Ziekenzalving

[Mart01]

Ik vind dit ook een moeilijk onderwerp.

Goede argumenten voor ziekenzalving (en ook voor andere gaven van de Geest) die ik heb gelezen zijn:

- het staat in de Bijbel, zonder directe aanduiding dat het maar voor bepaalde personen in een bepaalde tijd is.
- het is een duidelijke oproep in Jacobus
- als we de hoedjes letterlijk nemen, dan moeten de geestesgaven ook letterlijk genomen worden
- het gaat niet alleen om lichamelijke ziekte, maar ook om geestelijke ziekte

Argumenten tegen zijn:
- tegenwoordig is de medische wetenschap veel verder gevorderd we moeten eerst gebruik maken van de mogelijkheden die God ons heeft gegeven.
- het komt aan op eenvoudig gebed
- verwacht het niet van het buitengewone, waarom zou God niet willen horen op een eenvoudig gebed en wel met een ceremonie?
- gaven zijn niet meer nodig, omdat het Evangelie nu al voldoende is vastgemaakt door allerlei wonderen.
- de hang naar bijzondere geestesgaven vandaag de dag is een gevolg van de tijdgeest.

Tenslotte zou ik er nog aan toe willen voegen dat er genezingen zijn! Dat zijn feiten waar we niet zomaar om heen mogen lopen. Vanmiddag hoorde ik een lezing van w.j. ouweneel over genezingsdiensten ed, en hij wil dit heel nadrukkelijk een plaats geven. hoewel er ook best vragen te stellen zijn bij zijn betoog. Laatst sprak ik iemand over de Berea gemeenten. Daar worden demonen uitgeworpen (had Ouweneel het ook over), mensen worden er genezen. Daar gebeuren dingen. Van de duivel???? Ik durf het niet te zeggen, het gebeurt in Jezus' naam. Kortom, voor mij is het nog niet duidelijk wat de juiste omgang is met deze dingen.

Daar waar het gebeurt, gebeurt het in een omgeving met heel veel dingen waar ik vraagtekens bij heb (bijv. de Berea gemeenten). Daar waar het niet gebeurt hoor ik eigenlijk geen goede reden waarom niet.

Groet

Martijn

[wim314]

Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Tijdgeest
De hang naar vernieuwing: gezangen en opwekking in de diensten, meer aandacht voor liturgische vormgeving dan voor de prediking, nieuwe muziekinstrumenten, meer ruimte voor tongentaal, het stimuleren tot uitoefening van bijzondere gaven van de Geest, ik zie het allemaal als tijdgeest.
Wij moeten niet staan naar het bijzondere. Iedereen wil tegenwoordig een teken ontvangen, wat bijzonders meemaken, mooie ervaringen ontvangen. En waar blijft het eenvoudige geloof en het eenvoudige gebed? De bijzondere geestesgaven krijgen al gauw overdreven de aandacht is mijn ervaring en leert de kerkgeschiedenis (pinksterbeweging).

We moeten dus oppassen met het invoeren ervan en mensen juist versterken en doen geloven in de kracht van het gebed, in plaats van de kracht van het middel.

We moeten wel zien waar de ziekenzalving vandaan komt en wat het nut ervan is. Ik houd het bij de kanttekeningen:

zij gebruikten deze als een buitengewoon teken, waaruit bekend was, dat door hun dienst zulk een wonder van God geschiedde tot bevestiging van hun leer; gelijk men ziet dat Christus en de apostelen, in het genezen van de ziekten nu speeksel, slijk, aanrakingen, oplegging der handen, dan hunne schaduwen, gordels en zweetdoeken daartoe gebruiken.

Dus alleen als iemand de gave der gezondmaking heeft, dan mag hij het gebruiken, anders heeft het totaal geen nut en zie ik niet in waar de zalf dan toe dient.

Met groet,
Refojongere

[Aangepast op 12/8/04 door Refojongere]

awel....hier is naar mijns inziens duidelijk zichtbaar waarom er zo vaak niets maar dan ook niets gebeurd aan werkelijke toepassing van al die dingen die we wat moeilijker vinden en toch in de Schrift staan... we moeten het overzien...in de tijd (doen we al 400 jaar, niet dat er iets veranderd...) en gelukkig doet de rest van de wereld hier ook niets mee en als ze het doen zijn ze niet verstandig....ik word nogal cynisch...ik word hier sip van iig.

Zoals reeds gezegd is deze bediening in onze gemeente NHK toegepast...nix spectaculairs of bla bla...aandacht in de dienst, mensen die samen komen om te bidden, een predikant die biddend bediend en daarna in de gemeente melden en danken voor de bediening.

[england]

Nee, idd...
En ook denk ik niet dat Jacobus schreef naar een zendig situatie. Het gaat hier duidelijk om een gelovige die roept om de oudsten, om met hem te bidden. Dat is dus niet om te evangeliseren, maar meer tot versterking van de gemeente.

Maar ik weet het ook niet. Wel weet ik dat dat door ons ongeloof we de Geest kunnen hinderen, en uitblussen...
Ik denk wel eens dat in onze reformatorische kerken we zo bang zijn voor God's Geest, omdat we alles zelf onder controle willen houden. Als er dan iets gebeurt buiten onze macht willen we er niets van weten...
Zou het misschien daardoor komen dat we zo weinig horen van mensen die tot Christus komen? Omdat wij zo graag de touwtjes in handen willen houden, dat we zelfs niet van geloof en bekering willen horen? Omdat het zo griezelig is, en onverklaarbaar...?

[Refojongere]

1. Het niet zalven van zieken is geen teken van ongeloof, immers wij bidden voor de zieken tot een machtig EN vrijmachtig God
2. Het is niet verplicht de zieken te zalven
3. Het hypocriete is dat het in de 'linkse' gemeenten gebeurt waar ze lak hebben aan de inzetting van God dat vrouwen een hoofddeksel moeten dragen tijdens de kerkdienst
4. Ik wou dat wim in plaats van cynisch doen (kunnen we allemaal wel) eens inhoudelijk reageert op mijn stuk
5. Ziekenzalving is helemaal niet bijzonder zoals anemoon al zegt. Waarom het dan perse afgekondigd moet worden en er een heel gebedsteam (gebeurt normaal ook nooit) om heen gezet moet worden en het opeens de eretitel 'bediening' moet krijgen verbaast me dan ook best wel.

[Mart01]

Oorspronkelijk gepost door Refojongere
1. Het niet zalven van zieken is geen teken van ongeloof,

mee eens, de gaven zijn verschillend. Niet iedereen heeft dezelfde gave gekregen volgens Paulus in 1 Kor 12.

immers wij bidden voor de zieken tot een machtig EN vrijmachtig God

De Heere Jezus onderwees zijn discipelen met de woorden dat wie een geloof had als een mosterdzaadje, die zou tot deze berg zeggen wordt opgeheven en in de zee geworden en het zou geschieden. Jacobus noemt het voorbeeld van Elia. Verder zegt Jezus zelf nog: alle dingen zijn mogelijk degene die gelooft. op deze plaats een beroep doen o pde vrijmacht van God lijktmij enigszins misplaatst.

2. Het is niet verplicht de zieken te zalven

de zieken mogen er blijkens Jacobus 5 wel om vragen...

3. Het hypocriete is dat het in de 'linkse' gemeenten gebeurt waar ze lak hebben aan de inzetting van God dat vrouwen een hoofddeksel moeten dragen tijdens de kerkdienst

dag klopt ben ik ook met je eens. Maar dit is geen argument om maar de gehele ziekenzalving aan de kant te schuiven. We moeten zoeken naar die toepassing (of niet) voor nu. Dan volstaat het niet met de afwijzing van een mogelijke hypocriete situatie.

4. Ik wou dat wim in plaats van cynisch doen (kunnen we allemaal wel) eens inhoudelijk reageert op mijn stuk

Wim snijdt m.i. aan dat het simpelweg een bijbelse realiteit is. Onafhankelijk van de tijdgeest nu en de kerkgeschiedenis. We mogen iets niet afwijzen omdat wellicht anderen het verkeerd gebruiken.

5. Ziekenzalving is helemaal niet bijzonder zoals anemoon al zegt. Waarom het dan perse afgekondigd moet worden en er een heel gebedsteam (gebeurt normaal ook nooit) om heen gezet moet worden en het opeens de eretitel 'bediening' moet krijgen verbaast me dan ook best wel.

Ik zou wel willen dat er voor iedere kerkdienst en iedere preek zoveel gebeden werd. Ik moet toegeven dat er blijkbaar meer dan gewoon aandacht aan gegeven wordt, maar dat is m.i. geen teken aan de wand, zolang het maar gebeurt tot opbouw van de gemeente ( 1 Kor. 14)

Ik ben nog bezig geweest met in de Bijbel te zoeken naar dingen die hiermee te maken hebben. Het is duidelijk dat Paulus in 1 Kor 12 zegt dat iedereen verschillende gaven heeft en dat we elkaar om die gaven niet moeten benijden of een andere rangorde geven. Ieder gave mag er zijn en we mogen (of moeten?) ijveren naar de beste gaven (profeteren). Wanneer ik bijvoorbeeld de brieven aan Timotheus doorlees vind ik nauwelijks een voorschrift van Paulus hierover, hoewel Paulus juist in deze brieven veel voorschriften geeft over het gemeenteleven. dat er verder in zijn brieven (behalve 1 Kor.) nauwelijks gesproken wordt over geestesgaven, duidt er mijns inziens op dat het ook in Paulus' tijd geen grote plaats heeft ingenomen. Wanneer de apostelen prediken en er mensen tot geloof komen, lees ik niet dat dan vervolgens ook deze mensen tekenen en wonderen doen. Dit bevestigt 1 Kor 12, dat niet iedereen deze gaven heeft.

Ik ben er nog niet uit, maar misschien wel een stapje verder...

[wim314]

Oorspronkelijk gepost door Refojongere
1. Het niet zalven van zieken is geen teken van ongeloof, immers wij bidden voor de zieken tot een machtig EN vrijmachtig God
2. Het is niet verplicht de zieken te zalven
3. Het hypocriete is dat het in de 'linkse' gemeenten gebeurt waar ze lak hebben aan de inzetting van God dat vrouwen een hoofddeksel moeten dragen tijdens de kerkdienst
4. Ik wou dat wim in plaats van cynisch doen (kunnen we allemaal wel) eens inhoudelijk reageert op mijn stuk
5. Ziekenzalving is helemaal niet bijzonder zoals anemoon al zegt. Waarom het dan perse afgekondigd moet worden en er een heel gebedsteam (gebeurt normaal ook nooit) om heen gezet moet worden en het opeens de eretitel 'bediening' moet krijgen verbaast me dan ook best wel.

1. helemaal met je eens
2. idem
3. net zo hypocriet als het niet gebruiken of afwijzen (min of meer) van bijv Geestesgaven?
4. wb inhoudelijk...ik probeer juist inhoudelijk te reageren maar was onaangenaam verrast door sommige krasse uitspraken...die ontzettend logisch, weldenkend en relativerend zijn, maar naar m.i. een gevaar zijn om de goede dingen uit het oog te verlizen
5. bijzonder/niet bijzonder...ik vind het bijzonder dat God ons dit wil laten doen. Dat Hij ons inschakelt. Dat gebedsteam zou er normaal ook wel mogen wezen hoor. Zou erg goed zijn m.i. Over verbazing: ik verbaas me bijna dagelijks over Gods goedheid jegens ons...ziekenzalving, luisteren naar ons gebed etc...een wonder van genade

[gravo]

Een voorzichtige aanvulling over ziekenzalving.

Heeft het wellicht ook met onze tijd te maken, dat kerken zich opnieuw bezighouden met het zalven van zieken? Ik bedoel dit: Vroeger waren de levenskansen veel geringer. Zie de sterftecijfers en de gemiddelde leeftijd uit bijvoorbeeld de periode van de Middeleeuwen. Ziekte, gebrekkigheid, dood hoorden meer bij het leven en konden ook veel minder adequaat behandeld worden.

Door de medische kennis is het veel gewoner geworden dat we genezing zien en zelf ervaren.

Het belangrijke punt is dat door het toenemen van de welvaart en het welzijn van de mensen er ook een verschuiving is ontstaan van aandacht voor het toekomende leven naar aandacht voor het leven hier en nu. Deze nieuwe theologische aandacht voor het hier en nu (waarbij niet alleen de nieuwe hemel, maar ook de nieuwe aarde een plaats krijgt) leidt mijns inziens ook tot een hernieuwde aandacht voor het concrete leven, voor ons lichaam (naast onze ziel) en dus tot genezing en zo tot zalving van de zieken.

Het lichaam en ons leven hier zijn gewoon steeds belangrijker geworden en hebben veel meer relatie gekregen met de dingen van het Koninkrijk van God.

Vandaar dat de aandacht voor de zieken (beter gezegd: voor de genezing) ook steeds meer in de kerkelijke praktijk wordt binnengehaald.

Wat vinden jullie van deze analyse?

Gravo

[Adorote]

Oorspronkelijk gepost door gravo
Een voorzichtige aanvulling over ziekenzalving.

Heeft het wellicht ook met onze tijd te maken, dat kerken zich opnieuw bezighouden met het zalven van zieken? Ik bedoel dit: Vroeger waren de levenskansen veel geringer. Zie de sterftecijfers en de gemiddelde leeftijd uit bijvoorbeeld de periode van de Middeleeuwen. Ziekte, gebrekkigheid, dood hoorden meer bij het leven en konden ook veel minder adequaat behandeld worden.

Door de medische kennis is het veel gewoner geworden dat we genezing zien en zelf ervaren.

Het belangrijke punt is dat door het toenemen van de welvaart en het welzijn van de mensen er ook een verschuiving is ontstaan van aandacht voor het toekomende leven naar aandacht voor het leven hier en nu. Deze nieuwe theologische aandacht voor het hier en nu (waarbij niet alleen de nieuwe hemel, maar ook de nieuwe aarde een plaats krijgt) leidt mijns inziens ook tot een hernieuwde aandacht voor het concrete leven, voor ons lichaam (naast onze ziel) en dus tot genezing en zo tot zalving van de zieken.

Het lichaam en ons leven hier zijn gewoon steeds belangrijker geworden en hebben veel meer relatie gekregen met de dingen van het Koninkrijk van God.

Vandaar dat de aandacht voor de zieken (beter gezegd: voor de genezing) ook steeds meer in de kerkelijke praktijk wordt binnengehaald.

Wat vinden jullie van deze analyse?

Gravo

Er wordt niks binnen gehaald,er wordt weer een kerkelijke praktijk herstelt wat in een deel van de Reformatie verloren is gegaan.Kortom van uit de versmaling naar de verbreding.

[Mart01]

Oorspronkelijk gepost door AdoroteEr wordt niks binnen gehaald,er wordt weer een kerkelijke praktijk herstelt wat in een deel van de Reformatie verloren is gegaan.Kortom van uit de versmaling naar de verbreding.

Dat lijkt mij niet helemaal juist. Is het niet al door de RKK kwijt geraakt? Zij hebben er een sacrament van gemaakt en het van de oorspronkelijke bedoeling vrijgemaakt. Daarbij vraag ik me af of het al niet voor de RKK er niet meer was. Ik lees bijv. ook in Augustinus' belijdenissen niets over gebedsgenezingen etc. (Ik kan het me althans niet herinneren en ik heb het boek toch drie keer gelezen)

[gravo]

Oorspronkelijk gepost door Mart01

Oorspronkelijk gepost door AdoroteEr wordt niks binnen gehaald,er wordt weer een kerkelijke praktijk herstelt wat in een deel van de Reformatie verloren is gegaan.Kortom van uit de versmaling naar de verbreding.

Dat lijkt mij niet helemaal juist. Is het niet al door de RKK kwijt geraakt? Zij hebben er een sacrament van gemaakt en het van de oorspronkelijke bedoeling vrijgemaakt. Daarbij vraag ik me af of het al niet voor de RKK er niet meer was. Ik lees bijv. ook in Augustinus' belijdenissen niets over gebedsgenezingen etc. (Ik kan het me althans niet herinneren en ik heb het boek toch drie keer gelezen)

Mart01, wellicht heb je gelijk en dateren de laatste oproepen tot ziekenzalving van de NT-auteurs en is het in de praktijk van de eerste christelijke gemeenten niet zo strak gepraktiseerd, maar meer in de vorm van zorg en werken van barmmhartigheid voor armen en zieken. Maar dat weet ik niet zeker.

Adorote, dat zou mijn stelling ondersteunen, dat ziekenzalving niet zozeer voortkomt uit de wens om klassieke gebruiken van voor de Reformatie opnieuw te herintroduceren, maar dat de huidige wens tot ziekenzalving eerder voortkomt uit een moderne beinvloeding van ons denken over lichaam / ziel en over de aard van ons welbevinden.

Overigens is gebedsgenezing nog iets anders dan ziekenzalving.
Het laatste betekent immers ook de vertroosting door geschonken aandacht en erkenning voor de zorgen waarin iemand verkeert, zonder dat er expliciet van genezing moet worden uitgegaan.

Het is meerdere opzichten verbindend:
1. het verbindt onze pijn en moeite aan God, door ze in gebed aan Hem op te dragen.
2. het verbindt ook de emotionele en mentale wonden, die er geslagen worden, wanneer iemand getroffen wordt door een ziekte.
3. het verbindt aan de christelijke gemeenschap. men wordt niet alleen gelaten, maar hoort er nog steeds bij.
4. het verbindt de wonden zelf trouwenms ook: liefde, aandacht en de mogelijkheid van een rustige ontspanning en overgave bevordert het genezingsproces.

(Over ziekte en genezing heeft dr. J. Kraan behartenswaardige dingen geschreven, die vooral in charismatische gemeenten worden gepraktiseerd)

Gravo

[Adorote]

Oorspronkelijk gepost door gravo

Oorspronkelijk gepost door Mart01

Oorspronkelijk gepost door AdoroteEr wordt niks binnen gehaald,er wordt weer een kerkelijke praktijk herstelt wat in een deel van de Reformatie verloren is gegaan.Kortom van uit de versmaling naar de verbreding.

Dat lijkt mij niet helemaal juist. Is het niet al door de RKK kwijt geraakt? Zij hebben er een sacrament van gemaakt en het van de oorspronkelijke bedoeling vrijgemaakt. Daarbij vraag ik me af of het al niet voor de RKK er niet meer was. Ik lees bijv. ook in Augustinus' belijdenissen niets over gebedsgenezingen etc. (Ik kan het me althans niet herinneren en ik heb het boek toch drie keer gelezen)

Mart01, wellicht heb je gelijk en dateren de laatste oproepen tot ziekenzalving van de NT-auteurs en is het in de praktijk van de eerste christelijke gemeenten niet zo strak gepraktiseerd, maar meer in de vorm van zorg en werken van barmmhartigheid voor armen en zieken. Maar dat weet ik niet zeker.

Adorote, dat zou mijn stelling ondersteunen, dat ziekenzalving niet zozeer voortkomt uit de wens om klassieke gebruiken van voor de Reformatie opnieuw te herintroduceren, maar dat de huidige wens tot ziekenzalving eerder voortkomt uit een moderne beinvloeding van ons denken over lichaam / ziel en over de aard van ons welbevinden.

Overigens is gebedsgenezing nog iets anders dan ziekenzalving.
Het laatste betekent immers ook de vertroosting door geschonken aandacht en erkenning voor de zorgen waarin iemand verkeert, zonder dat er expliciet van genezing moet worden uitgegaan.

Het is meerdere opzichten verbindend:
1. het verbindt onze pijn en moeite aan God, door ze in gebed aan Hem op te dragen.
2. het verbindt ook de emotionele en mentale wonden, die er geslagen worden, wanneer iemand getroffen wordt door een ziekte.
3. het verbindt aan de christelijke gemeenschap. men wordt niet alleen gelaten, maar hoort er nog steeds bij.
4. het verbindt de wonden zelf trouwenms ook: liefde, aandacht en de mogelijkheid van een rustige ontspanning en overgave bevordert het genezingsproces.

(Over ziekte en genezing heeft dr. J. Kraan behartenswaardige dingen geschreven, die vooral in charismatische gemeenten worden gepraktiseerd)

Gravo

Zo ook een goed boekje==Ziekenzalving als helend Sacrament== G.Gerkema.

[elbert]

Oorspronkelijk gepost door anemoon
maar al met al is het intussen nog steeds zo dat ik op geen enkele wijze gebruik kan maken van gebedsgenezing, noch in de herstelde, noch in de pkn, noch in de andere gemeenten die hier ter plaatse zijn vertegenwoordigd...

Hoezo? Je kunt toch bidden? Is dat niet voldoende?