Waar ging de preek van afgelopen zondag over?

[Jantje]

100% eens met wat @Erasmiaan zegt. Dat neemt niet weg dat ik @Charles wél enigszins kan begrijpen, al sta ik er waarschijnlijk aan de tegenovergestelde kant gepositioneerd. Het blijkt dus dat in deze specifieke situatie rechts en links elkaar kunnen vinden, al hoor ik het zelden.

Voorkeuren voor predikanten kunnen heel verschillend zijn. Jij noemt nu een rijtje dat op een voor jou authentieke, aansprekende manier preekt. Daar kunnen mensen totaal anders over denken (los van de inhoud!).

Vooral deze zinnen waren voor mij zeer herkenbaar.

[eilander]

Ik ben het erg eens met @Erasmiaan. Ik geloof dat het een grote kwaal van onze tijd is dat we (ik ook) steeds nieuwe dingen willen horen. Dat komt volgens mij omdat we niet luisteren zoals een ter dood veroordeelde naar de mogelijkheden (en de afkondiging!) van gratie. Tegelijkertijd is dat ook een aandachtspunt voor de prediker zelf: leeft hij en preekt hij nog vanuit de verwondering 'Hij voor mij, daar ik anders de eeuwige dood zou moeten sterven.' En dat zorgpunt sluit dan wel weer aan bij wat @Charles zegt.

[Zeeuw]

Ik ben het erg eens met @Erasmiaan. Ik geloof dat het een grote kwaal van onze tijd is dat we (ik ook) steeds nieuwe dingen willen horen. Dat komt volgens mij omdat we niet luisteren zoals een ter dood veroordeelde naar de mogelijkheden (en de afkondiging!) van gratie. Tegelijkertijd is dat ook een aandachtspunt voor de prediker zelf: leeft hij en preekt hij nog vanuit de verwondering 'Hij voor mij, daar ik anders de eeuwige dood zou moeten sterven.' En dat zorgpunt sluit dan wel weer aan bij wat @Charles zegt.

Zoals ik ook formuleerde sluit ik me erg aan bij jouw laatste zin. Volgens mij kun je, als je je daar zorgen over maakt, het niet 'erg en/of 100% eens' zijn.
Persoonlijk sprekend wil ik bv niet steeds nieuwe dingen horen, maar merk ik wel een honger naar 'echtheid'. Niet steeds herhaalde verhandelingen, maar jaloersmakende inzichten in Gods werk. Gepredikte hoop en verwachting van de grote daden van de Heere en niet een 'dat het nog eens mocht komen te gebeuren'.

[pierre27]

Als het goed is, is een preek altijd voorspelbaar. Het gaat immers om ellende - verlossing - dankbaarheid.

Dus ik denk dat de dominee van @Charles twee prima preken heeft gehouden.

Denk dat veel mensen in de GG het inderdaad prima preken zou hebben gevonden. Mijn gemeente dacht daar anders over; opvallend veel lege plekken in de middagdienst.

Wat is mijn probleem: dat als ik de tekst en de preekpunten hoor, ik in vijf minuten kan schetsen hoe de rest van de preek zal verlopen en wat er gezegd gaat worden. En inderdaad, zo verloopt de preek. Er zit een uitstapje in naar de zonde tegen de HG (mijn hoofd denkt dan in een paar seconden: tranen bewijs dat je het niet gedaan hebt/als je tobt met die vraag bewijs dat je het niet gedaan hebt etc. ). En idd, dat wordt allemaal gepreekt, alleen duurt dat wel een kwartier. En zo kruipt de preek voort met allemaal algemene, keurige waarheden. Nergens gaat het de diepte in, nergens krijg ik geestelijk onderwijs. Er worden diverse zaken aangestipt waarvan ik denk: ja, stop hier eens en ga daarover nou eens de diepte in, werk dat eens uit hoe dat gaat in het bevindelijke leven. Maar dat gebeurt niet omdat men het zelf niet kent. Het is een brave, keurige man en het is een brave, keurige preek en alles is keurig en alles is helemaal waar. Maar ik denk: ik wou dat je eens door alles heenzakte of dat je (zoals JW Kersten zegt in een preek)’ je eens te barsten zingt’. Dan is de preek voorbij en ik denk: dan ben je tientallen jaren predikant geweest en dan is dit wat je te vertellen hebt? Ik ontvang in de prediking eigenlijk al jaren geen geestelijke leiding meer. Ik heb het meeste aan zelf lezen en af en toe een mooie leespreek op de kansel.

Gaat mij niet om licht of zwaar maar om authentiek zijn. Er zijn geen authentiek predikanten meer (nou ja, Gunst, Visscher, Zondag, IJsselstein en A.T. Vergunst – maar die zijn merkbaar wél door alles heen gezakt. Dan kun je ook een speld horen vallen in de gemeente). Zo’n P. Blok die ik diverse malen heb gehoord: dat bestaat niet meer. Het is nu allemaal eenheidsworst. Of zoals zo’n in het zwart gekleed oma (avondmaalsgangster in zware gemeente) van een vriendin ooit zei: ds. P. Blok preekt de bevinding en ds. X (rechtse broeder in lijn van Blok) vertelt verhaaltjes. Zo is het wel ja, je hoort nog wel de termen en de klanken, maar er zit geen leven/beleving in. Opgewarmde bevinding uit een boekje. En zo sukkelen we met zn allen voort.

Als ik dan een preek luister van B. van Leeuwen (PKN) of C.P. de Boer (CGK) dan denk ik: konden die maar eens voorgaan bij ons in de GG. Want die doorleefde ernst en scherpte horen wij niet meer.

En zo sleep ik me zondag aan zondag naar de kerk. Zou ik alleen zijn (en geen gezin hebben) dan zou ik mn bed waarschijnlijk niet uit kunnen komen op zondag.

Redelijk herkenbaar maar misschien moet je dat een tijd gaan doen, niet naar de kerk gaan en je afvragen wat je dan mist. Onze luisterhouding en gebedshouding is zo bepalend ook in dezen. Ik bespeur een gevaar dat we niet horen wat we willen horen en dat er daarom wel eens (on)terecht kritiek is. Dit kom je ook tegen in andere kerken ter linker en rechterzijde van de GG. Het gesprek met een predikant/kerkenraad kan openheid geven. Ga niet de valkuil in van openlijk poneren/open brieven in het RD enz. Dat slaat meestal elk goed gesprek vooraf dood. Bovenal veel sterkte Charles.

[eilander]

Ik ben het erg eens met @Erasmiaan. Ik geloof dat het een grote kwaal van onze tijd is dat we (ik ook) steeds nieuwe dingen willen horen. Dat komt volgens mij omdat we niet luisteren zoals een ter dood veroordeelde naar de mogelijkheden (en de afkondiging!) van gratie. Tegelijkertijd is dat ook een aandachtspunt voor de prediker zelf: leeft hij en preekt hij nog vanuit de verwondering 'Hij voor mij, daar ik anders de eeuwige dood zou moeten sterven.' En dat zorgpunt sluit dan wel weer aan bij wat @Charles zegt.

Zoals ik ook formuleerde sluit ik me erg aan bij jouw laatste zin. Volgens mij kun je, als je je daar zorgen over maakt, het niet 'erg en/of 100% eens' zijn.
Persoonlijk sprekend wil ik bv niet steeds nieuwe dingen horen, maar merk ik wel een honger naar 'echtheid'. Niet steeds herhaalde verhandelingen, maar jaloersmakende inzichten in Gods werk. Gepredikte hoop en verwachting van de grote daden van de Heere en niet een 'dat het nog eens mocht komen te gebeuren'.

Met dat laatste snijd je een heel ander punt aan, nl. wat is prediking eigenlijk? Als het niet verder komt dan een dergelijke wens, is het niet eens prediking te noemen. Al is het waarschijnlijk een karikatuur.
Ik ben het wel degelijk 100% eens met Erasmiaan, omdat dat een appèl doet op de luisteraar. Dat er ook voor de prediker een hoge verantwoordelijkheid is, is voor ons als luisteraar niet van belang.

[refo]

Als buitenstaander kun je het wel eens zijn met Erasmiaan, maar toch peil je dan het probleem niet. Want intussen zijn er veel preken in de GG gewoon niet in orde. Heel veel tekst, want men rekent op 1,5 uur dienst, maar weinig uitdeling van genade. Dat kan onmogelijk aan de luisteraar liggen.

[Zeeuw]

Ik ben het erg eens met @Erasmiaan. Ik geloof dat het een grote kwaal van onze tijd is dat we (ik ook) steeds nieuwe dingen willen horen. Dat komt volgens mij omdat we niet luisteren zoals een ter dood veroordeelde naar de mogelijkheden (en de afkondiging!) van gratie. Tegelijkertijd is dat ook een aandachtspunt voor de prediker zelf: leeft hij en preekt hij nog vanuit de verwondering 'Hij voor mij, daar ik anders de eeuwige dood zou moeten sterven.' En dat zorgpunt sluit dan wel weer aan bij wat @Charles zegt.

Zoals ik ook formuleerde sluit ik me erg aan bij jouw laatste zin. Volgens mij kun je, als je je daar zorgen over maakt, het niet 'erg en/of 100% eens' zijn.
Persoonlijk sprekend wil ik bv niet steeds nieuwe dingen horen, maar merk ik wel een honger naar 'echtheid'. Niet steeds herhaalde verhandelingen, maar jaloersmakende inzichten in Gods werk. Gepredikte hoop en verwachting van de grote daden van de Heere en niet een 'dat het nog eens mocht komen te gebeuren'.

Met dat laatste snijd je een heel ander punt aan, nl. wat is prediking eigenlijk? Als het niet verder komt dan een dergelijke wens, is het niet eens prediking te noemen. Al is het waarschijnlijk een karikatuur.
Ik ben het wel degelijk 100% eens met Erasmiaan, omdat dat een appèl doet op de luisteraar. Dat er ook voor de prediker een hoge verantwoordelijkheid is, is voor ons als luisteraar niet van belang.

Met dat laatste ben ik het niet eens. Want dat zou betekenen dat men niets meer zou mogen vinden over de prediking an sich en dat, als er commentaar op de prediking is, dit standaard ligt aan de luisteraar.
Volgens mij moet je in een open sfeer als predikant en gehoor met elkaar kunnen spreken over zaken. Juist die sfeer mist op veel plaatsten denk ik.
En nee, je weet ook dat het geen karikatuur is. Maar ook geen standaard gelukkig.

[Jantje]

Zoals ik ook formuleerde sluit ik me erg aan bij jouw laatste zin. Volgens mij kun je, als je je daar zorgen over maakt, het niet 'erg en/of 100% eens' zijn. Persoonlijk sprekend wil ik bv niet steeds nieuwe dingen horen, maar merk ik wel een honger naar 'echtheid'. Niet steeds herhaalde verhandelingen, maar jaloersmakende inzichten in Gods werk. Gepredikte hoop en verwachting van de grote daden van de Heere en niet een 'dat het nog eens mocht komen te gebeuren'.

Volgens mij lees je dan de reactie van @Erasmiaan niet goed. Want hij begrijpt wél wat @Charles bedoelt! Maar tegelijk, en dat mis ik in jouw bijdrage, moeten we allereerst de oorzaak bij onszelf zoeken. Wij, van nature, zijn dood en liggen dood in de zonden en de misdaden. En hoe zouden wij dan als mensen kritiek kunnen leveren op hoe Gods Woord verkondigt wordt? Dan wordt het werkelijk waar: Mocht het nog maar eens komen te gebeuren dat we leerden inzien dat wij er buiten moeten komen te liggen. Want mensen die zichzelf er niet meer bij durven rekenen en voor wie het van hun zijde een onmogelijkheid is geworden, zal God in genade aanzien. Het is geen vrucht van Gods genade als er gehoord wordt dat mensen het altijd maar beter weten dan de dominee en week in, week uit commentaar hebben op de prediking. Dat getuigt niet van ootmoed en nederigheid voor Gods aangezicht en ziet op de hooghartigheid en de hoogmoedigheid van het eigen hart.

[Jantje]

Als buitenstaander kun je het wel eens zijn met Erasmiaan, maar toch peil je dan het probleem niet. Want intussen zijn er veel preken in de GG gewoon niet in orde. Heel veel tekst, want men rekent op 1,5 uur dienst, maar weinig uitdeling van genade. Dat kan onmogelijk aan de luisteraar liggen.

Blijkbaar onthoudt jij alleen hetgeen wat je niet wilt horen uit de prediking en filter je de genade eruit.

[Zeeuw]

Zoals ik ook formuleerde sluit ik me erg aan bij jouw laatste zin. Volgens mij kun je, als je je daar zorgen over maakt, het niet 'erg en/of 100% eens' zijn. Persoonlijk sprekend wil ik bv niet steeds nieuwe dingen horen, maar merk ik wel een honger naar 'echtheid'. Niet steeds herhaalde verhandelingen, maar jaloersmakende inzichten in Gods werk. Gepredikte hoop en verwachting van de grote daden van de Heere en niet een 'dat het nog eens mocht komen te gebeuren'.

Volgens mij lees je dan de reactie van @Erasmiaan niet goed. Want hij begrijpt wél wat @Charles bedoelt! Maar tegelijk, en dat mis ik in jouw bijdrage, moeten we allereerst de oorzaak bij onszelf zoeken. Wij, van nature, zijn dood en liggen dood in de zonden en de misdaden. En hoe zouden wij dan als mensen kritiek kunnen leveren op hoe Gods Woord verkondigt wordt? Dan wordt het werkelijk waar: Mocht het nog maar eens komen te gebeuren dat we leerden inzien dat wij er buiten moeten komen te liggen. Want mensen die zichzelf er niet meer bij durven rekenen en voor wie het van hun zijde een onmogelijkheid is geworden, zal God in genade aanzien. Het is geen vrucht van Gods genade als er gehoord wordt dat mensen het altijd maar beter weten dan de dominee en week in, week uit commentaar hebben op de prediking. Dat getuigt niet van ootmoed en nederigheid voor Gods aangezicht en ziet op de hooghartigheid en de hoogmoedigheid van het eigen hart.

Jan, volgens mij formuleerde Erasmiaan genuanceerd, ik ben het dan ook voor 85% eens met zijn reactie. Jij bent degene die er direct weer een '100% eens' in gooit. Zelfde als je één na laatste zin. Hiermee gooi je direct iedere mogelijkheid tot gesprek in de prullenbak. Want die situatie wordt niet geschetst.
Als mensen dat doen, zijn we het er volgens mij over eens dat dat niet goed is.
Maar je moet ook gewoon met elkaar over een prediking kunnen spreken, zonder dat het direct als een soort heiligschennis wordt gezien. En ja, als je jezelf leert kennen, ben je daar terughoudend in. Maar dat wil niet zeggen dat je nooit meer iets mag vinden.

Want mensen die zichzelf er niet meer bij durven rekenen en voor wie het van hun zijde een onmogelijkheid is geworden, zal God in genade aanzien

Die heeft God al aangezien Jan.

[Charles]

Als buitenstaander kun je het wel eens zijn met Erasmiaan, maar toch peil je dan het probleem niet. Want intussen zijn er veel preken in de GG gewoon niet in orde. Heel veel tekst, want men rekent op 1,5 uur dienst, maar weinig uitdeling van genade. Dat kan onmogelijk aan de luisteraar liggen.

Om het met een voorbeeld duidelijk te maken. Op een zomervakantie op een refo vakantiepark las een brave man tijdens de zondagse dienst twee preken. Eentje van Moerkerken en eentje van Schot. Twee keer dezelfde preek: dat we dood in de zonde en misdaden liggen, dat er een eenzijdig Godswonder moet gebeuren, en aan de hand van de tekst hoe dat gebeurt. Dat u er maar deel aan mag krijgen gemeente.

's Middags zag ik een preek van Boston rondslingeren en ging die lezen. Het verschil was ontluisterend. Geen beschouwing maar een frontale aanval om de stad mensenziel met geweld in te nemen.

Verder ook eens met Erasmiaan. Aan de andere kant is het wel een prototype voorbeeld van hoe er in de GG gereageerd wordt. Als er honger is , is er voedsel op de kansel. Prima, maar dan hadden we ook Hervormd of Katholiek kunnen blijven.

[eilander]

Als buitenstaander kun je het wel eens zijn met Erasmiaan, maar toch peil je dan het probleem niet. Want intussen zijn er veel preken in de GG gewoon niet in orde. Heel veel tekst, want men rekent op 1,5 uur dienst, maar weinig uitdeling van genade. Dat kan onmogelijk aan de luisteraar liggen.

Nogmaals, dat vind ik een iets ander punt dan dat je nieuwe dingen wilt horen. Ik kan dit inderdaad niet goed beoordelen omdat ik maar af en toe een GG-preek beluister. Zeker kan ik niets zeggen over of dit 'veel' gebeurt, en of er 'weinig' uitdeling is. Ik begrijp je zorg wel.

[Jantje]

eentje van Schot

Beluister eerst maar eens een preek over de Dordtse Leerregels op de site van Nunspeet. Je zal aangenaam verrast zijn.

[crossmountain]

Ik kan iedereen begrijpen die wat zegt.
Citaat uit een boetepreek:

Gemeente, het oordeel begint, naar het woord van Petrus, bij het huis Gods. De zonden van de wereld wekken Gods toorn op. De apostel leert ons: Want de toorn Gods wordt van de hemel geopenbaard over alle goddeloosheid en ongerechtigheid der mensen (Rom.1:18).
Maar de zonden van de kerk vertoornen God meer dan de zonden van de wereld.
Wat heersen er een zonden in de kerk! Wat is er een verdeeldheid, een zoeken van eigen eer, een streven naar macht en invloed, een geveinsdheid, vormendienst en koud wetticisme.
Wat is er een dienen van God en tegelijkertijd een dienen van de Mammon. De leer moet zuiver en degelijk zijn. De één put zich uit om het nog rechtzinniger te zeggen dan de ander. Geweldige woorden worden er gebruikt. Het gaat om het éénzijdige en soevereine werk van God. Het gaat om de deugden van God. Dat daar een levenswandel van verwondering en nederigheid bij hoort, wordt vergeten.
De doodstaat en het onvermogen van de mens om iets goeds voort te brengen, staan hoog in het vaandel. Daarom mag men van de hoorders geen bekering of geloof eisen. Het gevolg is dat men ‘eerlijk onbekeerd’ en ongelovig is. Wat kan hij of zij er aan doen onbekeerd te zijn? Het moet immers allemaal bij God vandaan komen?
Kerkgangers voelen zich daarom geen schuldige, maar slachtoffer!

(....)

De eersten die getroffen worden zijn degenen die dicht bij het altaar staan. De priesters, de Levieten en de offeraars. Zij zijn de eerste slachtoffers.
Wat is de dienst bij het altaar een gevaarlijke plaats! Het ambt maakt het oordeel des te zwaarder. In de grote dag zullen de ambtsdragers die het volk misleid hebben, het oordeel Gods dragen. Ontrouwe en valse dienaren zullen het zwaarste oordeel ontvangen. Zij hebben het volk misleid en geroepen: ‘Vrede, vrede en geen gevaar!’
Zij hebben de mensen in slaap gewiegd met de boodschap dat God enkel liefde is en Jezus voor iedereen is gestorven.
Maar het geldt ook voor de ambtsdragers die de weg tot het altaar voor een arm en verslagen zondaar hebben geblokkeerd met allerlei voorwaarden en eisen, zodat een zondaar niet meer weet hoe ooit tot Christus te komen.
Zij hebben wel gesproken van zonde, gerechtigheid en oordeel. Zij hebben wel gewezen op de noodzaak van de nieuwe geboorte. Maar zij hebben de weg tot het altaar versperd en de vrije nodiging van het evangelie veranderd in een stelsel van voorwaarden en geschiktheden.

Lees deze preek maar eens. Was hier diep van onder de indruk.
https://www.prekenweb.nl/nl/Preek/Open/17255

[Bezorgd]

[
's Middags zag ik een preek van Boston rondslingeren en ging die lezen. Het verschil was ontluisterend. Geen beschouwing maar een frontale aanval om de stad mensenziel met geweld in te nemen.

Zodra je puriteinen en oudvaders gaat lezen gaat het fout.
Dan zie je pas echt de levensgrote verschillen. Geen standaardisatie en uiterst evenwichtige voorzichtigheid, maar veelkleurigheid en radicaliteit.

Ik heb dan ook eens het advies gekregen (ja, echt!) van een GG ds om juist ook in "eigen lijn" te lezen, als ds Kersten , ds Lamain, ds Vergunst etc etc.
En inderdaad dan is het verschil veel minder.

Toch vond ik de preken of boeken van een Boston, Bunyan, Brakel, Comrie, Gray, Erskines, Kohlbrugge, McCheyne etc etc veel aansprekender.
Wat ik niet begrijp is dat predikers zelf niet zien en erkennen dat ze heel anders preken dan deze theologen.