Verandering van kerkverband

[Erasmiaan]

1. Het wordt me niet helemaal duidelijk wat je bedoelt: Is homogeniteit niet juist dat afzonderlijke gemeenteleden afzonderlijke opvattingen hebben? Je zegt niet te verlangen naar twistingen, maar in het vervolg laat je mijns inziens duidelijk merken dat in onbruik rakende tradities en 'nieuwerwetse opvattingen' wat jou betreft niet in de gemeente voor moeten komen.

Ik zie homogeniteit in een gemeente als dat men op de meeste punten gelijke opvattingen heeft. En inderdaad verlang ik er dan niet naar dat men die homogeniteit gaat doorbreken, het komt op mij wat spitsvondig over om dit te proberen tegenover elkaar te zetten.

2. Kan het teloorgaan van de reformatorische zuil niet ook een zegen zijn? Dat er meer openheid komt naar andere stromingen binnen het christendom?

Nee, dat is geen zegen. We hebben goede redenen om gescheiden op te trekken met die andere stromingen.

[liz boer]

1. Het wordt me niet helemaal duidelijk wat je bedoelt: Is homogeniteit niet juist dat afzonderlijke gemeenteleden afzonderlijke opvattingen hebben? Je zegt niet te verlangen naar twistingen, maar in het vervolg laat je mijns inziens duidelijk merken dat in onbruik rakende tradities en 'nieuwerwetse opvattingen' wat jou betreft niet in de gemeente voor moeten komen.

Ik zie homogeniteit in een gemeente als dat men op de meeste punten gelijke opvattingen heeft. En inderdaad verlang ik er dan niet naar dat men die homogeniteit gaat doorbreken, het komt op mij wat spitsvondig over om dit te proberen tegenover elkaar te zetten.

2. Kan het teloorgaan van de reformatorische zuil niet ook een zegen zijn? Dat er meer openheid komt naar andere stromingen binnen het christendom?

Nee, dat is geen zegen. We hebben goede redenen om gescheiden op te trekken met die andere stromingen.

In Korinthe speelde dit ook al.

[Erasmiaan]

En zo wordt een ieder die van kerk verander weggezet en neergesabeld als een vijand van de waarheid en als iemand die zelf veranderd of zelfs geradicaliseerd is. In nette bewoordingen dat wel. Maar niet minder hard.
En we gaan over tot de orde van de dag.

Dit is nu net de houding die je in veel kerkenraden hoort en ziet....

Tja vaak draait een theologisch onderbouwde kerkwisseling om de toe-eigening des heils, aangekleed met gemopper over de standenleer. Dan is het natuurlijk niet vreemd als de gedachte opgeld doet dat men de waarheid niet meer wil horen (verplaats je in de gemiddelde kerkenraad van een Gereformeerde Gemeente die uiteraard op het standpunt staat dat bij hen de waarheid wordt gepreekt). Met radicaliseren bedoel ik: het goede niet meer op kunnen merken, alleen nog maar 1 soort prediking willen horen (als er maar continue geappelleerd wordt, aanbod gepreekt wordt, enz., enz.).

Tot de orde van de dag overgaan is er niet bij, dat is 'lichtelijk en onverhoord oordelen'. Als ik naar mezelf kijk dan draag ik er veel smart om dat velen een andere weg gaan. En dat ook 'velen de Heere Jezus verlieten' troost mij niet. Overigens smart het ook dat er onder de blijvers - en ik schrijf ook tot mezelf - zo weinig gevonden wordt van de tere vreze des Heeren en van de onderscheiden oefeningen in het geestelijke leven.

Als ik dan lees over een boetedag die opnieuw belegd moet worden dan kan ik daar niet mee instemmen, al is het houden van boetedagen niet verkeerd. Maar we zouden elke dag boetedag moeten hebben, op de knieën voor God. Wie weet God mocht ons genadig zijn. Dat er een boetedag moet komen is een aanklacht tegen ons zwakke, verdeelde, ongeestelijke, wereldse leven.

[Erasmiaan]

Ik zie overigens niet in waarom een kerk geen homogene groep zou mogen zijn. Homogeniteit heeft niets met evenwichtigheid te maken. Ik verlang ernaar om tot een kerk te behoren zonder theologische twistingen en zonder nieuwerwetse opvattingen over zaken die onder ons lang volkomen zekerheid hadden. Homogeniteit is kracht.

Ik heb begrip voor je pleidooi. Echter gaat het hier om de vraag in hoeverre je diversiteit nog genoegzaam kunt honoreren zonder dat de liefde gaat verkillen. Kernpunten die ik de afgelopen periode leerde over onderscheid in leerstellige zaken en tegenstellingen rondom de ethiek:
Romeinen 14:10: Want wij zullen allen voor den rechterstoel van Christus gesteld worden
Filippenzen 2:3 Doet geen ding door twisting of ijdele eer, maar door ootmoedigheid achte de een den ander uitnemender dan zichzelven.
Judas 22 en 23: En ontfermt u wel over enigen, onderscheid makende; Maar behoudt anderen door vreze, en grijpt hen uit het vuur;
1 Johannes 1;7 Maar indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, zo hebben wij gemeenschap met elkander

In mijn pleidooi heb ik die notie ook mee proberen te nemen. Hoewel homogeniteit te verkiezen is mogen we diversiteit niet veroordelen als het de waarheid niet raakt.

[Herman]

In mijn pleidooi heb ik die notie ook mee proberen te nemen. Hoewel homogeniteit te verkiezen is mogen we diversiteit niet veroordelen als het de waarheid niet raakt.

Fijn. Wat ik laatst las, maar zo snel niet terug kan vinden, is de vraag hoeveel dwalingen iemand kan kennen, om toch nog een waar christen te zijn. Naar mijn idee moet je dan goed onderscheiden in afwijkingen die het komen tot zaligheid in de weg staan en afdwalingen die wel belangrijk zijn, maar in dit opzicht secundair. als je vanuit het waarheidsbegrip redeneert en tot een zeer nauwe interpretatie komt van de leer der zaligheid, dan houdt de onderlinge herkenning heel snel op. Genoemde teksten relativeren dan veel overbodige onderscheidingen en zijn volgens mij genoegzaam om de kerkmuren voor eens en altijd te slechten.

[aline1984]

Er lopen nu wel heel veel vragen door elkaar.

Of je als reformatorische gezindte open moet staan voor het evangelische gedachtegoed? Volgens mij niet; je moet de dwalingen verwerpen. En niet meegaan met die vreemde trend van: We kunnen allemaal wat van elkaar leren en we hebben allemaal een deeltje van de waarheid.

Of een school alleen leraren / leraressen moet hebben die de Heere kennen? Ja, dat zou wel zo moeten zijn. Maar er zijn ook voorbeelden van scholen waar dat zo is: evangelische scholen en vrijgemaakte scholen. Dat maakt mij wat achterdochtig.

[liz boer]

Er lopen nu wel heel veel vragen door elkaar.

Of je als reformatorische gezindte open moet staan voor het evangelische gedachtegoed? Volgens mij niet; je moet de dwalingen verwerpen. En niet meegaan met die vreemde trend van: We kunnen allemaal wat van elkaar leren en we hebben allemaal een deeltje van de waarheid.

Of een school alleen leraren / leraressen moet hebben die de Heere kennen? Ja, dat zou wel zo moeten zijn. Maar er zijn ook voorbeelden van scholen waar dat zo is: evangelische scholen en vrijgemaakte scholen. Dat maakt mij wat achterdochtig.

Het is veel erger als leeraren zeggen, ik ben niet zo moeilijk... of ach wat maakt het uit, terwijl ouders denken dat school en thuis op de zelfde lijn zitten.
Als de lerares kortere rokken draagt dan de leerlingen, terwijl de Bijbel het over een eerbaar gewaad heeft.

Als leraren films laten zien aan leerlingen waar er thuis anders over gedacht wordt.

Zo kan ik nog wat voorbeelden noemen...

Ook over de toeeigening van het heil... over geloof en bekering... het is niet zoals thuis...

[Goudleus]

Er lopen nu wel heel veel vragen door elkaar.

Of je als reformatorische gezindte open moet staan voor het evangelische gedachtegoed? Volgens mij niet; je moet de dwalingen verwerpen. En niet meegaan met die vreemde trend van: We kunnen allemaal wat van elkaar leren en we hebben allemaal een deeltje van de waarheid.

Of een school alleen leraren / leraressen moet hebben die de Heere kennen? Ja, dat zou wel zo moeten zijn. Maar er zijn ook voorbeelden van scholen waar dat zo is: evangelische scholen en vrijgemaakte scholen. Dat maakt mij wat achterdochtig.

Het ging mij niet om de evangelische medebroeders en zusters alleen. Er zijn meer varianten dan refo of evangelisch. Bovendien mag je elkaar herkennen op de gedeelde overtuigingen, zonder dat je open moet staan voor hun gedachtegoed. Alhoewel het mijn persoonlijke overtuiging is dat openstaan (Kennis willen nemen van, luisteren willen naar) echt niet schadelijk is. Integendeel.

Hoe schrijnend zal het zijn als je straks al die medebroeders en zusters bij God herkent wiens gedachten en theologie je hier met alles wat in je is bestreden hebt? Of denk je zeker te weten dat alleen zij in het Vaderhuis mogen komen die louter behoren bij de reformatorische zuil? En wanneer ben je reformatorisch? Zomaar wat gedachten.

[Goudleus]

Er lopen nu wel heel veel vragen door elkaar.

Of je als reformatorische gezindte open moet staan voor het evangelische gedachtegoed? Volgens mij niet; je moet de dwalingen verwerpen. En niet meegaan met die vreemde trend van: We kunnen allemaal wat van elkaar leren en we hebben allemaal een deeltje van de waarheid.

Of een school alleen leraren / leraressen moet hebben die de Heere kennen? Ja, dat zou wel zo moeten zijn. Maar er zijn ook voorbeelden van scholen waar dat zo is: evangelische scholen en vrijgemaakte scholen. Dat maakt mij wat achterdochtig.

Het is veel erger als leeraren zeggen, ik ben niet zo moeilijk... of ach wat maakt het uit, terwijl ouders denken dat school en thuis op de zelfde lijn zitten.
Als de lerares kortere rokken draagt dan de leerlingen, terwijl de Bijbel het over een eerbaar gewaad heeft.

Als leraren films laten zien aan leerlingen waar er thuis anders over gedacht wordt.

Zo kan ik nog wat voorbeelden noemen...

Ook over de toeeigening van het heil... over geloof en bekering... het is niet zoals thuis...

Met uitzondering van het laatste benoem je nu alleen maar uiterlijkheden. Ik werk al twaalf jaar in het onderwijs, van reformatorisch tot openbaar, maar heb alleen maar de ervaring dat kinderen best wel kunnen tegen opvattingen die anders zijn dan thuis. Als je alles exact hetzelfde wilt, is thuisonderwijs de enige oplossing dunkt me.

[liz boer]

Er lopen nu wel heel veel vragen door elkaar.

Of je als reformatorische gezindte open moet staan voor het evangelische gedachtegoed? Volgens mij niet; je moet de dwalingen verwerpen. En niet meegaan met die vreemde trend van: We kunnen allemaal wat van elkaar leren en we hebben allemaal een deeltje van de waarheid.

Of een school alleen leraren / leraressen moet hebben die de Heere kennen? Ja, dat zou wel zo moeten zijn. Maar er zijn ook voorbeelden van scholen waar dat zo is: evangelische scholen en vrijgemaakte scholen. Dat maakt mij wat achterdochtig.

Het is veel erger als leeraren zeggen, ik ben niet zo moeilijk... of ach wat maakt het uit, terwijl ouders denken dat school en thuis op de zelfde lijn zitten.
Als de lerares kortere rokken draagt dan de leerlingen, terwijl de Bijbel het over een eerbaar gewaad heeft.

Als leraren films laten zien aan leerlingen waar er thuis anders over gedacht wordt.

Zo kan ik nog wat voorbeelden noemen...

Ook over de toeeigening van het heil... over geloof en bekering... het is niet zoals thuis...

Met uitzondering van het laatste benoem je nu alleen maar uiterlijkheden. Ik werk al twaalf jaar in het onderwijs, van reformatorisch tot openbaar, maar heb alleen maar de ervaring dat kinderen best wel kunnen tegen opvattingen die anders zijn dan thuis. Als je alles exact hetzelfde wilt, is thuisonderwijs de enige oplossing dunkt me.

Ik wil alleen benadrukken dat niet alles goud is... de uiterlijkheden noemde het ik als voorbeeld, maar geloofszaken is veel belangrijker, nou ik kan je zeggen dat het verschil bij leraren net zo groot is als hiet op RF en ik weet ook dat dit vooral voor jongeren erg verwarrend is!

[Goudleus]

Ik ben toch benieuwd hoe je aan deze wijsheden komt. In mijn werk heb ik dat nog nooit gemerkt. Leerlingen wisten op de reformatorische school dat ik in een 'lichte' kerk zat. We hebben daar hele mooie en verhelderende gesprekken over gehad. Vaak merk je dat leerlingen bepaalde vooroordelen meenemen vanuit hun eigen achtergrond. Maar verwarrend? Het zal in sommige gevallen prangende vragen oproepen, maar dat zijn de goede vragen, die besproken dienen te worden.

[liz boer]

Ik ben toch benieuwd hoe je aan deze wijsheden komt. In mijn werk heb ik dat nog nooit gemerkt. Leerlingen wisten op de reformatorische school dat ik in een 'lichte' kerk zat. We hebben daar hele mooie en verhelderende gesprekken over gehad. Vaak merk je dat leerlingen bepaalde vooroordelen meenemen vanuit hun eigen achtergrond. Maar verwarrend? Het zal in sommige gevallen prangende vragen oproepen, maar dat zijn de goede vragen, die besproken dienen te worden.

Ik heb ook op een Refoschool gewerkt en ik het ook een groot gezin waarvan allen op een Refoschool gezeten hebben.

[Goudleus]

Ik ben toch benieuwd hoe je aan deze wijsheden komt. In mijn werk heb ik dat nog nooit gemerkt. Leerlingen wisten op de reformatorische school dat ik in een 'lichte' kerk zat. We hebben daar hele mooie en verhelderende gesprekken over gehad. Vaak merk je dat leerlingen bepaalde vooroordelen meenemen vanuit hun eigen achtergrond. Maar verwarrend? Het zal in sommige gevallen prangende vragen oproepen, maar dat zijn de goede vragen, die besproken dienen te worden.

Ik heb ook op een Refoschool gewerkt en ik het ook een groot gezin waarvan allen op een Refoschool gezeten hebben.

En, waaruit bestond de verwarring dan?

[Zeeuw]

Er lopen nu wel heel veel vragen door elkaar.

Of je als reformatorische gezindte open moet staan voor het evangelische gedachtegoed? Volgens mij niet; je moet de dwalingen verwerpen. En niet meegaan met die vreemde trend van: We kunnen allemaal wat van elkaar leren en we hebben allemaal een deeltje van de waarheid.

Of een school alleen leraren / leraressen moet hebben die de Heere kennen? Ja, dat zou wel zo moeten zijn. Maar er zijn ook voorbeelden van scholen waar dat zo is: evangelische scholen en vrijgemaakte scholen. Dat maakt mij wat achterdochtig.

Het ging mij niet om de evangelische medebroeders en zusters alleen. Er zijn meer varianten dan refo of evangelisch. Bovendien mag je elkaar herkennen op de gedeelde overtuigingen, zonder dat je open moet staan voor hun gedachtegoed. Alhoewel het mijn persoonlijke overtuiging is dat openstaan (Kennis willen nemen van, luisteren willen naar) echt niet schadelijk is. Integendeel.

Hoe schrijnend zal het zijn als je straks al die medebroeders en zusters bij God herkent wiens gedachten en theologie je hier met alles wat in je is bestreden hebt? Of denk je zeker te weten dat alleen zij in het Vaderhuis mogen komen die louter behoren bij de reformatorische zuil? En wanneer ben je reformatorisch? Zomaar wat gedachten.

Ik denk dat, eerbiedig gesproken, de monden wel eens zullen openvallen dan ziende op wie mede in dat Vaderhuis mogen ingaan.

[liz boer]

Ik ben toch benieuwd hoe je aan deze wijsheden komt. In mijn werk heb ik dat nog nooit gemerkt. Leerlingen wisten op de reformatorische school dat ik in een 'lichte' kerk zat. We hebben daar hele mooie en verhelderende gesprekken over gehad. Vaak merk je dat leerlingen bepaalde vooroordelen meenemen vanuit hun eigen achtergrond. Maar verwarrend? Het zal in sommige gevallen prangende vragen oproepen, maar dat zijn de goede vragen, die besproken dienen te worden.

Ik heb ook op een Refoschool gewerkt en ik het ook een groot gezin waarvan allen op een Refoschool gezeten hebben.

En, waaruit bestond de verwarring dan?

Wat denk je, als een leraar het over aannemen heeft en de ander zegt het is een eenzijdig godswerk je kunt niet is dat echt wel verwarrend, ik laat heen beetje zwart wit overkomen, maar dit geeft verwarring....