht’ van Hazewinkel-Suringa (12e druk, p. 608) terecht mooi weer-wetgeving. In stormtij, met name in oorlogsomstandigÂheden, zal men er zich toch niet aan houden. De grondwetgever heeft daarmee zijn juridische hand overspeeld. In het zesde protocol bij het Europese mensenrechtenverdrag van 1950 waarin een verplichting tot afschaffing van de doodstraf is opgenomen, wordt terecht een uitzondering gemaakt voor misdaden, begaan ten tijde van oorlog. Zo'n tijd is een periode van morele regressie waarin staten zich genoodzaakt zien zich te handhaven met middelen die alle een terugval betekenen in beschavingspeil.
Maar is de grote en groeiende omvang van de criminaliteit in onze tijd ook niet een teken van morele regressie? Is dit niet de reden waarom de vergeldingsgedachte weer in aanzien stijgt en de doodstraf in de ogen van velen opnieuw een aanvaardbaar middel is van strafrechtelijke repressie? Moet dit alles ook niet gezien worden in het licht van de teleurstellende ervarinÂgen die tot nu toe veelal zijn opgedaan met resocialisatie van delinquenten als meer beschaafde doelstelling van strafrechtelijke reactie, waardoor velen weer teruggrijpen op een paardemiddel als doodstraf?
[Edited on 3/7/02 by Billy]
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
-
Trein
-
Lieneke
Ha Sochrio,
Dan zal ik even voor alle duidelijkheid m'n standpunt wijzigen:
Als die vent mij gepakt had en ik moest hem doden (en het is rechtvaardig), dan zal ik het zeker doen!
Ik zei dat ik dat nu niet kon doen....
Oke, niet zo'n goede reactie dan van me.
Ik denk dat het voor iedereen wel moeilijk is om iemand te doden!
Groeten,
Lieneke
En dat vind je schijnheilig?!je bent zelf wel voor de doodstraf, maar je zou hem niet willen uitvoeren.
Dan zal ik even voor alle duidelijkheid m'n standpunt wijzigen:
Als die vent mij gepakt had en ik moest hem doden (en het is rechtvaardig), dan zal ik het zeker doen!
Ik zei dat ik dat nu niet kon doen....
Oke, niet zo'n goede reactie dan van me.
Ik denk dat het voor iedereen wel moeilijk is om iemand te doden!
Groeten,
Lieneke
Beste forummers:
Voordat ik met bijbvelse argumenten wil komen ( na het weekend)die voor de doodstraf pleiten het volgende:
Vandaag spreek ik via mijn werk een politie-rechercheur die een periode bij de opsporing van ""kinderporno en ernstige zedendelicten"" heeft gewerkt.
Jullie willen niet weten wat ik gehoord heb ( over baby's etc.)en hij vertelde me nog niet eens de details. Meerdere malen is het hem gebeurd dat hij na bepaalde beelden te hebben gezien kotsend de kamer is uitgelopen. Deze mensen ( in hoeverre je het nog "mensen "" kan noemen) zijn bijna in alle gevallen niet meer normaal te benaderen.
Beesten gaan nog niet met elkaar zo om zei hij.
naar mijn opinie is er met zulke mensen maar 1 oplossing: De doodstraf!!
iets wat in de tijd van de bijbel ook absoluut gebeurde met mensen die in zo'n brute zonde waren gevallen.
Ik weet wel , dat als we door God er niet van weerhouden worden , allen in zulke zonden kunnen vallen en dat we allemaal geneigd zijn tot ALLE kwaad. ik wil dan ook absoluut niet prefereren dat wij ( die zulke dingen niet doen) beter zijn maarrr...
er zijn aan het accepteren van daden van mensen, die verschrikkelijk onnoemelijk, ontiechelijk niet te verwoorden veel schade aanrichten aan jonge kinderen en hun familie mijns inziens toch echt wel grenzen. daarbij komty nog eens dat deze mensen dikwijls weer in recidive terugvallen.
Ook deze rechercheur ( niet- gelovig overigens) absoluut in deze gevallen voor de doodstraf koos. Familie van deze kinderen wil ook nooit anders zegt hij. Tevens zijn het merendeel van deze mensen absoluut niet te behandelen ( ze zijn van de duivel bezeten zei de rechercheur me)
Ik wilde jullie dit toch even doorgeven om eens goed na te denken of de doodstraf in absoluut uiterste gevallen toch niet uitvoerbaar zou moeten zijn. Zeker als alle bewijzen overtuigd aanwezig zijn.
wordt vervolgd
billy
Voordat ik met bijbvelse argumenten wil komen ( na het weekend)die voor de doodstraf pleiten het volgende:
Vandaag spreek ik via mijn werk een politie-rechercheur die een periode bij de opsporing van ""kinderporno en ernstige zedendelicten"" heeft gewerkt.
Jullie willen niet weten wat ik gehoord heb ( over baby's etc.)en hij vertelde me nog niet eens de details. Meerdere malen is het hem gebeurd dat hij na bepaalde beelden te hebben gezien kotsend de kamer is uitgelopen. Deze mensen ( in hoeverre je het nog "mensen "" kan noemen) zijn bijna in alle gevallen niet meer normaal te benaderen.
Beesten gaan nog niet met elkaar zo om zei hij.
naar mijn opinie is er met zulke mensen maar 1 oplossing: De doodstraf!!
iets wat in de tijd van de bijbel ook absoluut gebeurde met mensen die in zo'n brute zonde waren gevallen.
Ik weet wel , dat als we door God er niet van weerhouden worden , allen in zulke zonden kunnen vallen en dat we allemaal geneigd zijn tot ALLE kwaad. ik wil dan ook absoluut niet prefereren dat wij ( die zulke dingen niet doen) beter zijn maarrr...
er zijn aan het accepteren van daden van mensen, die verschrikkelijk onnoemelijk, ontiechelijk niet te verwoorden veel schade aanrichten aan jonge kinderen en hun familie mijns inziens toch echt wel grenzen. daarbij komty nog eens dat deze mensen dikwijls weer in recidive terugvallen.
Ook deze rechercheur ( niet- gelovig overigens) absoluut in deze gevallen voor de doodstraf koos. Familie van deze kinderen wil ook nooit anders zegt hij. Tevens zijn het merendeel van deze mensen absoluut niet te behandelen ( ze zijn van de duivel bezeten zei de rechercheur me)
Ik wilde jullie dit toch even doorgeven om eens goed na te denken of de doodstraf in absoluut uiterste gevallen toch niet uitvoerbaar zou moeten zijn. Zeker als alle bewijzen overtuigd aanwezig zijn.
wordt vervolgd
billy
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Oke Sochrio, als ik er van overtuigd ben, dat de doodstraf niet principieel fout is, zou ik ook de doodstraf kunnen uitvoeren. Liever niet natuurlijk. Daar blijf ik wel bij.
Trein, Ga jij eerst eens huiswerk doen. Gewoon eens lezen wat anderen zeggen, voor je dingen als gedateerd afdoet. Lees bijvoorbeeld de Bijbel eens. Er wordt hier inderdaad het doden verboden. Vervolgens worden er algemene regels gegeven op welke misdaden de doodstraf staat. God heeft via de Bijbel algemene opdrachten gegeven voor de doodstraf. In principe hoeft er niet steeds opnieuw opdracht gegeven worden voor de doodstraf.
Maar goed nu gaan we toch maar een keer terug naar het Hebreeuws. Zelf ben ik de taal niet machtig, maar de computer is o zo'n geweldig hulpmiddel. Het woord dat voor doden gebruikt wordt in Exodus 20 en Deutronomium 5 is heel anders dan de woorden die door de hele Bijbel heen voor de doodstraf gebruikt worden. Sterker nog het gebeurt redelijk vaak dat de straf op doodslag de dood is. Dan staat in een zin twee keer een woord voor doden. Het eerste woord is het zelfde als het woord uit Exodus 20 en Deutronomium 5, het woord dat gebruikt wordt voor het doden als straf is geheel niet aan dit woord verwant. Hierbij moet ik wel opmerken dat er ergens in Numeri wel een keer het woord uit Exodus 20 is gebruikt voor de doodstraf (dit is de enige keer dat dit woord gebruikt wordt voor de doodstraf, van de vele keren dat er in de Bijbel over deze straf wordt gesproken).
Dit is trouwens mijn laatste reactie naar jou toe, tenzij je eens met argumenten komt. Gewoon dingen roepen, zonder verder in te gaan op argumenten van een ander is niet echt de juiste manier van discussieren denk ik.
groet,
Parsifal
[Edited on 3/11/02 by parsifal]
Trein, Ga jij eerst eens huiswerk doen. Gewoon eens lezen wat anderen zeggen, voor je dingen als gedateerd afdoet. Lees bijvoorbeeld de Bijbel eens. Er wordt hier inderdaad het doden verboden. Vervolgens worden er algemene regels gegeven op welke misdaden de doodstraf staat. God heeft via de Bijbel algemene opdrachten gegeven voor de doodstraf. In principe hoeft er niet steeds opnieuw opdracht gegeven worden voor de doodstraf.
Maar goed nu gaan we toch maar een keer terug naar het Hebreeuws. Zelf ben ik de taal niet machtig, maar de computer is o zo'n geweldig hulpmiddel. Het woord dat voor doden gebruikt wordt in Exodus 20 en Deutronomium 5 is heel anders dan de woorden die door de hele Bijbel heen voor de doodstraf gebruikt worden. Sterker nog het gebeurt redelijk vaak dat de straf op doodslag de dood is. Dan staat in een zin twee keer een woord voor doden. Het eerste woord is het zelfde als het woord uit Exodus 20 en Deutronomium 5, het woord dat gebruikt wordt voor het doden als straf is geheel niet aan dit woord verwant. Hierbij moet ik wel opmerken dat er ergens in Numeri wel een keer het woord uit Exodus 20 is gebruikt voor de doodstraf (dit is de enige keer dat dit woord gebruikt wordt voor de doodstraf, van de vele keren dat er in de Bijbel over deze straf wordt gesproken).
Dit is trouwens mijn laatste reactie naar jou toe, tenzij je eens met argumenten komt. Gewoon dingen roepen, zonder verder in te gaan op argumenten van een ander is niet echt de juiste manier van discussieren denk ik.
groet,
Parsifal
[Edited on 3/11/02 by parsifal]
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
limosa
Rechercheurs die in zedenzaken hebben gewerkt kunnen je inderdaad van gruwelijke details verhalen. Dat wil ik, zoals Billy zelf ook zegt, inderdaad niet weten. Ik heb zelf twee dochtertjes, de gedachte alleen al maakt je misselijk. Toch geloof ik niet dat doodstraf de oplossing mag zijn. Om te voorkomen dat daders recidiveren kunnen ze ook levenslang krijgen (maar dan ook echt levenslang en niet na aantal jaren goed gedrag weer vrij). Ik vind wel dat daders als door Billy beschreven uit het maatschappelijk verkeer verwijderd moeten worden maar beslist niet dat we om dat te bereiken over hun leven mogen beschikken. Dat een niet-gelovige rechercheur zegt dat sommigen de doodstraf moeten krijgen kan ik begrijpen maar juist een christen zou anders tegen het leven moet aankijken en veel voorzichtiger zijn met het zelf willen beschikken over het leven.
Als allerlei argumenten worden aangedragen voor de doodstraf vraag ik me overigens altijd af hoe we moeten omgaan met de geschiedenis waarin Jezus het "Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst den steen op haar." uitspreekt, waarna Hij, als de beschuldigers zijn heengegaan, eindigt met "Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen, en zondig niet meer.". Dit maakt op mij iedere keer als het lees weer diepe indruk.
Laten we maar niet te snel denken dat we in staat zijn op juiste gronden vast te stellen of iemand de doodstraf verdient. Het komt er iedere keer al snel op neer dat we wat gruwelijke misdrijven bedenken waarvoor het "zeker" zou moeten, dan nog een aantal waarover de meningen verdeeld zijn en tenslotte nog een paar waarvan we het allemaal niet weten. Rechtspreken is geen wiskunde, en de rechteijke macht loopt zo af en toe behoorlijk aan het lijntje van de politiek die op dat moment de dienst uitmaakt. Daar moeten we de keuze van wel/geen doodstraf maar liever niet afhankelijk van maken.
limosa
Als allerlei argumenten worden aangedragen voor de doodstraf vraag ik me overigens altijd af hoe we moeten omgaan met de geschiedenis waarin Jezus het "Die van ulieden zonder zonde is, werpe eerst den steen op haar." uitspreekt, waarna Hij, als de beschuldigers zijn heengegaan, eindigt met "Zo veroordeel Ik u ook niet; ga heen, en zondig niet meer.". Dit maakt op mij iedere keer als het lees weer diepe indruk.
Laten we maar niet te snel denken dat we in staat zijn op juiste gronden vast te stellen of iemand de doodstraf verdient. Het komt er iedere keer al snel op neer dat we wat gruwelijke misdrijven bedenken waarvoor het "zeker" zou moeten, dan nog een aantal waarover de meningen verdeeld zijn en tenslotte nog een paar waarvan we het allemaal niet weten. Rechtspreken is geen wiskunde, en de rechteijke macht loopt zo af en toe behoorlijk aan het lijntje van de politiek die op dat moment de dienst uitmaakt. Daar moeten we de keuze van wel/geen doodstraf maar liever niet afhankelijk van maken.
limosa
-
Trein
Sorry als ik het verkeerd begrepen had, maar de laatste keer dat ik de Bijbel las, waren de 10 geboden toch redelijk steekhoudende argumenten.Dit is trouwens mijn laatste reactie naar jou toe, tenzij je eens met argumenten komt. Gewoon dingen roepen, zonder verder in te gaan op argumenten van een ander is niet echt de juiste manier van discussieren denk ik.
Er is er maar 1 die de doodstraf uit mag voeren, en dat is God zelf. En ik weet niet hoe het met jullie staat, maar ik heb in ieder geval niet de hoogmoed om mijzelf gelijk aan God te willen stellen.
"Gij zult niet doden"