-DIA- schreef:ROUWPLECHTIGHEID
De kerkenraad hanteert de volgende richtlijnen bij rouwplechtigheid en begrafenis:
- De rouwplechtigheid (meditatie voorafgaand aan de begrafenis) en begrafenis dient plechtig en sober te zijn, waarbij de boodschap van Gods Woord centraal staat.
Maar díe predikanten hebben (naast gelukkig ook een groot aantal GG predikanten) het begrepen dat een begrafenisdienst ook een evangelisatiedienst kan zijn én juist een unieke gelegenheid is om buitenkerkelijke mensen te bereiken. Dat moet inderdaad door één Naam te verkondigen, twee wegen en drie stukken maar dat kan juist ook met (psalm)zang. Ook een in memoriam van de familie is juist iets heel moois! Ik schrik na alle berichten een beetje van de "wettische verrechtsing binnen de GG op dit punt". Als de boot iets naar links overhelt gaat de kerkenraad met z'n allen aan de rechterkant hangen. We moeten oppassen dat de boot dan niet aan de rechterkant omslaat én kerkenraad én gemeente in het water ligt en dreigt te verdrinken! Ik hoop en bid zo vaak voor predikanten en ouderlingen "werp uw net uit aan de andere zijde!". Als je toch door een starre houding van regel op regel en gebod op gebod en hier een weinig en daar een weinig géén vrucht ziet op de prediking moet je dan het net niet uitwerpen aan de andere zijde?Augustienus schreef:Dit staat toch wat ver af van de hervormde traditie. Ook in de HHK zijn dominees vrij ruimdenkend om familie, bijvoorbeeld van randkerkelijken, tegemoet te komen in hun wensen. Uiteraard wordt er inhoudelijk op de boodschap niks gewijzigd.
50% wel en 50% niet.Bezorgd schreef:Bijzonder. Ik kan me niet voorstellen dat alle Rijssense predikanten hier voor 100% achter staan.
Op Flakkee zijn alleen maar rechtse GerGems..crossmountain schreef:Ik maakte een begrafenis mee van een ouderling in een "rechtse GG gemeente" en was hoogst verbaasd dat de kist voor de kansel stond. Maar er werd niet gezongen.johannes123 schreef:In onze gemeente op Flakkee wordt er ook niet gezongen tijdens de rouwdienst. En staat ook de kist niet in de kerk. Ook een goede gewoonte.
Het zingen is dus afgeschaft omdat er misbruik van werd gemaakt. Er werd alleen gezongen bij de begrafenis van een kind Gods. Maar mensen gingen dit begrip steeds ruimer opvatten, tegen de kerkenraad in. Als men gewoon niet door had geduwd w.b.t. het zingen, dan was het ook niet afgeschaft. We hebben steeds meer mondige leden, die het beter weten dan de kerkenraad, en ik weet niet of dat de bedoeling is. Normaal gesproken (er zijn uitzonderingen) onderwerpt men zich aan degenen die over ons gesteld zijn, hier dus de kerkenraad. Doen we dat zonder oorzaak niet, dan zijn we niet burgerlijk ongehoorzaam, maar kerkelijk. Burgerlijke ongehoorzaamheid wordt afgestraft. En moet de kerkenraad dan buigen voor de mondig geworden leden? Ik meen, als geen oorzaak is, nee.Bezorgd schreef:Bijzonder. Ik kan me niet voorstellen dat alle Rijssense predikanten hier voor 100% achter staan-DIA- schreef:Bij ons werd er wel gezongen als een kind van God begraven werd. Als het geen twijfelachtige zaak was werd er gezongen, zowel in de kerk als bij de geopende groeve.Johann Gottfried Walther schreef:Ik ken drie verschillende situaties rond begrafenis/rouwdienst: 1) dat er beslist niet gezongen mocht worden, 2) dat er werd gezongen op verzoek/voorstel van de predikant 3) dat er gezongen werd met uitdrukkelijke vermelding dat het op verzoek van de familie was.
Mijn ervaring, en wat ik gehoord heb is dat het plaatselijk per GG erg verschillend kan zijn.
In de loop van de jaren gingen steeds meer mensen wensen om te zingen tijdens een rouwdienst. Daarna is het geheel afgeschaft. Ook bij het begraven van een kind Gods wordt er niet meer gezongen.
De rouwdienst heeft een sober en plechtig karakter.
Citaat uit de Informatiegids van de Gereformeerde Gemeenten te R.:
ROUWPLECHTIGHEID
De kerkenraad hanteert de volgende richtlijnen bij rouwplechtigheid en begrafenis:
- De rouwplechtigheid (meditatie voorafgaand aan de begrafenis) en begrafenis dient plechtig en sober te zijn, waarbij de boodschap van Gods Woord centraal staat.
- De rouwplechtigheid in de kerk voorafgaand aan de begrafenis, die in zijn algemeenheid niet langer dan drie kwartier zal duren, draagt niet het karakter van een predicatie, doch van een korte meditatie.
- Er wordt uitsluitend gebruik gemaakt van de Bijbel in de Statenvertaling
- De familie wordt verzocht zoveel als mogelijk te bevorderen, dat de familie de rouwplechtigheid in gepaste kleding en de vrouwen met 'gedekt' hoofd bijwoont.
- Vanwege het sobere en eenvoudige karakter van de rouwplechtigheid, zal er geen orgelspel zijn, voor, tijdens en na de rouwplechtigheid.
- Tijdens de rouwplechtigheid in de kerk is het niet gebruikelijk dat daarbij de kist, waarin het lichaam van de overledene ligt, aanwezig is.
- Vóór dat de predikant of ouderling het woord krijgt bij het geopende graf, zal eerst de ter aardebestelling plaatsvinden. Daaronder wordt verstaan het ook daadwerkelijk geheel neerlaten van de kist in het geopende graf.
- De aanwezigheid van bloemen op of naast de kist en bij het graf verdraagt zich niet met het karakter van de onverbiddelijke dood die door de zonde in de wereld gekomen is.
- Aan het eind van de begrafenis is er op het graf gelegenheid voor een gepast, kort dankwoord. Hierbij zal de overledene niet worden toegesproken.
- Terug in de zaal van de kerk of de aula zal de rouwplechtigheid eerst door de dienstdoende ouderling met Schriftlezing (Statenvertaling) en gebed worden afgesloten, voordat er zo mogelijk nog gelegenheid is voor condoleance. Die gelegenheid tot condoleren kan overigens ook voorafgaande aan de rouwdienst geboden worden.
Tot hier het citaat.
© Informatiegids van de GG te R.
Inderdaad.DDD schreef:@DIA:
Als de kerkenraad gaat beoordelen of iemand wel of niet een kind van God is, is dat op zich al zondig.
Ik ken een OGG waar in de kerkbode staat dat vrouwen die de kerkenraadsvergadering wensen te bezoeken verwacht worden met een hoed op. En aangezien deze gemeente vacant is, zal de kerkenraadsvergadering niet geopend worden met votum en groet en afgesloten met de zegenbede (ga ik even gemakshalve van uit).crossmountain schreef:Maar een hoed tijdens een rouwdienst en op het graf is een stijlsymbool en heeft niets met een godsdienstige uiting te maken. Een rouwdienst is geen kerkdienst die geopend wordt met votum en groet en afgesloten met de zegenbede en staat niet onder kerkelijk toezicht en is dus géén kerkdienst. Ik heb geleerd op catechesatie dat een hoed hoort in een kerkdienst die onder ambtelijk gezag staat. Dat mensen het netjes vinden een hoed op te zetten is prima, maar dat is een vorm van stijl. Bij het graf een hoed op vind ik helemaal bijzonder. Ik heb dat nog niet meegemaakt.Arja schreef: Ik pas me meestal aan. Je krijgt er een beetje feeling voor. Deze week een begrafenis gehad. Ik was blij dat ik het goed aanvoelde van te voren. Ik zou echt opvallen in mijn gewone kleren. Ik heb zelfs op het nippertje een zwarte muts meegenomen. Die zat erg warm. Iedereen deed het. Maar ik deed hem af op de begraafplaats omdat ik in de volle zon stond. Alle andere vrouwen hielden hem op.
Hoe kun je nou misbruik maken van het zingen?-DIA- schreef: Het zingen is dus afgeschaft omdat er misbruik van werd gemaakt.
(onderstreepte): absoluut niet. Het overlijden van een ouder of echtgenoot zijn de paar momenten uit je leven die superbelangrijk zijn. Dingen die fout gingen blijven je leven lang bij je en geven verdriet of boosheid. In de rouwdienst wordt iets van het leven van de overledene getoond in de psalmen of liederen die gezongen worden, de bijbellezing, misschien iets over zijn of haar leven, en hopelijk wordt er heel goed van God gesproken omdat er een geredde zondaar begraven wordt.J.C. Philpot schreef:Ik beschouw dit als een zaak die in dezelfde orde ligt als de snorren- en baardendiscussie. 's Lands wijs, 's lands eer. We moeten elkaar het hierover maar niet te moeilijk maken, en dergelijke kwesties de echt belangrijke zaken niet laten overschaduwen.
Voor mezelf zou ik het echter fijn vinden om na de dienst een loflied op Gods verkiezende welbehagen te laten zingen, in de vorm van het gezang "alle roem is uitgesloten". Maar dat moet dan natuurlijk geen strijd opleveren.
GGBeroopingswerk schreef:[
Ik ken een OGG waar in de kerkbode staat dat vrouwen die de kerkenraadsvergadering wensen te bezoeken verwacht worden met een hoed op. En aangezien deze gemeente vacant is, zal de kerkenraadsvergadering niet geopend worden met votum en groet en afgesloten met de zegenbede (ga ik even gemakshalve van uit).
Wie verzint dit?
