Gebruiken bij begrafenissen (uit: GG)

[-DIA-]

Ik lees de discussie met belangstelling. Ik wist niet dat het zo vaak voorkwam dat de overledene buiten moet blijven, wel dat men niet mag zingen. Wat heel opmerkelijk is. Het zou interessant zijn om te weten of men op zondag wel klaagpsalmen zingt. Of juist alleen maar klaagpsalmen, dan blijft er natuurlijk niet meer iets bijzonders over voor de rouwplechtigheid.

Hoe gaat men traditioneel in Rijssen om met een overledene? Blijft die in huis en houdt men deze 'gezelschap'?

Dat is verschillend, meestal staat het op de rouwkaart vermeld. (ligt thuis opgebaard) of opgebaard in (in mortuarium) maar veruit de in de meeste gevallen thuis. Mijn beide ouders lagen ook thuis opgebaard. R. lijkt wel een bijzonder achterlijke stad in de ogen van sommigen... ik weet het niet, maar ik zie soms vreemde gedachten.

[DDD]

En blijven de overledenen dan alleen? (niet buiten, weliswaar). En wie past er op de overledene tijdens de rouwdienst?

[-DIA-]

En blijven de overledenen dan alleen? (niet buiten, weliswaar). En wie past er op de overledene tijdens de rouwdienst?

Dat snap ik niet...

[Bauke]

En blijven de overledenen dan alleen? (niet buiten, weliswaar). En wie past er op de overledene tijdens de rouwdienst?

Dat snap ik niet...

Staat de rouwauto met daarin de grafkist dan 'gewoon' buiten het kerkgebouw op het parkeerterrein?

[DDD]

Ik bedoel: als iemand thuis opgebaard is, blijft er dan daar iemand slapen? Of is dat niet de gewoonte?

En wie blijft er bij de overledene tijdens de rouwdienst?

Ik begrijp trouwens niet wat er nu zo ingewikkeld is aan mijn formuleringen, dus misschien wil je dat ook nog even toelichten.

[Jantje]

@DDD,
In gemeenten waar de kist met de overledene niet in de kerkzaal mag komen, ligt de overledene in de rouwkamer van het kerkgebouw en anders in een zaal opgebaard. Meestal wordt de kist in bijzijn van de naaste familie en de predikant of consulent gesloten voordat de rouwdienst begint. Dat gebeurt overigens ook in gemeenten waar de kist met de overledene wel in de kerkzaal mag staan.

[DDD]

Dat laatste weet ik inderdaad.

Maar goed, als iemand niet in de kerk is opgebaard geweest, gaat hij dan dus wel mee naar de kerk voor de condoleance. Dan blijft nog over de vraag wie er bij de overledene blijft tijdens de kerkdienst en in de dagen tussen overlijden en begrafenis.

[Bauke]

@DDD,
Meestal wordt de kist in bijzijn van de naaste familie en de predikant of consulent gesloten voordat de rouwdienst begint.

In bijzijn van predikant of consulent? Dat is bijzonder? We hadden eerder afgesproken dat een rouwdienst een familieaangelegenheid is. Dus bij het sluiten van de kist hoort dan geen predikant. Die heeft daar niets te zoeken. Op dat moment past afstand ook voor de predikant.

[-DIA-]

Dat laatste weet ik inderdaad.

Maar goed, als iemand niet in de kerk is opgebaard geweest, gaat hij dan dus wel mee naar de kerk voor de condoleance. Dan blijft nog over de vraag wie er bij de overledene blijft tijdens de kerkdienst en in de dagen tussen overlijden en begrafenis.

Leef je nu buiten de werkelijkheid? Meen je dit echt?

[Jantje]

Dat laatste weet ik inderdaad.

Maar goed, als iemand niet in de kerk is opgebaard geweest, gaat hij dan dus wel mee naar de kerk voor de condoleance. Dan blijft nog over de vraag wie er bij de overledene blijft tijdens de kerkdienst en in de dagen tussen overlijden en begrafenis.

Tijdens de kerkdienst niemand, voor zover ik weet. En als de overledene thuis is opgebaard of op de kamer in het rusthuis is daar ook niet continu iemand bij. Dan, én als de overledene in een zaal van de kerk ligt opgebaard, is er alleen iemand bij als er condoleance is, en dat is meestal 's avonds.

Overigens deel ik ook de vraag van @DIA hietboven.

[helma]

Het blijft voorop staan dat een familie ( of door de overledene bepaald) de begrafenis en rouwdienst regelen.

Men maakt gebruik van de kerk waar men lid is / was. De dominee spreekt op uitnodiging van de familie en maakt gebruik van zijn spreektijd die hij krijgt. Wat er om heen gebeurt is niet voor de verantwoordelijkheid van de kerkenraad maar voor de familie. Gewoon even feitelijk.

Beetje vergelijkbaar als voorbeeld (verzonnen):
Een hele lichte CGK huurt het kerkgebouw van de GerGem omdat omdat er een verbouwing is in het eigen gebouw. Dan verbied men ook niet van alles omdat het gebouw ' van ons is' toch?

Misschien raar voorbeeld maar ik probeer het duidelijk te krijgen.

Als kerkelijk begraven wordt dient men zich aan de regels van betreffende kerk te houden. Als je toch wat anders wilt trekt de kerk zich terug. Dat is in elk geval bij meerdere kerken het geval.
Dus uiteindelijk bepaalt niet de familie hoe en wat er gebeurt, maar de kerk.

[Bruna]

@DDD,
Meestal wordt de kist in bijzijn van de naaste familie en de predikant of consulent gesloten voordat de rouwdienst begint.

In bijzijn van predikant of consulent? Dat is bijzonder? We hadden eerder afgesproken dat een rouwdienst een familieaangelegenheid is. Dus bij het sluiten van de kist hoort dan geen predikant. Die heeft daar niets te zoeken. Op dat moment past afstand ook voor de predikant.

Gebeurt zonder predikant, consulent etc. Dit is een familieaangelegenheid.

[-DIA-]

Het blijft voorop staan dat een familie ( of door de overledene bepaald) de begrafenis en rouwdienst regelen.

Men maakt gebruik van de kerk waar men lid is / was. De dominee spreekt op uitnodiging van de familie en maakt gebruik van zijn spreektijd die hij krijgt. Wat er om heen gebeurt is niet voor de verantwoordelijkheid van de kerkenraad maar voor de familie. Gewoon even feitelijk.

Beetje vergelijkbaar als voorbeeld (verzonnen):
Een hele lichte CGK huurt het kerkgebouw van de GerGem omdat omdat er een verbouwing is in het eigen gebouw. Dan verbied men ook niet van alles omdat het gebouw ' van ons is' toch?

Misschien raar voorbeeld maar ik probeer het duidelijk te krijgen.

Als kerkelijk begraven wordt dient men zich aan de regels van betreffende kerk te houden. Als je toch wat anders wilt trekt de kerk zich terug. Dat is in elk geval bij meerdere kerken het geval.
Dus uiteindelijk bepaalt niet de familie hoe en wat er gebeurt, maar de kerk.

En dat is de kerk waar de overledene en de familie (als er geen scheuren in de familie zijn, wat ook niet zelden voorkomt) lid is. Je hebt er belijdenis gedaan, en als ze bij die leer blijven zou je toch bij die leer willen leven en sterven?

Vraag 1: Verklaart gij dat gij de leer van onze kerk, welke gij geleerd, gehoord en beleden hebt, houdt voor de ware en zaligmakende leer, overeenkomende met de Heilige Schriften?
Vraag 2: Belooft gij dat gij door Gods genade in de belijdenis van deze zaligmakende leer standvastig zult blijven en in haar zult leven en sterven?
Vraag 3: Belooft gij dat gij overeenkomstig deze heilige leer uw leven altijd godvruchtig, eerbaar en onberispelijk zult inrichten en dat gij uw belijdenis met goede werken zult versieren?
Vraag 4: Belooft gij dat gij u aan de vermaning, terechtwijzing en kerkelijke tucht wilt onderwerpen en onderworpen zult zijn, indien (wat God verhoede) het mocht gebeuren, dat gij u in leer en leven kwaamt te misgaan?

[Jantje]

Eens. 100%.

Maar al die wettisitiche regeltjes, die kerkenraden er bij verzinnen, zijn niet overeenkomstig die Bijbelse leer. Ik lees nergens in Gods Woord waarom je tijdens een rouwdienst niet zou mogen zingen en waarom dat bij een kind des Heeren niet een lof-Psalm zou mogen zijn. Om nog maar te zwijgen over de regel dat de kist niet meer boven het maaiveld uit mag komen en allerlei andere zaken meer.

Zeker, de eis van gepaste kleding en gedekte hoofde steun ik van harte. Dat geldt ook voor het verbieden van bloemen op het graf. Maar de andere regels die er bij verzonnen worden, zijn echt wettisitich.

[windorgel]

En blijven de overledenen dan alleen? (niet buiten, weliswaar). En wie past er op de overledene tijdens de rouwdienst?

Tijdens de rouwdienst houdt de begrafenisondernemer meestal toezicht.
Als iemand thuis opgebaard staat blijft daar in mijn omgeving altijd iemand bij van de familie.