Eerst werd er een 22-jarige jongen dood geslagen in Venlo en een paar dagen later een politie agent bewusteloos... dus zinloos geweld is nog steeds de rage onder jongeren?
En als er zinloos geweld is, is er dan ook zinvol geweld?
Zinloos geweld
-
david
Ik geloof niet echt dat zinloos geweld een rage is onder jongeren. Het is meer de enige vorm van gevoelens uiten die zij nog kennen.
Jongeren komen (over het algemeen) heel veel dingen tekort in de gezinnen waarin ze opgroeien. In bijna elk gezin zijn ontwrichte relaties. Ik bedoel dan de gezinnen waaruit probleemjongeren voortkomen. Ze hebben vaak een tekort aan aandacht, liefde, bijsturing, goede voorbeelden, ouders waar ze trots op kunnen zijn enz. gehad. Terwijl ze daar van jongs af aan wél behoefte aan hebben! Als die behoefte niet vervuld wordt, gaan ze die leegtes zelf vullen.
Als je als kind het gevoel hebt dat je ouders je niet belangrijk genoeg vonden om van je te houden, dan wil je op een andere manier aandacht. Dan ga je je laten gelden. En één van de meest briljante vormen om je te laten gelden, om gezien te worden, om de schreeuw om aandacht in jezelf te stillen, is het gebruiken van geweld.
In onze ogen komt dat voor als zinloos geweld. En begrijp me goed: die jongen die is doodgeslagen... dat is ook volkomen zinloos! Maar voor de jongere in kwestie is het van levensbelang. Het is voor hem een manier om te zeggen: ik besta, ik leef, je kunt niet zomaar om me heen. Op de één of andere manier moet hij zijn leven zinvol krijgen.
Het is natuurlijk tamelijk verknipt om dan maar te gaan moorden, maar wat kun je van iemand verwachten met een verknipte jeugd? Zijn in gevallen als dit niet veel eerder de ouders aansprakelijk?
Dit bedoel ik in het algemeen. Er zijn ook probleemjongeren die in een stabiel, liefdevol gezin opgroeien en toch 'afwijkend' gedrag vertonen. Maar gezinnen die niet stabiel en liefdevol, maar veel eerder afbrekend, onveilig en bedreigend zijn... je kunt daar haast geen aangepaste jongeren van verwachten.
Deze 18-jarige jongen(s) wordt waarschijnlijk hard aangepakt. En vanuit (de familie van) het slachtoffer gezien zeer terecht. Maar ik vraag me af: wat hebben de ouders van deze jongere gedaan om hem een veilige thuishaven te bieden, van jongsaf aan? Nu is deze jongen de rotzak van Nederland, maar moeten niet veeleer zijn ouders ook aansprakelijk gesteld worden?
Ik weet dat je verantwoordelijk bent voor je eigen daden. Je kunt de consequenties van je eigen gedrag niet zonder meer afschuiven op je ouders, of op de opvoeding die zij je gegeven hebben. Maar het belang van de opvoeding is zéér groot. En ik ben heel benieuwd hoe de ouders van deze jongere naar zichzelf en op zichzelf terugkijken.
Oef, een heel verhaal geworden. Maar dit raakt me wel.
Groet,
David
Jongeren komen (over het algemeen) heel veel dingen tekort in de gezinnen waarin ze opgroeien. In bijna elk gezin zijn ontwrichte relaties. Ik bedoel dan de gezinnen waaruit probleemjongeren voortkomen. Ze hebben vaak een tekort aan aandacht, liefde, bijsturing, goede voorbeelden, ouders waar ze trots op kunnen zijn enz. gehad. Terwijl ze daar van jongs af aan wél behoefte aan hebben! Als die behoefte niet vervuld wordt, gaan ze die leegtes zelf vullen.
Als je als kind het gevoel hebt dat je ouders je niet belangrijk genoeg vonden om van je te houden, dan wil je op een andere manier aandacht. Dan ga je je laten gelden. En één van de meest briljante vormen om je te laten gelden, om gezien te worden, om de schreeuw om aandacht in jezelf te stillen, is het gebruiken van geweld.
In onze ogen komt dat voor als zinloos geweld. En begrijp me goed: die jongen die is doodgeslagen... dat is ook volkomen zinloos! Maar voor de jongere in kwestie is het van levensbelang. Het is voor hem een manier om te zeggen: ik besta, ik leef, je kunt niet zomaar om me heen. Op de één of andere manier moet hij zijn leven zinvol krijgen.
Het is natuurlijk tamelijk verknipt om dan maar te gaan moorden, maar wat kun je van iemand verwachten met een verknipte jeugd? Zijn in gevallen als dit niet veel eerder de ouders aansprakelijk?
Dit bedoel ik in het algemeen. Er zijn ook probleemjongeren die in een stabiel, liefdevol gezin opgroeien en toch 'afwijkend' gedrag vertonen. Maar gezinnen die niet stabiel en liefdevol, maar veel eerder afbrekend, onveilig en bedreigend zijn... je kunt daar haast geen aangepaste jongeren van verwachten.
Deze 18-jarige jongen(s) wordt waarschijnlijk hard aangepakt. En vanuit (de familie van) het slachtoffer gezien zeer terecht. Maar ik vraag me af: wat hebben de ouders van deze jongere gedaan om hem een veilige thuishaven te bieden, van jongsaf aan? Nu is deze jongen de rotzak van Nederland, maar moeten niet veeleer zijn ouders ook aansprakelijk gesteld worden?
Ik weet dat je verantwoordelijk bent voor je eigen daden. Je kunt de consequenties van je eigen gedrag niet zonder meer afschuiven op je ouders, of op de opvoeding die zij je gegeven hebben. Maar het belang van de opvoeding is zéér groot. En ik ben heel benieuwd hoe de ouders van deze jongere naar zichzelf en op zichzelf terugkijken.
Oef, een heel verhaal geworden. Maar dit raakt me wel.
Groet,
David
-
wpv
Tja, we leven in een individualistische samenleving waarin behoeftes zo snel mogelijk moeten worden bevredigt en een ieder die ons daarbij in de weg staat of anderszins vervelend is mag met gebruik van elk middel uit de weg geruimd worden.
Kan er ook niet meer van maken dan het is, alleen maar mezelf veranderen. Dat is namelijk het nadeel van een individualistische samenleving: niemand kan meer de massa veranderen, je moet mensen individueel veranderen, en dat kunnen ze op hun beurt weer alleen als ze dat zelf willen.
Kan er ook niet meer van maken dan het is, alleen maar mezelf veranderen. Dat is namelijk het nadeel van een individualistische samenleving: niemand kan meer de massa veranderen, je moet mensen individueel veranderen, en dat kunnen ze op hun beurt weer alleen als ze dat zelf willen.
-
david
Maar de ikgerichtheid is denk ik een reactie op teleurstellingen van vroeger. Geen kind komt ik-gericht ter wereld. Alle kinderen zijn afhankelijk. Hoe ouder ze worden, hoe meer ze misschien in hun sop gaar moeten koken omdat hun ouders er niet zijn voor hen.Origineel geplaatst door wpv
David, je kunt nu wel zeggen dat het jongeren zijn uit verknipte gezinnen die aandacht vragen. Ik denk echter dat het voorkomt uit het idee van:"waar bemoei je je mee, ik maak zelf wel uit wat ik doe". Dus de ik-gerichtheid, die zich door niemand laat gezeggen.
Dan zou ik ook zoiets krijgen van: oké, dan los ik het ook zelf op, maar laat niemand het wagen om commentaar te geven!
Die ik-gerichtheid is dan noodzaak om te overleven.
Niet alleen natuurlijk, want ik snap best wat jij bedoelt en daar ben ik het ook mee eens.
Groet,
David
-
SGpeetje
-
Walter
Hier even een link tussendoor.
'k Kwam 'em een paar weken terug op internet tegen.
't Sprak me aan!
Het omvallen van die stenen gaat maar door: de voortgaande agressie. Totdat er wordt aangepakt en het geweld stopt.
http://www.zinloosgeweld.nl/video/domino.mpg
[Veranderd op 5/11/02 door Walter]
'k Kwam 'em een paar weken terug op internet tegen.
't Sprak me aan!
Het omvallen van die stenen gaat maar door: de voortgaande agressie. Totdat er wordt aangepakt en het geweld stopt.
http://www.zinloosgeweld.nl/video/domino.mpg
[Veranderd op 5/11/02 door Walter]
-
micro
"er moet veeel HARDER en STRENGER worden opgetreden! Daar bereik je meer mee dan met al die stille tochten met al die kaarsjes en sniffende mensen."
Als het daar bij blijft, helpt het geen zier. We moeten mensen een opvoeding geven waarbij er weer normen en waarden (d.w.z. God liefhebben boven alles, je naaste als jezelf) bijgebracht worden. Zolang dat niet gebeurt, kun je zo hard straffen als je wilt, maar zul je altijd achter de feiten aan blijven hobbelen.
Als het daar bij blijft, helpt het geen zier. We moeten mensen een opvoeding geven waarbij er weer normen en waarden (d.w.z. God liefhebben boven alles, je naaste als jezelf) bijgebracht worden. Zolang dat niet gebeurt, kun je zo hard straffen als je wilt, maar zul je altijd achter de feiten aan blijven hobbelen.
Heb jij een plan om binnen nu en zeg vijf jaar de mensen in Nederland God lief te laten hebben boven alles, laat staan hun naaste als hun zelf? Ik niet, vrees ik. Daarom moeten we naar andere oplossingen zoeken om de normen en waarden (God liefhebben en je naaste als je zelf zijn geen normen en waarden) terug te krijgen in de samenleving.
-
micro
Nee, zo'n plan heb ik helaas niet.
(God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf is wel degelijk een norm, de belangrijkste norm in dit leven zelfs. Waarden volgen daar automatisch uit. )
In ieder geval krijg je met hard en streng straffen geen normen en waarden terug. Als dat niet met de opvoeding wordt meegegeven, zullen de mensen het nooit leren.
(God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf is wel degelijk een norm, de belangrijkste norm in dit leven zelfs. Waarden volgen daar automatisch uit. )
In ieder geval krijg je met hard en streng straffen geen normen en waarden terug. Als dat niet met de opvoeding wordt meegegeven, zullen de mensen het nooit leren.