Psalmgezang, daar 't hart door wordt geraakt... (Psalm 18 vers 15, berijmd)

[Zonnebloem]

Zelfs vindt de mus bij U een thuis;
de zwaluw nestelt in Gods huis;
zij mag op 's Heeren altaar staren.
Haar jongen zien welk heilgenot
ik zoek, mijn Koning en mijn God,
Bij U, o Heere der heerscharen!
Welzalig, wie Uw huis bewoont
en steeds U prijst, waar U Zich toont.

Psalm 84

[Desiree]

Prachtig. Verwachten is mooi, ik zoek ook. Het laat een (voor)leven met God zien. Het altaar van verzoening.. of van de reuk. Iig niet zonder elkaar.

Door het zoeken.. verwachten en krijgen..

[Jantje]

Dat begrijp ik, en een koor is een koor.
Ik bedoel ook de begeleiding, en de bewegingen op de muziek. Daar zit ergens een element van show. Ik bedoel vanzelf ook niet om stokstijf te blijven staan, dat zal met gebaren taal ook moeilijk zijn. Maar je ziet wel (of voelt wel) wat ik bedoel. Dat geldt dan ook voor een koor.

Wat zou jij je ongemakkelijk hebben gevoeld bij de oudtestamentische eredienst. Koren, instrumenten, reidans, handen klappen... 't Is allemaal zo bijbels als ik weet niet wat.

Dank u! (u begrijpt het blijkbaar) Maar toch, ik ben gewend dat u nooit ergens op ingaat, maar ik zou er toch wat nader over weten. Hoe denkt u eigenlijk? Oudtestamentisch? Of in kader ziet u dit zo? Ik zou het namelijk ook graag begrijpen... Maar goed, u laat niet snel het achterste van uw tong zien. Misschien is het dan verstandiger om maar niets te zeggen. Wamt deze reactie lijkt immers nergens op? Of zou u het toch nog nader willen uitleggen?

Niet iedereen hoeft zich te herkennen in de stemmige Gereformeerde zangkunst zoals jij dat gewend bent, @DIA.
Dan zal een groot deel van de "schare die niemand tellen kan" die in de hemel het volmaakte lied mag zingen zich niet kunnen herkennen in jouw beleving.
Gewoon een eerlijke vraag: hoe ga je daar mee om?
Probeer eerlijk met jezelf om te gaan, maar ook met je medemens.
De Noord-West Europese cultuur is slechts voor een heel klein deel door de geschiedenis heen ontleend aan de Bijbelse muziekcultuur van eertijds en wat tijdens de Reformatie een eigen identiteit gekregen heeft, en dat dient naar mijn mening daarom een bescheiden rol te spelen in het beoordelen of de oorspronkelijke Bijbelse muziek geoorloofd is naar dergelijke huidige Gereformeerde maatstaven.

Dat is slechts een kwestie van cultuurbeleving, maar is zeker niet normgevend en Bijbels bepaald.
Door de eeuwen heen heeft Deut 6: 4:
Hoor, Israël! de HEERE, onze God, is een enig HEERE!
zo geklonken, en zo klinkt het nog steeds na vele eeuwen, onveranderd:
https://www.youtube.com/watch?v=sfF6-TkAnBM

Daar zal jij je wellicht niet in kunnen vinden - en dat hoeft ook niet - maar het zal veel eerder voor degenen die dichter bij de Bijbelse cultuur leven - een kwestie van herkenning zijn, net zoals jij de Psalmen van Datheen gewend bent, en waarbij jij je comfortabel voelt.
Maar dat neemt niet weg dat de Oudtestamentische zangkunst en muziekbeleving de vroege NT-ische niet kerk vreemd was.
En zo is er ook geen grond om dat lichtvaardig te veroordelen.

Inderdaad. Zelfs ds. J.M.D. de Heer keurt het goed dat er op het zendingsveld in Ecuador met een gitaar Psalmen worden gezongen. Ik bedoel maar...

[Tiberius]

Er zit ook nog een alleraardigst vrouwtje op het podium ...

Die Jantje.

[Jantje]

Er zit ook nog een alleraardigst vrouwtje op het podium ...

Die Jantje.

[DDD]

@Jantje:

Ik blijf bij mijn punt dat daarmee geen muziek, maar alleen tekst wordt overgedragen. Daar kun je van alles van vinden, maar het gesprek hier ging over de verbeelding van de muziek. Als die ontbreekt, dan hebben we het over iets anders.

En verder had ik het over een kerkelijke gemeente zonder bovenstem, maar waar wel een paar mensen erg luid zingen.

[-DIA-]

Dat is slechts een kwestie van cultuurbeleving, maar is zeker niet normgevend en Bijbels bepaald.
Door de eeuwen heen heeft Deut 6: 4:
Hoor, Israël! de HEERE, onze God, is een enig HEERE!
zo geklonken, en zo klinkt het nog steeds na vele eeuwen, onveranderd:
https://www.youtube.com/watch?v=sfF6-TkAnBM

Daar zal jij je wellicht niet in kunnen vinden - en dat hoeft ook niet - maar het zal veel eerder voor degenen die dichter bij de Bijbelse cultuur leven - een kwestie van herkenning zijn, net zoals jij de Psalmen van Datheen gewend bent, en waarbij jij je comfortabel voelt.
Maar dat neemt niet weg dat de Oudtestamentische zangkunst en muziekbeleving de vroege NT-ische niet kerk vreemd was.
En zo is er ook geen grond om dat lichtvaardig te veroordelen.

Dit is niet wat ik bedoel. Ik meen dat het hier om de oosterse cultuur gaat, al heb ik me daar nooit zo in verdiept. Ik kan me een beetje voorstellen was zogenaamde klaagvrouwen deden... Wij kennen deze uiterlijke gebaren en bij rouw niet. De oorsterlingen was
ren daarin heel anders, door meer in de openbaarheid veel misbaar te tonen. Nu gaan we langs elkaar heen praten. Maar goed, toch bedankt voor de reactie, dat is aangenamer dan helemaal niets te zeggen. Dank u voor uw mening, die mijne niet is, hoewel ik meen te begrijpen wat u bedoelt. Wij hoeven in het westen niet de oosterse cultuur over te nemen, wel dan? Ik heb dat ook nooit iets over gehoord in de kerken van de Reformatie.

[Roos2018]

Dit is niet wat ik bedoel. Ik meen dat het hier om de oosterse cultuur gaat, al heb ik me daar nooit zo in verdiept. Ik kan me een beetje voorstellen was zogenaamde klaagvrouwen deden... Wij kennen deze uiterlijke gebaren en bij rouw niet. De oorsterlingen was
ren daarin heel anders, door meer in de openbaarheid veel misbaar te tonen. Nu gaan we langs elkaar heen praten. Maar goed, toch bedankt voor de reactie, dat is aangenamer dan helemaal niets te zeggen. Dank u voor uw mening, die mijne niet is, hoewel ik meen te begrijpen wat u bedoelt. Wij hoeven in het westen niet de oosterse cultuur over te nemen, wel dan? Ik heb dat ook nooit iets over gehoord in de kerken van de Reformatie.

De essentie is niet dat het om het cultuurverschillen tussen Oost en West gaat. In m´n vorige post legde ik de scope op het volmaakte lied van "schare die niemand tellen kan", dat een ieder geleerd heeft op z´n eigen manier.

Waar mensen zich in herkennen, daar ontstaat het gevoel van zich comfortabel voelen, en daarin kan een mens emotioneel functioneren.
Een show element treedt pas op wanneer men zich anders gaat voordoen dan nodig en gewenst is.
Binnen dat kader zou ik het vertolken van muziek voor doven geen "show element" willen noemen, maar noodzakelijk om de aard van de muziek probaat met hen te delen. Daar hebben dove mensen net zoveel recht op als horenden, al is de presentatie dan verschillend.

Heel anders is bijvoorbeeld het stemgebruik van een dominee of ouderling die zich bedient van ernstige bibberkreten en zo de gemeente een bepaalde emotie probeert op te leggen - wie zal het zeggen om eventueel een koud hart te maskeren.
Dát zou een show element kunnen zijn, waarvan de toehoorders na de dienst vol overtuiging zeggen: wat heeft hij het toch weer goed gezegd hè.
Maar als dat het enige is wat is blijven hangen - en die kans is groot omdat het emotionele beslag dat op de gemeente is gelegd groter is dan de boodschap van het Woord zelf - dan is het zaad van het Woord allang door de vogels weggepikt.
Een dominee die zich van een normaal stemgeluid en woordgebruik bedient zal daarmee de focus op het Woord zelf leggen, en dat is waar een dienaar voor zijn Zender verantwoording heeft af te leggen.

Hetzelfde geldt voor muziek - voor zangkoren, gemeentezang en muzikale begeleiding.
Gedragen psalmen, dominante bovenstemmen, hoe mooi het ook kan klinken - kan allemaal zijn tot eigen eer, behoorlijk langzaam gezongen psalmen zodat de gemeente maar lekker kan blèren; het is allemaal niet zoals muziek behoort te functioneren; het sticht niet, en het verdient het predicaat "orthodox gereformeerd" niet.

Als een dove d.m.v. expressieve gebarentaal een psalm met het hart mag beleven, dan is het doel d.m.v. de vertolker bereikt.
Het doel van de Reformatie was in de eerste plaats om het Woord zuiver te brengen en daarbij is het middel waardoor dit gebeurd van ondergeschikt belang. En dat biedt ook ruimte aan elke (sub)cultuur om het eigene van zijn muziek te beleven. Dat legt niet de restrictie op om een andere cultuur over te nemen, maar wel om die te respecteren .

[John Galt]

Het mooie van oude liederen is dat ze zo vertrouwd zijn dat ze een deel van je gaan uitmaken. Tegelijk is het ook een nadeel dat ze zo vertrouwd zijn dat je er moeilijker door geraakt kan worden.
Toen ik in een gemeente kwam waar de berijming van het Liedboek werd gezongen, zijn de Psalmen opnieuw voor me gaan leven. En bij (haast) elk opwekkingslied dat daar aangeheven wordt, denk ik: Geef mij toch maar een Psalm....

Een paar coupletten die me erg aangesproken hebben:

Psalm 63:3
Wanneer ik wakend in de nacht
mijn geest bij U, Heer, laat vertoeven,
dan mag ik weer uw goedheid proeven;
uw hulp wordt nooit vergeefs verwacht.
Waar zich uw vleugels breed ontvouwden,
zing ik mij van mijn zorgen vrij.
Mijn ziel, Heer, is U zeer nabij,
door uw hand word ik vastgehouden.

Psalm 61:3,5
Laat mij als een kleine vogel / schuilen mogen
waar G' uw vleuglen om mij slaat.
Want Gij weet wien ik mij wijdde, / dat ik zeide:
Heer, Gij zijt mijn toeverlaat !

Dan zal ik uw naam vereren, / Here, Here
psalmen zingen dat het schalt !
Dagelijks zal ik U geven / heel mijn leven,
door uw lichtglans overstraald.

[CvdW]

Prachtig. Verwachten is mooi, ik zoek ook. Het laat een (voor)leven met God zien. Het altaar van verzoening.. of van de reuk. Iig niet zonder elkaar.

Door het zoeken.. verwachten en krijgen..

Romeinen 3:
11 Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt.
12 Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot een toe.

[Zeeuw]

Prachtig. Verwachten is mooi, ik zoek ook. Het laat een (voor)leven met God zien. Het altaar van verzoening.. of van de reuk. Iig niet zonder elkaar.

Door het zoeken.. verwachten en krijgen..

Romeinen 3:
11 Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt.
12 Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot een toe.

Psalm 130
5 Ik verwacht den HEERE, mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn woord.
6 Mijn ziel wacht op den Heere, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.

[Arja]

Prachtig. Verwachten is mooi, ik zoek ook. Het laat een (voor)leven met God zien. Het altaar van verzoening.. of van de reuk. Iig niet zonder elkaar.

Door het zoeken.. verwachten en krijgen..

Romeinen 3:
11 Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt.
12 Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot een toe.

Met twee woorden spreken. Je vertelt een halve waarheid, @CvdW

De Heere roept: wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle einden der aarde, want Ik ben God en niemand meer (Jes 45:22). Ik heb niet gezegd: zoek Mij tevergeefs (Jes.45:19). Omdat de Heere ons roept, mogen wij Hem zoeken. God wil gezocht worden door Zijn Woord en in het gebed. Hij geeft de belofte dat wie Hem zoekt, Hem ook zeker zal vinden. Er is niemand die God zoekt, daarom roept God de mens en zegt: zie hier ben Ik, zoek Mij en leef. En die tot Hem komt zal Hij geenszins uitwerpen.

[Arja]

Psalm 46:1 raakt mij als kind.

God is een toevlucht voor de Zijnen,
Hun sterkt', als zij door droefheid kwijnen;
Zij werden steeds Zijn hulp gewaar,
In zielsbenauwdheid, in gevaar;
Dies zal geen vrees ons doen bezwijken,
Schoon d' aard' uit hare plaats mocht wijken;
Schoon 't hoogst gebergt', uit zijne steê,
Verzet wierd in het hart der zee.

Er was toen iets met natuurgeweld in 1977 maar ik weet niet meer wat.
Altijd als deze psalm gezongen wordt, kom die herinnering terug.
Hebben jullie ook bepaalde jeugdherinneringen bij berijmde psalmen?

[helma]

Toen mijn opa op sterven lag moesten mijn vader en moeder naar Zeeland. Wij werden verdeeld onder bekenden, om te logeren, zolang mijn ouders weg waren. Mijn oudste zus en ik werden als laatste opgehaald. Ik was 8 jaar en zij 13.ik weet nog goed dat we samen op de trap in de gang zaten te wachten. Ik was zo verdrietig en mijn zus zei: we gaan wel een psalm zingen. We zongen psalm 68 :10. Hij kan en wil en zal in nood, zelfs bij het naadren van de dood, volkomen uitkomst geven.
Dat ben ik nooit meer vergeten.

Mijn lievelingspsalm als kind was psalm 56:5.Waarom weet ik niet.

[Arja]

Toen mijn opa op sterven lag moesten mijn vader en moeder naar Zeeland. Wij werden verdeeld onder bekenden, om te logeren, zolang mijn ouders weg waren. Mijn oudste zus en ik werden als laatste opgehaald. Ik was 8 jaar en zij 13.ik weet nog goed dat we samen op de trap in de gang zaten te wachten. Ik was zo verdrietig en mijn zus zei: we gaan wel een psalm zingen. We zongen psalm 68 :10. Hij kan en wil en zal in nood, zelfs bij het naadren van de dood, volkomen uitkomst geven.
Dat ben ik nooit meer vergeten.

Mijn lievelingspsalm als kind was psalm 56:5.Waarom weet ik niet.

Wat een herinnering! Mooi.