Tja, ik hoorde het vandaag. Cellen uit de eilandjes van Langerhans van het varken aan de mens geven en diabetes mellitis type A is genezen. Klinkt veelbelovend. Het onderzoek is nog prematuur. Ook is niet bekend welke virussen je meegeeft met xenotranplantatie.
Mag het?
Je mag dieren ook eten dus waarom geen cellen gebruiken die ziekten kunnen bestrijden?
Gevaarlijke vraag: De mens wil als God zijn, in het paradijs al. God greep in op een duidelijke manier. Nu wil de mens weer als God zijn. Grijpt God nu ook in en zien wij het niet. Of laat God het tot nu toe allemaal toe. Zal God ingrijpen??
Zomaar wat gebrainstorm in het holst van de nacht. Ik heb er niet echt veel over gelezen/me er in verdiept. Wie wel??
Aanvulling uit het verkiezingsprogramma van de SGP:
Hoewel het nog maar zeer de vraag is of xenotransplantatie ooit realiteit wordt, staat de SGP afwijzend tegenover het implanteren van dierlijke organen in het menselijk lichaam. Dieren hebben immers een zelfstandige waarde, een eigenwaarde, een intrinsieke waarde als medeschepselen. In dat opzicht hebben wij grenzen in acht te nemen. Daar komt nog bij, dat xenotransplantatie grote risico’s met zich mee brengt voor mens en maatschappij. In het genetisch materiaal van dieren komen immers zogenaamde retrovirussen voor, die bij de mens ernstige en mogelijk onbehandelbare ziekten kunnen veroorzaken. De SGP vindt xenotransplantatie dan ook geen oplossing om het tekort aan donororganen tegen te gaan. Andere methoden daarvoor, als bijvoorbeeld het ontwikkelen van kunstorganen en het kweken van organen uit volwassen stamcellen, verdienen onze voorkeur.
[Veranderd op 30/8/02 door rekna]
Xeno transplantatie
Of we met xenotransplantatie als God willen zijn weet ik niet, dat kun je in principe ook zeggen van conventionele manieren van fokken of veredelen van dieren en gewassen. Xenotransplantatie gaat wel over de/een (?) grens tussen mens en dier. Organen transplanteren lijkt mij te ver gaan, we weten niet wat de gevolgen zijn met betrekking tot bijvoorbeeld retrovirussen. Allerlei hiermee samenhangende zaken zijn toch moeilijk te beoordelen. Mag een hartklep van een varken worden ingeplant bij een mens? Mag je bij een genetisch gemanipuleerd dier een voor de mens geschikt orgaan laten groeien? Mag je cellen van dieren gebruiken als medicijn? Ook als die dieren genetisch gemanipuleerd zijn? Zie ook voorbeeld van rekna. Ik denk dat xenotransplantatie van organen te ver gaat maar waar de grens precies ligt weet ik zo niet. Vooralsnog kan ik me vinden in de formulering uit het SGP-verkiezingsprogramma hoewel ik vind dat ze hier ook wel het stimuleren van ter beschikking stellen van donororganen hadden mogen noemen.
Hoe kijken we hier tegenaan als we er zelf mee te maken hebben? Goede vraag kridje maar volgens mij moet je dit soort afwegingen juist maken als je er niet mee te maken hebt. Als je ervan afhankelijk bent kun je toch geen weloverwogen keuze maken? Juist op dit gebied denk ik dat niet-afhankelijken een goede etische afweging moeten maken. Als het middel dan niet ter beschikking komt worden we ook niet voor de vraag gesteld of we het mogen gebruiken.
limosa
Hoe kijken we hier tegenaan als we er zelf mee te maken hebben? Goede vraag kridje maar volgens mij moet je dit soort afwegingen juist maken als je er niet mee te maken hebt. Als je ervan afhankelijk bent kun je toch geen weloverwogen keuze maken? Juist op dit gebied denk ik dat niet-afhankelijken een goede etische afweging moeten maken. Als het middel dan niet ter beschikking komt worden we ook niet voor de vraag gesteld of we het mogen gebruiken.
limosa
wpv, je schrijft Maar de definitieve keuze valt toch pas als je er mee te maken krijgt. maar ik denk juist dat je een keuze moet maken voordat je er mee te maken krijgt.
Het beste is naar mijn idee overigens een keuze op nationaal (of Europees) niveau. Zodat bij een beslissing om dit niet te doen het middel niet beschikking komt en patienten niet zelf de keuze hoeven te maken.
Maar dat zal wel een illusie blijken. Daarom is het toch wel goed dat "we" hierover zelf ook een mening hebben, en die moet je ontwikkelen voordat je als patient moet kiezen.
Je moet tegen een drenkeling ook niet beginnen over de reddingsboei, zou je die nou wel grijpen, mag dat nou wel? Beter is daarover na te denken voordat je in het water valt.
limosa
Het beste is naar mijn idee overigens een keuze op nationaal (of Europees) niveau. Zodat bij een beslissing om dit niet te doen het middel niet beschikking komt en patienten niet zelf de keuze hoeven te maken.
Maar dat zal wel een illusie blijken. Daarom is het toch wel goed dat "we" hierover zelf ook een mening hebben, en die moet je ontwikkelen voordat je als patient moet kiezen.
Je moet tegen een drenkeling ook niet beginnen over de reddingsboei, zou je die nou wel grijpen, mag dat nou wel? Beter is daarover na te denken voordat je in het water valt.
limosa
wpv,
Of je 'sterk' genoeg ben op zo'n moment is altijd de vraag maar als je er op dat moment pas over na gaat denken ben je te laat. Daarnaast vind ik dat er een maatschappelijk breed gedragen mening over dit onderwerp zou moeten zijn, of in ieder geval een in christelijk Nederland gedragen mening. Anders moeten patienten steeds zelf het wiel uitvinden (tip: het is rond met een gat in het midden) en zijn we als maatschappij overgeleverd aan de experimenten van de medisch technologen (en die worden in de regel niet geremd door etische overwegingen).
De vraag of het nu wel of niet "mag" moet overigens nog beantwoord worden. Dat is nog lastig, zeker als je die vraag in samenhang wil zien met andere ontwikkelingen zoals genetische manipulatie van dieren of planten (maakt dat nog wat uit?) om zo voor mensen geschikt celweefsel of medicijnen te produceren. De angst voor het onbekende levert een SGP-achtig standpunt waar ik het voor mezelf voorlopig mee doe maar echt integraal doordacht is het niet.
limosa
Of je 'sterk' genoeg ben op zo'n moment is altijd de vraag maar als je er op dat moment pas over na gaat denken ben je te laat. Daarnaast vind ik dat er een maatschappelijk breed gedragen mening over dit onderwerp zou moeten zijn, of in ieder geval een in christelijk Nederland gedragen mening. Anders moeten patienten steeds zelf het wiel uitvinden (tip: het is rond met een gat in het midden) en zijn we als maatschappij overgeleverd aan de experimenten van de medisch technologen (en die worden in de regel niet geremd door etische overwegingen).
De vraag of het nu wel of niet "mag" moet overigens nog beantwoord worden. Dat is nog lastig, zeker als je die vraag in samenhang wil zien met andere ontwikkelingen zoals genetische manipulatie van dieren of planten (maakt dat nog wat uit?) om zo voor mensen geschikt celweefsel of medicijnen te produceren. De angst voor het onbekende levert een SGP-achtig standpunt waar ik het voor mezelf voorlopig mee doe maar echt integraal doordacht is het niet.
limosa
Is het nog niet een beetje vroeg om een standpunt daarover te bepalen. Wanneer de toepassing van xenotransplantatie bij wet mogelijk geregeld gaat worden is pas duidelijk wat de (on)mogelijkheden en de gevaren zijn. Pas dan lijkt het me zinvol om in breder verband als christelijk Nederland ons hierop te bezinnen.