Zonderling schreef:Jij zegt dat een huwelijk maar door één gebeurtenis ontbonden kan worden (niet alleen mág, maar ook kán), namelijk de dood. Hetzelfde zegt ds Engelsma.Lilian1975 schreef:Dan mag jij aantonen waarom dat strijdig is.Zonderling schreef:In Deut. 24 was het huwelijk niet pas definitief ontbonden bij de dood, maar bij het tweede huwelijk dat op de scheidbrief gevolgd was. Zoals de tekst in vers 4 overduidelijk aanwijst. Want het is voor God een gruwel dat alsnog het eerste huwelijk hersteld wordt. Dat is strijdig met jouw opvatting en de opvatting van ds Engelsma.
Deuteronomium 24:1-4 leert echter dat het huwelijk reeds definitief ontbonden is bij het aangaan van het tweede huwelijk, waardoor het eerste huwelijk onherstelbaar geworden is. (Het tweede huwelijk is niet in overeenstemming met Gods wil en inzetting, maar als gebeurtenis heeft het wel het effect dat het eerste huwelijk tenietgedaan en ontbonden is vóór de dood; iets wat volgens jou niet mogelijk is.)
Verder had ik mijn vorige post nog iets uitgebreid in reactie op jou, bv ten aanzien van de betamelijke termijn.
Ja ik snap nu het betamelijk termijn van jou.
Ook ik had nog wat toegevoegd. Ik heb namelijk bij Deut. 24 het volgende gelezen in de Studiebijbel van de HSV
Zie citaat van mijn toegevoegde reactie
Dit gedeelte behandelt dus een wet die gegeven is vannwege de hardigheid van onze harten.Deze wet beschermt de vrouw tegen uitbuiting ( hij had bruidsschat in bezit door eerste huwelijk, de tweede bruidsschat was bij het tweede huwelijk met die andere man gegeven. Hij mag niet haar tweede bruidsschat nu ook in bezit krijgen)
In NT farizeeërs verdedigen hun standpunt tav scheiding op grond van deze wet. Jezus verwijst echter naar verslag schepping om Gods ethisch ideaal te laten zien. Deze wet kwam tegemoet aan de hardheid van het hart en bewaart een minimum aan beschaving voor de theocratie.
Er werd zo vreselijk zondig met het huwelijk omgesprongen. Dat het huwelijk wat eigenlijk de vrouw moest beschermen, een middel van uitbuiting kon worden. Namelijk de eerste man wilde zich verrijken met twee bruidsschatten. Het is dus nog erger als ik eerder al aangaf. Dat is ook de kern van die verzen. Dat de Heere die oplopende lijn van zonde op zonde halt toeroept. Dan laat Jezus in het NT zien dat deze wet er dus was, vanwege zondige praktijken. Maar dat het alzo van de beginne niet is geweest. En dat deze wet een minimale beschaving is van hoe God het bedoeld had. Dus helemaal niet zo positief. Als deze wet er niet was, werden vrouwen nog meer uitgebuit door dit soort kwalijke praktijken. Maar zo was het huwelijk niet bedoeld. Zo was zelfs je vrouw weer tot je nemen niet bedoeld. Daar mocht het huwelijk niet voor gebruikt worden. Daar mocht de vrouw niet voor misbruikt worden. Het zegt dus niets over definitief ontbinden vanuit Gods ogen. Het zegt wel iets over de kwalijke praktijken die een gruwel waren. En ik begrijp dat zelfs de noodzaak van deze wet (vanwege onze zondigheid) een gruwel was in Zijn ogen.
En dan kan je nooit op grond van deze tekst zeggen dat hertrouwen in bepaalde gevallen van echtbreuk mag. Want de hele gang van zaken is Hem een gruwel.