Zeer geschokt heb ik vernomen, dat Prins Claus op 6 oktober omstreeks 19.00 is overleden aan de ziekte van parkinson en longontsteking.
Hierbij wens ik de koninklijke familie en allen die hem lief en diebaar waren sterkte toe in deze zeer moeilijke dagen na het overlijden van Prins Claus.
Claus overleden in AMC
-
PeterB
-
madelief
-
Schuimpje
-
de organist
Gelukkig voor de koningin en de prinsen dat opa toch op de begrafenis van hun man en vader komt.
Wat is het toch een harde , eigenwijze hark he! die Bernhard (
: ) , wou ie eerst niet op de begrafenis van NB zijn schoonzoon komen, omdat hij een hekel aan begrafenissen heeft!
Hoe durftie zeg!
Afij , het blijkt nu ook al weer voor de zoveelste keer dat onze ( voor zijn oorlogsdaden overigens zeer gerespecteerde man) Bernhard voor de FUN leeft. ........ maar toch bang is voor de dood??......
vandaag zei iemand me ""Tja, die ouwe bernard die vergaat zo maar niet, zolang hij Ferrari's , millitairen , olifanten andere vrouwen om zich heen heeft geniet hij van het leven!, Zijn eigen lieve vrouw heeft hij verwaarloost en de laatste jaren van zijn leven wil hij ALLEEN nog maar genieten en lol hebben""
Zou bovenstaande echt zo zijn??
in ieder geval hadden bernhard en Claus niet veel gemeen denk ik.
Wat is het toch een harde , eigenwijze hark he! die Bernhard (
: ) , wou ie eerst niet op de begrafenis van NB zijn schoonzoon komen, omdat hij een hekel aan begrafenissen heeft!Hoe durftie zeg!
Afij , het blijkt nu ook al weer voor de zoveelste keer dat onze ( voor zijn oorlogsdaden overigens zeer gerespecteerde man) Bernhard voor de FUN leeft. ........ maar toch bang is voor de dood??......
vandaag zei iemand me ""Tja, die ouwe bernard die vergaat zo maar niet, zolang hij Ferrari's , millitairen , olifanten andere vrouwen om zich heen heeft geniet hij van het leven!, Zijn eigen lieve vrouw heeft hij verwaarloost en de laatste jaren van zijn leven wil hij ALLEEN nog maar genieten en lol hebben""
Zou bovenstaande echt zo zijn??
in ieder geval hadden bernhard en Claus niet veel gemeen denk ik.
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
-
Jelle
Met het heengaan van Claus is een zeer sociaal bewogens mens met de minderheden in de maatschappij maar ook een , in mijn ogen, een goed man en vader voor zijn gezin heengegaan.
Claus heeft niet een gemakkelijk leven gehad om in de schaduw van zijn vrouw te moeten leven.
Dat de Heere de familie nabij wil zijn in het dragen van dit verliest en dat Hij nog kracht wil geven om te dragen wat gedragen moet worden.
Ook vorsten en prinsen gaan de weg van alle mens en we zijn allen op weg naar een nimmer eindigende eeuwigheid en laten we daar maar goed rekening meehouden want het kan eerder eeuwigheid zijn dan dat wij verwachten.
Claus heeft niet een gemakkelijk leven gehad om in de schaduw van zijn vrouw te moeten leven.
Dat de Heere de familie nabij wil zijn in het dragen van dit verliest en dat Hij nog kracht wil geven om te dragen wat gedragen moet worden.
Ook vorsten en prinsen gaan de weg van alle mens en we zijn allen op weg naar een nimmer eindigende eeuwigheid en laten we daar maar goed rekening meehouden want het kan eerder eeuwigheid zijn dan dat wij verwachten.
Origineel geplaatst door Madtice
Open ff een ander topic over Bernhard! Dit is interessant discussie voer
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Gebedsverhoring
Vandaag 11 Oktober 2002, was in veel opzichten een bijzondere dag. Op 6 Oktober is Prins Claus overleden en vanaf 10 oktober was er gelegenheid om afscheid te nemen voor het volk van de Prins.
Ik moest de nacht van 10 op 11 oktober op wacht voor mijn werk (kraamverzorgende) en er ik was niet op geroepen dus had ik vandaag vrij. Samen met mijn moeder hadden we besloten dat we en dagje Den Haag zouden doen en gaan condoleren en afscheid nemen van prins Claus.
Goed, we waren om 12:30 bij paleis Noordeinde, daar werden we begroet met een bekertje cacao en een speculaasje. Toen we daar aan kwamen stond er een enorm lange rij, maar dat hadden we er voor over. Ik vroeg me hard op af hoelang het zou duren. Toen een man zich omdraaide en antwoord gaf op mijn vraag, 2.5 uur zei hij. Nou we raakten aan de praat en op een gegeven moment kwamen we op het onderwerp dat deze man christen was. Nou zeiden wij, wij ook. Die man zei gelijk, nou dan is mijn gebed verhoord. Deze man had God gebeden of hij tijdens het afscheid nemen contact mocht hebben met medechristenen. Das hartstikke mooi natuurlijk om te horen. Goed we praten door en af en toe ook nog es met wat andere mensen. Toen er opeens een joodse man met keppeltje en al zich bij het gesprek voegde. Daar stonden we dan, als christenen en jood. We praatten over welke rol Jezus Christus voor ons had en wat Hij voor hem betekende. Bij de ingang (na ongeveer 2.5 uur wachten) van paleis Noordeinde, kregen we weer een lekker bekertje cacao, wat er overigens lekker in ging! Op dat moment sprak de joodse man, ik wil graag een gebed uitspreken in het Hebreeuws, nou zeiden we, dat is goed! De man sprak het eerst in het Hebreeuws en toen in het Nederlands. Het gebed ging er over dat de man God dankte voor het water wat God had gegeven op de aarde en dat we dat mochten drinken (zoiets). Mijn moeder zei daarop, oh wij hebben een prachtig lied gezongen op het koor, Eli, Eli.
Oh zegt die man, dat is een prachtige tekst (dit lied gaat ook over hetzelfde, of God de wateren wil zegenen), Hij had net aan zijn vrouw gevraagd of zij een ring wilde laten graveren met die tekst er op. Dus dat kwam weer overeen. Toen we door de paleis tuin wandelden, kwamen we bij een witte tent waar we onze condoleances mochten blijk geven.
Toen we uit deze tent liepen, vroegen we elkaar wat we op hadden geschreven, Ik had een tekst van psalm 121, Hij is al treft u t felst verdriet een Wachter bij uw voet. Geen kwaad zal u genaken, de Heer zal u genaken. Die ene christen zei, nou ik heb de God van Abraham, Izaak en Jacob schenke u vrede en troost. Nou zegt die joodse man, laat ik dat nu precies zo hebben op geschreven! We gingen in de paleistuin in de rij staan om het paleis binnen te mogen gaan. Daar kwamen we op het onderwerp moslims in de wereld. Nou zegt die de joodse man, als ik zie dat een moslimvrouw die zwanger is en nog een buggy heeft in de trein, moeite heeft om uit te stappen, omdat het allemaal niet zo makkelijk gaat, help ik die vrouw en de moslim mannen kijken niet op of om, ze denken er niet aan om de vrouw te helpen. Hij was al dankbaar voor de dankbare blik in de ogen van de gesluierde vrouw. Goed we betraden het paleis en namen allen voorzich afscheid van prins Claus, wat overigens heel erg indruk wekkend was. Toen we het paleis uit liepen, praatten we nog na wat we er van vonden enzo. Toen ik opeens een moslimvrouw alleen zag lopen, pal achter ons. Ik hield mijn pas in en vroeg de vrouw
(+/-60jaar) hoe ze het heeft gevonden om afscheid te moeten nemen van de prins. Ze keek me aan en zei in best goed Nederlands, Ik vond het heel mooi, was wel verdrietig. Op een gegeven moment hield t groepje van de christenen en jood de pas in en kwamen er bij lopen. Daar liepen we dan, al pratend over God en godsdienst, als christen, jood en moslim te samen. We hebben elkaar een zegen toe gewenst en de Joodse man omarmde de christen man en wij christenvrouwen kregen een warme gemeende had. Wij (mijn moeder en ik) liepen nog even door met de moslimvrouw naar de voorkant van paleis Noordeinde. Daar aangekomen, gingen we de bloemen bekijken die gelegd waren voor prins Claus, toen we er naar toe liepen riep er nog een man heel denigrerend, Er ligt geen turk daar hoor, met andere woorden, wat doe je hier? Waarop ik heel boos reageerde, NOU meneer????!!!!!! De moslim vrouw deed haar vinger voor haar mond en maande ons tot kalmte en zei… die man is ziek! Toen we afscheid namen van de lieve moslimvrouw kregen we nog een dikke knuffel van zeker wel 15 seconden! Wat een lief mens!
Ik denk dat als je mijn verhaal hebt gelezen, dat je dan wel voor kan stellen dat t in veel opzichten een bijzondere dag is geweest!
Gods zegen!
Daphne
Vandaag 11 Oktober 2002, was in veel opzichten een bijzondere dag. Op 6 Oktober is Prins Claus overleden en vanaf 10 oktober was er gelegenheid om afscheid te nemen voor het volk van de Prins.
Ik moest de nacht van 10 op 11 oktober op wacht voor mijn werk (kraamverzorgende) en er ik was niet op geroepen dus had ik vandaag vrij. Samen met mijn moeder hadden we besloten dat we en dagje Den Haag zouden doen en gaan condoleren en afscheid nemen van prins Claus.
Goed, we waren om 12:30 bij paleis Noordeinde, daar werden we begroet met een bekertje cacao en een speculaasje. Toen we daar aan kwamen stond er een enorm lange rij, maar dat hadden we er voor over. Ik vroeg me hard op af hoelang het zou duren. Toen een man zich omdraaide en antwoord gaf op mijn vraag, 2.5 uur zei hij. Nou we raakten aan de praat en op een gegeven moment kwamen we op het onderwerp dat deze man christen was. Nou zeiden wij, wij ook. Die man zei gelijk, nou dan is mijn gebed verhoord. Deze man had God gebeden of hij tijdens het afscheid nemen contact mocht hebben met medechristenen. Das hartstikke mooi natuurlijk om te horen. Goed we praten door en af en toe ook nog es met wat andere mensen. Toen er opeens een joodse man met keppeltje en al zich bij het gesprek voegde. Daar stonden we dan, als christenen en jood. We praatten over welke rol Jezus Christus voor ons had en wat Hij voor hem betekende. Bij de ingang (na ongeveer 2.5 uur wachten) van paleis Noordeinde, kregen we weer een lekker bekertje cacao, wat er overigens lekker in ging! Op dat moment sprak de joodse man, ik wil graag een gebed uitspreken in het Hebreeuws, nou zeiden we, dat is goed! De man sprak het eerst in het Hebreeuws en toen in het Nederlands. Het gebed ging er over dat de man God dankte voor het water wat God had gegeven op de aarde en dat we dat mochten drinken (zoiets). Mijn moeder zei daarop, oh wij hebben een prachtig lied gezongen op het koor, Eli, Eli.
Oh zegt die man, dat is een prachtige tekst (dit lied gaat ook over hetzelfde, of God de wateren wil zegenen), Hij had net aan zijn vrouw gevraagd of zij een ring wilde laten graveren met die tekst er op. Dus dat kwam weer overeen. Toen we door de paleis tuin wandelden, kwamen we bij een witte tent waar we onze condoleances mochten blijk geven.
Toen we uit deze tent liepen, vroegen we elkaar wat we op hadden geschreven, Ik had een tekst van psalm 121, Hij is al treft u t felst verdriet een Wachter bij uw voet. Geen kwaad zal u genaken, de Heer zal u genaken. Die ene christen zei, nou ik heb de God van Abraham, Izaak en Jacob schenke u vrede en troost. Nou zegt die joodse man, laat ik dat nu precies zo hebben op geschreven! We gingen in de paleistuin in de rij staan om het paleis binnen te mogen gaan. Daar kwamen we op het onderwerp moslims in de wereld. Nou zegt die de joodse man, als ik zie dat een moslimvrouw die zwanger is en nog een buggy heeft in de trein, moeite heeft om uit te stappen, omdat het allemaal niet zo makkelijk gaat, help ik die vrouw en de moslim mannen kijken niet op of om, ze denken er niet aan om de vrouw te helpen. Hij was al dankbaar voor de dankbare blik in de ogen van de gesluierde vrouw. Goed we betraden het paleis en namen allen voorzich afscheid van prins Claus, wat overigens heel erg indruk wekkend was. Toen we het paleis uit liepen, praatten we nog na wat we er van vonden enzo. Toen ik opeens een moslimvrouw alleen zag lopen, pal achter ons. Ik hield mijn pas in en vroeg de vrouw
(+/-60jaar) hoe ze het heeft gevonden om afscheid te moeten nemen van de prins. Ze keek me aan en zei in best goed Nederlands, Ik vond het heel mooi, was wel verdrietig. Op een gegeven moment hield t groepje van de christenen en jood de pas in en kwamen er bij lopen. Daar liepen we dan, al pratend over God en godsdienst, als christen, jood en moslim te samen. We hebben elkaar een zegen toe gewenst en de Joodse man omarmde de christen man en wij christenvrouwen kregen een warme gemeende had. Wij (mijn moeder en ik) liepen nog even door met de moslimvrouw naar de voorkant van paleis Noordeinde. Daar aangekomen, gingen we de bloemen bekijken die gelegd waren voor prins Claus, toen we er naar toe liepen riep er nog een man heel denigrerend, Er ligt geen turk daar hoor, met andere woorden, wat doe je hier? Waarop ik heel boos reageerde, NOU meneer????!!!!!! De moslim vrouw deed haar vinger voor haar mond en maande ons tot kalmte en zei… die man is ziek! Toen we afscheid namen van de lieve moslimvrouw kregen we nog een dikke knuffel van zeker wel 15 seconden! Wat een lief mens!
Ik denk dat als je mijn verhaal hebt gelezen, dat je dan wel voor kan stellen dat t in veel opzichten een bijzondere dag is geweest!
Gods zegen!
Daphne
-
Gerrie
Bedankt voor je verhaal, Dafhne. Het was mooi om te lezen.
Zijn er nog meer, die iets te vertellen hebben hierover?
Het is zo stil, nu de begrafenis achter de rug is.
Hoe zou het met Beatrix zijn, en met haar drie zoons? Ze zijn nog jong en een vader verliezen is best ingrijpend. Dit weet ik uit ervaring.
Zijn er nog meer, die iets te vertellen hebben hierover?
Het is zo stil, nu de begrafenis achter de rug is.
Hoe zou het met Beatrix zijn, en met haar drie zoons? Ze zijn nog jong en een vader verliezen is best ingrijpend. Dit weet ik uit ervaring.
Origineel geplaatst door GerrieHoe zou het met Beatrix zijn, en met haar drie zoons? Ze zijn nog jong en een vader verliezen is best ingrijpend. Dit weet ik uit ervaring.
Me too
Ik denk dat we dit slecht voor een ander kunenn beoordelen.
Een ieder mens heeft zijn eigen proces van rouwverwerking.
Ben alleen bang dat de koningin door de val van het kabinet weinig tijd krijgt om langzaam weer haar werkzaamheden weer aan te vangen.
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter