Afwachten of God het wil
-
de Paus
Ik denk dat je vanzelf bevestiging krijgt als je een keuze hebt gemaakt. Neem bijvoorbeeld de keuze voor een bepaalde studie. Je kan je dan blijven afvragen totdat je een ons weegt of het wel of niet de juiste keuze is en of het wel of niet de wil van God is. Ik zou dan zeggen: maak gewoon een keuze en gaandeweg ervaar je vanzelf wel of het de juiste keuze was of niet. En dat merk je aan hele normale dingetjes: of je het naar je zin hebt, of je resultaten goed zijn, enzovoorts. Je kan dan op een heel ontspannen manier er achter komen of je op de juiste plek zit of niet.Oorspronkelijk gepost door janita!!!
Leg even uit, hoe dat duidelijuk gemaakt wordt?!
-
Refojongere
-
de Paus
-
Refojongere
O zeker niet oordelen, ik ben de laatste daarin.
Maar Paus, je kunt begrijpen dat het toch een aanvechting kan geven als ze dit van jouw hand lezen:
"Ik zou dan zeggen: maak gewoon een keuze en gaandeweg ervaar je vanzelf wel of het de juiste keuze was of niet. En dat merk je aan hele normale dingetjes: of je het naar je zin hebt, of je resultaten goed zijn, enzovoorts. Je kan dan op een heel ontspannen manier er achter komen of je op de juiste plek zit of niet."
Hoe moeten zij dat interpreteren als ze zich geroepen voelen maar nog niet op hun plek zijn waar ze willen (een eigen gemeente) en dat al bijv. 15 jaar?
Maar Paus, je kunt begrijpen dat het toch een aanvechting kan geven als ze dit van jouw hand lezen:
"Ik zou dan zeggen: maak gewoon een keuze en gaandeweg ervaar je vanzelf wel of het de juiste keuze was of niet. En dat merk je aan hele normale dingetjes: of je het naar je zin hebt, of je resultaten goed zijn, enzovoorts. Je kan dan op een heel ontspannen manier er achter komen of je op de juiste plek zit of niet."
Hoe moeten zij dat interpreteren als ze zich geroepen voelen maar nog niet op hun plek zijn waar ze willen (een eigen gemeente) en dat al bijv. 15 jaar?
-
Wally
Onafhankelijk van je beroep (en ook voor het beroep van predikant): Het is heel erg als je werkeloos bent en zeker als er in je bedrijfstak (of in kerkgemeenschap) geen mogelijkheden zijn. Dit heb ik ook zelf meegemaakt dus ik spreek uit ervaring. Dan zijn de zaken normaliter als volgt: Of Je gaat actief solliciteren, of je probeert je om te scholen, in ieder geval probeer je actief om weer aan de slag te gaan.
Het huidige systeem van "wachten op een gemeente die je beroept" ingeval van kandidaten laat dit niet toe en je kan je dus afvragen of hier niet eens wat aan veranderd kan worden.
In ieder geval lijkt me 15 jaar afwachten onzinnig en de gave/diensten van die kandidaten zou beter benut moeten/kunnen worden.
Het huidige systeem van "wachten op een gemeente die je beroept" ingeval van kandidaten laat dit niet toe en je kan je dus afvragen of hier niet eens wat aan veranderd kan worden.
In ieder geval lijkt me 15 jaar afwachten onzinnig en de gave/diensten van die kandidaten zou beter benut moeten/kunnen worden.
-
de Paus
waar ze willen.....Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Hoe moeten zij dat interpreteren als ze zich geroepen voelen maar nog niet op hun plek zijn waar ze willen (een eigen gemeente) en dat al bijv. 15 jaar?
wie wil wat?
God wil wat.... of wij mensen willen wat?
Ik denk dat God voor iedereen een plekje heeft waar Hij je kan gebruiken en ook daadwerkelijk gebruikt. Als je al 15 jaar wacht op een beroep, is dat dan geen teken om misschien wat anders te zoeken wat je ook leuk vindt..? hoe moeilijk het ook is...??
-
Refojongere
Je hebt wel gelijk denk ik Paus. Je kunt je wel geroepen voelen, maar de roeping van Godswege wordt toch bevestigd door een roep vanuit de gemeente. Maargoed, ik zou hier voorzichtig in zijn.
"Als je al 15 jaar wacht op een beroep, is dat dan geen teken om misschien wat anders te zoeken wat je ook leuk vindt..?"
Nou Paus, dit is een andere discussie, maar predikant worden is niet zomaar een inwisselbaar beroep. Het is ook geen kwestie van 'leuk' of 'het ligt me wel'. Het is een roeping van Godswege wat je op je hart gebonden krijgt.
"Als je al 15 jaar wacht op een beroep, is dat dan geen teken om misschien wat anders te zoeken wat je ook leuk vindt..?"
Nou Paus, dit is een andere discussie, maar predikant worden is niet zomaar een inwisselbaar beroep. Het is ook geen kwestie van 'leuk' of 'het ligt me wel'. Het is een roeping van Godswege wat je op je hart gebonden krijgt.
-
de Paus
Is dat zo? Dat het om een roeping gaat ontken ik niet. Maar de vraag is: een roeping waartoe? Ik denk dat het een roeping is om te werken voor God. Om je beschikbaar te stellen in de dienst van God. En dat gaat niet 1 op 1 met het dragen van het ambt van predikant. Dat kan op vele plekken.Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Nou Paus, dit is een andere discussie, maar predikant worden is niet zomaar een inwisselbaar beroep. Het is ook geen kwestie van 'leuk' of 'het ligt me wel'. Het is een roeping van Godswege wat je op je hart gebonden krijgt.
-
Wally
Nog even wat materiaal (betekent dus niet dat je 15 jaar moet afwachten in mijn perceptie):
Artikel 31. Van de dienaars, ouderlingen en diakenen.
Wij geloven dat de dienaars des Woords Gods, ouderlingen en diakenen tot hun ambten behoren verkoren te worden door wettige verkiezing der Kerk, met aanroeping van den Naam Gods en goede orde, gelijk het Woord Gods leert. Zo moet zich dan een iegelijk wel wachten door onbehoorlijke middelen zich in te dringen, maar is schuldig den tijd te verwachten dat hij van God beroepen wordt, opdat hij getuigenis hebbe van zijn roeping, om van haar verzekerd en gewis te zijn dat zij van den Heere is.
En aangaande de dienaars des Woords, in wat plaats dat zij zijn, zo hebben zij een zelfde macht en autoriteit, zijnde altegader dienaars van Jezus Christus, den enigen algemenen Bisschop en het enige Hoofd der Kerk.
Daarenboven, opdat de heilige ordinantie Gods niet geschonden worde of in verachting kome, zo zeggen wij dat een ieder de dienaars des Woords en de ouderlingen der Kerk in bijzondere achting behoort te hebben, om des werks wil dat zij doen, en in vrede met hen te zijn, zonder murmurering, twist of tweedracht, zoveel mogelijk is.
Artikel 31. Van de dienaars, ouderlingen en diakenen.
Wij geloven dat de dienaars des Woords Gods, ouderlingen en diakenen tot hun ambten behoren verkoren te worden door wettige verkiezing der Kerk, met aanroeping van den Naam Gods en goede orde, gelijk het Woord Gods leert. Zo moet zich dan een iegelijk wel wachten door onbehoorlijke middelen zich in te dringen, maar is schuldig den tijd te verwachten dat hij van God beroepen wordt, opdat hij getuigenis hebbe van zijn roeping, om van haar verzekerd en gewis te zijn dat zij van den Heere is.
En aangaande de dienaars des Woords, in wat plaats dat zij zijn, zo hebben zij een zelfde macht en autoriteit, zijnde altegader dienaars van Jezus Christus, den enigen algemenen Bisschop en het enige Hoofd der Kerk.
Daarenboven, opdat de heilige ordinantie Gods niet geschonden worde of in verachting kome, zo zeggen wij dat een ieder de dienaars des Woords en de ouderlingen der Kerk in bijzondere achting behoort te hebben, om des werks wil dat zij doen, en in vrede met hen te zijn, zonder murmurering, twist of tweedracht, zoveel mogelijk is.