Het lijkt er op dat je goed een oogje in het zeil houdt!JSF schreef:Het gaat niet over niet voelen/ervaren maar over groot gebrek aan alles in materiële zin maar juist niet van ervaring/gevoel wie de HEERE is. Lees vers 18 en de kanttekeningen daarbij. Vooral 83&84.eilander schreef:Habakuk wordt wel vaak op die manier aangehaald, ik geloof ook wel dat dit een bijbelse gedachte is: geloven zonder op dat moment te zien. Het 'nochtans' van het geloof.JSF schreef:Habakuk 3:17 gaat helemaal niet over voelen/ervaren. Trouwens ook niet over het Heilig Avondmaal.liz boer schreef:Degene die dat op dat moment niet voelen/ervaren moeten ook gaan, ik zal gedenken hoe voor deze ons de Heer heeft gunstbewezen.
Zie ook Habakuk 3
17 Alhoewel de vijgeboom niet bloeien zal, en geen vrucht aan den wijnstok zijn zal, dat het werk des olijfbooms liegen zal, en de velden geen spijze voortbrengen; dat men de kudde uit de kooi afscheuren zal, en dat er geen rund in de stallingen wezen zal; 18 Zo zal ik nochtans in den HEERE van vreugde opspringen, ik zal mij verheugen in den God mijns heils. 19 De HEERE Heere is mijn Sterkte; en Hij zal mijn voeten maken als der hinden, en Hij zal mij doen treden op mijn hoogten. Voor den opperzangmeester op mijn Neginôth.
Voor onderwijs betreffende het laatste lees NGB art 35 en laten wij onze gedachten corrigeren door Guido de Brès
Met wat @liz boer zegt, kan ik goed mee, maar dan moet er natuurlijk wel gesproken kunnen worden over een tijd dat de Heere ons inderdaad heeft opgezocht.
Zouden alle forummers van harte NGB 35 waar het H.A. beperkt wordt tot degenen die tot het huisgezin Gods behoren en door de wedergeboorte een tweeërlei leven kennen . De Brés noemt ze terecht de uitverkorenen Gods.
Ik schrijf dit niet om kleinen af te schrikken maar heb wel zorg over de avondmaalsgang in veel gemeenten. Liz boer legt terecht nadruk op het “doen” . Zijn woorden horen en doen (Mattheüs 7:24) .
Als ik dan een jongere aan de tafel zie die de week daarop in de bioscoop zit of mensen die doordeweeks elkaar niet willen spreken maar wel aan dezelfde tafel zitten enz. Of al redenerend zich aan de tafel hebben gepraat heb ik grote zorgen.
De door mij genoemde voorbeelden komen uit diverse gemeenten en zijn dus niet te lokaliseren op één gemeente
Ga je ook in gesprek met die mensen (omdat je in je hart de bewogenheid van Christus voelt)?