Keer terug naar soberheid

[liz boer]

Alles weggeven wat je over hebt ook je geld.
Werken voor je onderhoud en wat over is weggeven staat in de Bijbel en in het huwelijksformulier.

Ben benieuwd waar je dat leest? En wat is over hebben? Laten we elkaar niet de maat nemen daarover.

oa efeze 4: 28 Die gestolen heeft, stele niet meer, maar arbeide liever, werkende dat goed is met de handen, opdat hij hebbe mede te delen dengene, die nood heeft.

[Mannetje]

Alles weggeven wat je over hebt ook je geld.
Werken voor je onderhoud en wat over is weggeven staat in de Bijbel en in het huwelijksformulier.

Ben benieuwd waar je dat leest? En wat is over hebben? Laten we elkaar niet de maat nemen daarover.

oa efeze 4: 28 Die gestolen heeft, stele niet meer, maar arbeide liever, werkende dat goed is met de handen, opdat hij hebbe mede te delen dengene, die nood heeft.

Maar daar staat niet dat je alles weg moet geven wat je over hebt.

[huisman]

Reformatorische mensen hebben de neiging maatschappelijk succes te zien als een blijk dat God hen zegent. Ze zien niet zo goed dat het de zegen is die Ezau kreeg.

.....en Jakob en Abraham ? Die werden ook maatschappelijk rijk gezegend.

[liz boer]

Alles weggeven wat je over hebt ook je geld.
Werken voor je onderhoud en wat over is weggeven staat in de Bijbel en in het huwelijksformulier.

Ben benieuwd waar je dat leest? En wat is over hebben? Laten we elkaar niet de maat nemen daarover.

oa efeze 4: 28 Die gestolen heeft, stele niet meer, maar arbeide liever, werkende dat goed is met de handen, opdat hij hebbe mede te delen dengene, die nood heeft.

Maar daar staat niet dat je alles weg moet geven wat je over hebt.

Dat weet ik wel, maar de gedachten erachter begrijpen we denk ik allemaal.

[huisman]

Alles weggeven wat je over hebt ook je geld.
Werken voor je onderhoud en wat over is weggeven staat in de Bijbel en in het huwelijksformulier.

Ben benieuwd waar je dat leest? En wat is over hebben? Laten we elkaar niet de maat nemen daarover.

oa efeze 4: 28 Die gestolen heeft, stele niet meer, maar arbeide liever, werkende dat goed is met de handen, opdat hij hebbe mede te delen dengene, die nood heeft.

In Lukas 3:14 staat precies hoe ik mij in mijn werk moet gedragen

[Mannetje]

Hoe ik het lees: zorg dat je genoeg hebt voor jezelf en overhoudt om te kunnen delen.
Maar ik lees er echt niet een bevel of zelfs aansporing in om alles wat je overhoudt te delen.

[liz boer]

Reformatorische mensen hebben de neiging maatschappelijk succes te zien als een blijk dat God hen zegent. Ze zien niet zo goed dat het de zegen is die Ezau kreeg.

.....en Jakob en Abraham ? Die werden ook maatschappelijk rijk gezegend.

Dat is in de oude bedeling.
In het OT zie je duidelijk dat als je Gods geboden houdt je rijk gezegend wordt, in NT zie je dat mensen hun goederen delen en sober leven.
Rijk zijn of worden is het probleem niet, maar het voor jezelf houden en oppotten daat zit het op vast.

[liz boer]

Alles weggeven wat je over hebt ook je geld.
Werken voor je onderhoud en wat over is weggeven staat in de Bijbel en in het huwelijksformulier.

Ben benieuwd waar je dat leest? En wat is over hebben? Laten we elkaar niet de maat nemen daarover.

oa efeze 4: 28 Die gestolen heeft, stele niet meer, maar arbeide liever, werkende dat goed is met de handen, opdat hij hebbe mede te delen dengene, die nood heeft.

In Lukas 3:14 staat precies hoe ik mij in mijn werk moet gedragen

dit spreekt je wel aan denk ik.

[liz boer]

https://cip.nl/62737-mag-een-christen-rijk-zijn

[Mannetje]

Reformatorische mensen hebben de neiging maatschappelijk succes te zien als een blijk dat God hen zegent. Ze zien niet zo goed dat het de zegen is die Ezau kreeg.

.....en Jakob en Abraham ? Die werden ook maatschappelijk rijk gezegend.

Dat is in de oude bedeling.
In het OT zie je duidelijk dat als je Gods geboden houdt je rijk gezegend wordt, in NT zie je dat mensen hun goederen delen en sober leven.
Rijk zijn of worden is het probleem niet, maar het voor jezelf houden en oppotten daat zit het op vast.

Ik lees in 1 Timotheüs 6:

17 Beveel den rijken in deze tegenwoordige wereld, dat zij niet hoogmoedig zijn, noch hun hoop stellen op de ongestadigheid des rijkdoms, maar op den levenden God, Die ons alle dingen rijkelijk verleent, om te genieten;
18 Dat zij weldadig zijn, rijk worden in goede werken, gaarne mededelende zijn, en gemeenzaam;
19 Leggende zichzelven weg tot een schat een goed fondament tegen het toekomende, opdat zij het eeuwige leven verkrijgen mogen.

Dat het delen zeker een onderdeel is van het leven van de rijken, maar dat ze tegelijkertijd ook van hun rijkdom mogen genieten. Daarvoor krijgen we het, niet om onze hoop erop te zetten, maar om (in dankbaarheid!) te genieten en te delen.

[liz boer]

Hoe ik het lees: zorg dat je genoeg hebt voor jezelf en overhoudt om te kunnen delen.
Maar ik lees er echt niet een bevel of zelfs aansporing in om alles wat je overhoudt te delen.

Ik lees niet eens dat je genoeg voor jezelf moet hebben

opdat hij hebbe mede te delen dengene, die nood heeft.

zo zie je dat ieder anders leest

[liz boer]

Reformatorische mensen hebben de neiging maatschappelijk succes te zien als een blijk dat God hen zegent. Ze zien niet zo goed dat het de zegen is die Ezau kreeg.

.....en Jakob en Abraham ? Die werden ook maatschappelijk rijk gezegend.

Dat is in de oude bedeling.
In het OT zie je duidelijk dat als je Gods geboden houdt je rijk gezegend wordt, in NT zie je dat mensen hun goederen delen en sober leven.
Rijk zijn of worden is het probleem niet, maar het voor jezelf houden en oppotten daat zit het op vast.

Ik lees in 1 Timotheüs 6:

17 Beveel den rijken in deze tegenwoordige wereld, dat zij niet hoogmoedig zijn, noch hun hoop stellen op de ongestadigheid des rijkdoms, maar op den levenden God, Die ons alle dingen rijkelijk verleent, om te genieten;
18 Dat zij weldadig zijn, rijk worden in goede werken, gaarne mededelende zijn, en gemeenzaam;
19 Leggende zichzelven weg tot een schat een goed fondament tegen het toekomende, opdat zij het eeuwige leven verkrijgen mogen.

Dat het delen zeker een onderdeel is van het leven van de rijken, maar dat ze tegelijkertijd ook van hun rijkdom mogen genieten. Daarvoor krijgen we het, niet om onze hoop erop te zetten, maar om (in dankbaarheid!) te genieten en te delen.

in het Grieks staat bij gemeenzaam, gemeenschappelijk/ bijdrager... ik weet niet hoe je dit duiden moet, alles gemeenschappelijk of bijdragen in de gemeenschap.
de kanttekeningen zeggen:

30) gemeenzaam;
Deze deugd van gemeenzaamheid wordt gesteld tegen den trots en de teruggetrokkenheid van sommige rijken, die de kleinen en armen verachten, en zelfs niet willen te woord staan. Anderen nemen het voor een gemeenzaamheid om aan anderen gaarne alle vriendschap en hulp te bewijzen, gelijk de mededeelzaamheid, welke voorafgaat, alleen de goederen aangaat. Zie Gal. 6:6; Hebr. 13:16.

dan zou je eruit kunnen opmaken dat al je gaven een bijdrage zouden kunnen leveren in Gods koninkrijk. Dus niet alleen geld en goederen, maar ook hulp, vriendelijkheid, vriendschap en noem maar op.

gal. 6: 6 En die onderwezen wordt in het Woord, dele mede van alle goederen dengene, die hem onderwijst.

Hebr 13 : 16 En vergeet de weldadigheid en de mededeelzaamheid niet; want aan zodanige offeranden heeft God een welbehagen.

[liz boer]

ps ik leer hier veel van... fijn om zo gedachten te wisselen,

[-DIA-]

Observatie van een oud man die zichzelf toch maar niet wijs kan noemen:

Het geschiedde:

Soberheid of armoede.
Dat was niet hetzelfde.
Jaren 50 en 60 was voor sommigen ploeteren om het hoofd boven water te houden.
Kleinschalige gemengde bedrijven werden in een hoek gedrukt,
door het opkomende dictaten van Europa:
Schaalvergroting.

Maar niet iedereen had er het geld voor.
Dan werd het buigen of barsten.
En barsten was niet zeldzaam.
Te kleine agrarische bedrijven moesten saneren.
Er kwam een groots plan:
Ruilverkaveling.
Dat werkte, alleen als je voldoende kapitaal had.
Er moest geïnvesteerd worden wilde je niet ten ondergaan.
Wie geen geld had ging ten onder.
Kleine agrarische bedrijven saneerden bij honderdtallen.
Boerderijen werden omgebouwd tot luxueuze verblijven van
verwende stadsmensen.

En toen uiteindelijk de balans was opgemaakt kregen we
het volgende beeld:
De gesaneerde agrariërs kregen eindelijk welvaart.
Twee auto's was niet meer zeldzaam.
Van de armoede kwam men in een ongekende weeldetijd.
Het kon niet op.
Wasmachines, telefoon (ja nog wel vaste aan de wand bevestigde zwarte of
soms moderne grijze toestellen), auto werd gemeengoed onder de voorheen
armen.

En toen begin jaren 70.
Den Uyl was in den olie; boer Koekoek had geen aanhang meer.
De oliecrisis brak uit.
Den Uyl: Het zal nooit meer worden zoals het voorheen was.
Er tekende zich een bepaalde ernst af.
In de gereformeerde gezindte werd het gevoeld.
De kansels klaagden de gemeenten aan.
Wat hadden we gedaan met ons rentmeesterschap?
Verkwanseld.

De jaren gingen door.
De oliecrisis werd vergeten.
De armoede was voorbij.
Alleen was er nog een kas voor stille armoede.
Maar dat was onzichtbaar.
De jeugd genoot van de tijd:
Grenzeloos optimisme.
Het kon niet op.

De jaren verstreken.
De tijd werd anders.
Ernstiger, gevaarlijker.
Maar ineens was daar
de val van het communisme.
Weer veerde de hoop en het optimisme op.

Maar ook dat leek niet te lang te duren.
In het voormalig Joegoslavië begon de ene na de andere burgeroorlog.
Oorlog in Europa!
Nooit gedacht dat dat nog kon!
Een enkeling kwam tot inkeer.
Alles was niet oneindig, het optimisme veranderde langzaam
in een toenemend pessimisme.

Grenzen aan de groei.
Maar versobering was een stap te ver.
We gingen door.
Intussen hadden we kennis gemaakt met een
onzichtbaar en ongrijpbaar gevaar:
Tsjenobyl!

Maar dat was weer even een dipje.
We gingen weer verder.
Je kunt niet bij al die dingen te lang stil blijven staan, niet waar?

De eeuwwisseling kondigde zich aan.
De millenniumbug deel velen eventjes schrikken.
Het computer tijdperk was aangebroken.
Een tijd die gekenmerkt werd door enerzijds een vooruitgangsdenken
en anderzijds een negatief denken:
Het gevaar voor de gereformeerde gezindte
die altijd nog de wereld van de tv buiten had kunnen houden.

Intussen hoorden we van de vallende twintowers.
Een schokgolf ging over de wereld.
Het zou nooit meer worden zoals het was geweest.
Dezelfde woorden die dhr. Den Uyl sprak bij de oliecrisis.
Toch greep het nu veel dieper in.
Meer mensen beseften dat we in een gevaarlijke wereld leefden.
Het welhaast onbeperkte optimisme van de jaren 70 had plaatsgemaakt
voor ellendige scenario's waar men toch maar liever niet te veel aan dacht.

Intussen bleven de kansels waarschuwen.
Ernstig.
Tijdredes waren boetepredicaties.
Tenminste waar de mens het besef had dat het niet goed ging.

En nu Anno 2018:
We zijn gewend aan alle zaken.
Klimaatsverandering?
Ach het zal onze tijd wel duren.
Toch merken we iets:
Het grenzeloze optimisme is weg.

Mensen worden ook anders,
gemoedelijkheid is zeldzaam, mede door commerciële inzichten
die voor schaalvergroting gingen.
Gemeenten fuseerden, soms tegen wil en dank.
De kleinschaligheid was weggeëbd.
Dorpen werden leeg.
Winkels vertrokken naar grotere plaatsen.
Banken sloten.

Maar goed, dat was een troost:
We hadden tenminste nu een auto, en konden de boodschappen
heel makkelijk halen in de grote Supermarkt van Appie.
En binnen Appie zelf, daar zagen we hetzelfde
wat in vele bedrijven gebeurde:
Werkdruk opschroeven.
Hoger en hoger.
Dit kan de mens niet volhouden.
Wat nu?

Terug?
Nee dat nooit: Vooruit, ook al is de tijd ellendig.
En de tijdredes?
Nou die klinken ineens een stuk optistischer.
Het element van bede en boete is welhaast verdwenen.

We lazen dat Europa een zendingsgebied is geworden.
We zien Europa als een smeltkroes van culturen en godsdiensten
en daaronder een steeds kleiner wordend deel dat nog vast houdt aan
de bevindelijke leer.
En die dat nog wensen, hoe ver zijn die niet van de plaats?
En ze merkten het niet.

Toen Simson gebonden was, en hij zijn geheim had verklaard wilde hij opstaan
als voorheen.
Maar hij wist niet dat de Heere van hem geweken was.
Hij wist het niet.
Het was zo ongemerkt gekomen.

En hoe is het met ons?
Materialisme, Egoïsme, Meer en Meer Ontbrekende Liefde,
Ongehoorzaamheid, Brutaliteit, Vloeken, Ontevredenheid,
Boosheid, Staken, Werkdruk, Spanning, Overspanning, Burn-Out,
en dat samengaand met Aanslagen waar we mee moeten
leren leven. Ze denken we.
Maar waar eindigt het?

Ach wie zit daar nu te somberen:
Het komt allemaal wel goed en je moet niet naar die onheilspredikers luisteren,
daar wordt je alleen maar depressief van.

Zou het waar zijn? Of zou het... tja...

[Orchidee]

Poeh...... Wat een lap tekst

Verstuurd vanaf mijn TA-1033 met Tapatalk