DDD schreef:Luther schreef:DDD schreef:Ik betwijfel zeer of dit de spijker op de kop is. Niet voor niets heeft er nog niemand iets ingebracht tegen het Het geselecteerde artikel van dominee Sam Janse.
Er worden ook in dit geval weer enorme woorden gesproken, maar het zicht op het verleden lijkt wel geheel te ontbreken. Over vrouwenkiesrecht had men dezelfde grote woorden. Over slavernij ook.
Ik zeg niet dat ik het probleem niet begrijp. Maar het zal op zijn minst enigszins bescheiden kunnen maken. En dat brengt mij tot de gedachte dat de felle reacties voortkomen uit een diep gevoelde onzekerheid.
Jij laat ook het kerkrecht geheel buiten beschouwing: je houdt je aan gezamenlijk gemaakte afspraken. Wil je die wijzigen dan ga je daarvoor de kerkelijke weg. De minderheid voegt zich vervolgens naar de meerderheid.
Waarin laat ik het kerkrecht buiten beschouwing?
Je hebt het over grote woorden. Dat moge waar zijn (het gaat wat mij betreft namelijk om het Schriftgezag), maar los daarvan is het onfatsoenlijk, onbehoorlijk, onkerkrechtelijk (En prof. Selderhuis voegde eraan toe: zondig) om een GS-besluit naast je neer te leggen en gewoon je eigen gang te gaan.
In 1998 heeft de GS van de CGK duidelijk uitgesproken dat zij na grondig Schriftonderzoek, biddend, na grondige weging van het minderheidsrapport, heeft besloten om de ambten niet open te stellen voor vrouwen, omdat het geheel van het spreken van de Schrift het standpunt onderbouwt dat in de CGK altijd als schriftuurlijk heeft gegolden, namelijk dat het ambtelijk leiding geven in de kerk aan de man is voorbehouden. Daarnaast heeft de GS uitgesproken dat het minderheidsrapport is afgewezen. Daarbij vielen woorden als 'aanvechtbaar', 'eenzijdigheden', 'onjuist', 'onverantwoorde neiging tot actualisatie', 'op gespannen voet met het hermeneutische principe dat de Schrift zichzelf uitlegt', 'gebrek aan deugdelijke onderbouwing', etc. (Zie de acta!)
De basis van het gereformeerd kerkmodel is enerzijds dat gemeenten niet treden in de rechten van andere gemeenten, maar anderzijds dat je je dan ook houdt aan alle (!) gezamenlijk gemaakte afspraken. Doe je dat laatste niet, en voer je welbewust kerkenraadsbesluiten uit die haaks staan op wat door de GS als schriftuurlijk is aangemerkt, dan plaats je jezelf als gemeente buiten het kerkverband. De consequentie daarvan is, dat de lastbrieven op de classis niet meer worden aanvaard. (Zie verder de lezing van prof. Selderhuis.) De juiste route is: via de classis en de PS een instructie op de GS-tafel neerleggen met de vraag om het besluit rond vrouw en ambt opnieuw te bespreken en eventueel te herzien. Maar die route willen bijvoorbeeld gemeenten als Nieuwegein en Hilversum niet gaan. Dat is niet alleen verdrietig, maar wekt ook veel wantrouwen, terwijl het vormen van een kerkverband ten principale is gebaseerd op onderling vertrouwen.
Voor sommige mensen klinkt dit allemaal klinisch kerkordelijk / juridisch, maar zo zijn de dingen nu eenmaal wel geregeld. In dat opzicht is de vergelijking van prof. Selderhuis met voetbal trefzeker: als drie van de elf spelers van een team opeens besluiten om handbal te gaan spelen, dan is het terecht dat die van het veld worden gestuurd.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
