'simpel' Evangelie

[lejo]

Als antwoord verwacht ik je stelling dat op het moment van wedergeboorte er geloof is, en dus ook rechtvaardigmaking; dat ben ik (in theorie, theologisch gezien) met je eens; maar dan blijft de vraag; zal de mens zelf dat ook altijd zo kunnen bezien en vaststellen voor zichzelf en dus alleen met heiligmaking bezig zijn ?

Zeeuw en ndonselaar,

Moet dat dan eerst wel zo noodgedwongen gezien worden? Zalig zijn die niet zien, en desondanks geloven. Spitten we op die manier niet veel te veel onszelf onderste boven, waardoor we JUIST niet aan heiligmaking toekomen?
Het klinkt zo theoretisch allemaal, Maar is het Bijbels/theologisch gezien wel terrecht om wedergeboorte, geloof, rechtvaardiging, heiliging te scheiden? Het is toch één Heere, één doop, één geloof (Ef.4:4,8) Er zijn toch geen half levend gemaakten!

[ndonselaar]

Beste Lejo,

Ik dacht dat ik toch duidelijk genoeg was. Het is inderdaad één doop, één geloof, één Heere .... Vanuit de daad der wedergeboorte wordt het geloof ingeplant.
Volgens mij ging hier ook de discussie om.

[lejo]

Niek, ik moet toegeven dat ik te lui ben geweest om eerst een heel eind terug te lezen, ik viel er zomaar in en heb niet meer gelezen dan het laatste bericht, Vandaar de toonzetting en mijn vraag. Hoop ik vanavond wel even te doen dan.

[Zeeuw]

Beste Donselaar,

Je antwoord is afdoende; ik had het eerlijk gezegd zo wel ongeveer verwacht.

En het is waar dat het onze plicht is om op de beloften te rusten.

Maar is het nu evenzeer geen Bijbels gegeven dat zij die door het geloof Christus mogen kennen; daar niet altijd op kunnen blijven leven (hoewel het zeker hun plicht is), maar dat het geloof zo wegzinkt en daarom juist nader daarvan verzekerd willen worden, en telkens weer. En is ook dat niet juist een deel van het opwassen in de genade en kennis van Christus ?

Persoonlijk kan ik dat niet helemaal los van de rechtvaardigmaking zien. En dat bedoel ik niet van Gods zijde; maar meer om de menselijke kant. Natuurlijk is het waar dat een mens wanneer er wedergeboorte en geloof mag zijn; direct voor God gerechtvaardigd is in het bloed van Christus. Maar is daarmee alles gezegd over de rechtvaardigmaking?

Theologisch misschien wel; praktisch ook ?

"Als het geloof weer eens bijna niet beoefend wordt. Hij meer dood dan leven is, als hij bij zichzelf meer dorheid dan leven waarneemt, dan wordt hij weer klaargemaakt om met lege handen naar Hem te gaan die daar staat met open armen. Dan mag de zondaar zich weer verlustigen in God in Christus"

Mooi citaat; dat bedoel ik aan te geven.

"Dat is heiligmaking."

Kijk; ik denk dat daar het punt zit; jij betrekt dit louter en alleen op de heiligmaking. Dat komt bij mij over alsof zo iemand alleen daarmee bezig is; en dat de rechtvaardigmaking voor zo iemand al een totaal gepasseerd station is. Kijk, ik kan dit -wat de beleving betreft- niet losmaken van de rechtvaardigmaking. Want al die doodsheid en die dorheid; en dan toch gerechtvaardigd, zo een ?

Kijk, daar gaat het me om.

[ndonselaar]

Beste Zeeuw,

Je bedoeld eigenlijk dat als een mens de klacht moet uiten van Paulus: 'Het goede dat ik wil dat doe ik niet, het kwade wat ik niet wil dat doe ik' dan is hij niet gerechtvaardigd, voor zijn gevoel? Dan is de rechtvaardigmaking in oefening?

Hiermee komen we op gevaarlijk terrein. Natuurlijk is het zo dat, om maar eens een kerkvader te citeren, waar het vuur van het geloof is daar is ook de rook van de twijfel. Toch wil ik hieraan niet verbinden dat dan de rechtvaardigmaking in twijfel is. Heman riep als een doodbrakende 'O God mijns heils' Dus hij mijnde dwars door de dood heen. Al eerder citeerde ik het onderscheid van de zekerheid van het geloof en de zekerheid van het gevoel. Simon had het geloof dat hij de dood niet zien zou eer Hij de Middelaar zou zien. In de geoefende geloof was hij in de tempel. Dat geloof is wel aangevochten geweest, jazeker. Toen hij echter Jezus Christus in zijn armen mocht houden was daar de zekerheid van het gevoel. We mogen de vruchten van het geloof nooit losmaken van het geloof zelf.

Heiligmaking is volgens mij niets anders dan dat Hij meer wordt en ik minder. Of zoals Ds. Budding uitdrukte op de school van de Heilige Geest zakken we steeds een klas lager. Hij wordt steeds meer geoefend om te zien dat het niet zijn werk is, maar alleen de verdienste van Christus.

[Refojongere]

Ndonselaar,

Goed dat je precies zegt wat 'Heiligmaking' nu inhoudt. Velen denken dat het steeds meer goede werken inhoudt, dat je een steeds beter christen wordt. Maar nee, steeds meer sterft er van je oude 'ik' af en steeds meer mogen wij dan verbonden worden aan Hem, om het in te leven: Zonder Mij kunt gij niets doen. Er is niets heerlijkers.

[Zeeuw]

Beste Donselaar,

Een moeilijk onderwerp; dit is moeilijk te verwoorden.

"Toch wil ik hieraan niet verbinden dat dan de rechtvaardigmaking in twijfel is. Heman riep als een doodbrakende 'O God mijns heils' Dus hij mijnde dwars door de dood heen. Al eerder citeerde ik het onderscheid van de zekerheid van het geloof en de zekerheid van het gevoel."

Wat Heman in Ps.88 betreft ben ik dat met je eens. Maar dan rijst bij mij wel de vraag of je nu Heman hiermee met al Gods kinderen gelijk mag stellen.

Er is immers verschil in de mate van de geloofskennis van Christus.

Kijk, ik bedoel hier geen pleidooi voor het ongeloof te voeren; al wat uit het geloof niet is, is zonde zegt de Schrift en dat is duidelijk genoeg.
Ook is het zeker zo dat het geloof in oefening een synoniem van zekerheid is.
Geloven is zekerheid en zekerheid voor mij.

Maar er is ook een zwak en een ongeoefend geloof; ik denk aan dit Schriftwoord "Ik geloof Heere, kom mijn ongelovigheid te hulp".

Ik hoop dat het wat duidelijk is wat ik bedoel.

Als ik nu zo jouw citaat eens bekijk; dan denk ik dat hetgeen ik bedoel meer het missen van de zekerheid van het gevoel is.

Vr.gr.

[Toehoorder]

Het onderstaande verhaal laat een Simpel-geloof horen. Het is misschien geen opzienbarend geloof, maar wel zeer diep en groot.

Wat is het eigenlijk dwaas dat we met al onze dogmatische kennis en inzicht God nog verdacht maken (is het eigenlijk wel waar). Als er een te vertrouwen is is God dat wel en nu juist Hem maken we verdacht. O, christelijk Nederland, wanneer waait de Geest er door heen!

Het onderstaande verhaal is uit een preek van C.H. Spurgeon over Romeinen 10: 5-9. Het verhaal gaat over Jan de Marskramer. Jan was een arme goddeloze man die met zijn mars van dorp tot dorp ging, vloekend, drinkend en wellicht ook wel stelend. Sommigen dachten, dat hij maar half bij zijn verstand was, maar zijn geschiedenis zal het bewijs leveren dat zijn geestvermogens in zeer gezonde toestand waren. Hij hoorde eens ergens een arme vrouw, die zong:

‘Ik ben een arme zondaar en ik ben niemandal, maar de Heere Jezus Christus is mijn Eén en al!’

Jan onthield de woorden en wat nog mooier was, hij voelde er de betekenis van; hij bleef dus deze woorden zingen en zong ze zolang de goede Geest van God ze in zijn hart graveerde en Jan de Marskramer een nieuw mens was. Toen probeerde hij zich bij de gemeente te voegen, maar de broeders zagen hem met achterdochtige blikken aan en vroegen hem: “Wat is uw ervaring (bevinding)?â€

[Christina]

Dit is wel een van de mooiste stukjes dat ooit op het forum geweest is, en vanuit mijn hart wil ik het nazeggen:

‘Ik ben een arme zondaar en ik ben niemandal, maar de Heere Jezus Christus is mijn Eén en al!’

[ndonselaar]

Eerst richting Zeeuw,

Als we beiden spreken over de zekerheid van het gevoel, dan zijn we het eens.
Één van de Erskine's verwoordde het eens treffend. Zoals de zekerheid bij het geloof hoort zo hoort het zien bij het oog. Toch kunnen we door diverse oorzaken slechter zien. Er kan een waas over het oog liggen. Dan is de zekerheid van het gevoel er niet, toch is er wel de zekerheid van het geloof.

------------------------------------------------------

Ja, als ik zo het bekende stukje van de marskramer lees, dan zou dat de ondertitel kunnen zijn van mijn onderwerp 'simpel evangelie'. Als wij nu bij die man de wortel willen onderzoeken dan zou die man er (in onze ref. visie) slecht afkomen, doch de vrucht is duidelijk.

[timo]

Oorspronkelijk gepost door Leo
Ik vond het argument van ds. de Vries eigenlijk wel hout snijden.

Je kan met al die dogmaatjes toch niet aankomen bij bijv. een Chinese broeder?
Die zou gans in de war raken bij al die zware termen die wij gebruiken.
(als je ze al in het Chinees zou kunnen vertalen)

waarom worden de institutie van Calvijn en Redelijke Godsdienst dan vertaald voor de kerk in china ?

[timo]

Oorspronkelijk gepost door Lecram
Toch blijft dat hele standenverhaal verwarrend, wie is nu een schaap en wie een lam?? Zou je een onderzoek op dit forum doen, dan wordt het al erg lastig.
Standen heeft veel weg van: nu ben ik hier en dan ben ik daar. Is het nu erg belangrijk om het geestelijk leven in standen te onderscheiden? Dat werkt alleen maar onzekerheid in de hand. Ik ken mensen die enorm lopen te tobben omdat ze nog 'voor de zaak' staan. Ze hebben al veel meegemaakt, tot een openbaring van Christus aan toe. Maar ze wachten nog op iets. Diep medelijden heb ik met ze. Een gesprek is niet mogelijk omdat je alleen serieus wordt genomen als je de zaak al gehad hebt of net zo loopt te tobben. Wat een onbijbelse toestanden. Vreselijk kwaad wordt ik eigenlijk, als ik denk aan die predikanten die zich schuldig maken hieraan. Zij zijn verantwoordelijk voor het duister waar velen in verkeren, terwijl het aan Jezus niet ligt.
Laten we vooral bidden voor die mensen en voor die predikanten.

De schrijver van het boek Bethel Pniel vind dat kenmenreken geen stappen plan zijn voor de bekering maar eerder herkenings punten voor de Gelovige. Daarnaast groeit een kind van baby naar volwassene dat is een groeiende lijn. Zo is het ook met het geestelijk leven. Maar ook daar zijn faces zoals baby kleuter schoolkind etc.

Aleen is het in een christun leven een groei in de diepte.

[Grace]

Oorspronkelijk gepost door timo

Oorspronkelijk gepost door Leo
Ik vond het argument van ds. de Vries eigenlijk wel hout snijden.

Je kan met al die dogmaatjes toch niet aankomen bij bijv. een Chinese broeder?
Die zou gans in de war raken bij al die zware termen die wij gebruiken.
(als je ze al in het Chinees zou kunnen vertalen)

waarom worden de institutie van Calvijn en Redelijke Godsdienst dan vertaald voor de kerk in china ?

Das een goeie timon..

[Miscanthus]

Oorspronkelijk gepost door timo

Oorspronkelijk gepost door Leo
Ik vond het argument van ds. de Vries eigenlijk wel hout snijden.

Je kan met al die dogmaatjes toch niet aankomen bij bijv. een Chinese broeder?
Die zou gans in de war raken bij al die zware termen die wij gebruiken.
(als je ze al in het Chinees zou kunnen vertalen)

waarom worden de institutie van Calvijn en Redelijke Godsdienst dan vertaald voor de kerk in china ?

Ik hoop niet om daar verdeeldheid te zaaien zoals in Nederland......

[Egbert]

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus

Oorspronkelijk gepost door timo

Oorspronkelijk gepost door Leo
Ik vond het argument van ds. de Vries eigenlijk wel hout snijden.

Je kan met al die dogmaatjes toch niet aankomen bij bijv. een Chinese broeder?
Die zou gans in de war raken bij al die zware termen die wij gebruiken.
(als je ze al in het Chinees zou kunnen vertalen)

waarom worden de institutie van Calvijn en Redelijke Godsdienst dan vertaald voor de kerk in china ?

Ik hoop niet om daar verdeeldheid te zaaien zoals in Nederland......

Volgens de verspreider van die boeken "omdat er vraag naar is", moeilijk te controleren als je verder geen chinese contacten hebt. Maar nou lijken mij deze twee boeken van onverdachte signatuur. Ook is het natuurlijk 'gunnend' om parels als deze te verspreiden. Het wordt kwalijker als we hedendaags boeken gaan verspreiden, deze zijn meer 'eigen' richting gevender dan genoemde voorbeelden.