Nasrani schreef:Ditbenik schreef:Bezorgd schreef:Ik ben één keer van kerk veranderd. Wat mij vooral opvalt is dat er soms best makkelijk over gesproken wordt, maar ik heb het als een ingrijpende stap ervaren.
Heel goed als het als een ingrijpende stap is ervaren. Een kerk is geen jas waar je even een andere van koopt.
Helemaal waar. Ergens anders op het forum heeft @Zeeuw ook al aangegeven dat de omgeving ook nog bijdraagt aan hoe je dat ervaart. In sommige families en andere relaties kan er heel open over worden gesproken in andere wordt het genegeerd of leidt het tot verwijdering tot geen contact meer met elkaar.
Toch is dat niet waar ik op doelde. Dat zie ik meer als vervelende bijzaken. Maar om de kerk waarbinnen je geboren bent, gedoopt bent, belijdenis gedaan hebt, waar je (als het goed is) hebt meegebouwd aan de gemeente van Christus, achter te moeten laten en over te gaan naar een andere kerk of gemeent, dat is nogal wat. Dat bedenk je niet zomaar even om het vervolgens te doen. Daar zal een tijd van teleurstelling, van onvrede, van missen, maar ook van gebed overheen gaan voor dat duidelijk is dat dit de weg is die de Heere van je vraagt. Dat moet enorm ingrijpend zijn in je leven.
Zelf heb ik de scheuring meegemaakt in 2004. Dat is voor mij nog steeds een van de meest ingrijpende gebeurtenissen in mijn leven.